คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 โซเฟีร์ยสมัครเป็นนักแปรธาตุ?
"นี่ทั้งสองคนคิดว่าฉันควรจะหาเงินอย่างไงดีล่ะ?"
<ไม่รู้สิ>
[สมัครเป็นนักผจญภัยมั้ยล่ะ อาชีพพื้นฐายในต่างโลกนิ]
จะให้ฉันไปเป็นนักผจญภัยจริงเหรอ... อ่า โอเค ไปสมัครก็ได้
หญิงสาวผมสีดำได้คิดอยู่สักพักก่อนจะเดินไปที่กิลด์นักผจญภัย ไม่สิ ถ้าให้ถูกคือ ไปหาว่ากิลด์อยู่ไหน
เธอได้เดินตามทางไปเรื่อยๆ โดยที่เธอไม่ได้สนใจรอบข้าง เธอโดนชายฉกรรจ์ 3คน ล้อมหน้าล้อมหลังเอาไว้
"เอ่อ... ขอโทษนะคะ ช่วยหลีกทางจะได้ไหมคะ?"
โซเฟีร์ยได้พูดให้อีกฝ่ายหลีกทางแต่คนที่อยู่ข้างหน้ากลับพูดว่า...
"นี่สาวน้อย อย่าพูดอย่างนั้นสิ มาสนุกกับพวกเร–"
ชายคนนั้นยังไม่ทันจะพูดจบ เขาก็เงียบและเหงื่อตกทันที เนื่องจากสายตาของโซเฟีร์ยนั้นเฉียบคม และเธอจ้องฝ่ายตรงข้ามด้วยสายตาที่ราวกับเป็นราชสีห์
"หลีกทางไปซะ!"
คำพูดของโซเฟีร์ยที่พูดออกไปนั้นไม่ใช่คำขอ แต่เป็นคำสั่ง ทว่าพวกเขาก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิม มิหนำซ้ำยังมองโซเฟีร์ยด้วยสายตาที่หื่นกระหาย
{นี่ เรย์ อาเธน่า โลกแฟนตาซีที่ผู้คนต่างตายกันโดยปีศาจมอนสเตอร์ ถ้ามีคนที่เป็นนักเลงตายไปสัก 3คน คงไม่เป็นอะไรสินะ}
โซเฟีร์ยได้กล่าวถามทั้งสองคนภายในใจ และสิ่งที่ได้ก็เป็นประมาณว่า ' ก็แน่นอน ตายแค่2-3คนเอง ' แบบนั้น
เมื่อโซเฟีร์ยได้ยินคำตอบนั้น เธอก็ยิ้มมุมมองเล็กน้อย
.
.
.
โลกภายในจิตใจ
"นี่โซเฟีร์ยเก็บกวาดด้วยสิ ถ้าปลอดไปแบบนี้มันดูไม่ค่อยดีนะ"
{อา โอเค}
"ตอบแบบนั้นฉันนี่ไปต่อไม่เป็นเลย"
ผมได้บอกให้โซเฟีร์ยเก็บกวาดซากพวกนั้น แต่ก็นะ ถึงตะปล่อยไว้แบบนั้นมันก็ไม่เป็นอะไรหรอก
"เฮ้อ~ ทำไมโซเฟีร์ยถึงได้เดินเข้าไปในซอยเปรี่ยวๆนั่นได้นะ?"
ผมได้แต่คิดแล้วก็สงสัย แต่ถึงอย่างนั่นผมก็เลิกคิดแล้วไปจดจ่อกับสิ่งที่โซเฟีร์ยเจอ...
"เป็นกิลด์ที่ไม่เหมือนกิลด์เลยนะนั่น"
ผมได้พูดไปเช่นนั่น เพราะว่ากิลด์นั่นอยู่ในสภาพที่จะพังแหล่ไม่พังแหล่(เกินจริงไป๊) ถึงอย่างนั้นโซเฟีร์ยก็ได้เปิดประตูเข้าไป
ด้านในมันก็อยู่ในสภาพที่แย่พอๆกันกับภายนอก และตรงเคาน์เตอร์ต้อนรับมีชายผมเงินใส่แวนกำลังนั่งหลับอยู่
.
.
.
โลกภายนอก
"นี่นายนะ"
ฉันได้พูดทักขึ้นให้เขาได้ตื่นจากการนั่งหลับ
"ห้าว~ นี่เธอเป็าฝนใครเนี่ย?"
