คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บันทึกลับฉบับที่1: เปิดตำนาน PRINCE
ณ โรงเรียนนานาชาติ Santa
เนื่องจากวันนี้เป็นวันเปิดเทอม วันแรกทำให้นักเรียนค่อนข้างจะวุ่นวายเป็นพิเศษ เด็กนักเรียนต่างเดินกันขวักไขว่ นักเรียนเก่าต่างทักทายเพื่อนของตนเอง ส่วนนักเรียนใหม่ก็มองซ้าย มองขวาเดินห้องเรียนของตน แต่การกระทำต่างๆกลับหยุดลงเมื่อ ชายกลุ่มหนึ่งก้าวท้าวเดินเข้ามาในบริเวณโรงเรียน ทุกๆสายตาจ้องมองไปที่พวกเขา ในความหมายที่ต่างกันออกไป กลุ่มนักเรียนชายด้วยกันมองด้วยสายตาที่แอบอิจฉาแต่ไม่สามารถแสดงออกมาได้มากนัก ส่วนกลุ่มนักเรียนหญิงมองด้วยสายตาที่คลั่งไคล้ หลงใหล ชื่นชม พร้อมกับเสียงกรี๊ด และเสียงด่ากันเองที่ตามมาต่อจากนั้น
“ กรี๊ดด อ๊ายย มิวสิคน่ารักมากกก ไม่ไหวแล้ว ฉันจะละลายเพราะความหล่อของนาย”
“ไม่นะ คราวน์ อย่านะ อย่าทำอย่างนั้น นายเท่ห์เกินไป นายหล่อเกินไป โอ๊ย อย่าทำให้ฉันหวั่นไหวกับสายตานิ่งๆของนายสิ”
“ อ๊าย ฮารุยิ้มให้ฉันด้วยแหละ รอยยิ้มของนายเหมือนกับแสงอาทิตย์ที่ส่องสว่างให้ชีวิตฉัน โอ้พระเจ้า นายมันเทพบุตร ”
“แสตมป์ กรี๊ด!! น่ารักที่สุด แสตมป์ของฉันจ๋า ฉันรักนายย.... ”
“เอ๊ะ นี่หล่อน แสตมป์เป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ฮะ ฉันชอบแสตมป์ก่อนนะยะ”
“แต่ฉันมีรูปแสตมป์ตั้ง 5894 รูป วีดีโอคลิปอีก 637 คลิป เขาต้องเป็นของฉันlb”
“ไม่ย๊อมมมม อ๊ายยย ฉันรักนาย แสตมป์”
ชายหนุ่มทั้งสี่คนได้แต่มองเหตุการณ์อย่างเอือมๆ แล้วก็เดินผ่านไปเหมือนกับเป็นเรื่องปกติธรรมดาเสียแล้วตั้งแต่ที่พวกเขาเป็นศิลปินกลุ่ม บอยแบนด์ที่กำลังมาแรงที่สุดในขณะนี้ ในนามของกลุ่ม Prince ตั้งแต่นั้นมาไม่ว่าพวกเขาทั้งสี่จะเดินไปทางไหน จะทำอะไร เกือบจะทุกอิริยาบถก็จะมี บรรดาเหล่าแฟนคลับคอยกรี๊ดพวกเขาเสมอ ที่แย่หน่อยก็ตรงที่พวกเขามักจะถูกแฟนคลับถ่ายคลิปวีดีโอเอาไว้ด้วย นั่นทำให้พวกเขาหมดความอดทน ถึงขนาดต้อง ประกาศว่า ห้ามใครถ่ายรูปหรือวีดีโอของพวกเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต ใครไม่ทำตามข้อตกลงจะหมดสิทธิ์จากการเป็นแฟนคลับทันที
