คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : :Dangerous 3:อาหาร
:Dangerous 3:อาหาร
ตอนนี้ไอริส
กอร์นและคุราปิก้าได้เดินทางมาถึงสนามสอบรอบสองอย่างทันท่วงทีและกำลังรอให้การสอบเริ่ม
แต่แล้วสายตาของไอริสก็เหลือบมองไปเห็นมายากรโรคจิตที่เหลือบมองมาทางเธอเช่นกัน
หากแต่ไอริสกลับหลบสายตานั่นด้วยสีหน้าที่ออกไปทางเบื่อหน่ายสุดๆ สร้างเสียงหัวเราะเบาๆให้ฮิโซกะอย่างเช่นทุกที
รำคาญ...
“ฉัน เม็นจิ ส่วนนี่คือ บูฮาร่า พวกเราคือฮันเตอร์เลิศรส”ไม่นานชายหญิงคู่หนึ่งก็ปรากฎสู่สายตาของผู้เข้าสอบทุกคน
เม็นจิกล่าวเนิบๆก่อนจะเปลี่ยนท่านั่งเป็นไขว้ห้าง
“แสดงว่าการสอบรอบนี้...ต้องทำอาหาร?”ไอริสกล่าวขึ้นอย่างทันสถานการณ์
“...เก่งนี่ยัยหนู...”เม็นจิสะอึกเล็กน้อยก่อนจะพูดพร้อมมองไอริสที่ยิ้มรับคำพูดของเธอ
ยัยเด็กนี่...โดนท่านประธานเนเทโล่ใช้มาสินะ...
“ก็อย่างที่ยัยหนูว่านั่นแหละ...การสอบรอบนี้คือ ทำอาหารที่ใช้หมูให้พวกฉันพอใจได้
แค่นั้นแหละ”
ซึ่งหัวข้อการสอบมันทำให้ใครหลายคนเงิบได้โดยไม่รู้ตัว
ไอ้ที่วิ่งมาจนเหนื่อยแทบตายคือไรวะ!!!?
“จะใช้หมูพันธุ์อะไรก็ได้ภายในป่าบิสก้าแห่งนี้...งั้นก็”บูฮาร่าเว้นจังหวะหายใจเล็กน้อย
ปึ้งงง!!!
“เริ่มการสอบได้!”เสียงตบท้องดังขึ้นพร้อมกับการประกาศเริ่มต้นการสอบ ผู้เข้าสอบทุกคนต่างวิ่งเข้าป่าไปหาวัตถุดิบ
โดยที่ไม่รู้เลยว่าจะเจอกับอะไร...
“ใจร้ายจังนะคะ...คุณบูฮาร่า...”ไอริสที่ไม่ยอมตามพวกกอร์นไปหาวัตถุดิบยืนนิ่งมองไปที่บูฮาร่ากับเม็นจิ
“ใจร้ายตรงไหน? ...เธอต่างหากที่ใจร้ายน่ะ”บูฮาร่าย้อนไอริสอย่างกวนๆ
สาวน้อยยิ้มรับคำของบูฮาร่าก่อนจะเดินออกไปหาวัตถุดิบตามผู้เข้าสอบคนอื่นอย่างรู้งาน
.................................................................................................................
ว้ากกกกกกกกกกกกก!!
เสียงกรีดร้องของเหล่าผู้เข้าสอบทั้งหลายดังขึ้นไม่ไกลจากที่ไอริสเดินอยู่มากนัก
เธอมองไปทางที่เสียงออกมาก่อนจะเดินไปแบบสบายๆ จนเจอเข้ากับหมูยักษ์ที่โหดที่สุดในโลก
“เกรสแตม...หึ”ไอริสมองหมูยักษ์สองตัวที่วิ่งมาทางเธอก่อนจะจัดการให้จบภายในพริบตา
“ช่างสรรหาสถานที่สอบจริงๆนะ...”ไอริสพึมพำอยู่คนเดียวพลางแบกหมูไว้ที่หลังก่อนจะเดินกลับไปที่สนามสอบ
“พวกกอร์น...จะเป็นยังไงบ้างนะ...เอาเถอะถ้าของเล่นไม่มีประสิทธิภาพก็คงต้องทิ้งนั่นแหละ”
.
.
.
.
.
“มาคนแรกเลยเหรอ...ยัยหนู”เม็นจิเอ่ยทักไอริสด้วยสีหน้ายิ้มๆ
“อย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ”ไอริสตอบกลับนิ่งๆและกลับไปทำอาหารต่อ ไม่นานนักผู้เข้าสอบคนอื่นๆก็วิ่งกรูเข้ามาทำอาหารจากหมูที่พวกเขาจับมาได้
“ไอริส! ฉันตกใจแทบแย่ที่หาเธอไม่เจอ!
