ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fiction KHR] (XS) ป๋าเมีย เดอะ ซีรีย์ PLUS!!

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2...part I

    • อัปเดตล่าสุด 17 พ.ย. 54


    Title :: ป๋าเมีย เดอะ ซีรีย์ PLUS!!
    Chapter 2: 1st lesson
    Pairing :: XS
    Rate :: PG

    Note :: เรียกน้ำย่อย XD

     

     

    กลางห้องกว้างหรูหราสมฐานะผู้อยู่ในเงามืดของวองโกเล่...วาเรีย ร่างฟูฟ่องสีพิสุทธิ์ของผู้เป็นใหญ่แห่งผืนดินกำลังซุกอิงแอบกับฉลามขาวผู้เป็นใหญ่แห่งห้วงมหาสมุทร สองร่างคลอเคลียรักใคร่จนดูราวกับเหตุการณ์เมื่อครั้งที่ไลเกอร์นภาทำให้ฉลามธาตุพิรุณหวั่นเกรงนั้นจะไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

     

     

    พญาราชสีห์ครางต่ำอยู่ในลำคอขณะใช้ปลายจมูกไซ้เข้ากับผิวกายขาวนวลของฉลามขาว แต่แล้วดวงตาสีเลือดก็ต้องหรี่ลงเมื่อเบื้องหน้าปรากฏลำแสงสีม่วงจ้า รอคอยเพียงชั่วครู่ก็ได้พบกับร่างโปร่งบางของมนุษย์เพศชายที่ยังคงงุนงงกับการเปลี่ยนไปของตัวเอง

     

     

    ฉลามพิรุณในร่างคนมองตัวเองอย่างไม่เข้าใจ อาจเพราะยังไม่สามารถควบคุมการสับเปลี่ยนร่างระหว่างอาวุธกล่องกับมนุษย์ได้ดีนักจึงทำให้อาโรต้องเปลี่ยนร่างในเวลาที่ไม่เหมาะไม่ควร

     

     

    อย่างเช่นเวลานี้เป็นต้น...ดวงตาสีธาตุวรุณตวัดมองร่างนุ่มอย่างหวาดระแวง เพราะล่วงรู้ดีว่าทันทีที่แปรเปลี่ยนเป็นมนุษย์...ตนคงไม่พ้นต้องกลายเป็นของเล่นพญาราชสีห์เป็นแน่!

     

     

    อุ้งเท้าอันมีเล็บแหลมคมตวัดตะปบเข้ากับร่างบางที่กำลังดีดตัวหนี อาศัยเรี่ยวแรงที่มากกว่าสงบฤทธิ์ของร่างขาวนวลที่ดิ้นรนสุดชีวิต

     

     

    “ปล่อยโว้ยไอ้สิงโตขี้เรื้อน!” อาโรตวาดสุดเสียง พยายามใช้เรี่ยวแรงที่ตนมีหลบหลีกลิ้นเปียกใหญ่ของสัตว์หน้าขนที่กำลังตวัดโลมเลียใบหน้าของตน

     

     

    เวลาผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้...รู้แต่ว่าในทันทีจังหวะหายใจหอบแฮ่ก เรี่ยวแรงไม่มีมากพอจะดิ้นรนต่อไป...อาโรกลับสัมผัสได้ถึงปลายนิ้วของมนุษย์ที่กำลังแตะต้องไปตามเรือนกายของตน

     

     

    “เบสเตอร์!?” ร้องตกใจเมื่อเบื้องหน้าตนหาใช่ไลเกอร์นภาอีกแล้ว กลับเป็นบุรุษหนุ่มร่างบึกบึน เรือนผมสีพิสุทธิ์ยาวระต้นคอ ดวงตาสีเลือดกำลังจดจ้องมายังตนนิ่ง

     

     