แต่ใครจะไปคิดว่าคำสั่งที่ดูเหมือนจะหาความน่ากลัวได้ยากเต็มทีแบบนั้น กลับได้ผลเกินคาดทันทีเมื่อออกมาจากปากของ Prince
ทั้งสี่คนเดินไปยังห้องเรียนของพวกเขา เกรด 11 ห้อง A โชคดีที่ระหว่างทางเดินยังมีคนไม่เยอะมาก ทำให้ไม่มีเสียงกรี๊ด กร๊าด คอยรบกวน ทำให้พวกเขาสามารถคุยกันได้อย่างสบายๆ
“ฉันว่าเราน่าจะหามาตรการใหม่สำหรับความสงบสุขของพวกเรานะ เดี๋ยวนี้ฉันรู้สึกถูกตามจนไม่สนุกซะแล้วสิ เฮ้อ”
“แค่นี้เราก็ได้ว่า ใจร้ายกันแฟนคลับมากไปแล้วนะ ไอ้แสตมป์” มิวสิคตอบ
“แกไม่เข้าใจไอ้แสตมป์มันหรอกว่ะ เพราะมันโดนกระเทยควายตามล่าอยู่
“แกเงียบไปเลยไอ้ฮารุ” แสตมป์วิ่งไล่ตีฮารุพร้อม กับท่าทีเหนื่อยหน่ายของคราวน์ต่อเพื่อนๆของเขา ที่นับวันจะเสียสติมากขึ้นๆ เพราะบรรดาแฟนคลับประหลาดๆที่คอยตามพวกเขา
คราวน์ยังจำได้ดีที่ เมื่อสองเดือนก่อน มีแฟนคลับคนนึงรู้สึกจะชอบแสตมป์มากเป็นพิเศษถึงขนาดบุกไปที่บ้านมัน เพื่อไปตะโกนสารภาพรักกลางดึกอยู่หน้าบ้านจนเพื่อนบ้านแถบนั้นต้องตื่นขึ้นมาด่ากันเลยทีเดียว ซึ่งทำให้บ้านของมันถึงขนาดว่าต้องจ้างยามเฉพาะทำหน้าทีกันแฟนคลับประหลาดๆพวกนั้นเลย
ทั้งสี่คนเดินเข้าไปห้องเรียนของพวกเขา เลือกที่นั่งหลังสุดริมหน้าต่างที่โปรดของทั้งสี่คน อย่างน้อยในห้องเรียนพวกเขาก็ยังหาความเป็นส่วนตัวได้บ้าง เพราะผู้หญิงในห้องส่วนใหญ่ก็เด็กเรียน เรียบร้อยกันทั้งนั้น จะมีบ้างที่ไม่ได้เรียบร้อย ติ๋มๆ แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ เพราะห้องของพวกเขาคือห้อง คิง นั่นเอง
“เฮ้ พวกนายใครใช้ให้มาหลับในห้องเรียน ฮ๊ะ ตื่นเดี๋ยวนี้ที่นี่ไม่ใช่โลงศพ อย่ามาหลับกันเป็นซากอย่างนี้เซ่ ” บิงโก! นี่ไงล่ะ ข้อยกเว้นของห้องนี้ที่ผู้หญิงจะต้องเรียบร้อย ติ๋มๆ ทุกคน ยกเว้นเธอคนนี้ คนเดียว ไม่ใช่สิต้องบอกว่ากลุ่มนี้ กลุ่มเดียวต่างหาก
สวย เริ่ด เชิด ไม่ติ๋ม
หญิงสาวเดินไปกระชากเสื้อของเพื่อนสนิท พร้อมกับตบลงบนโต๊ะชายหนุ่ม เสียงดัง ปัง !
