คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 ภูติกับดันเจี้ยนมาสเตอร์
โลกภายในจิตใจ
หลังจากวันนี้ก็ได้ผ่านมาหลานสันแล้ว ซึ่งตอนนี้คนคุมร่างคืออาเธน่า และตอนนี้เธอกำลังผลานเงินไปกับการซื้อขนมและของกิน
"อึก.. เงินของฉัน... ╥_╥ "
และตอนนี้โซเฟีร์ยกำลังนอนกอดเข่าร้องไห้อยู่ เพราะว่าอาเธน่านั้นกำลังใช้เงินที่โซเฟีร์ยหามาอย่างยากลำบากไงล่ะ
"อ่า ฉันล่ะชอบครอบครัวที่เฮฮาอย่างนี้เสียจริง"
อาเธน่ากำลังมีความสุขจากการกินของหวานและขนมต่างๆ ส่วนโซเฟีร์ยกำลังร้องไห้ด้วยความสิ้นหวังเพราะเงินที่เธอหามากำลังหายไปเรื่อยๆ
ช่างเป็นอะไรที่หาดูได้ยาก?
"นี่โซเฟีร์ยไม่เป็นไรน่า แค่เงินประมาณ 20เหรียญทองเอง"
/1เหรียญทองแดง = 10บาทไทย 100เหรียญทองแดง = 1เหรียญเงิน 100เหรียญเงิน = 1เหรียญทอง ประมาณ 2ล้านบาทมั้ง?/
"แต่นั่น เป็นเงินที่สามารถอยู่อย่างสบายได้ 10ปี เลยนะ แต่นี่มันจะหมดในวันเดียว"
นั่นสินะ ถ้าเงินจำนวนขนาดนั้นหมดภายในวันเดียวก็เศร้าเลย
"น่าๆ อย่างไงเธอก็สร้างเส้นทางธุระกิจขึ้นมาแล้วนิ"
ผมได้พยายามปลอบโซเฟีร์ยแต่เหมือนเธอจะร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก เฮ้อ~ แล้วเราจะทำอย่างไงดีล่ะเนี่ย
หลังจากผ่านไปนาน โซเฟีร์ยก็ได้มานั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร(เพื่ออะไร)พลางจ้องไปที่อาเธน่าในทีวี
ฮะๆ คงได้มีการต่อยกันเกิดขึ้นแน่ล่ะ ถ้าจบด้วยดีนี่ก็ว่าไปอย่าง แต่ถ้าไม่นี่คงกลา... ช่างเถอะ ขอให้จบลงด้วยดีแล้วกัน
"นี่โซเฟีร์ยไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ ใช่มั้ย?"
"อา ไม่เป็นไร แค่ฉัยต้องไปแก้แค้นให้กับเงินของฉัน เงินของฉันฉันต้องเป็นคนได้ใช้สิ"
แล้วเธอก็พล่ามไปเรื่อย แบบ คงจะแค้นฝังใจนั้นแหละ ผมได้ละความสนใจจากโซเฟีร์ยแล้วไปสนใจกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับอาเธน่า
ตอนนี้อาเธน่าอยู่นอกเมือง และกำลังอยู่ท่ามกลางฝูงมอนสเตอร์อยู่ อ่า...
.
.
.
