FIC Vampire แวมไพร์ "หัวใจของฉัน"ChanBank

-บทนำ-

แวมไพร์ (Vampire) ผีชนิดหนึ่งตามความเชื่อของชาวยุโรป ในยุคกลาง เชื่อว่าเป็นผีดิบ ที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์ทั่วไป แต่มีฟันแหลมคม ดื่มเลือดของมนุษย์ด้วยกันเป็นอาหารเพื่อหล่อเลี้ยง โดยที่แวมไพร์จะมีชีวิตเป็นอมตะ ไม่มีวันตาย จะปรากฏตัวได้แต่เฉพาะเวลากลางคืน เพราะกลางวันแพ้แสงแดด แวมไพร์จะหลบซ่อนอยู่ในโลงของตน ไม่มีเงาเมื่อกระทบกับแสงหรือสะท้อนในกระจก มีแรงมากเหมือนผู้ชาย 20 คน  สิ่งที่จะกำราบแวมไพร์ได้คือ ไม้กางเขน

หมินหมิน"นี่...นี่!...ย๊า!!...ตื่นได้แล้ว"!!
กวางลู่"หมิน...แบคยังไม่ตื่นอีกหรอ?!"
หมิน"ฮ่ะ!...ฮยองผมปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นสักที"
กวางลู่"หมินลงไปทานข้าวก่อนเถอะ...เดี่ยวฮยองจัดการทางนี้เอง"
หมินหมิน"ฮ่ะ!ฮยอง"
.
.
.


ที่นี่ที่ไหนทำไมมันเปลี่ยวแบบนี้ล่ะ ...ลู่หานฮยอง...หมินหมิน!!!...หายไปไหนกันหมด (ลมพัด) หนาว...หนาวจัง ที่นี่ที่ไหนเนี่ย
 "หึหึ!!" !!!เสียงใคร?!!
"แบค!!!...แบคฮยอน!!...บยอนแบคฮยอน...ไม่ตื่นใช่มั้ย...นี่แหนะ(เอาหมอนฟาดหน้าแม่ม!!)"
แบค"โอ๊ยย!!ตื่นแล้วฮยอง..ตื่นแล้วๆ"
.
กวางลู่"รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปทานข้าว...ด่วน!!"
แบค"ฮ่ะ..."เมื่อกี้เราฝันหรอเนี่ยทำไมมัน...เหมือนจริงจังล่ะ...แล้วคนคนนั้นเค้า??คือ?ใคร...
กวางลู่"ไอ้แบค!!!อาบน้ำ!!!"

(สะดุ้ง!!!)
แบค"ค้าบๆๆๆๆๆๆ ฮยอง"



(จะรีบไปอาบดีๆ หรือจะต้องให้ใช้กำลัง...)






สนามบิน....

?"นายครับทางนั้นตอบกลับมาแล้วครับว่าพร้อมแล้วครับ"
ชานยอล"อืม"

มหาลัยชื่อดัง...

เอ๊.......ที่เราฝันเมื่อคืนมันคืออะไรกันแน่น่ะ....แล้วคนนั้นคือใครล่ะ...โอ๊ยปวดสมันสมอง

หมิน"ย๊า!..."
แบค"@/*--/-@ตกใจหมด"
หมิน"หยอกเล่นหน่า..ลู่หานฮยองโทรตามแล้วล่ะ"
แบค"ฉันไม่อยากไปเหยียบบริษัทของป๊ากับม๊าเลยอ่า...มันทั้งน่าเบื่อเฮ้อ"
หมิน"ลู่หานฮยองบอกว่าจะคืนบัตรเคดิตให้ด้วยแหละ"
แบค"ห๊ะ!!"

2อาทิตย์ก่อน
ลู่หานฮยองยึดบัตรเคดิตของผมเพราะเหตุมาจากผมใช้มันจนฟุ่มเฟือย...ฟุ่มเฟือยที่ไหนของมีประโยชน์ทั้งนั้น(หราาาาา)ก็แค่หนังสือ ตำรา ของสะสมที่เกี่ยวกับแวมไพร์เท่านั้น ออมม่าอ่านให้ผมฟังตั้งแต่ยังเล็กผมชอบมันมากเลยล่ะจนถึงตอนนี้ผมก็ยังอ่าน สะสม แต่ฮยองกับหมินหน่ะสิ ไม่เข้าใจ โอ๊ยยยย2อาทิตย์ที่ฉันอยู่ได้เพราะหมูกระปุก2ตัวของฉันหรอก หึหึ...


(ไอ้บยอนแสบ)




บริษัท...

น่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อ โว๊ยยยยยยยยยยย
P"เบื่อมากหรอ?"
แบค"เอ๊ะ!!

.
.
.
.
.
.
.
.
.

Pปาร์ค ชานยอล "ฉันเจอแล้ว...หัวใจของฉัน"