“นี่ มิววี่ ตื่นสิยะ ท่านไอซิส สุดสวยลงทุนมาปลุกนายด้วยตัวเองเลยนะ” ไอซิส
หญิงสาวร่างบางหน้าตาน่ารัก ผิวขาวอมชมพู ริมฝีปากแดงระเรื่อ ตะโกนปลุกเพื่อนสนิทของเธอ ด้วยกิริยาท่าทางที่ตรงกันข้ามกับหน้าตาของเธอทั้งสิ้น เพราะความสนิทสนมกันมากของทั้งคู่ตั้งแต่เด็กๆ ทำให้เธอกล้าจะพูดอย่างนั้นออกไป โดยไม่คิดว่าคนที่เธอกำลังตะโกนด่าอยู่นั้น คือ หนึ่งในสมาชิกวง PRINCE ที่สาวๆทั่วเมืองต่างคลั่งไคล้
“ถ้าเธอเลิกเรียกสรรพนามแทนฉันอย่างนั้น แล้วเรียกว่า มิวสิคสุดหล่อแทนฉันจะตื่นทันที อ่อ อีกอย่าง ตื่นได้แล้วค่ะ ด้วยนะ ” มิวสิคลุกขึ้นมาตอบเพื่อนสาวของเขา ด้วยน้ำเสียงและหน้าตากวนอวัยวะเบื้องล่างอย่างมาก แล้วลงไปฟุบลงกับโต๊ะต่อ
“ไปตายซะ ไอ้มิววี่ - _-” ทันทีที่พูดจบ ไอซิสก็เดินสะบัดร่างงามๆไปหาเพื่อนของเธอ
“ไงยะ ไอซิส ปิดเทอมไปแรดไหนมา” แน่นอนว่า คนที่กล้าพูดแบบนี้กับเธอมีอยู่ไม่กี่คน และเธอก็ทายถูกซะด้วยว่า ใคร “ ฉันก็ไปแรดเกาหลีมาไงแก แล้วแกไปไหนมาฮะเฟย์ ” ใช่แล้วนังเฟย์ หรือ เฟย์ย่า เพื่อนสนิทชิดเชื้อของฉันเองแหละ มันเป็นผู้หญิงที่สวยมาก ฉันเองยังแอบอิจฉา รูปร่างสูงเพรียวกับผิวขาวเนียนของมันเลย
“ฉันก็แถวๆยุโรปเหมือนเดิมนั่นแหละ” ใช่แล้วค่ะ ครอบครัวของเฟย์มันมีธุรกิจสุดอลังอยู่ที่ยุโรป มันเลยต้องไปที่นั่นเกือบทุกปี น่าอิจฉาจริงๆ
“กรี๊ด ไอซิส เฟย์ย่า ฉันคิดถึงพวกแกจังเลย” เพทายวิ่งเข้ามากระโดดโลดเต้นกอดฉันกับนังเฟย์ใหญ่ เพทายเพื่อนสนิทฉันอีกคน เป็นคนที่หน้าตาน่ารักมาก ค่อนไปทางหมวยๆหน่อย บวกกับนิสัยของมันที่ค่อนข้างจะอารมณ์ดี ทำให้ยัยเพดูมีเสน่ห์ขึ้นมาอีก
“เฮ้ย ใจเย็นๆ นังเพ ฉันก็คิดถึงแก แล้วนี่ทำไมยัยฟรังค์ยังไม่มาอีกเนี่ย ”
เฟย์พูดขึ้น
“เฮ้ๆๆๆๆ เพื่อนๆๆจ๋า เจ้าหญิงฟรังค์สุดสวยเสด็จแล้ว” ยังไม่ทันขาดคำยัยฟรังค์
ก็มาถึง ด้วยรูปร่างอันสูงเพรียวพร้อมทั้งหน้าตาที่สวยคม ทำให้ฟรังค์เป็นผู้หญิงที่ดู สง่า และสวยเป็นอย่างมาก ถ้าไม่ใช่กับนิสัยแบบที่ว่า....
“กรี๊ด แก ไอซิสจ๋า หนูฟรังค์คิดถึงไอซิสจังเลย ขอกอดทีนะ มิสนะจุ๊บๆ”
นิสัยปัญญาอ่อน แบบนี้แหละค่ะ นี่เลยฟรังค์ ตัวจริง
ความคิดเห็น