โลกภายนอก
"ชิ กำลังเวทมนต์ถึงไม่ได้ผลกัน"
หญิงสาวผมสีชมพูได้พูดเช่นนั้น เบื้องหน้าของเธอคือสิ่งมีชีวิตสองขาผิวผมสีขาวและมีเกล็ดของงู ถ้าให้พูดก็ ลิซาร์ดแมน แต่มีความสามารถต่างๆสูงกว่า
" [ Ice Hell ] "
อาเธน่ายื่นมือขวาออกไปและใช้เวทมนต์น้ำแข็ง บรรยากาศรอบตัวเริ่มที่จะเย็นขึ้น แต่ก็เท่านั้น ด้วยร่างกายของงูที่อยู่ในรูปร่างมนุษย์ มันได้พุ่งประชิดตัวของอาเธน่า แต่ความเร็วก็ลดลงไปมาก
อาเธน่าได้ยื่นมือไปหามอนสเตอร์ตัวนั้นก่อนที่เถาว์วัลย์จำนวนมากจะงอกมารัดร่างของเจ้านั่น เมื่อแน่ใจแล้วว่าเจ้านั่นโดนพันธนาการแบบขยับไม่ได้ อาเธน่าก็ได้หลับตาลงก่อนจะเริ่มร่ายเวทย์
"เวทย์น้ำแข็งที่อยู่ในอดีตกาล การปิดผนึกที่ไม่สามารถคลายออกได้"
" [ โคคิวทิส ] จงถูกปิดผนึกไปตลอดกาลเสียเถิด"
ร่างของเจ้านั้นได้ถูกน้ำแข็งแช่ไปพร้อมกับเถาว์วัลย์
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ทุกอย่างเริ่มมาจากการที่อาเธน่าไปได้ยินว่าในชั้นสุดท้ายของดันเจี้ยน จะมีคอร์ที่สามารถทำตามความปรารถนาของผู้เคลียร์ดันเจี้ยนได้
ใช่ ด้วยเหตุนั้นอาเธน่าก็มาที่ดันเจี้ยนนี้
"เฮ้อ~ ไม่คิดว่าจะต้องใช้ [ โคคิวทัส ] เลย ทีนี้พลังเวทย์ก็แทบจะไม่เหลือแล้ว"
ตอนนี้อาเธน่ามีท่าทางเหนื่อยล้าเป็นมาก เธอได้พยุงร่างกายตัวเองเดินไปห้องต่อไป ที่เป็นห้องสุดท้ายของดันเจี้ยน หรือก็คือห้องดันเจี้ยนมาสเตอร์
เมื่ออาเธน่าเปิดเข้าไป สิ่งแรกที่เธอเห็นก็คือ ลูกบอลแสงที่ลอยอยู่ อาเธน่าได้เดินเข้าไปแตะลูกบอลนั่น
«ยืนยันผู้เคลียร์ดันเจี้ยนคนแรก Φπ¥#$ เกิดข้อผิดพลาด เริ่มต้นการทำงานของระบบใหม่....»
ในระหว่างที่เสียงระบบกำบังดัง อาเธน่าก็ได้สลบไปจากอาการขาดพลังเวทย์กระทันหัน
.
.
.
โลกภายในจิตใจ
"ปลดล็อคแอชชิพเม้น [ ผู้เคลียร์ดันเจี้ยน ] แล้วสินะ"
อืมๆ แต่สลบแบบนั้นจะไม่เป็นอะไรรึไง ผมได้หันหน้าไปหาโซเฟีร์ยแต่เธอกลับกำลังเดินออกจากห้อง
"นี่เธอจะไปไหนงั้นเหรอ?"
ผมได้ถามเธอไปแบบนั้น เมื่อเธอได้ยินเธอก็ได้หันหน้ามาหาผมเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า
"อาบน้ำ"
แล้วเธอก็ได้เดินต่อไป
"แล้วทีนี้เราจะทำอะไรดีล่ะเนี่ย"
ผมได้หันไปดูที่ทีวีอีกครั้งแต่อยู่ๆอาเธน่าก็โดนคอร์ดันเจี้ยนดูดเข้าไป
"ห้ะ?! เดี๋ยวดิ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?"
ตอนนี้คืออาเธน่าอยู่ในห้องสีขาวขนาด 10x10x10เมตร เป็นห้องว่างๆ
"อ้า คงจะแบบคนที่เคลียร์ดันเจี้ยนได้จะกลายเป็นดันเจี้ยนมาสเตอร์เหรอ?"
ผมได้ตั้งข้อสันนิษฐานขึ้นมา แล้วอยู่ๆผมก็โดนวาปไปในห้องนั้น
"อ๊ากกก!! แสบตา!"
ใครมันสอนให้เปิดไฟแบบนี่เนี่ย แต่ช่างเถอะ ผมได้มองไปรอบๆก็เจอเข้ากับ อาเธน่าที่กำลังนอนอยู่ และโซเฟีร์ยที่กำลังเปลือยอยู่
"อาคือว่าโซเฟีร์ยช่วยหาอะไรมาใส่หน่อยสิ"
เมื่อผมทักไปแบบนั้นตัวของโซเฟีร์ยก็ได้มองไปรอบๆและก้มลงมามองที่ตัวเอง
"แล้วมีเสื้อผ้าไหมอะ?"
