คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 12
“บอันมาว่าเธออบใร?”
“.....”
“พู ันนี่”
“เนะ...อื้ออออ~~”
เป็นเพราะำอบอเธอมันไม่โนใเา ร่าสูถึไ้ปิปาอเธออีรั้ และอย่าที่เาบอ ถ้ามันไม่โนใ็ะไ้เห็นีันริๆ
ริมฝีปาหนาบยี้ลีบปาอเธออย่าหนัหน่วเป็นารลโทษ
“อื้อออ”
แผ่นเนื้อร้อนื้นแทรเ้าไปสำรวโพรปาหวานระหวัพันลิ้นอเธอเล่น รสาิหอมหวานิรึใอเาั้แ่ไู้บเธอรั้แร
มือหนาลูบไล้ไปามสี้า เรสัวสวยาวิ้นาเื้อมมืออเา ร่าบาสั่นไหว ไมุ่้นินับสัมผัสแบบนี้ เธอพยายามะิ้นรนหนี แ่ยิ่ิ้น็เหมือนยิ่ทำร้ายัวเอ เพราะเาลับรุรานเธอมายิ่ึ้น
ฟาโรห์ถอนริมฝีปาออมาาลีบปาอเธอ ้มมอผลานอัวเอ ็เห็นว่าอนนี้ริมฝีปาอเธอนั้นเ๋อแราวับผลเอรี่ ทำเอาลำออเาแห้ผา เผลอแลบลิ้นเลียริมฝีปาอัวเอเหมือนเสือร้ายหิวระหายเนื้อวาแสนนุ่ม
“นาย...”
“.....”
“ไม่ริ ใ่มั้ย?~”
“หึ!”
“ทำไมไม่บอ”
“บออยู่”
ร่าบาส่วยหน้าระรัว ไม่อยาะยอมรับวามริ
“นาย้อเป็นเา นาย้อเป็นเนาสิ ะเป็นนอื่นไม่ไ้!”
เสียหวานพูออมาอย่าไม่ยอมรับวามริ เธออาะเบลอเพราะื่มเหล้ามาเินไป ผู้ายนนี้ือเนา นที่เาเป็นสุภาพบุรุษ นที่รั้่อนเาไม่วยโอาสับเธอ
แล้วทำไมเาถึบอว่าัวเอื่อ ‘ฟาโรห์’ ล่ะ หน้าแบบนี้ือเนา่าหา
“เนา่าหา” มือบาวาทาบทับลที่แ้มอนบนร่า สายาหวานเยิ้มอเธอมอสบับเา สื่อออถึวามรู้สึและวามิอเธอเอ
“หึ! เี๋ยว็รู้ อย่าหาว่าันใร้ายับเธอ็แล้วัน”
เมา้านัใ่มั้ย เี๋ยวะทำให้สร่าเอยัยัวแสบ
ฟาโรห์ลุึ้นนั่และึัวเธอึ้นมา้วย เาลอราบัวเธอออนเหลือแ่เพียั้นในัวิ๋วทั้บนและล่า นเมายัเบลอ ัวอ่อนปวเปีย ไม่ว่าเาะับเธอวายัไ เธอ็ยอมโอนอ่อนไป้วย
“เ นา”
พูไปั้เยอะ เธอยัละเมอพูถึมันอีเหรอ?!
พลั่!
ร่าเธอถูเาผลัให้นอนราบลบนเียอีรั้ ร่าสูยืายึ้นถอเสื้อยือัวเอเวี้ยออไปอรวมับาุเรสอเธอ ร่าหนาที่เ็มไป้วยหมัล้ามแ็แรทาบทับลบนร่าบา ริมฝีปาพรมูบไปทั่วใบหน้าสวย เธอ่อ้านเาเล็น้อย เหมือนอนนี้เธอำลัะหลับ และรำาับสิ่ที่มารบวน
“เ~ หยุ~”
แม้ะัใับื่อที่เธอพูออมา แ่ยอมรับเลยว่าเสียหวานๆ อเธอนั้น ระุ้นอารม์อเาไ้เป็นอย่าี
“ันื่อฟาโรห์ ยัยบื้อ เรียให้ถู้วย”
เสียทุ้ม้มลระิบที่้าหูนัวเล็ เธอส่ายหน้าไปมาเหมือนไม่อยายอมรับอย่าเย
ร่าสูบเม้มไปที่ใบหูาวสะอา ทำเอาเธอสะุ้บิัวเลียว มือหนาสอไปใ้แผ่นหลับอบบา ึเธอมาอไว้แนบอ ูบไปทั่วลำอบา และแ้มาวนวล
“อื้อออ~”
ทันทีที่มืออี้าอเาวาแหมะลที่หน้าอู่โ สมออเธอ็ลับมาทำานอีรั้
“หยุนะ! อย่าทำแบบนี้นะเนา”
“หึ!”
