คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : :Dangerous 1:มาราธอนโหด+เพิ่มเนื้อหา
:Dangerous 1:มาราธอนโหด
ตึก!!ตึก!!
เหล่าผู้เข้าสอบฮันเตอร์ทั้งหมด 404 คน กำลังวิ่งตามผู้คุมสอบรอบแรกอย่างสุดกำลัง
รวมถึงไอริสที่วิ่งเหยาะๆพร้อมใบหน้าเปื้อนยิ้มที่ดูสยองแบบแปลกๆบ่งบอกความเบื่อหน่ายของเจ้าตัวเป็นอย่างดี
-__-
ส่วนสาเหตุที่ทำให้สาวหน้ายิ้มคนนี้ปล่อยออร่าสยองแบบนี้
ต้องย้อนไปประมาณ 1 ชั่วโมงที่แล้ว...
...
..
.
“การสอบรอบแรก...คือ
ตามผมมาจนถึงสนามสอบรอบที่สองให้ได้”ซาร์ทอตประกาศหัวข้อการสอบรอบแรกพร้อมเริ่มออกตัววิ่งเพื่อให้ผู้เข้าสอบคนอื่นๆตามมา.....
ซึ่งหัวข้อนี้...สร้างความผิดหวังในการมาสอบให้กับไอริสไม่ใช่น้อย...
ก็นะ...หวังซะสูง...สุดท้ายได้แค่วิ่งตาม...บอกตรงๆนะ...ไอ้การสอบนี่น่ะ...มัน...
โคตรน่าเบื่อเลย!!!!
บ่นพร้อมปล่อยจิตสังหารออกมาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม.........
.
..
...
นั่นหละสาเหตุ....
“เอ่อ...”
ขวับ!!
“....อะไรเหรอคะ??^^”ไอริสถามเด็กชายหัวตั้งตรงสีดำที่วิ่งอยู่ข้างๆ
พร้อมรอยยิ้มตาปิดอย่างสดใส
เด็กชายที่เห็นว่าเด็กสาวตรงหน้ายิ้มให้และพูดด้วยอย่างสดใสก็ยิ้มตอบพร้อมเอ่ยสิ่งที่อยากพูดเมื่อครู่
“ฉันอยากเป็นเพื่อนกับเธอน่ะ!...เธอชื่ออะไรเหรอ”
หืม??
“ฉันชื่อ ไอริส ค่ะ^^...แล้วคุณ”แม้จะยังสงสัยในความซื่อของเด็กคนนี้แต่ไอริสก็ยังคงตอบคำถามออกไป
“ฉันชื่อ กอร์น กอร์น
ฟรีคซ์...ไอริสไม่ต้องพูดเพราะกับฉันก็ได้นะ...เพราะเธอเหมือนจะอายุมากกว่าฉันน่ะ...แหะๆ”
เด็กคนนี้....
“เข้าใจแล้ว...กอร์นJ”
คงทำให้ฉันหายเบื่อได้ซักระยะ...ล่ะนะ...:)
“อื้อ!! ไอริส!!”
แต่ถ้าไม่...คงต้องเขี่ยทิ้งล่ะนะJ
.
.
.
.
.
การสอบเริ่มต้นขึ้นมาได้ประมาณ 2 ชั่วโมงแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะไปถึงสนามสอบรอบ 2 ไอริสยังคงวิ่งไปพร้อมกับกอร์นเช่นเดิม
เพียงแต่ไม่มีอาการเบื่อหน่ายการสอบนี้เหมือน 1 ชั่วโมงที่แล้ว
ครืด......
เสียงของบางอย่างกำลังเคลื่อนตัวอยู่บนพื้น
พอไอริสมองไปก็พบว่ามันคือสเก็ตบอร์ดของเด็กหนุ่มผมเงินตรงหน้า
“เห้ย!! เจ้าหนู!!”เลโอลีโอโวยวายเล็กน้อยเมื่อเห็นเด็กชายผมเงิน
“อะไรอ่ะลุง?...”เด็กชายผมเงินๆเอ่ยถามเลโอลีโอด้วยความสงสัย
“ก็สเก็ตบอร์ดนั่นน่ะสิ!!”
“แล้วมันยังไงอ่ะ?”เด็กชายถามหน้ามึน
ทำเอาเลโอลีโอที่มีความอดทนต่ำตวาดใส่เสียงดัง
“มันผิดกฎเฟ้ย!! นี่มันการทดสอบความอดทน!!”
“ไม่ใช่หรอก”เสียงกอร์นดังขึ้นมาจากข้างหลังเพื่อแย้งเลโอลีโอทันที
ไอริสมองคนข้างๆอย่างพิจารณาสังเกตท่าทางการกระทำ
แต่การแย้งของกอร์นทำให้เลโอลีโอชะงักจนแทบหน้าทิ่มไปจูบพื้นแก้เหนื่อย
ก่อนจะหันไปมองกอร์นพร้อมเด็กชายหัวขาว
“อะไรของนายเนี่ยกอร์น!?”
“ก็ผู้คุมสอบแค่บอกให้ตามไปเท่านั้นนี่นา...ไม่ได้บอกว่าห้ามใช้
ตัวช่วยซักหน่อย...เนอะไอริส”กอร์นบอกเหตุผลที่แย้งออกไป พร้อมถามความเห็นจากไอริสที่อยู่ข้างตัว
“ใช่ค่ะ...J”ไอริสตอบยิ้มๆพร้อมคิดวิเคราะห์อุปนิสัยของกอร์นด้วยสายตาอันเฉียบแหลมของเธอ
เด็กคนนี้...มีความสามารถในการพลิกแพลงคำสั่ง...แถมยังซื่อสุดๆ...
