คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8 ภูติและสิ่งที่ไม่อยากจะเจอ
ย้ำอีกครั้ง ไรท์ไม่ได้ดู Date a live มานาน แต่ไรท์อ่านฟิคเพราะงั้นหลายๆอย่างจะไม่ค่อยตรงกับอนิเมะหรือนิยาย
...
..
.
"แย่จริงๆเลย... ไหงฝนถึงดันตกมาเสียดื้อๆอย่างนี้ล่ะ?"
ผมได้วิ่งมาหลบฝนอยู่ที่ป้ายรถเมย์ และในระหว่างนั้นผมก็ได้หันไปเจอกับผู้หญิงผมสีดำซึ่งถ้าปกติก็อาจจะไม่มีอะไรแปลก แต่ผมสัมผัสได้ถึงออร่าแปลกๆ ผมจึงใช้ [ เนตรแห่งมานา ] ส่องดูแต่ก็ไม่มีอะไรแปลกอยู่ดี....
"มีอะไรรึเปล่าคะ?"
"อ๊ะ! ปะ ป่าวค่ะ ขอโทษค่ะ"
สงสัยผมจะมองเธอนานเกินไป เธอจึงได้ถามแบบนั้นสินะ
...
...
...
ทำไมมันถึงเกิดบรรยากาศอันน่าอึดอัดอย่างนี้ล่ะ มันเดดแอร์เลยนะ บรรยากาศโครตน่าอึดอัดเลย! จะว่าไป... ทำไมเราต้องมารอรถเมย์ด้วยนะ? โอ๊ะใช่! เกม เกมไง เรามีเกมให้เล่นอยู่นิ
ผมได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแต่! โทรศัพท์มันหายไป!
"ทะ โทรศัพท์ของฉัน อึก..."
อยู่ๆผมก็สัมผัสได้ถึงความชื้นจากดวงตา
"เอ๊ะ?! นี่เธอเป็นอะไรรึเปล่า? ทำไมถึงได้ร้องไห้ล่ะ?"
หญิงสาวผู้นั้นได้ทำท่าทางเงอะงะ พยายามปลอบผม
"ไม่เป็นไรค่ะ... แค่โทรศัพท์ของฉัน มันหายไป..."
"โทรศัพท์... โทรศัพท์สินะ รูปร่าง สี และมีของที่ระบุได้ไหม?"
เมื่อเธอคนนั้นถามแบบนั้น ผมก็ได้บอกข้อมูลพวกนั้นไป แต่อย่างไงก็ช่างเถอะ ค่อยไปซื้อใหม่ก็ได้.... แต่ข้อมูลมันจะหายเพราะจำรหัสไม่ได้เนี่ยสิ
เมื่อเธอได้ยินแบบนั้นแล้วดวงตาข้างขวาของเธอก็เปลี่ยนสีไปเป็นสีทองอำพันและตรงตาขาวก็กลาบเป็นสีดำ พร้อมกับออร่าที่คุ้นเคยซึ่งจับได้แบบชัดเจน [ โอสเมตัน ] แห่งดวงตา
"นั่นมัน..."
"อย่าเอาไปบอกใครล่ะ สาวน้อย"
สีแบบนั้น น่าจะเป็นเนตรมารไร้ชื่อของโอส การตรวจจับไร้ขอบเขต เรื่องแบบนี้นี่มัน... ทำไมสิ่งที่ไม่ควรมีอยู่อย่างนี้ถึงปรากฏออกมากันล่ะ? ไม่เขาใจ.... มีใครชักนำงั้นเหรอ?
เทพ#### อึก... โดนความทรงจำหายไปอีกแล้ว? สติของฉัน... สติค่อยๆเลือนลาง และจางหาย....
...
..
.
..
...
ฉัน... ผม... ตื่นขึ้นมาที่ป้ายรถเมย์ ในตอนเย็นๆใกล้มืด และที่มือถือโทรศัพท์อยู่?
"มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย.... โอะจริงสิ! ต้องรีบกลับแล้ว"
ผมได้หันไปมองซ้ายมองขวาว่ามีใครรึเปล่า ซึ่งมันก็ไม่มี ผมก็ได้วาร์ปกลับมาที่บ้าน
"เรย์ไหงกลับมาช้างี้อะ?"
หลังจากที่ผมกลับมาแล้วก็โดนอาเธน่าคาเบะด้งใส่ แต่ด้วยส่วนสูงที่เท่ากันทำให้มันดูแปลกๆ
"ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่เผลอไปหลับข้างนอกมา"
"ห้ะ?! หลับข้างนอก เฮ้อ~ อะไรเนี่ยไปหลับข้างนอกเหรอ"
"แล้วโซเฟีร์ยล่ะ?"
"โซเฟีร์นเธอบอกว่าน่าจะกลับมาพรุ่งนี้เพราะมีธุระน่ะ"
"งั้นเหรอ ถ้างั้นก็ปล่อยฉันไปได้ยัง?"
