3จิต 1ร่าง ห้ะ?! ทำไมถึงมีสามจิตใจร่างเดียวเนี่ย!!

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 ภูติกับการมาเมืองยูเฟเรีย

หลังจากวันนั้นที่โดนคอร์ดูดเข้าไปมันก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว ซึ่งตอนนี้เรย์ก็กำลังเดินทางไปเมือง [ ยูเฟเรีย ] ที่เป็นเมืองติดทะเล 

{นี่เรย์ ถึงเธออาจจะไม่รู้แต่ว่ามันมีคน 3-4คน กำลังบินตามมาอยู่นะ} 

"ถ้างั้นเอาไงดีล่ะ ฆ่าทิ้งเลยไหม" 

<ก็ดีเหมือนกันนะ แต่มันจะเป็นปัญหาในอนาคตน่ะสิ> 

"ถ้างั้นก็หนีแล้วกันเนอะ" 

ผมได้ใช้เวทย์ [ ปกปิด ] และเร่วความเร็วขึ้น 

[นี่จะว่าไปฉันแวะกลับไปปราสาทนั่นก่อนดีไหม] 

{แล้วจะไปทำอะไรล่ะ} 

[ไปเอาพวกสมุดหนังสือที่ยังไม่ได้อ่าน] 

แล้วเมื่อโซเฟีร์ยตอบกลับมาผมก็เปลี่ยนจุดหมายไปที่ปราสาทกลางมาป่าเลย 

1ชั่วโมงครึ่งผ่านไป ตอนนี้ผมก็มาถึงปราสาทเรียบร้อย 

"ถ้าใส่ชุดเมดนี่เราน่าจะเข้าแฮะ" 

เรย์ได้ยื่นจับคางยืนมองชุดเมด

{นั้นสินะ ถ้ามีหูแมวด้วยก็น่าจะดี} 

<งั้นก็ให้โซเฟีร์ยใช้สกิล [ แปลงไอปีศาจ ] นอกหูกับหางสิ ทำแบบนั้นมันก็ได้นิ> 

{ความคิดดีแฮะ} 

"พอเลยๆ ฉันแค่พูดเล่นๆเอง" 

ถึงในใจจะไม่ได้พูดเล่นๆก็เถอะ ผมได้เอาชุดเมดใส่เข้าไปในกระเป๋าเวทย์ แล้วก็เดินไปห้องสมุด 

"อืม ทำไมสมุดมันดูตกยุคจังนะ?" 

<นั่นสิ สมุดในห้องสมุดเล็กๆที่อยู่ในเมืองมันยังดูจะเป็นเวทย์ที่ทันสมัยกว่าอีก> 

"ช่างเถอะ มันมีคำว่า [ ยิ่งเก่ายิ่งขลัง ] อยู่นะ" 

ผมได้ทำการเก็บพวกสมุดที่เหลืออยู่ในชั้นเข้าไปในกระเป๋าเวทย์ 

"เอาล่ะ ในเมื่อเราทำธุระเสร็จแล้วงั้นไปกันเลยดีกว่า" 

เมื่อผมมาเก็บของแล้วผมก็ได้ออกจากปราสาททันที แล้วตรงไปทางตะวันออกหรือด้านหน้าของปราสาทนั่นแหละ 

แต่เมือง [ ยูเฟเรีย ] อยู่ติดทะเลเลยไกลกว่านั้นอีกเยอะ 

"นี่ อาเธน่า โซเฟีร์ย ถ้าหากคนควบคุมร่างเกิดตายขึ้นมาจิตวิญญาณอย่างพวกเธอจะเป็นอย่างไงล่ะ" 

ผมได้ถามออกไปในตอนที่ผมกำลังบินอยู่

{ก็ตายไง} 

<ขยายความให้นะ ถ้าหากคนควบคุมร่างตายจิตวิญญาณของที่อยู่ด้วยกันก็จะหายไป> 

"งั้นเหรอ" 

โอเค ในเมื่อได้รับคำตอบแล้วผมก็ได้พูดคุยกับทั้งสองเพราะว่าเหงาไงล่ะ 

"หือ จะว่าไปแล้วถ้าเราใช้คฑาเวทมนต์จะเร่งประสิทธิภาพขึ้นได้อีก ใช่ไหม?" 

{ไม่ เพราะคุณสมบัติของภูติคือการใช้เวทมนต์แบบไม่โดนลดทอนประสิทธิภาพ} 

"ถ้างั้นเราควรใช้ดาบสินะ ถ้าหากเป็นแบบนั้นเราก็จะสามารถเป็นนักดาบเวท" 

{อืม ถูกต้อง แต่มันต้องเป็นดาบที่ทำมาจากแร่ที่มีคุณสมบัติทางด้านเวทมนต์สูง} 

หือ นี่เรามาถึงเมืองยูเฟเรียแล้วงั้นเหรอ ผมได้ลงไปตรงจุดตรวจคนเข้าเมือง และที่ตอนนี้มันเย็นแล้วจึงไม่ค่อยมีคนเข้าออก 

ผมได้เดินไปตรงด่านตรวจซึ่งมันก็มีทหารอยู่ 2คน ผมได้เดินไปยื่นบัตรกิลด์ให้ทหารดูก่อนจะเดินเข้าไปในเมือง 

"เอาล่ะ ไปพักที่โรงเตี๊ยมแล้วกัน" 

/ผมจะใช้คำว่า โรงแรม แทน โรงเตี๊ยม นะครับเอาตรงๆความหมายมันก็คล้ายๆกันนั้นแหละ/ 

ผมได้เดินลัดเลอะไปตามทางจนถึงโรงแรม มันเป็นโรงแรมที่ชื่อว่า [ จันทราสีเงิน ] อ้อใช่ ไอ้ที่ผมรู้ว่าโรงแรมมันอยู่ไหนเพราะความสามารถตรวจจับพลังเวทย์ของอาเธน่า 

ผมได้เดินเข้าไปแล้วก็ตรงไปที่เคาท์เตอร์ต้อนรับ 

"อ่าคือว่า พอจะมีห้องว่างรึเปล่า?" 