    “ก...กลายเป็นคนตั้งแต่เมื่...” คำถามสิ้นสุดลงเมื่อริมฝีปากนุ่มถูกปิดกั้น จุมพิตรุนแรงที่ทาบทับโดยไม่ทันตั้งตัวทำให้คมเขี้ยวที่ต่างฝ่ายต่างเป็นเจ้าของขบเข้ากับผิวเนื้ออ่อนจนเลือดซิบ รสจูบเจือกลิ่นคาวเลือดก่อกระตุ้นสัญชาตญาณสัตว์ป่า...ความยิ่งใหญ่ในศักดิ์ศรีของพญาเพชฌฆาตแห่งห้วงน้ำกระตุ้นเตือนไม่ให้ตนยอมก้มหัวให้อีกฝ่าย ทำให้ฉลามขาวในร่างมนุษย์ใช้เข่าถองเข้าข้างตัวชายผู้ทาบทับส่งผลให้ไลเกอร์หนุ่มปลิวกระเด็นตกเตียง

     

     

    “ไอ้ฉลามสวะ!!!” การถูกเล่นงานโดยไม่บอกกล่าวทำให้ความโกรธาก่อเกิดจนเรือนผมที่เคยขาวพิสุทธิ์ปรากฏริ้วดำขลับ ร่างหนากระโจนเข้าใส่ร่างบนเตียงที่ตั้งการ์ดเตรียมพร้อม ก่อนที่ยกแรกของการต่อสู้ระหว่างอาวุธกล่องทั้งสองจะเริ่มขึ้น เสียงโครมครามดังสนั่น ข้าวของเครื่องใช้แพงระยับแตกเสียหาย เสียงที่ดังมากพอจะเรียกให้หยาดพิรุณแห่งวาเรียรีบวิ่งมายังที่เกิดเหตุ

     

     

    “อาโร! เบสเตอร์!! กัดกันอีกแล้วเหรอ!!?” ถามออกไปก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะเบิกค้างเมื่อภาพตรงหน้าคือร่างเปล่าเปลือยของบุรุษเพศที่เบื้องใต้คือร่างหนาของชายที่มีเค้าหน้าเยี่ยงเจ้าชีวิตของตนกำลังถูกทาบทับด้วยเรือนร่างโปร่งบางของชายผู้ครองเส้นผมสีเงินเหลือบไฟธาตุวรุณ มือหยาบที่กำลังจับนิ่งอยู่บนเนินสะโพกอวบอิ่ม ในขณะที่มือบางสัมผัสแนบเข้ากับแผงอกแกร่ง ไม่นับขาขาวผ่องที่กำลังอ้าคร่อมทับสะโพกหนานั่นอีก!!

     

     

    “อ่า...ฉัน...เข้ามาขัดจังหวะใช่ไหม”

     

     

    อาโรของเขาชอบออนท็อปหรือนี่!!!?

     

     

    ผู้เป็นมารดา (?) โอดครวญอยู่ในใจกับการค้นพบของตนเอง แต่ในจังหวะที่กำลังเดินออกไปเพื่อให้ทั้งสองสานต่อความสัมพันธ์อันดุเดือด เสียงหวานอันคุ้นเคยก็ร้องเรียก

     

     

    “ไม่ใช่นะครับท่านสควอโล่” พูดพลางฝังคมเขี้ยวเข้าตรงซอกคอแกร่งโดยแรง ก่อนที่ศอกขาวจะกระแทกเข้ากับแผ่นท้องหนา อาศัยจังหวะที่คู่อริกำลังโอดครวญกับความเจ็บปวดตวัดขาเตะร่างที่สูงใหญ่กว่าตนให้กลิ้งตกเตียง แล้วร่างเปลือยบอบบางก็กระโดดเข้าหาผู้เป็นดั่งเจ้าชีวิต

     

     

    “ไอ้ไลเกอร์ขี้เรื้อนมันทำอาโรก่อน อาโรเลยแค่ตอบโต้เท่านั้นเองครับ” เกลือกไซ้ใบหน้าสวยเข้ากับแผ่นอกบางโดยที่ไม่รู้เลยว่าคำพูดของตนไม่ได้ช่วยแก้ความเข้าใจผิดให้เจ้านายเลยสักนิด

     

     

    ตอบโต้โดยการออนท็อปงั้นเหรอ!? โธ่...อาโรที่น่ารักของฉัน แรงกว่าเจ้าของอีก!!

