ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักวุ่นๆของคุณชาย กับ ยัยไฮโซ

    ลำดับตอนที่ #2 : คนส่งความรัก

    • อัปเดตล่าสุด 11 ต.ค. 49


                    กว่าจะถึงอพาตเม้น    เบื่อจริงๆ   คิดถึงเรื่องยัยหญ้าแล้วเศร้าใจจริงๆ  ฉันนั้งไปนั้งมาเปิดทีวีดู  ก็เห็นมิวสิควีดีโอ  เพลงม่ายชื่อ ของ แดง กับ บีบ  ฟังแล้ว มันจี๊ดอยู่ในใจชมัดเลย  ยิ่งฉันดูมากเท่าไหร่ก็คิดมากเท่าน้าน

    ++อ๊อด  อ๊อด  +++
                    ท้องร้องอ่ะ   หิวจังเดี๋ยวค่อยมาดูต่อดีกว่า   ตอนนี้ไปหาไรยัดไส้ก่อน  ก่อนที่จะไม่มีไส้ให้ยัด   ฉันเดินเข้าไปในห้องครัว  เปิดตู้เย็นออกมา  ใครกันช่างมีพระคุณกับฉันจริงๆ เอาข้างกล่องมาแช่ไว้ในตู้เย็น  อย่างนี้โซ้ยให้เรียบ  กินให้มันลืมโลกไปเลย   คิดไปคิดมาคิดเหมือน
    ฉันจะกินยาบ้างั้นแหละ    แต่จะอะไรก็ช่างเถอะฉันหิวแล้ว   หลังจากใส่ไมโครเวฟ ไป 5นาที  กลิ่มหอมๆก็โชยมา  โอ๊ยหอมจริงๆน่ากินเป็นบ้าเลย   แต่ฉันเอามือไปจับโดยที่ไม่มีผ้าก็รู้สึกทันทีว่าร้อนสุดๆเลย   ฉันนี้บื่อจริงๆ   แต่ก็ช่างมันเถอะดูแลท้องก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยดูแลมือ   ผ่านไปไม่นานข้าวก็หมด   นม  ก็หมด  ทีวีก็หน้าเบื่อไม่มีไรน่าดูเลย  แล้วฉันก็หลับไปตอนไหนไม่รู้

    +++ กริ๊ง กริ๊ง   กริ๊ง กริ๊ง +++ 
                    ใครกันมาโทรมาขัดจังหวะเดี๋ยวจะด่าให้แหลกเลย  ขัดจังหว่ะจิงๆ
                    "ฮัลโล  ใครวะ"
                    "เตยแม่เองนะ"
                    "อ่าว  คุณแม่เหรอคะ  ขอโทษค่ะ"
                    "นี้เตย  ลูกน่าจะฝึกรับโทรศัพท์ให้มันดีๆหน่อยนะ   เสียชื่อคุณหญิงอัครา   สวามิภักดิ์รงณ์  แล้วมือถือน่ะจะปิดทำไม"
                    "ค่าาา     คุณหญิงอัครา   เดี๋ยวคุณลูกเนี่ย  จะไปอ่านหนังสือมารยาทผู้ดี  ว่าเค้ารับโทรศัพท์ยังไง  มือถือเตยแบตหมดค่ะแม่"
                     เหอะ   โอ๊ย   คุณแม่วัยทอง หรือเลยไปแล้วก็ไม่รู้ ฉันละเบื่อจริงๆ   น่าสงสารคุณพ่อจัง
                    "นี่ยัยเตยเดี๋ยวนี้รู้จักประชดแม่เหรอ   แม่ขี้เกียจจะเถียงด้วยแล้วเปลืองเงินเปลืองทอง  คือ สมาคมผู้ค้าเพชรเอเชียเค้าให้แม่กับคุณป้าอรเป็นประธานการจัดงาน  แล้วแม่คิดว่าจะจัด concept งานแฟนซีเป็ดการเปิดงานแล้วอีกวันเป็นการเดินแฟชั้นโชว์"                 
                      คุณป้าอรเนี่ยเป็นสนิทเพื่อนของคุณแม่ฉัน   เวลามีงานมีหุ้นอะไรเค้าก็จะแบ่งกัน  ช่วยกัน   
                     "แล้วคุณแม่จะจัดที่ไหนเมื่อไหร่  แล้วให้เตยช่วยอะไรบ้างล่ะคะ"
                      "ก็อาทิตย์หน้า   ที่โรงแรมคุณป้าอร   แล้วลูกก็ช่วยไปหาเสื้อผ้าสวยๆแล้วก็หน้ากากใส่ด้วย เพราะลูกต้องสวยที่สุดในงานรองจากแม่"
                       "ดีเลยค่ะอาทิตย์หน้าโรงเรียนจะปิดเทอมพอดีเลยค่ะ   แล้วคุณแม่จะกลับมาเมืองไทยเมื่อไหร่คะ"
                       "ก็ซักประมาณ ก่อนหน้านั้นซัก  2  วัน  เพราะแม่บอกให้ลูกคุณป้าอรจัดการงานแล้ว  เดี๋ยวไปเช็คดูแล้วก็เตรียมตัวซัก 2 วัน"  
                       "ค่ะ"
                       "งั้นแค่นี้ละกันนะเตย  แม่มีประชุม"
                       "ค่ะ  สวัดดีค่ะ"
                       ฉันวางสาย   อะไรกันบ่นอยู่ว่าเปลืองเงิน  เปลืองทอง  ดันคุยซะเอง

