ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic hxh]The Dangerous Girl

    ลำดับตอนที่ #8 : :Dangerous 5:สายเลือดของไอริส 100%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.68K
      53
      3 ม.ค. 60

    :Dangerous 5:สายเลือดของไอริส

    สักวันเจ้าจะเป็นคนที่ทำลายล้างโลกใบนี้...มันถูกกำหนดเอาไว้แล้ว...สายเลือดของข้าเสียงเย็นเยียบที่พร่ำบอกเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันดังก้องอยู่ในหัวไม่จางหายไปไหน ราวกับกรอเทปกลับฟังคำนั้นซ้ำไปเรื่อยๆ มันคอยกวนใจเธอเสมอมา

                ...ริส...ไอ...ริ...เสียงของใครบางคนเรียกไอริสที่เหม่อมองไปทางหน้าต่างหลังจากที่เนเทโล่ปล่อยให้พักกันตามอัธยาศัยไม่นาน

                ...ไอริสยังคงนิ่งเงียบไม่พูดอะไร

                ไอริส!”ไอริสสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปหาเจ้าของเสียงด้วยรอยยิ้ม

                อ...อะไรเหรอกอร์น?เด็กหัวตั้งตรงหน้ามองเธอตาแป๋ว ไอริสยิ้มให้กับท่าทางที่ไร้เดียงสานั่น

                ไปสำรวจเรือเหาะด้วยกันมั้ย?ไอริสไม่พูดอะไรก่อนจะพยักหน้ารับ กอร์นกับคิรัวร์เลยลากเธอไปสำรวจเรือเหาะด้วยกันทันที

     

    ลากอีกแล้ว...นี่เห็นเธอเป็นตุ๊กตารึไงนะ?

     

    วูบ...ควับ! เพี๊ยะ!

     

                “โอ๊ย!!เป็นอะไรอีกเนี่ยยัยเพี๊ยน?!!”คิรัวร์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปนรำคาญเมื่อไอริสหยุดเดินกระทันหันและหันไปทางอื่นอย่างรวดเร็วจนผมยาวๆนั่นฟาดเข้าเต็มๆหน้าของคิรัวร์อย่างแรง

     

    เมื่อกี้...

     

                ขอโทษนะ...พวกนายไปสำรวจเรือเหาะเถอะ...เดี๋ยวฉันตามไปไอริสพูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกไปอีกทางสร้างความงุนงงให้กับพวกเขาเป็นอย่างมากแต่ไม่นานพวกเขาก็เดินไปสำรวจเรือเหาะต่ออย่างไม่สนใจอีก

    ท่านเรียกฉันเหรอคะ?ไอริสที่เดินเลี่ยงออกมาจากพวกกอร์นมองหน้าชายชราเล็กน้อย ก่อนที่จะกล่าวขึ้นอย่างเงียบงัน เนเทโล่หัวเราะเบาๆก่อนจะพาไอริสไปในห้องใดซักห้องบนเรือเหาะ ไอริสมึนงงเล็กน้อยก่อนจะเดินตามไป

    อ้าว? มาแล้วเหรอยัยหนู!”เสียงของเม็นจิดังขึ้นทันทีที่ไอริสเดินเข้ามาในห้อง ห้องที่เนเทโล่พามามี ซาร์ทอต เม็นจิ และบูฮาร่า นั่งอยู่บนโซฟา ไอริสเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยพลันรอยยิ้มสดใสที่ประดับหน้าตอนนี้ได้เลือนหายไปราวกับไม่เคยมี

     

    มาแล้ว...โหมดจริงจังของไอริส

     

                เข้าเรื่องเลยดีกว่าค่ะเสียงเย็นเยียบของไอริสทำให้อุณหภูมิรอบตัวลดลงอย่างรวดเร็ว ความหนาววูบแล่นเข้าสู่ห้องนี้อย่างจัง ทำให้ทุกคนรับรู้ได้ว่าเด็กคนนี้เอาจริง

