ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic hxh]The Dangerous Girl

    ลำดับตอนที่ #5 : :Special Dangerous:เรื่องราวของพ่อกับลูก

    • อัปเดตล่าสุด 5 ธ.ค. 59


    :Special Dangerous:เรื่องราวของพ่อกับลูก

              แกจะต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด...ฉันคาดหวังในตัวแกนะเสียงทรงอำนาจดังขึ้นในห้องสี่เหลี่ยมที่เต็มไปด้วยของสะสมมากมายของชายตรงหน้า ไอริสมองตรงไปที่ชายที่สนใจแต่สิ่งที่เกี่ยวข้องกับตนและงานของทางบ้านเท่านั้น โหดร้ายและไร้ความปราณีแม้กระทั่งกับลูกของตัวเอง

     

    นั่นแหละ...พ่อของเธอ

     

              ค่ะ...ท่านพ่อเสียงเรียบนิ่งของไอริสตอบรับพ่อของตนเหมือนอย่างทุกๆที แม้ว่าหน้าของเธอจะยิ้มแย้มมากแค่ไหน...มันก็ไม่ได้ทำให้เด็กอย่างเธอเข้มแข็งขึ้น นั่นคือสิ่งที่ไอริสรู้ดี แต่คนที่บอกให้เธอยิ้ม...บอกให้เธอแสดงสีหน้าแบบเดียวเพื่อไม่ให้ใครอ่านความคิดได้...

              “ดี...ฉันไม่อยากให้ตระกูลต้องเสื่อมเสีย...จำได้ใช่มั้ย...ว่าถ้าทำพลาด...จะเจออะไร

     

    ก็คือคนๆนี้...แคสเซียส โคลต์

     

              .....ค่ะไอริสตอบกลับอีกครั้งก่อนจะเดินออกจากห้องไปโดยไม่บอกกล่าวอะไรกับพ่อของตน เมื่อประตูปิดลงแคสเซียสหลับตานิ่งก่อนจะเอ่ยเรียกใครบางคนที่หลบอยู่ตรงมุมห้องตั้งแต่ตอนที่เขาเข้ามา

              ออกมาได้แล้ว...ไวโอเล็ท

    อะไรกัน...จับได้ตั้งแต่แรกเลยเหรอคะท่านพ่อหญิงสาวเอ่ยอย่างไม่พอใจเล็กน้อยและยอมออกมาจากที่ซ่อนด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่งไร้ความรู้สึกใดๆ

    มีอะไรงั้นรึ?แคสเซียสเมินคำถามของหญิงสาวก่อนจะยิงคำถามใส่ด้วยสีหน้าติดรำคาญเล็กๆ

              “หนูว่าท่านพ่อเลี้ยงไอร์แบบเข้มงวดเกินไปนะคะไวโอเล็ทเข้าประเด็นสนทนาแทบจะทันที แคสเซียสมองมาที่ลูกสาวคนโตนิ่ง

              ฉันรู้ว่าฉันทำอะไรอยู่...แกอย่ามาแส่ไม่เข้าเรื่อง

              ก็ท่านพ่อเป็นซะแบบนี้ไงคะ...เดี๋ยวไอร์ก็ไม่รักกันพอดีไวโอเล็ทเบ๊หน้าเล็กน้อยกับคำตอบของพ่อจอมเก๊กของตน มีแค่เธอเท่านั้นที่รู้ว่าพ่อคิดอะไร เพราะเธอมีความผูกพันกับพ่อมากที่สุด

              “...ฉันก็ไม่ได้อยากให้เด็กนั่นรักฉันซักหน่อย...ไปไหนก็ไปไวโอเล็ท

    แคสเซียสมองค้อนลูกสาวตัวดีที่ทำให้เขาแอบสะอึกได้เล็กน้อย ก่อนจะออกปากไล่ไวโอเล็ทอย่างไม่ใยดี

              เชอะ! ถ้าโดนไอร์เกลียดขึ้นมาหนูไม่ช่วยหรอกนะ!”ไวโอเล็ทพองแก้มงอนๆใส่พอก่อนจะออกจากห้องไปด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย เมื่อไวโอเล็ทออกจากห้องไป 

    แคสเซียสก็กุมหัวของตนด้วยสีหน้าเจ็บปวดเล็กน้อย ก่อนจะมองไปที่ภาพของหญิงสาวคนหนึ่งที่ใต้ภาพมีคำ เขียนว่า

     

    อาซาเลีย โคลต์

     

              เด็กคนนั้นเหมือนเธอมาก...มากจนเกินไป...ฉันถึงได้เผลอเข้มงวดแบบนี้ไง...ความผิดของเธอเองนะ...อาซาเลีย

    .

    .

    .

    .

    .