เมื่อผมพูดไปแบบนั้น อาเธน่าก็ผละตัวออกจากผม แล้วเธอก็ได้เดินกลับขึ้นไปบนชั้นสอง
"เฮ้อ~ อะไรเนี่ย แล้วทำไมเราถึงไปนอนตรงนั้นได้นะ?"
ผมได้พยายามคิดว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ว่ามันก็เหมือนมีอะไรขวางกั้นไว้
"ไม่ได้แฮะ ความทรงจำนั้นมันสะเปะสะปะไปหมด เหมือนตอนเกิดใหม่ ถ้างั้นก็ต้องเรียบเรียงความทรงจำก่อนสินะ"
ผมได้ใช้เวลาอยู่สักพักในการเรียบเรียงความทรงจำของตัวเอง เพราะว่ามันมีบางจุดที่ความทรงจำมันหายไป
"โอเค ความทรงจำพอเข้าที่เข้าทางแล้วแหละ ถ้างั้นไปหาอะไรกินดีกว่า"
ผมได้เดินไปทำอาหารง่ายๆที่ห้องครัว หลังจากกินเสร็จแล้วผมก็ได้มาเปิดทีวีเหตุผลก็ง่ายๆ มันมีอนิเมะฉายรอบดึก
...
..
.
..
...
"โคโทริทั้งสามคนนั้นมีพลังภูติและพลังที่เราไม่รู้จักอย่างล่ะพลังต่อคน แต่ว่า... โซเฟีร์ยไม่ใช่พลังภูติแต่เป็นพลังของจอมมาร หรือก็คือเธอพลิกผันแต่สติสัมปชัญญะยังคงอยู่ดี"
"งั้นเหรอ แล้ว... เราควรจะให้ชิโด้ไปผนึกได้ไหมเนี่ย?"
"เรื่องนั้นก็น่าจะยากพอสมควร เพราะว่าเธอทั้งสามคนโดยเฉพาะโซเฟีร์ยค่อนข้างจะปิดใจตัวเองพอสมควร"
เรย์เนะและโคโทริได้พูดคุยกันอยู่หน้าจอมอนิเตอร์ที่โรงเรียนไรเซน
"แต่ก็ยังพอสามารถพูดคุยกันได้สินะ ถ้างั้นพวกเราต้องใช้มาตรการพิเศษแล้วสินะ"
"ก็คงงั้น"
/ลำบากอีกล่ะ ไม่ใช่ชิโด้นะ ไรท์เนี่ยแหละ เฮ้อ~ /
...
..
.
..
...
หวออออออออออ
"อื้ม~ เสียงอะไรเนี่ย... อาเธไปปิดให้หน่อยสิ"
ผมได้บอกให้อาเธน่าไปปิดเสียง
"เรย์นั้นแหละไปปิดให้หน่อยสิ"
"ฟี้~ "
ตูมมมมมมม
"กรี๊ดด!! เกิดอะไรขึ้น?!"
ผมได้กระโดดออกจากเตียงอย่างเร็วหลังจากได้ยินเสียงระเบิดขนาดใหญ่
"เงียบ! คนเค้าจะหลับจะนอน"
"ยัง... ยังมีหน้ามานอนในสถานการณ์แบบนี้เนี่ยนะ!?"
ผมได้ดึงผ้าห่มออกจากที่นอนและโยนน้ำแข็ง(สร้างจากเวทมนตร์)ไปใส่อาเธน่า ผลที่ได้คือโดนต่อยเข้าที่ท้องไปทีนึง
"อุก... เจ็บๆ [ เอ็กซ์ - ฮิลลิ่ง ] "
หมัดนั่นถ้าคนธรรมดาโดนนี่ได้กลายเป็นโดนัทแน่แหละ
"แล้วใครเริ่มก่อนล่ะ?"
อาเธน่าพุดพลางเอามือกอดอกและหันหน้าหนี
"ขอโทษได้ไหมล่ะ?"
"เอาตามนั้นก็ได้แต่นี่มันอะไรล่ะ?! ภูติ(เซเรย์)อีกแล้วเหรอ?"
"น่าจะใช่"
ผมได้เดินไปเปิดม่านออกแต่สิ่งที่เห็นนั้นกลับเป็นหนึ่งในสี่สิ่งที่ไม่อนากจะเจออีก
"คะ คิริน.!?"
[ จบ. ]
ยังไม่ได้ตรวจคำผิด
ชื่อสองชื่อที่โผล่มานี้อย่าง โอสเมตัน และ คิริน มาจากไรท์เตอร์ที่นิยายยังเจียนไม่เสร็จอย่าง ดวงจันทร์!! นั่นเอง!
รู้สึกว่าเนื้อหาในนิยายฟิคอันนี้มันจะไปไกลเกินกว่าเรื่องหลักไรท์ล่ะ
ปล. หลักๆมานี้มันเริ่มออกทะเลล่ะ
ความคิดเห็น