    +++ ติ๊ง ต่อง  ติ๊ง  ต่อง +++
                       
                        ใครอีกล่ะคนเค้าจะผักผ่อน  กดอยู่ได้ อพาตเม้นนะไม่ใช้ที่บ้าน  กดครั้งเดียวก็ได้ย่ะ
                        "ใครคะ"
                        "หญ้าเองจ๊ะ  เอาพาสต้า  มาให้แล้วนะเตย"
                        "เดี๋ยวรอแป๊ปนึงนะ"
    ~ แอ๊ดดดด ~
                        ฉันเปิดประตูแล้วหยิบกล่องใส่พาสต้าจากมือหญ้า  
                       "ขอบคุณมากนะจ๊ะ  หญ้า"
                       "ไม่เป็นไรหรอก"
                       "แล้ว เก็จ กับ แพนด้า ล่ะ"  
                       "2 คน นั้นเค้าไปช็อปปิ้งน่ะ  หญ้าไม่อยากไปต้องอ่านหนังสือสอบ  พรุ้งนี้ก็สอบแล้ว"
                       "เออ  จริงสิ  หญ้าสอบกี่วัน เตยสอบแค่ 2 วัน เอง"
                       "หญ้าสอบ 3 วัน จ๊ะ สบายเนอะ สายศิลย์ น่ะ"
                       "ไม่หรอก  ก็ SO SO น่ะ"
    +++ กริ๊ง กริ๊ง   กริ๊ง กริ๊ง +++
                      "หวัดดี ค่ะ  วันนี้ไปไหนมาคะ  เดี๋ยวนะโอนสายโทรศัพท์ก่อน"
                        ฉันเข้าไปคุยโทรศัพท์ในห้อง  หญ้าจะได้ไม่ได้ยิน เพราะภาคีโทรมา
                       "ก็ ดอกหญ้า ชวนไปซื้อของคับคุณผู้หญิง"
                       "แล้วทำไมต้องไปด้วยล่ะ  ถ้าเตยไม่ถามนี้ก็คงจะไม่ตอบใช่มั้ย  กระหนุงกระหนิงกันเชียว"
                       "อ่าวไหงชวนทะเลาะล่ะ เตยก็เป็นซะแบบนี้มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้"
                       "แล้วเตยจะไปสุภาพอ่อนโยนเหมือนหญ้าเค้าได้ยังไงล่ะ"
                       "มันไม่มีไรหรอกคับเตย  ก็แค่ไม่กล้าปฎิเศธ  คีย์ ก็นึกว่าเตยไปด้วย"
                       "คราวนี้เตยเชื่อนะ  แต่ถ้าหญ้าชวนอีกให้โทรบอกเตย  เตยจะไปด้วย"
                       "รับทราบ คร้าบบบบบบบ  คุณผู้หญิง"
                       "แล้วคีย์สอบกี่วันคะ"
                       "2 วัน คับ เตยล่ะ"
                       "2 วันเหมือนกัน  เราหลังสอบไปเที่ยวกันมั้ย"
                        "ที่ไหนล่ะคับ"
                        "สวนสนุก เตยไปเที่ยวได้แค่วันเดียวนะ อีก 2 วันคุณแม่จะมาจัดงานที่ประเทศไทย  แล้วนอกนั้นเราค่อยตกลงกันอีกทีละกัน"
                         "ได้ครับไม่มีปัญหา  ไปดูหนังด้วดีมั้ยเตย"
                         "เตยว่าก็ดีนะ  ไปทานข้าวด้วย    เตยมีร้านดีๆอร่อยๆหลายร้านเลย"
                         "อืม  ได้สิ"
                         "เตยไปอ่านหนังสือเถอะ  เดี๋ยวผมโทรหาใหม่นะคับ"
                         "โอเค งั้นแค่นี้นะ"
                         