     

     

    “อ่า...แล้วนี่นายไม่...เอ่อ...ต่อกันแล้วเหรอ”

     

     

    “ไม่ครับ...ไว้วันหลังก็ได้”

     

     

    วันหลัง? วันไหน!? ฉันจะไม่อยู่ปราสาทวันนั้น!! รับไม่ได้ที่ลูกแรงกว่าแม่!!!

     

     

    “อาโรอยากอยู่กับท่านสควอโล่มากกว่า” พูดจบก็ยืดกายขึ้นกดจุมพิตหวานเชื่อมให้แก่ผู้เป็นนาย จนทำให้ธารความคิดที่เตลิดไปแสนไกลของผู้ถูกรับมอบสิ้นสุดลง (สักที)

     

     

    “ท่านสควอโล่~ อาโรอยากอาบน้ำ” ดวงตาสีไฟธาตุวรุณช้อนขึ้นสบลูกแก้วสีจางที่ทอประกายแต่ความอ่อนโยนที่มอบให้แก่ตนผู้เดียว

     

     

    “อาบกับอาโรนะครับ” มีหรือที่ฉลามขาวผู้รักอาวุธกล่องไม่ต่างกับลูกในอุทรจะปฏิเสธเสียงออดอ้อนเช่นนี้ได้ จึงทำให้บ่ายวันนั้นในห้องของสายฝนแห่งวาเรีย...ได้ยินเสียงหวานหัวร่อต่อกระซิก เสียงตีน้ำอย่างสนุกสนานของสองร่างงามที่เข้าไปอาบน้ำเคียงข้างกัน

     

     

    โดยที่ไม่ได้รับรู้เลยว่าภายนอกนั้น...ผู้ครอบครองซึ่งไฟธาตุนภาทั้งสองกำลังใช้ใบหูแนบฟังเสียงการเคลื่อนไหวในห้องอาบน้ำด้วยความลุ้นระทึกเพียงใด!!

     

     

    อาบน้ำเท่านั้นนะเว้ย!! แกห้ามกดไอ้ฉลามหัวฟ้าทำเมียเด็ดขาดนะสควอโล่!!!!

     

     

    เวอร์จิ้นแกเป็นของฉัน!! แกห้ามยกให้ท่านสควอโล่เด็ดขาดนะไอ้ฉลามสมองถั่ว!!

     

     

    ...

     

     

    ...

     

     

    ...

     

    ..TBC..

     

     

     

     

    Talk..


    อูอา~~ เปิดตัวภาค 2 ของป๋าเมีย เดอะ ซีรีย์ กับ...


    ป๋าเมีย เดอะ ซีรีย์
    PLUS!!

     

    ที่คราวนี้จะมีลูก ๆ (?) อาวุธกล่องเข้ามาสร้างสีสันความรั่วและความหื่น

     

    ยังไง...ขอแรงใจจากเพื่อน ๆ ทุกท่านด้วยนะเจ้าคะ

     

    ปล.ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมอันนี้ถึงเป็นตอนที่ 2 เพราะโอ่งเอาฟิคเควสต์จากน้อง ๆ ที่คอสเป็นวาเรียยัดเป็นตอนที่ 1 ค่ะ

     

    สุดท้ายก็ทนความน่ารักของอาโร และความรักฉันท์แม่ลูกของฉลามทั้งสองไม่ไหวจริง ๆ ต้องเข็นภาคใหม่ออกมา (สนองตัณหาตัวเอง) จนได้ =w=

     

    ยังไงฝากติดตามกันเหมือนเดิมด้วยนะคะ ^^

     

    ...ต้องการเอาฟิคเรื่องนี้มาเบรกความดาร์คของเรื่องโน้นด้วยแหล่ะ XD

     

    แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นขอดูกระแสก่อนนะเจ้าคะว่าสมควรจะเข็นเรื่องนี้ต่อหรือเปล่า ^^

     

    ..โอ่งดิน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×