The First Demon King ปฐมบทเเห่งจอมมาร(ยังดองอยู่นะ)

ตอนที่ 9 : ปีศาจออกเดินทาง

     หลังจากที่ออร์คตัวจ่าฝูงหนีไป ผมกับเบริอัลเเละกรีซ่าจึงกลับเข้าไปในหมู่บ้าน ดูเหมือนว่าที่สองคนนั่นเเข็งเเกร่งขึ้นจากเมื่อก่อนอย่างเทียบไม่ได้นั่นจะเป็นเพราะผมได้ตั้งชื่อให้กับพวกเขา ดูเหมือนการตั้งชื่อก็เป็นการทำพันธะสัญญาเเบบหนึ่งเหมือนกัน หลังจากพูดคุยกับพวกเขาเสร็จ ผมจึงกลับไปนอนที่เดิม เเละเเล้วก็ถึงเวลาเช้า...

     ผมตัดสินใจว่าจะพัฒนาหมู่บ้านสักพักก่อนที่จะออกไปสำรวจดินเเดนต่อ ก็ไม่ใช่ว่าจะทิ้งไปเลยหรอกนะ ก็กะจะให้สามารถอยู่ได้ด้วยตัวเองก่อนผมถึงค่อยจากไปละนะ เพราะว่าผมเองก็มีหน้าที่ของจอมมารซะด้วยสิ เพราะพระเจ้าบอกว่าหน้าที่ของผมคือทำให้ทวีปปีศาจรวมเป็นหนึ่ง ผมก็เลยต้องออกเดินทางเพื่อจะเพิ่มเลเวลด้วย ก็ถ้าจอมมารเลเวล50นี่คงกากมากเลยละ เเถมยังเเค่(ฝึกหัด)อีก ผมจึงตัดสินใจจะพัฒนาหมู่บ้านนี้ก่อนที่ผมจะจากไป

      คิดได้ดั้งนั้นเเล้วเลยเรียกกรีซ่ามาหาเพราะผู้ใหญ่บ้านบอกว่าหมอนี่เป็นคนที่ฉลาดที่สุดในหมู่บ้าน....เพราะงั้นเลยมีพรสวรรค์เวทสินะ อ่อ ลืมพูดเรื่องนี่ไปเลย ที่เบริอัสกับกรีซ่าสามารถชนะพวกออร์คได้ทั้งๆที่เลเวลเเค่10เพราะตอนที่ทำสัญญากับผม ผมสามารถปลุกพรสวรรค์ในตัวได้ละ เบริอัสมีพรสวรรค์นักรบเเละกรีซ่าก็มีพรสวรรค์เวทล่ะ เพราะเหตุนั้นพี่เเกเลยใช้เวทขั้นกลางได้ตั้งเเต่เเรก โหดอิบอ๋าย เรื่องนั้นช่างมันก่อน ตอนนี้มาคุยกับกรีซ่าก่อนละกัน

     "กรีซ่า มาหาข้าหน่อยสิ"

     "ขอรับท่านซามาเอล"

     .

     .

     .

     "มีอะไรหรือขอรับ ท่านซามาเอล"

     "นับเเต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เจ้าต้องมารับการถ่ายทอดความรู้จากข้า"

     "อะไรนะขอรับ"

     "ข้าไม่พูดซ้ำ ข้าไม่สามารถอยู่กับพวกเจ้าได้นานนัก ไม่นานข้าก็ต้องจากไปเพื่อทำหน้าที่ของข้า ข้าจึงต้องหาคนมาทำหน้าที่เเทนข้าที่หมู่บ้านนี้"

     "ข้างั้นหรือขอรับ"

     "ใช่เเล้ว หากข้าจากไปเจ้าทำหน้าที่เเทนข้าในดูเเลหมู่บ้าน"

    "ทำไมถึงเป็นข้างั้นหรือขอรับ"

     "เพราะเจ้าฉลาดที่สุดในหมู่บ้าน"

     "เเต่ว่า..."

     "ไม่เป็นไร ช่วงนี้ข้าจะอยู่กับพวกเจ้าไปก่อน พอเจ้ามีความสามารถพอข้าจึงจะไป"

     "ขอรับ..."