                    "ครับ"
                           แล้วฉันก็วางสายก่อน  ทุกครั้งที่ฉันโทรหาเค้าหรือเค้าโทรหาฉันเค้าจะให้ฉันวางสายก่อนเสมอ  เพราะเค้าเป็นสุภาพบุรุษแบบนี้น่ะสิ  ฉันถึงชอบเค้า  และชอบหมดหัวใจเลย  พอๆ ไปอ่านหนังสือดีกว่า  ฉันนั้งอ่านหนังสือเพลิน  จนลืมเลยว่ามีพาสต้าอยู่  แล้วฉันก็ออกไปดูข้างนอกเพื่อนที่จะได้เอาพาสต้าเก็บไว้   พอฉันเอาพาสต้าเก็บแล้วฉันก็เดินไปดูนาฬิกาว่าฉันอ่านหนังสือไปกี่โมงกี่ยามแล้วเนี่ย   ฉันจำได้ว่าอ่านตั้งแต่  บ่าย  ครึ่ง  ตอนนี้  4  โมง  แล้ว  ยัยด้า กับ ยัยเก็จ ยังไม่กลับมาเลย สงสัยไปเหมาเสื้อผ้ามาหมดแล้วมั๊ง   4  โมง   วันอาทิตย์   มีรายการไรหน้าสนใจบ้าง   เปิดแล้ว   เปิดอีกก็ไม่มีอะไรเลย  เบื่อจัง  แล้วฉันก็เดินไปตรงเครื่องเล่น ดีวีดี ว่ามีหนังอะไรหน้าดูบ้าง  โอ้  ใครกันช่างประเสริฐ  ทิ้งหนังเกาหลีไว้บนนี้  แล้วฉันก็เปิดดูรอยัยพวกบ้า ช๊อป  พอฉันทิ้งบั้นท้ายลงบนโซฟาฉันก็รู้ว่ากำลังนั้งทับปากกากับกระดาษอยู่   เอ่อ  ลืมไปเลยฉันแต่งเพลงทิ้งไว้  แต่ช่างมันเถอะดูหนังดีกว่า    ฉันดูหนังจน...

    +++  ติ๊ง ต่อง  ติ๊ง  ต่อง  +++   
                       "เตยกับหญ้าอยู่รึป่าว   เปิดประตูทีสิ"
                       "รอแป๊ปนึงนะ"
      ~ แอ๊ดดดด ~
                       "พวกแกไปไหนมาเนี่ยดึกๆดื่นๆ ไม่ยอมกลับ  นี้ปาไป 3  ทุ่ม แล้ว"
                       "แกอย่าบ่นมากนักเลยน่าเตย  ฉันก็มาแล้วไง"
                         ยัยด้าตอบฉันแบบเซ็งๆ
                       "อืมก็ดีแล้ว   งั้นฉันฝากปิดทีวีให้ทีนะ"
                        "ได้โอกาศ  ใช้เลยนะแก"
                         เก็จพูดพลางทำสีหน้ากวนประสาท 
                       "ใช้นิดใช้หน่อยทำเป็นบ่น  ที่ฉันทำงานภาษาอังกฤษให้แกฉันยังไม่ว่าซักคำ"
                        "อืมๆ เดี่ยวจัดการให้"
                         ด้ารับคำ 
                       "งั้นไปอาบน้ำดีกว่า  ไปละนะวันนี้ใครจะนอนกับฉันบ้าง"
                        ฉันถามยัยพวกบ้า ช๊อปปิ๊ง 
                       "ไม่อ่ะ เดี่ยว ฉันกับด้า จะไปช่วยกันติว"
                         ขยันกันจริง จริ๊ง  พรุ้งนี้จะสอบตอนกลางคืนค่อยมาอ่าน  แล้วตอนกลางวันพวกแกก็ไปช๊อปปิ๊งกัน   เฮ่อ  ฉันละอยากถอนหายใจแทนพวกแกจัง
                         "อืม"
                          แล้วฉันก็เดินเข้าไปในห้อง   อาบน้ำ  อ่านหนังสือ   พอใกล้จะนอนฉันก็กะจะเอือมมือไปปิดโคมไฟ  แต่เอะใจมองเห็นมือถือก็เลยหยิบมาดู  ลืมไปเลยว่าแบตหมด   เอาไปชาร์จดีกว่า   ง่วงนอนชมัดเลย  ตอนนี้กี่โมงแล้วเนี่ย  ฉันคิดพลางหันไปดูนาฬิกา  อะไรกัน  เที่ยงคืนแล้ว   เร็วจริงๆ    รีบนอนดีกว่าเดี๋ยวตื่นสายไปโรงเรียนไม่ทัน ...........................
      