                โฮะๆๆ จริงจังเหมือนพ่อเจ้าจริงๆนะเนเทโล่กล่าวยิ้มๆก่อนจะได้รับสายตามองค้อนของไอริสไป

     

    นี่ขนาดประธานสมาคมยังโดนจิก...ยัยหนูนี่มันร้ายนัก

     

                อะแฮ่ม! ก็ไม่มีอะไรมากหรอกแค่คิดถึ--- เห้ย! ล้อเล่นน่ะล้อเล่นแหม...เนเทโล่พูดทีเล่นทีจริงกับไอริสจนเด็กสาวตรงหน้าทนไม่ไหวรีบเดินออกจากห้องอย่างไม่ลังเล แต่ยังโดนเนเทโล่คว้าตัวเอาไว้ได้ทัน

                เข้า-เรื่องไอริสกล่าวเสียงเย็น

     

    สรุปใครใหญ่กว่าใครกันเนี่ย...

     

                แหม...หลานรัก...ปู่ก็แค่อยากรู้ว่าเจ้ามาสอบแล้วรู้สึกเป็นยังไงบ้าง แค่นั้นเอ๊งเนเทโล่กล่าวเสียงสูงแล้วเรื่องนั้นล่ะเป็นไงบ้าง?

                สนุกดี...เจอกับของเล่นน่าสนใจด้วย...ส่วนเรื่องนั้นยังไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงค่ะ...ตราบใดที่ฉันยังสอบอยู่...จะไม่เกิดอันตรายแน่นอนค่ะไอริสตอบด้วยแววตาเฉยเมยแต่ประโยคที่เล่าถึงของเล่นชิ้นใหม่ แววตาของเธอดูเป็นประกายเหมือนเด็กธรรมดาคนหนึ่ง

                โฮะๆๆ ดีแล้วล่ะดีแล้ว แค่นี้ก็สบายใจได้เปราะนึงล่ะนะ

                “ฉันไปได้แล้วใช่มั้ยคะไอริสกล่าวด้วยสีหน้าเซ็งๆก่อนจะได้รับการอนุญาตให้ออกไปได้จากปู่ของเธอ

    .  
    .  
    .  
    .  

    .  

    ตึก...ตึก...

     

    ไอริสที่กลับมามีรอยยิ้มเฉกเช่นเดิมกำลังเดินตามทางไปเรื่อยๆอย่างเหม่อลอย แต่ก็ดันไปเจอแจ็คพ็อตสุดอันตรายที่เธอไม่ค่อยอยากที่จะเข้าไปยุ่งด้วยเท่าไหร่เสียได้

                หึๆๆ นึกว่าใคร...ที่แท้ก็ยัยเด็กหน้ายิ้มนี่เองฮิโซกะมองมาทางเด็กสาวตัวเล็กที่กำลังจะเดินสวนไปอย่างนึกอยากจะแกล้งกับท่าทางน่าหมั่นไส้ที่คิดเมินเขาขึ้นมา

                หุบปากค่ะ...แล้วก็ช่วยหลีกทางไปจะได้มั้ยคะไอริสพูดยิ้มๆแต่คำพูดคำจากลับสวนทางกัน ฮิโซกะมองท่าทางแบบนั้นด้วยความหมั่นไส้

                ถ้าไม่หลีกล่ะ? เธอจะทำอะไรได้...ฮิโซกะเดินดิ่งเข้ามาหาไอริสที่ยืนยิ้มอยู่กับที่นิ่งๆ

                ก็...เด็กสาวพูดค้างไว้ให้เติมเองก่อนที่จะ...

     

    ปั่ก!!

     

                “อุก!”ฮิโซกะสำลักลมทันทีที่ไอริสหวดขาเตะเข้าเป้าของเขาเต็มๆจนฮิโซกะทรุดนั่งกุมเป้าอย่างเจ็บปวด ก่อนที่เด็กสาวจะเดินผ่านไปอย่างกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

     

    ฝากไว้ก่อนเถอะยัยเด็กแสบ...อุก...