              กลับมาแล้วค่ะไอริสที่เพิ่งกลับมาจากภารกิจเอ่ยเสียงราบเรียบเช่นเดิมเธอตรงไปที่ห้องของเธอเพื่อเปลี่ยนเสื้อที่เปื้อนเลือดออก

     

    ต้องทิ้งอีกแล้วสินะ...เสียดายนิดๆแฮะ

     

              พี่ไอร์----<3”เสียงของเด็กสาวตัวเล็กดังขึ้นมาจากด้านหลังก่อนจะกระโดดกอดไอริสที่เปลี่ยนเสื้อเสร็จเรียบร้อย เรือนผมสีน้ำตาลเข้มของไอริสถูกมัดรวบเป็นหางม้าไว้กลางหัวสะบัดไปตามลมเมื่อมองไปที่น้องสาวก่อนจะยกยิ้มและลูบหัวน้องสาวอย่างเอ็นดู

              มาอ้อนพี่ทำไมจ้ะ...ฟรีเซียไอริสยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนจะถามน้องสาวขี้อ้อนของเธอที่ดูๆไปกลับเหมือนแมวอ้อนเจ้าของแปลกๆ

              งืม...พี่ไอร์รู้ใช่มั้ยคะ...ว่าวันนี้คือวันพ่อ

     

    กึก!

     

              “...ไอริสยิ้มค้างอยู่อย่างนั้น

              พี่ไอร์...อย่าบอกนะคะว่าพี่ลืมน่ะเสียงของเด็กสาวเรือนผมสีน้ำเงินเข้มเอ่ยเรียบๆกับพี่สาว ใบหน้าที่เหมือนกับฟรีเซียไม่มีผิดเพี๊ยนมุ่ยลงเล็กน้อยอย่างไม่ค่อยพอใจ  

              ม...ไม่ได้ลืมนะ!”ไอริสมองหน้าน้องสาวด้วยความไม่ชอบใจเล็กน้อย โดยมีฟรีเซียยิ้มแห้งๆให้อย่างจนใจ

              ลืมก็บอกว่าลืมสิ...โกหกทำไมคะ?ไฮเดรนเยียร์มองมาที่พี่สาวด้วยแววตาที่เย้ยหยันเล็กน้อย สร้างความไม่พอใจให้ไอริสได้ไม่ยากนัก

              ถ้าจะมาแค่นี้ก็ไสหัวไปซะไฮเดรนเยียร์...”ไอริสยกยิ้มให้น้องสาวก่อนจะเตรียมเดินหนีออกจากห้อง

              ท่านพ่อ...ให้ไปรายงานภารกิจไฮเดรนเยียร์เอ่ยลอยๆไล่หลังไอริสที่เดินออกไป

              สู้ๆนะ...พี่สาว

    .

    .
    .
    .
    .

    ก๊อกๆ

     

    เข้ามา...แคสเซียสเอ่ยขึ้นอย่างเรียบนิ่ง

    ขออนุญาตค่ะ...ไอริสค่อยๆเปิดประตูเข้ามาในห้องของผู้เป็นพ่ออย่างช้าๆก่อนจะนั่งลงบนเบาะตรงหน้าพ่อของตน

    ภารกิจล่ะแคสเซียสไม่สนใจท่าทีของไอริสและเอ่ยถามเด็กสาวเรื่องภารกิจทันที

    เรียบร้อยดีค่ะไอริสโต้ตอบการสนทนาของพ่ออย่างทุกที

     

    ไม่ว่าจะเมื่อไหร่...คนๆนี้ก็สนใจแค่งานเท่านั้น

     

              ก็ดี...แกกลับไปได้แล้วแคสเซียสเอ่ยเสียงราบเรียบเช่นเดิมกับลูกสาวคนนี้

              ค่ะ...ไอริสลุกขึ้นแล้วเตรียมเดินออกจากห้อง...ในขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูนั้นเอง

              ท่านพ่อคะ!”

              “...มีอะไรแคสเซียสมองมาที่แผ่นหลังของลูกสาวด้วยความไม่เข้าใจกับสิ่งที่เธอจะสื่อ

              ...ส...สุขสันต์วันพ่อค่ะ!!”ไอริสตะโกนดังลั่นก่อนจะรีบเปิดประตูและวิ่งออกจากห้องไป ทิ้งไว้เพียงผู้เป็นพ่อที่กำลังยกยิ้มอย่างพึงพอใจ

     

    นี่แหละ...ลูกสาวของเขาล่ะ...

    .
    .
    .
    .
    .
    [The End]

    Writer Talk

    จบไปแล้วววกับตอนพิเศษของคู่พ่อลูกปากแข็ง สุขสันต์วันพ่อนะคะ

    อาจจะไม่สนุกเท่าไหร่เพราะไรท์แต่งตอนกำลังจะหลับค่ะ(ฮา)

    ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ^^

     


    แถมพี่สาวคนโตค่ะ

    ไวโอเล็ท โคลต์ จังนั่นเองงง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×