"ไม่มี"
"งั้นก็ปล่อยไว้แบบนี้นี่แหละ อย่างไงซะก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนิ"
"แต่ว่า ถ้าปล่อยไว้แบบนี้มันไม่รู้จะมองที่ไหนน่ะสิ"
"ถ้างั้นจะให้ทำอย่างไงล่ะ"
เมื่อโซเฟีร์ยถามมาแบบนั้นผมก็ได้นั่งคิดอยู่สักพักก่อนจะพูดไปว่า ' ไม่รู้ '
"เฮ้อ~ เธอนี่มัน"
หลังจากนั้นก็ผ่านไปสักพักโซเฟีร์ยก็ได้ใช้สกิล [ แปลงไอปีศาจ ] สร้างเสื้อผ้าขึ้นมา
"ทำไมไม่ทำตั้งแต่แรกล่ะ?"
"ก็พึ่งคิดได้อะ"
แล้วยังมีหน้ามาว่าผมอีก
"หือ~ อะ ที่นี่มัน..."
"โอ๊ะ ดูนี่สิ คนที่ขโมยเงินฉันไปตื่นขึ้นมาแล้วสินะ"
จากนั้นอาเธน่าก็คุกเข่าขอขมา
"ถ้าเธอทำฮาราคีรีฉันจะยกโทษให้ก็ได้นะ"
"นั่นมันก็ตายอยู่ดีไม่ใช่รึไง!"
/การทำ [ เซ็ปปูกุ ] หรือ [ ฮาราคีรี ] เป็นการฆ่าตัวตายโดยการคว้านท้อง ข้อมูลเพิ่มเติมกดตรงนี้ https://th.m.wikipedia.org/wiki/เซ็ปปูกุ /
หลังจากนั้นโซเฟีร์ยก็ทำโทษอาเธน่านิดหน่อย?
"เอาล่ะ งั้นฉันเริ่มการประขุมครั้งที่1 เลยแล้วกันข้อแรก ทำไมพวกเราสามคนถึงมาอยู่ในที่แห่งนี้ได้กัน?"
โซเฟีร์ยได้เริ่มการประชุมครั้งแรก
"ถ้างั้นฉันขอพูดหน่อยนะ อาเธน่าได้ทำการเคลียร์ดันเจี้ยนแห่งนี้ และเมื่ออาเธน่าแตกคอร์ดันเจี้ยน เลยกลายเป็นดันเจี้ยนมาสเตอร์ และถูกส่งมาที่นี้ แต่ว่าพวกเราสามคนเป็นจิตใจที่อยู่รวมกัน เลยโดนส่งมาที่นี้ด้วย"
ผมได้พูดข้อสันนิษฐานออกไป แล้วทั้งสองก็พยักหน้าเหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่ผมพูด
"ถ้างั้นก็แปลว่าพวกเราสามคนคือเป็นดันเจี้ยนมาสเตอร์สินะ แล้วพวกเราจะสามารถปิดไฟที่นี้ได้ไหม"
โซเฟีร์ยที่เหมือนจะรำคาญไอ้แสงไฟก็ได้พูดขึ้น
"นั้นสินะ มันก็มีหน้าจอระบบของดันเจี้ยนอยู่ไม่ใช่รึไง"
เมื่ออาเธน่าพูดแบบนั้น ผมก็พึ่งจะสังเกตุเห็นหน้าจอนั้น
"ดันเจี้ยนไร้ชื่อ หน้าร้านค้า SP เหมือนกับเกมงั้นเหรอ"
โอ้นี่ไงปุ่มตั้งค่า เปลี่ยนแสงไฟจาก 85% เหลือ 15%
"อืม พอสบายตาขึ้นมาหน่อย"
หลังจากนั้นการประชุมก็ได้ลากยาวไปนานสองนาน
[ จบ. ]
ยังไม่ได้ตรวจคำผิด
ไรท์ว่าเรื่องนี้น่าจะลง 2วัน ต่อ 1ตอน นะเพราะว่าตอนนี้ไรท์ติด Terraria อยู่ กำลังตีเจ๊แสงตอนกลางวันเนี่ยแหละ ดาเมจแรงชิบหายเลย ทีเดียวตาย
ปล. ตอนนี้อ่านอาจจะงงเพราะไรท์เองก็งง แต่ว่าไรท์ก็พยายามหาตังหวะที่จะสามารถส่งทั้งสามคนไป Date a live อยู่ ก็อีกเริ่องที่เป็นแฟนฟิคอะ
ความคิดเห็น