ผมได้ถามหญิงสามผมสีน้ำตาลอ่อนที่เหมือนจะเป็นพนักงานไป 

"มาพักงั้นเหรอคะ ตอนนี้ก็เหลือห้องอยู่หนึ่งห้องพอดีเลยค่ะ" 

"แล้วคืนล่ะเท่าไหร่งั้นเหรอ" 

"ก็ 15เหรียญทองแดง ต่อคืนค่ะแล้วมีอาหารสามมื้อให้" 

"ถ้างั้นฉันขอพัก 1เดือน ค่ะ" 

ผมได้จ่ายเงินและลงชื่อไปแล้วเธอก็ได้ยื่นกุญแจมาให้ และผมก็ได้เดินขึ้นไปที่ห้องที่ผมมาพัก 

เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับห้องตามสไตล์แฟนตาซี ก็ห้องพักราคาย่อมเยานั้นแหละ ผมได้ทิ้งตัวลงบนเตียง 

"เฮ้อ~ เหลือเงินอีกเท่าไหร่เนี่ย" 

{พูดเหมือนจะมีเงินน้อยเนอะ} 

"ฮะๆ ก็มีเงินใช้แค่สักพักเอง" 

ผมได้หลับตาลงก่อนที่จะหลับไป 

.

.

.

.

.

เช้าวันต่อมา 

<ตื่นได้แล้วเรย์!!> 

"หนวกหูหน่าเงียบไปเลย!" 

เรย์ได้เอาหมอนมาปิดหูด้วยความเคยชิน แต่ถึงอย่างนั้นมันก็เปล่าประโยชน์อยู่ดี 

<ตื่นๆๆ ลุกไปเรียนได้แล้ว!> 

"ไม่!! อย่าพูดเหมือนโลกนี้ฉันเป็นนักเรียนสิ!" 

อ้อใช่ ถึงจะตะโกนไปก็ไม่เป็นปัญหาอะไรเพราะว่าใช้ [ เขตแดนไร้เสียง ] ในการปิดเสียงจากภายใน 

"เฮ้อ~ จะปลุกมาเพื่ออะไรเนี่ย เสียอารมณ์ในการนอนหมด" 

เรย์ได้ยกเลิกการใช้เวทมนต์และลงไปด่านล่าง 

"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณเรย์ อีกสักพักข้างเช้าก็จะเสร็จแล้วค่ะ" 

"อรุณสวัสดิ์นะลิสต์" 

"คุณเรย์ก็ไปรอที่ห้องอาหารได้เลยนะคะ" 

เมื่อลิสต์พูดแบบนั้นผมก็ได้ไปนั่งที่ห้องอาหาร และซึ่งมันก็มีคนชาวบ้านและนักผจญภัยอยู่ค่อนข้างมาก 

ผมได้เดินไปนั่งตรงโต๊ะที่ว่าง 

ผ่านไปสักพักพนักงานคนนึงก็ได้นำอาหารมาเสิร์ฟ ซึ่งอาหารก็เป็นเนื้อกระต่ายย่าง(มั้ง) กับชุปอะไรสักอย่างและขนมปัง 

หลังจากกินเสร็จผมก็ได้ออกจากโรงแรมไป 

"เอาล่ะทั้งสองจะไปไหนกันดีล่ะ?" 

ผมได้ถามไปแบบนั้นแล้วทั้งสองก็ได้ตอบกลับมาพร้อมกันว่า ' ไปตกปลา ' 

"ไม่ไป ฉันจะไม่ไปตกปลาเด็ดขาด" 

ผมได้พูดออกไปแบบนั้น แล้วก็ไปซื้อปลามาไว้ทำอาหารน่ะ 

จากนั้นผมก็ได้เดินไปดูร้านต่างๆและก็ซื้อของมานิดหน่อย ก็จะเป็นจำพวกวัตถุดิบทำอาหาร 

"อืม ไปขอยืมใช้ห้องครัวก็น่าจะได้แฮะ" 

{เห~ ทำอาหารเป็นด้วยงั้นเหรอ} 

[ทำเป็นสิ แต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ทำน่ะ] 

ผมได้ตอบกลับโซเฟีร์ยไปภายในใจเพราะตอนนี้คนมันมีอยู่เยอะ 

และผมก็ได้เดินกลับไปที่โรงแรมและขออนุณาตใช้ห้องครัว ใช่แล้ว ผมก็ได้รับอนุณาตมาเรียบร้อย 

[ จบ. ] 

ยังไม่ได้ตรวจคำผิด 

เขียนไปเขียนมามันดันกลายเป็นแนวสโลว์ไลฟ์ได้กันนะ(ตอนแรกกะจะลงตอน 5ทุ่ม แต่เขียนได้แค่นี้เลยลงมาก่อนเลย)

ปล. ผมจะไม่ได้อยู่ 2-3วัน ตามที่แจ้งไปในเพจครับ หายไปไหนน่ะเหรอ ก็ลองคิดเอาเองแล้วกัน 

ลิ้งค์เพจ https://www.facebook.com/profile.php?id=61552429414900&mibextid=ZbWKwL