น่าสนใจ...น่าสนใจจริงๆ... J
“อึก! สรุปนายอยู่ข้างใครกันแน่เนี่ย!
กอร์น!!”เลโอลีโอที่หน้าแตกดังเพล้งว้ากใส่กอร์นอย่างอารมณ์เสียสุดๆ
“นายน่ะ...อายุเท่าไหร่”เด็กชายหัวขาวเมินเสียงโวยวายของเลโอลีโอแล้วถามกอร์น
“ปีนี้ 12 ”กอร์นตอบ
“...แล้วเธอล่ะ...อายุเท่าไหร่”พอถามกอร์นเสร็จเด็กชายหัวขาวตรงหน้าก็หันมาถามไอริสที่วิ่งเงียบๆ
“...15 ปีค่ะ”ไอริสตอบเด็กชายแปลกหน้าอย่างไม่ค่อยไว้ใจนัก
แล้วเด็กชายคนนั้นก็กระโดดลงจากสเก็ตบอร์ดเพื่อมาวิ่งกับกอร์น
“ฉันคิรัวร์”
“ฉันกอร์น”
“ไอริสค่ะJ”
คิรัวร์...ชื่อคุ้นๆแฮะ...เคยได้ยินที่ไหนกันนะ.......ช่างมันละกัน
ดีเหมือนกัน...ได้ตัวแก้เบื่อมาเพิ่มอีกคนJ
.
.
.
.
.
แล้วไอริสก็สัมผัสได้...ว่าการสอบนี้...
มันโคตรเปลืองแรงเลยวุ้ย!!
โดยเฉพาะไอ้การวิ่งไปเรื่อยๆแบบนี้
ไหนจะขึ้นบันไดอีก...นี่ถ้าเธอไม่ได้รับคำสั่งจากเนเทโล่หรือสนใจเด็กหัวตั้งข้างๆคงได้ถอนตัวไปตั้งแต่ยังไม่เริ่มแน่นอน
“นี่กอร์น...เรามาแข่งกันมั้ย...ว่าใครจะไปถึงทางออกก่อน”คิรัวร์เสนอ
“เอาสิ!
ใครแพ้ต้องเลี้ยงข้าวคนชนะ นะ!!”กอร์นเองก็ร่วมวงด้วย
“จัดไป!!”คิรัวร์ตอบกลับพร้อมเร่งฝีเท้าเล็กน้อย
“แล้ว...ไอริสล่ะจะแข่งด้วยรึเปล่า”กอร์นถามก่อนจะเร่งตามคิรัวร์ไปจนไอริสวิ่งตามอยู่ด้านหลัง
“...ไม่หรอก...ฉันขอดูเงียบๆดีกว่าน่ะ...”ไอริสตอบพร้อมยิ้มให้ก่อนจะวิ่งตามต่อไปเรื่อยจนเริ่มเห็นเลโอลีโอกับคุราปิก้า
“ไปก่อนนะเลโอลีโอ คุราปิก้า”กอร์นหันไปพูดกับเลโอลีโอและคุราปิก้า
“ไปก่อนนะลุง”ตามมาด้วยคิรัวร์ที่พูดเย้ยเลโอลีโอ
“เดี๋ยวเถอะ!!
อย่ามาเรียกว่าลุงนะเฟ้ย!! ฉันเองก็อายุ10กว่าๆเหมือนพวกนายนั่นแหละ!!”
เปรี้ยงงง!!!!
เมื่อเลโอลีโอพูดจบราวกับฟ้าผ่าลงกลางหัว
ทุกอย่างหยุดนิ่ง
ทุกคนเบิกตาโพลงอย่างตกใจ
มีเพียงไอริสเท่านั้น...ที่ยังวิ่งยิ้มๆแบบไม่คิดอะไร
โกหก!!!!
กอร์น คิรัวร์และคุราปิก้าคิดในใจอย่างพร้อมเพรียง
.
.
.
.
.
ไม่นานพวกเขาก็มาถึงทางออกโดยสวัสดิภาพ
ถึงแม้กอร์นกับคิรัวร์จะเถียงกันเรื่องใครมาถึงทางออกก่อน แต่แล้วก็ต้องหยุดและสงบปากสงบคำเมื่อไอริสออกปากห้าม(ขู่?)ด้วยใบหน้ายิ้มสดใสว่า
‘ถ้าไม่หยุดเถียงจะเตะกลับลงไปให้กลิ้งหลุนๆตกบันไดนะคะJ’
คำขู่ไม่เท่าไหร่...แต่ไอ้หน้ายิ้มๆที่ไม่เข้ากับคำพูดนั่นมันอะไรฟระ!!?
ซึ่งกอร์นและคิรัวร์ก็ได้รับบทเรียนอันใหญ่หลวงว่าเพศแม่เป็นเพศที่แข็งแกร่ง...ส่วนตัวอย่างก็ไม่ใช่ใครที่ไหน
ก็ยัยผู้หญิงที่ยืนยิ้มหน้าเดียวค้ำหัวพวกเขานี่แหละ...
.
.
.
.
.
Writer Talk
ตอนใหม่มาแย้ววว
ช่วงนี้ต้องเรียนพิเศษค่ะ
แต่จะรีบมาต่อให้นะคะ
เพิ่มเนื้อหา:10/10/59
ความคิดเห็น