     

                เห้อ...ไอริสถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายเมื่อเดินหนีตัวตลกจนพ้นก่อนจะเดินช้าๆแบบเดิม ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมสิ่งที่เธอไม่เคยต้องการถึงได้ถูกถวายใส่พานมาให้ตลอดแถมแต่ละอย่างนี่มันก็...นั่นแหละ

                อ้าว? ไอริส! ทางนี้ทางนี้!”เสียงของกอร์นเรียกความสนใจของไอริสได้เป็นอย่างดี เด็กสาววิ่งเข้าไปหากอร์นกับคิรัวร์อย่างรวดเร็ว

     

    โชคดีที่หาเจอ...

     

                ช้าชะมัดเลยยัยบ้า! นี่เธอหลงทางใช่มั้ยล่ะเนี่ยยคิรัวร์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนประสาทซึ่งก็ได้รับหมัดลุ่นๆของไอริสชกเข้าที่หน้าจนลอยไปไกลเหมือนกัน

                โฮมรัน...ไอริสพึมพำด้วยสีหน้าอารมณ์ดีสุดๆโดยมีกอร์นยิ้มแห้งๆให้เป็นฉากหลัง

                นี่ไอริส...ฉันมีเรื่องอยากจะถามเธอมานานแล้วน่ะกอร์นเปรยๆขึ้นเรียกความสงสัยของไอริสอย่างดี เด็กสาวเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะยิ้มและพยักหน้าเป็นเชิง ถามมาสิ

                อะไรเหรอ?กอร์นมองมาที่ไอริสด้วยรอยยิ้มก่อนะถามคำถามที่ทำให้เธอชะงักไป

                ครอบครัวของไอริสเป็นยังไงเหรอ?

     

    กึก! ครืน......

     

    จิตสังหารถูกปล่อยออกมาจากตัวของไอริสตู้มใหญ่ จนทำให้คนที่อยู่รอบๆวิ่งหนีไป ขนาดคิรัวร์ยังเผลอกระโดดถอยหลังไปหลายก้าวพลางเหงื่อตกกับบรรยากาศน่าอึดอัด แต่กอร์นกลับยังคงยิ้มให้ไอริสอย่างไม่เกรงกลัว

                เห้อ...ครอบครัวของฉันน่ะเหรอ? ครอบครัวของฉันทุกคนเป็นฮันเตอร์ที่ทำงานให้ทางสมาคม...ฉันคงบอกได้แค่นั้นจิตสังหารที่มาจากไอริสได้หายไปในชั่วพริบตา ก่อนที่เธอจะตอบคำถามของกอร์นอย่างปลงๆกับนิสัยของของเขา

     

    แต่นั่นก็ทำให้เธอสนใจเด็กคนนี้นี่นะ...

     

                เห...งั้นที่ไอริสมาสอบเป็นเพราะทางครอบครัวสินะ!”กอร์นกล่าวขึ้นไม่ดูสถานการณ์ซึ่งไอริสก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่คิรัวร์ที่ดูอยู่ห่างๆกลับรู้สึกร้อนๆหนาวๆแปลกๆ

                ก็...ส่วนหนึ่งล่ะนะ...ถามทำไมเหรอ?