ร่าบาิ้นพล่านเท่าำลัแรที่ัวเอมี ใบหน้าสวยส่ายหนีสัมผัสาริมฝีปาอเา มือหนา็ฟ้อนเฟ้นออวบเ็มอุ้มือ ใบหน้าหล่อร้ายยัุบอยู่ที่ออหอม ันนี่พยายามันไหล่หนาให้ออห่า นเา้อับรวบ้อมือบาึ้นไปยึไว้ที่เหนือศีรษะทั้สอ้า
“พอไ้แล้ว!~”
“ไม่พอ!”
“ไม่เล่นแบบนี้นะ”
“แล้วใรบอว่าันะเล่นับเธอ”
ฟาโรห์ริมฝีปาูบเธออีรั้ บเม้มลีบปาให้เธอเปิอ้ารับสัมผัสาเา ปลายลิ้นหนาระหวัเี่ยวพันูึนเิเสียัลามออมา เธอพยายามะส่ายหนีแ่ไหน็ทำไม่ไ้ เพราะแนอัวเอแนบิอยู่ที่้าแ้ม
เมื่อพอใแล้ว็ถอนูบออมา ราวนี้ไล้ลมาที่เนินอ้วยวามว่อไว ิมเนื้อายหอมหวานอนใ้ร่า้ำแล้ว้ำอี ับุม้อมืออเธอไว้้วยมือหนาอัวเอเพียแ่้าเียว อี้าเลื่อนไปใ้แผ่นหลับา ระุะอบราให้หลุออาัน ่อนะันมันึ้นไปอที่เหนือออวบ สิ่สวยามภายใ้ปราาร์ป้อัน ประัษ์แ่สายาอเา ทำเอาลำอแห้ผาึ้นมาทันที
“เนา หยุนะ อื้อออ~~”
ใบหน้าหล่อเหลาิมลืนินยอประทุมถัน เสียูเลียมูมมามแ่ลับสร้าวามระสั่นให้ร่าบาิ้นพล่านอย่าไม่รู้ัว ปลายถันสีสวยทั้สอ้าถูร่าสูลืนินสลับันไปมานแ็เป็นไ ปลายลิ้นรัวถี่สลับับูื่ม่วิมวามหวานอย่าไม่รู้ัเบื่อหน่าย
“อื้อออ”
เมื่อพอใเา็เลื่อนพรมูบลไป้านล่า ูบย้ำๆ ที่หน้าท้อแบนราบอเธอ ทำเอาันนี่ย่นท้อ้วยวามเสียว่าน เผลอแอ่นร่าให้เาสัมผัสอย่าเ็มที่
ฟาโรห์ยอมปล่อยให้มืออเธอเป็นอิสระอีรั้ ่อนที่ัวอเานั้นะแทรร่าเ้ามาอยู่ระหว่าาเรียวอเธอ มือหนาบีบเ้นอยู่ที่ออวบทั้สอ้า ใบหน้าหล่อร้ายยับอยู่ที่หน้าท้อแบนราบ สูลิ่นายหอมๆ อเธอเ้าไปเ็มปอ สัมผัสอเาทำให้เธอปิเสธไม่ไ้ มือบาวาทาบทับอุ้มือหนา ร่าอเธอ็แอ่นสู้ริมฝีปาอเา ใบหน้าสวยแหนไป้านหลั หายใทาปา้วยวามรู้สึบาอย่าที่ำลัีึ้นมา นบนายบาลุพรึ่บทันทีที่แพนี้ัวเล็ถูึลไปาสะโพลมมน วามโล่นสัมผัสไ้ถึวามเย็นาเรื่อปรับอาาศ ใ็อยาะ่อ้าน แ่วามรู้สึบาอย่ามันมีมาว่า เธอไม่อาปิเสธสัมผัสาเาไ้
..................................................ั.................................................
ความคิดเห็น