เมื่อหมอกสลาย

ผั่ว... เพี๊ยะ... ตุ๊บ...

"พอแล้ว พอแล้ว อย่าทำอะไรฉันอีกเลยนะ ฉันขอร้อง ฉัน...ฉัน...ฮือ ฮือ"

ความโทสะของชายหนุ่มไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลย หนำซ้ำยังเกรี้ยวกราดขึ้นกว่าเดิมอีกด้วย

"ฉันบอกหลายครั้งแล้วใช่มั้ย ว่าอย่ามาขัดคำสั่งฉัน อย่ามาสำออย บีบน้ำตา...มันน่ารำคาญ" พูดจบก็ใช้มือจิกผมของหญิงสาวขึ้นมาเพื่อให้มองหน้าตนได้อย่างถนัด

 "ผู้หญิงชั้นต่ำหิวเงินอย่างเธอ ไม่มีสิทธิ์มาคร่ำครวญหรือเรียกร้องอะไรทั้งนั้น...จำใส่กะลาหัวเอาไว้" พร้อมเหวี่ยงมือข้างที่จิกหัวหญิงสาว ทุ่มลงกับพื้น แรงเหวี่ยงของชายหนุ่ม ทำให้หน้าของหญิงสาว กระแทกไปกับพื้น และมันก็คงแรงพอที่จะทำให้เลือดแดงฉาน ไหลออกมาจากปากและจมูก ไหนจะหน้าผากและโหนกแก้มที่บวมปูดอีก เรียกได้ว่าเละเลยทีเดียว

หญิงสาว กลืนความเจ็บทั้งหมดลงคอ แล้วเงยหน้าขึ้นสู้กับซาตานตรงหน้าอีกครั้ง สภาพดวงหน้าของหญิงสาวที่เคย ขาวเนียนละเอียด กลับบวมปูดและเกรอะกรังไปด้วยเลือด ภาพตรงหน้า ทำเอาชายหนุ่ม ใจกระตุกวูบไปเหมือนกัน แต่คดีความกับแม่ตัวดียังไม่หมด ความโกรธก็พุ่งขึ้นมาอีกครั้ง แต่ก็จะพยายามกดไว้ เผื่อว่าหญิงสาวจะเลิกขัดขืน และทำตามคำสั่งของเค้า หากยังมีความรักตัวกลัวตายอยู่บ้าง 

"แล้วไอ้เลือดชั่วๆในตัวของเธอน่ะ อย่าให้มันมีชีวิตรอดจนถึงวันพรุ่งนี้ ไม่งั้นฉันจะลงมือเอง แล้วก็ไม่รับประกันความปลอดภัยของเธอนะ เผื่อโชคร้ายตายไป ฉันต้องมาเดือดร้อนจ่ายค่าทำศพ ให้ผู้หญิงชั่วๆส่ำส่อนอย่างเธออีก ฉันว่ามันไม่แฟร์หรอกนะ"

และอีกครั้งที่ชายหนุ่มก้มลงไปจิกหัวให้หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาตอบ แต่ก็ไร้คำตอบ เค้าจึงทิ้งระเบิดลูกสุดท้ายใส่หญิงสาว "หรือว่าจะรอให้ไอมารหน้าขนนี้เกิดมาซะก่อน แล้วค่อยจับมันไปโยนให้เป็นอาหารของจรเข้กินดี เอาแบบนั้นมั้ย...ห๊ะ"

หญิงสาวตัวสั่นเทาอย่างน่าเวทนา แต่ก็แข็งใจ ต่อรองเป็นครั้งสุดท้าย "ถ้าคุณเกลียดฉัน ขยะแขยงฉันขนาดนี้ ก็ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันจะไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีกเลย จะอยู่ให้เงียบที่สุด ฉันสัญญา ได้โปรด" พร้อมกราบลงที่แทบเท้าชายหนุ่ม

ซาตานร้ายหาได้มีความเมตตาซักเพียงน้อย ลุกขึ้นเหยียบมือของหญิงสาวทั้งที่ยังพนมอยู่ พร้อมกับพูดว่า...