หนุ่มปากหมากับยัยขี้แกล้ง

   1

  ในวันที่ท้องฟ้าสดใส เต็มไปด้วยเมฆหมอก ข้างๆก็มีแต่ต้นหญ้าที่นอนลงไปแล้วนุ่มสบาย พอฉันลืมตาขึ้นมาแล้วหั่นไปมองทางซ้ายเท่านั้นแหละ

"เห้ยยยยย!  นายเป็นใครเนี่ยมานอนอยู่ข้างๆ ฉันทำไม " ผช.ที่นั่งข้างฉันลืมตาขึ้นแล้วยกตัวขึ้นนั่งหั่นมามองฉัน  

"เธอเป็นใครมานอนข้างๆฉันทำไม"   หมอนี่เป็นใครเนี่ยถึงได้มาต่อปากต่อคำกันฉัน ต้องไล่ให้ไปไกลหูไกลตา  

"นายไปนั่งที่อื่นได้ม่ะ" 

"เธอเป็นเจ้าของที่นี่รึไง  ก็ไม่เห็นมีชื่อติดไว้หนิ"  หมอนั้นพูดจบแล้วก็ล้มตัวไปนอนต่อ ไล่ดีๆไม่ไปต้องใช่ไหมได้!!

" นี่ถ้านายไม่ไปดีๆละก็.......... ฉันไปเองก็ได้" ใครจะกล้าไปยุ่งกับคนอย่างงี้หล่ะ มีลอยสักที่แขนตัวเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ แต่น้ำเสียงกับหน้าหมอนี่ยังคุ้นๆไม่หาย หรือว่าจะเป็นเนื้อคู่ของฉันนะ หน้าตาดีแต่เสียอย่างเดียวปากหมาไปหน่อย เอาเหอะถ้าไม่มีเจ้าของเดี่ยวค่อยซื้อปอกคอไปจองละกัน h_h  และแล้วฉันก็เดินออกมาจากตรงนั้น อยู่ดีๆก็คิดขึ้นมาได้ว่ามีปากกาเมจิกอยู่ในกระเป๋า ความคิดที่แสนจะดีก็เกิดขึ้น แค้นนี่ต้องชำระ สองขาก้าวกลับหลังอย่างว่องไวรับเดินตรงไปที่ตรงนั้น "แกตายแน่นายปากปีจอ" ว่าแล้วก็มาถึงมือทั้งสองข้างแบ่งปากกาเป็นสองส่วนแล้วก็วาดรูปหมูบนใบหน้าของนายปากปีจออย่างสวยงาม แต่เอะทำไมถึงไม่รู้สึกเลยรึไง แต่ชั่งเถอะในเมื่อระบายใบหน้าอันหล่อเหลาเสร็จแล้วก็ต้องรีบวิ่ง แต่ทำไมถึงเดินไปไม่ได้เหมือน......

"จะไปไหน เธอมาทำอะไรกับหน้าของฉันห้ะ ยัยบ้า" เห้ยฉายานี่มีแต่คนนี้เท่านั้น หั่นกลับไปพร้อมกับคำตอบที่สงสัยมานาน

"ไอ้หอยจ๋อ นี่แกเองเหรอถึงว่าเหมือนฉันคุยกับสุนัข" จะใครซะอีกก็เพื่อนสมัยประถมที่ชอบเหาชาวบ้าน ชอบแซวคนอื่นไปทั่วใครที่เดินผ่านหน้าห้องของหมอนี่ต้องเป็นอันโดนแซว  ปากหมาประจำโรงเรียนแต่ว่าหมอนี่ไปอยู่ต่างประเทศแล้วบอกจะไม่กลับมาอีกไง 

"ไหนว่าไปอยู่ต่างประเทศ แล้วไหงมาอยู่ตรงนี้"

"ตั้งแต่ฉันไปเธอนี่ไม่ฉลาดขึ้นเลยรึไง" 

"นี่ฉันถามแกดีๆนะ อย่าให้ใช้กำลัง"

"กลัวตายอะ พอดีพ่อฉันลาออกเลยกลับมาอยู่เมืองไทย"

"ฉันว่าแกคงไปปากหมาจนอยู่ที่นู้นไม่ได้มากกว่าม้างงงงงงง"   จะลากเสียงยาวไปไหน

"แล้วแต่จะคิด  แกมีแฟนยัง"    

"หืมมมมมมมมมม"   ทำไมไอ้หอยจ๋อต้องถามงี้อ้ะ แล้วดูรอยยิ้มที่ยิ้มสิ คิดแล้วขนลุก (ลืมไปขอทอนคำพูดที่ว่าอีตาเป็นเนื้อคู่ละกัน เป็นไม่ลงจริงๆค้าาาาา ท่านผู้อ่าน)

"จะถามอ้อมๆทำไม ฉันเป็นคนตรงๆ"

"ไม่บอกเว้ย555555"

"เดี่ยวก็รู้ แล้วเจอกัน"

พอมันพูดเร็จก็เดินหนีไปหน้าตาเฉยคืออะไร แล้วเจอกันมันคืออะไร "เห้ยมาทำให้สงสัยแล้วจากไปเนี่ยน่ะ"    สมกับฉายานายปากปีจอจริงๆ....