คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 คนนี้ของสิงหา
4 ั่วโมผ่านไป
“ถึแล้วรับ” นับรถเอ่ยปลุสายธารและเไน์เพราะทั้สอหลับมาลอทาสายธารรีบปลุเไน์้วยวามัวเียทั้สอรีบลรถันานั้นึเินไปเินมาอย่า ๆ
“แฮ แฮ! เฮ้ยไอ้ธาร ทาไปรายานัวมันอยู่ทาไหนอ่ะเินวนมา 4 รอบละ ุะเป็นลมละนะ” เไน์เอ่ยถามสายธาร้วยวามหอบเหนื่อย
“ถ้าูรู้แล้ว ะเินวนแบบนี้ไหมล่ะ” สายธารหันไปมอแรใส่เไน์
“เาเรียรวมันี่โมนะ”
“ู็ไม่รู้ว่-”
“เฮ้ยพวมึสอนมายืนเหี้ยอะไรันรนี้ว่ะ ไม่เห็นเหรอว่าุสิหาเาะเิน หลบไป!”
ผู้ายัวให่นหนึ่ะโนบอให้สายธารเล่นเไน์หลบไปเินทาอื่น สายธารและเไน์ไม่รอ้ารีบเินหลบไปอีทาทันที
“ทามีเยอะแยะไม่เิน ปัาอ่อน” สายธารเอ่ยบ่นับเไน์้วยวามรุ้สึหุหิเล็น้อย้วยเพราะหาทาไปรายานัว็ไม่เอแถมยัถูไล่ให้ไปเินทาอื่นทั้ที่มีทาอีเยอะแยะ สายธารทำท่าะเินหาทาไปที่รายานัวแ่ถูหยุเอาไว้้วยเสียทุ่มมีเสน่ห์เป็นเอลัษ์
“เธอะไปรายานัวใ่มั้ย” ผู้ายัวให่ใส่เสื้อแหวอเล็น้อยให้พอเห็นรอยสัสิโที่อมีรอยสัูเลื้อยอยู่ หน้าาหล่อเหลามีเสน่ห์เอ่ยถาม้วยเสียนิ่ิรำา
“อ่า..ใ่รับ”
“ไอ้เปลว”
“รับนาย”
“พาสอนนี้ไปรายานัวแล้ว็พาไปที่ห้อพั้วยนะ อย่าปล่อยให้พวโ่เินไปมาแบบนี้มันรำาลูาัน” สิหาเอ่ย้วยน้ำเสียไม่สบอารม์เล็น้อย เอ่ยเสร็็เินออไปทันที
“รับนาย พวเธอามมา”
สายธารไม่ไ้ิะ่าลับไปเหมือนทุทีพร้อมเินามเปลวไฟมือ้ายอสิหาสน์ไป้วยวามเหนื่อยล้าอยาะไปรายานัวให้เสร็ๆแล้วไปนอน
“ถึแล้ว” เสียนิ่อเปลวไฟเอ่ย
หลัามาถึแล้วทั้สอรีบเ้าไปรายานัวแล้วรีบลับออมาพร้อมเินามเปลวไฟเพื่อไปยัห้อพันเอ บ้านพัอสายธารและเไน์ไม่ไ้อยู่้าๆันเพราะมีบ้านอีหลัั้นลาอยู่
“พวนายสอนรีบไปพัันไ้แล้วเียว เี๋ยว 5 โมเย็นุสิหาสน์ะเรียพวนายเ็ใหม่มาประุมที่หอประุมบ้านลา พวนายรู้ใ่มั้ยว่าที่ไหน
“รู้รับๆ แ่เอ่อ..ุสิหาอะไรนั่นใรเหรอรับ” สาธารเอ่ย้วยน้ำเสียใส่ื่อ
“็เ้านายพวนายไ นี้แล้โ่หรือไม่รู้ริๆ”
“….”
“เ้านายเหรอรับ”
“อืม มีอะไร็ไปเาะห้อ 507 ละันันะไปละ ุยับพวเธอมันเสียเวลา” เมื่อพูเสร็เปลวไฟ็เินออไปทันที
“เ้านายมัน็่าูโ่นี้ลูน้อมันยัมา่าูโ่อีอีพวสันานเี๋ยวู่อยให้เอ๋อทั้เ้านายลูน้อเลยนี่ ” สายธารเอ่ยบ่นออมา้วยวามหัวเสียอยู่ไม่น้อย
“อะไรนะไอ้ธารมึน่ะเหรอะไป่อยุสิหาเา ูัวมึับเาะ่อน ฮ่าๆ” เไน์ำร๊าับสิ่ที่เพื่อนอนพูสูยัไม่ถึ 170 เลยยัมีหน้ามาบอะ่อยเาอี
“อย่าูถููะเว้ย ถึูะัวเล็แู่สู้นนะ”
“อ่อเหรอพ่อุนเ่ ่าเหอะไอธาร เ้าห้อไปไ้ละล็อห้อ้วย”
“ร้าบบุพ่อ ุพ่อ็ล็อประู้วยนะร้าบบ”
“เี๋ยวเถอะไอ้ธาร” เไน์้ามือะท่าะบหัวสายธารให้หายันมือสัที แ่วามไหวพริบีอสายธาร สายธารึหลบทัน
สายธารและเไน์แยย้ายันไปเ้าห้อพัอัวเอทันทีทีุ่ยันเสร็
“หูวววว หรูิบหายเลย หมนี้ที่ล้านว่ะเนี่ย”
สายธารื่นาื่นใับสิ่ที่เห็นมาๆ วามหรูหรานี้มันอะไรัน สายธารเินลาระเป๋าไปว่าแล้วระโไปมาทั้ห้อ แ่้วยวามเหนื่อยล้าเอามาๆสายธารึ้อหยุารทัวร์ห้ออนเอแล้วเินไปอาบน้ำ
“หูววว หรูยันห้อน้ำสุยอ”สายธาราลุวาวึ้นมาอีรั้
“สราน์ะพาทร้อเล่นไปยล้ออยู่ที่บาแสน สาน์ะไปบาแสน ะไปเินวแนับแม่สายทร้อ โย่ว มีหัวใพิเศษเรียมเอาไว้ให้นพิเศษ มีรัริทุFET อวันนี้แถมฟรีทุอย่า อยTAKE CARE ไม่ห่า ใวนี้็เป็นอเธอ โย่ว” สายธารอาบน้ำไปร้อเพลไปในห้อน้ำ้วยวามอารม์ีเป็นอย่ามาาอน่อนเาห้อ อาบทิ้เสร็สายธาร็ปล่อยัวเอมสู่ห้วนิทราทันที
‘อะไรนะับไอ้ธารมึน่ะเหรอะไป่อยุสิหาเา ูัวมึเาะ่อน ฮ่าๆ’
- เไน์ -
To be continued.
Kan : เอย่าอะบูริี้ส่วนสูน้อธารสิะ ที่น้อธารัวเล็เพราะอยาให้พี่สิห์เลาอุ้ม่ายๆไ อุ้ยยยเินอน สอเป็นบ้า่ะทุนอ่านันไ้มั้ยT_T
อบุทุนที่เ้ามาอ่านนะะ
ลัทุๆนมั๊ๆเยยยย.
www.tiktok.com/@kanpichasaraban ฝาิามหน่อยับ
ความคิดเห็น