มาอยู่นี่เอง...”กอร์นที่พึ่งมาถึงวางหมูลงข้างตัวก่อนจะมองไอริสที่ยิ้มเศร้าๆเล็กน้อย
“ขอโทษนะ...ที่ทำให้เป็นห่วงน่ะ”
“อื้อ! ไม่เป็นไรหรอก! ทำอาหารเถอะนะ!”กอร์นยิ้มอย่างโล่งอกและเริ่มทำอาหารต่อโดยไม่สนใจไอริสอีก...
.................................................................................................................
“เอาล่ะ...ได้เวลาตัดสินแล้ววว”เม็นจิเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเซ็งๆก่อนจะเริ่มตัดสินอาหารจานแรก
ซึ่งบูฮาร่าผู้ไม่เคยเลือกกินต้องให้ผ่านอยู่แล้ว
แต่เม็นจิมันคนละเรื่อง...
ติ๊ดด!
“เกรียมไปนะยะ!”
ติ๊ดด!
“หนังก็แห้ง เนื้อก็ยังไม่สุกดีไปทำมาใหม่เลยนะ!!”
ติ๊ดด!
“นี่หมูหันหรือรังมะเร็งยะ!! ทำยังไงมันถึงได้ไหม้ขนาดนี้กัน!!!”
ไอริสมองภาพตรงหน้าด้วยแววตาที่หม่นลงเล็กน้อย
ก่อนจะมองหมูหันเกรียมๆจนเรียกได้ว่าไหม้ของเธอ...
เอาน่ะ...ก็แค่การสอบฮันเตอร์เอง...จะไปคิดไรมาก
“นี่! ใครก็ได้! ไม่มีใครที่ทำให้ฉันพอใจได้เลยรึไง!!”
ไอริสล่ะอยากจะตอบจริงๆว่า ไม่มีหรอกเจ๊...(= =)
“เป็นอะไรไปเหรอไอริส?”กอร์นที่เห็นท่าทางแปลกๆของสาวหน้ายิ้มข้างๆก็เกิดเป็นห่วงเพื่อนคนนี้ไม่ได้
ไอริสเป็นคนที่เดาความคิดยากมากๆ
เพราะมีหน้าที่ยิ้มแย้มตลอดเลยไม่สามารถรับรู้ได้ว่าคิดจะทำอะไรตอนไหน
Poker Face สมบูรณ์แบบเลยล่ะ
“...เปล่า...แค่คิดว่า...น่าจะสอบตกน่ะ”ใบหน้าของไอริสยังคงประดับไปด้วยรอยยิ้มเช่นเดิม
“เอ๋? ทำไมล่ะ?”กอร์นมองไอริสอย่างไม่เข้าใจ
แต่ก็ต้องตรัสรู้ทันทีเมื่อไอริสเหลือบมองไปทางหมูหันไหม้ๆของเจ้าตัว
“...”แล้วกอร์นกับไอริสก็เงียบไป
“อิ่มแปล้เลย...”บูฮาร่าเอ่ยพร้อมตบพุงตัวเองเบาๆ
“จ้าๆ ฉันก็อิ่มเหมือนกัน...”เม็นจิพูดขึ้นสมทบก่อนจะยืนเต็มความสูง
“งั้น...การสอบรอบนี้ไม่มีใครสอบผ่าน! จบแล้วจ้า!!”เม็นจิประกาศก้องไปทั่วสร้างความไม่พอใจให้เหล่าผู้เข้าสอบทั้งหลายอย่างมากเลยทีเดียว
บอกแล้ว...ว่ายังไงก็สอบตก...
รู้งี้เอาเวลาไปฝึกทำอาหารบ้างก็คงดี...
.
.
.
.
.
Writer Talk
ตอนที่ 3 จบไปแล้วค่ะ-----!!
มาช้ามากก็ขออภัย
อย่างที่เคยบอกไว้ว่ายุ่งจริงๆ แต่ไรท์จะมาต่อและไม่ทิ้งเรื่องนี้แน่นอนค่ะ
เพราะไรท์รักเรื่องนี้จริงๆค่ะ
และไรท์ยังรักรีดเดอร์ทุกคนที่รอไรท์เตอร์ไก่กาคนนี้อยู่นะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ^^
"ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ"
BY: Iris
ความคิดเห็น