     "งั้นเจอกับพรุ่งนี้ที่นี่ละ"

     "ขอรับ"

     "หลังจากพูดกับกรีซ่าเสร็จ ผมจึงออกมาหาที่สงบๆ"

     "ชั้นจะสอนอะไรเค้าบ้างดีน้า"

     "ให้ผมช่วยคิดมั้ยครับ"

     "โอ้ ขอบใจมาก"

     เเล้วผมกับพระเจ้าก็ช่วยกันคิดเรื่องที่จะสอนให้กรีซ่า ซึ่งประกอบไปด้วย การคำนวน การเพาะปลูก การเลี้ยงสัตว์ การชลประทานเเละอื่นๆ ซึ่งความรู้เหล่านี้พระเจ้าเป็นคนสอน ซึ่งเท่ากับผมได้เรียนเรื่องพวกนี้ด้วย ซึ่งหลังจากเริ่มสอน ช่วงเเรกกรีซ่าก็ไม่ค่อยเข้าใจเเต่ซักพักเขาก็เริ่มเข้าใจ เป็นคนหัวไวสุดๆไปเลยละ 

     เเล้วหลังจากผมสอนกรีซ่าเสร็จ ผมก็จะไปควบคุมการพัฒนาหมู่บ้าน เช่น สร้างกำเเพง การชลประทานอะไรพวกนี้ซึ่งบ้างครั้งผมก็พากรีซ่าไปด้วยเพื่อที่จะสอนงาน

     เเละเเล้วเวลาก็ผ่านไป

     .

     .     

     .

       หนึ่งปีต่อมา........ 

    "ท่านซามาเอลขอรับ"

     "อะไรหรือ กรีซ่า"

     "งานก่อสร้างกำเเพงกับการสร้างเขื่อนเสร็จเเล้วนะครับ"

     "จริงรึ"

     "ขอรับ ตอนนี้เบริอัสกำลังไปรวมคนในหมู่บ้านมา"

     "รู้ใจข้าดีจังนะ"

     "ไม่เท่าไรหรอกขอรับ"

     เเล้วผมก็เดินออกมาจากบ้านเเล้วมองไปรอบๆ ผมเห็นบ้านที่เมื่อก่อนเคยเป็นเเค่บ้านฟาง ตอนนี้ใช้อิฐก่อเป็นบ้าน มีถนน คอกสัตว์ ไร่ต่างๆ เเล้วก็ชาวบ้านที่มารอผมที่ลานหน้าหมู่บ้าน..

    "สวัสดีพวกเจ้าทุกคน"

     "สวัสดีครับ/ค่ะท่านซามาเอล!!!"

    "ต้องจากกันเเล้วนะ"

     ....

     "ไม่เป็นไรๆข้าจะมาเยี่ยมเป็นพักๆนะ ส่วนเรื่องการจัดการต่างๆก็ถามที่กรีซ่านะ"

      "ท่านจอมมาร ข้า..."

    "เชื่อมั้นในตัวเองซะเถอะ เจ้าเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก"

     "ขอรับ!!!"

     "งั้นก็ลาก่อนนะ"

     "ลาก่อนขอรับ/ครับ/ค่ะท่านจอมมาร!!"

     เเล้วผมก็เดินออกจากหมู่บ้านมา เอาละมาเริ่มการผจญภัยของผมกันเถอะ!!!!

     "ได้เลยครับ!!!"

     เจือก!!! ชั้นไม่ได้พูดกับเเก!!!

     "ใจร้ายยยย"

     เเละเเล้วการผจญภัยของผมก็ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง...

     

     _____________________________________________________

     กระผมกลับมาเเล้ว เที่ยวสงกรานต์สนุกมั้ยครับทุกท่าน ตอนเเรกคิดจะอยุ่บ้านเขียนนิยายเเต่ดันมีเพื่อนชวนไปเที่ยวซะได้ ต้องขอโทษจริงๆครับ

     หือ ทำไมไม่มีบทการสร้างเมืองเรอะ เพราะผมเขียนไม่เป็นหน่ะเซ่!!! 555 

     ผมเน้นการผจญภัยเฟ้ย555 ขอบคุณที่ติดตามเช่นเคยครับ