"ฉันก็เป็นคนที่ตะมาสมัครกิลด์น่ะ มีอะไรรึเปล่า"
"เอ๊ะ?! นี่เธอจะสมัครจริงๆเหรอ"
เขาได้พูดขึ้นมาอย่างตกใจ
"ก็ทำไมล่ะ? สมัครไม่ได้รึไง"
โซเฟีร์ยได้พูดออกมาแบบนั้น
"ป่าวครับ คือว่าคนกว่า90% จะสมัครเป็นนักผจญภัย และอีก10% จะสมัครเป็นพ่อค้า เพราะงั้นกิลด์แปรธาตุขแงเราจึงไม่มีคนมาสมัครเลย"
เขาได้อธิบายเรื่องพวกนั้นให้โซเฟีร์ยฟัง แต่แบวนั้นโซเฟีร์ยก็ยืนยันที่จะสมัครเป็นนักแปรธาตุ จากสาเหตุที่ ขี้เกียจเดินหากิลด์นักผจญภัย
เมื่อเขาได้ยินแบบนั้น เขาก็ได้นำใบสอบถาม ก็จะเป็นจำพวก ชื่อ ที่อยู่อาศัย พวกนี้ และสุดท้ายก็สอบปฏิบัต
"ถ้างั้นคุณโซเฟีร์ยช่วยทำยาห้ามเลือดด้วยนะครับ พวกวัตถุดิบก็อยู่ตรงนั้นน่ะ ส่วนเวลาก็ไม่จำกัดเพราะว่าคนที่มาสมัครก็น้อยอยู่แล้ว"
เขาได้ชี้ไปที่ชั้นวางของที่มีวัตถุดิบต่างๆอยู่
"ยาห้ามเลือดงั้นเหรอ..."
โซเฟีร์ยได้พูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะเดินไปหยิบวัตถุดิบมา
"นี่บาอันฉันสามารถใช้ได้ทุกอย่างเลยใช่ไหม?"
"อา สามารถใช้ให้หมดได้เลย เพราะอย่างไงอีกวันเดียววัตถุดิบก็เฉาหมดแล้ว"
เมื่อได้ยินดังนั้นแล้วตัวของโซเฟีร์ยก็ได้หยิบ หญ้าพรายน้ำ ใบเซเฟีย หญ้าวิญญาณ แล้วก็อื่นๆ
เมื่อแรกโซเฟีร์ยได้ทำการต้มน้ำให้เดือดแล้วก็ใส่หญ้าวิญญาณลงไป เมื่อน้ำธรรมดากลายเป็นน้ำวิญญาณแล้วโซเฟีร์ยก็ใส่ใบเซเฟียลงไปเพื่อลบผลเสียจากน้ำวิญญาณ
จากนั้นโซเฟีร์ยก็ได้ใส่สมุนไพรฟาเซีย ต้มนาน 15นาที จากนั้นก็ใส่หญ้าเฮอร์มิต หญ้าพรายน้ำ และอื่นๆเอง
ตัดภาพไปในตอนที่โซเฟีร์ยปรุงยาเสร็จ
"นี่บาอันฉันทำเสร็จแล้วนะ!"
ฉันได้ตะโกนเรียกบาอันไป บาอันที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ก็ได้ตกใจเล็กน้อย ก่อนที่จะเดินมาหาฉัน
"ถ้างั้นผมขอทดสอบเลยแล้วกัน"
เขาได้เอายาที่ฉันปรุงไปเทใส่แผลที่โดนกระดาษบาด ทันทีที่เขาเทลงไปบาดแผลนั้นก็ได้หายไป ราวกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
"นะ นี่มันอะไรกัน?!"
"ก็ยาที่ฉันทำไง"
.
.
.
โลกภายในจิตใจ
"นี่อาเธน่าถ้าฉันเขียนนิยายขายคิดว่าจะรุ่งไหม?"
"คงไม่นั่นแหละ"
อึก เจ็บจี๊ดเลย
"พูดได้โหดร้ายจังนะ"
ผมได้ลุกจากเก้าอี้และเดินไปห้องอาหาร ซึ่งจริงๆไม่ต้องกินก็ได้แต่กินเอารสชาติไงล่ะ
[ จบตอนที่ 3 ]
ยังไม่ได้ตรวจคำผิด
คือว่าไรท์สร้างเพจขึ้นมาแล้วล่ะ https://www.facebook.com/profile.php?id=61552429414900&mibextid=ZbWKwL
เดี๋ยวจะเริ่มแจ้งในเพจตั้งแต่ตอนที่ 4 เป็นต้นไป
ความคิดเห็น