                ฉันอยากรู้จักไอริสมากขึ้นน่ะ!”กอร์นตอบอย่างใสซื่อก่อนจะมองเข้าไปในดวงตาสีคาราเมลเข้มที่วูบไหวเล็กน้อยราวกับปิดบังอะไรบางอย่างอยู่

                ฉันว่าเราอย่ารู้จักกันมากกว่านี้เลยดีกว่านะ...ไอริสหลบสายตาของกอร์นก่อนจะพูดขึ้นเบาๆท่ามกลางสายตาของกอร์นกับคิรัวร์

                ทำไมล่ะ?กอร์นมองไอริสอย่างไม่เข้าใจและถามออกไป

                เพราะว่า...สายเลือดของฉันเป็นภัยต่อโลกใบนี้...อย่ารู้จักฉันให้มากแล้วพวกนายจะปลอดภัย...เสียงของไอริสเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง พวกกอร์นตัวแข็งค้างอยู่อย่างนั้น

                วันนี้เหนื่อยมามากแล้ว...ฉันไปพักก่อนดีกว่า...แล้วเจอกันนะ กอร์น คิรัวร์ไอริสพูดขึ้นพร้อมยิ้มอย่างสดใสก่อนจะเดินไปหาห้องพักทันที ทิ้งให้กอร์นกับคิรัวร์นึกสงสัยกับคำพูดนั้นของเธอ

     

    ทางด้านพวกเม็นจิ 

     

                ยัยเด็กนั่นยังไม่เปลี่ยนไปเลยนะ...เม็นจิเปิดประเด็นสนทนาทันทีท่ามกลางความเงียบภายในห้อง

                นั่นสินะครับ...กระผมว่าเธอไม่เปลี่ยนไปเลยตั้งแต่เจอกันครั้งแรก...ซาร์ทอตที่ดื่มกาแฟเสร็จก็กล่าวสมทบทันที

                ยังมีเรื่องปิดบังใครหลายคนเหมือนเดิม...โดยเฉพาะเรื่องสายเลือดของเด็กนั่นบูฮาร่ากล่าวขึ้นเช่นเดียวกับเม็นจิ แต่ซาร์ทอตที่ไม่รู้เรื่องสายเลือดของไอริสทำหน้างงเป็นไก่ตาแตก

                จริงสิ...ซาร์ทอตไม่รู้เรื่องนี้นี่นาเม็นจิพูดขึ้นอีกครั้งอย่างรู้ทัน ซาร์ทอตพยักหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงขอให้เล่าให้ฟัง

                เคยได้ยินตำนานที่กล่าวถึงผู้สร้างและทำลายล้างโลกบ้างรึเปล่า?เม็นจิเปรยๆขึ้นก่อน ซาร์ทอตพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะกล่าวตอบ

                ที่เล่าว่า ทุกๆ1000 ปีจะมีเด็กสาวสองคนเกิดขึ้นพร้อมกันในเวลาเดียวกันใช่มั้ยครับ

                “ใช่แล้วล่ะ...ตามตำนานเด็กสาวสองคนที่เกิดขึ้นมาจะมีหนึ่งคนเป็นผู้สร้างโลกและอีกคนเป็นผู้ทำลายล้างโลกซาร์ทอตเบิกตากว้างทันทีที่เม็นจิกล่าวถึงตรงนี้

                อย่าบอกนะว่า...

                “ใช่แล้วล่ะ...สายเลือดของไอริส...เม็นจิเว้นช่องหายใจก่อนจะกล่าวประโยคถัดไปที่ทำให้ซาร์ทอตถึงกับชะงักค้างไป

                คือสายเลือดของผู้ทำลาย!”

     

                “ฮัดชิ้ว!!”ไอริสจามขึ้นมาอย่างกะทันหัน

     

    สงสัยจะเป็นหวัด...

     

    .
    .
    .
    .
    .
    Writer Talk

    จบตอนครับ! เฉลยออกมาแทบหมดแล้วล่ะครับท่าน ลองเปลี่ยนขนาดตัวอักษรดูเอาขนาด 20 นี่พอดีมากมาย จริงๆที่แต่งให้นางเป็นผู้ทำลายโลกเนี่ยเพราะไม่อยากซ้ำใครครับ แต่ไม่รู้ว่าไปซ้ำใครรึเปล่านะ555 เอาเป็นว่าติดตามเอาครับท่าน บายบี----

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×