                        แสงลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้อง ให้ตายเถอะ  ฉันคงจะไม่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกแน่ๆ เลย  หรือว่าเมื่อคืนฉันไม่ได้ฉันไม่ได้ตั้งนาฬิกา   ไหนดูซิกี่โมงแล้ว   6.30   หา   6  โมง  ครึ่ง  อยู่เลย  ชิวๆ  ฉันอยากหลับต่อจังแต่มันหลับไม่ลงแล้ว    ไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า  จะเตรียมตัวสำหรับการสอบ    พอฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมาทำอาหารเช้า(สำหรับตัวเอง เพราะถึงทำเผื่อพวกเพื่อนๆ มันก็ไม่ทานอยู่ดีแหละ สงสัยฝีมือฉันมันจะอร่อยเกินไป) ฉันเดินมาห้องครัว...
                       "อ่าว  เตยตื่นนอนแล้วเหรอ  วันนี้ตื่นเช้าจังนะ"
                       "งืม  สอบมั๊งก็เลยตื่นเต้น"
                        ฉันคุยกับยัยหญ้าน่ะ ดูท่าทางกำลังทำกับข้าวอยู่นะ ทุกๆวันยัยด้าจะไปโรงเรียนก่อนใคร  แต่พวกเรา 3 คน จะไปสายกันเพราะยัยเก็จยัยนี้ตื่นสายมากๆ  พอฉันซื้อนาฬิกาปลุกให้     มันก็บ่นอีกว่าเสียงไม่เพราะ  วันหลังฉันจะสั่งทำพิเศษเลยคอยดู
                        "วันนี้เตยสอบวิชาอะไรบ้างหรอ"
                        "ก็อังกฤษ  ฝรั่งเศษ  แล้วก็อะไรน้าาาา ไทยมั๊ง จำไม่ได้แล้ว  แล้วหญ้าล่ะ"
                        "หญ้า สอบ คณิต  วิทย์  ฟิสิก  เคมี   4  วิชา"
                        "โหดจัง  หนักๆทั้งนั้นเลยนะ"
                        "นั้นสิเมื่อคืนหญ้าแทบไม่ได้นอน"
                        "แล้วหญ้าทำไรกินน่ะ  นั้นน่ะ"
                         ฉันถามแล้วพลางชี้ไปที่หม้อ
                         "ก็โจ๊กน่ะ  เตยจะเอามั้ยล่ะ"
                         "ก็ดีนะ"
                         "เดี๋ยวหญ้าตักไปวางให้ที่โต๊ะละกัน"
                         "ไม่เป็นไรหญ้า  เดี๋ยวเตยทำเอง"
                         "ไม่เป็นไรเดี๋ยวตักให้"
                           หญ้าพูดเสร็จก็เดินไปหยิบถ้วยมาใส่โจ๊กให้ฉัน

    +++ไม่รู้อะไรดลใจฉันแอบรักแฟนของเพื่อนซึ่งก็ดูเหมือน....+++
                           ดูท่ายัยหญ้าจะรีบรับมือถือเป็นพิเศษ  สงสัยกลัวฉันได้ยินเสียงเรียกเข้า
                          "อ่ะ  เตยหญ้าตักไว้ตรงนี้นะเดี๋ยวมา"
                           ยัยหญ้ารีบวิ่งไปคุยโทรศัพย์ที่ห้องกลัวฉันได้ยินล่ะซิท่า   เอ่อโทรศัพย์  ฉันชาร์ตแบตไว้ตั้งแต่เมื่อคืนยังไม่ได้ถอดเลย   ฉันรีบวิ่งเข้าไปในห้อง   แล้วมองหามือถือ   อ่อ  อยู่ตรงโคมไฟหัวเตียงนี้เอง   ฉันรีบถอดปลั๊กออกทันที แล้วเปิดเครื่องดู   อ่ะ มีข้อความส่งมา 'นี้รู้นะ คิดถึง คนส่ง SMS อยู่สิท่า อย่าคิดถึงจนสอบตกละกัน ไม่งั้นอดเที่ยวนะ  จาก คนส่งความรัก'  มันเป็นเรื่องธรรมดามากเพราะทุกวันภาคีจะส่งข้อความแบบนี้มาเสมอ  เพราะแบบนี้ไงฉันถึงรักนาย      

    ***************************************************************************

                                                            ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×