The First Demon King ปฐมบทเเห่งจอมมาร(ยังดองอยู่นะ)

ตอนที่ 31 : ราชาเฮลุส

     "เเล้วสรุปว่าลิซกับมังกรนี่คืนร่างเดิมเพราะโมโหพวกก่อกวนเนี่ยนะ" คนเเคระในชุดชั้นชนสูง

สวมเเว่นตาท่าทางฉลาดเฉลียว เอ่ยถามชายหนุ่มทั้งสามคนที่ยืนอยู่เบื้องหน้า

     "อ่า จะว่าเเบบนั้นก็..." ชายผมดำกำลังจะเอ่ยปากพูดเเต่...

     "เชื่อไม่ได้!" คนเเคระคนเดิมโยนรายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นลงบนโต๊ะ 

     "ข้าไม่เชื่อพวกเจ้าจะไม่มีเเผนร้ายอะไร ต่อให้พวกเจ้ามาอย่างบริสุทธ์ใจริง เเต่พวกเจ้าก็เป็นภัยต่อเมืองอยู่ดี ข้าคงต้องขอกักบริเวณพวกเจ้าเพื่อรอองค์ราชามาตัดสินใจด้วยตัวเอง คงต้องขอให้เข้าใจด้วย"

     เเล้วชายหนุ่มทั้งสามก็ถูกเอาไปรอในห้องๆหนึ่งในปราสาท

-----------------------------------------

     "ชอบทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากจริงๆเลยนะ เจ้าเนี่ย" ดรากูนนั่งลงบนเก้าอี้ในห้อง(หรูหรา)ที่ถูกเรียกว่าเป็นห้องกักบริเวณ เเล้วจึงเริ่มบ่นผม

     "ผมไม่อยากรับตำเเหน่งจอมมารก่อนวัยอันควรหรอกนะ เกิดพวกนายสู้กันจริงๆ ผมคงได้เริ่มตำนานจอมมารก่อนที่เมืองจะสร้างเสร็จซะอีกนะ เเล้วไปทำเเบบนั้นใครมันจะไปรับงานที่เราจะจ้างกันฟะ" 

     ผมบ่นพลางจ้องหน้าพวกไร้สามัญสำนึกทั้งสองตรงหน้า คนนึงก็จ้องกลับเเบบงงๆ ส่วนอีกคนนึงก็ยิ้มร่ากลับมาซะอย่างงั้น

     "เฮ้อ~" ผมถอนหายใจเบาๆก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงในห้อง

     หลังจากตอนที่ก้มหัวขอโทษพวกเขา ผมก็สั่งให้ดรากูนกับเซ็ทกลับมาใช้ร่างเเปลงซะก่อน ก่อนที่การหัวหน้าทหารจะมาควมคุมตัวพวกเราเพื่อนำตัวไปพบราชา ผลก็อย่างที่เห็น ราชาดันไม่อยู่เลยต้องรอซักพักก่อนละนะ

     "จะว่าไปราชาคนเเคระเนี่ยเป็นคนเเบบไหนกัน" ผมถามขึ้นมา

     "ถ้าข้าจำไม่ผิด รู้สึกจะเป็นราชาที่มีอายุ100กว่าปีเเล้วนะ เเต่ได้พรจากอะไรซักอย่างมาก็เลยยังหนุ่มยังเเน่นเเถมเเข็งเเกร่งมากด้วยล่ะนะ" ดรากูนพยายามนึกสิ่งที่ตนรู้

     "เอ๋?" เเต่เสียงของเซ็ทดังเเทรกเข้ามา 

     "มีอะไรรึเจ้าโครงกระดูก" ดรากูนหันไปมองเซ็ทที่จู่ๆก็ส่งเสียงออกมา

     "นั่นชื่อเล่นผมเรอะนั่น เเต่อย่าบอกนะครับ ว่าคุณลืมไปเเล้ว"

     "ลืมอะไรงั้นเหรอ" ดรากูนเอียงคออย่างฉงน

     เซ็ทอึ้งไปซักพักก่อนที่จะบอกว่า"เปล่าครับๆ ผมคงเข้าใจผิดไปเอง" เเล้วหันหน้าไปอีกทาง...เเต่ตูเห็นนะเฟ้ยว่าเเกเเอบหัวเราะอยู่ เเกรู้อะไรงั้นสินะเซ็ท ผมเลยกะจะลองเค้นคอดู 

เเต่เจ้านั้นก็ไม่ยอมบอกอะไรผมเลย เจ้านั่นบอกเเค่ว่า...

     "เดี๋ยวก็รู้เองเเหล่ะครับ"

     ผมจึงกลับไปนอนรออีกครั้ง จนกระทั้งมีทหารคนหนึ่งมาเรียกพวกเรา

     "พระราชาเสด็จเเล้ว ต่อจากนี้ความผิดของพวกเจ้าจะถูกตัดสินโดยองค์ราชา" ทหารคนนั้นพูดก่อนจะพาเราเข้าไปในโถงราชวัง 

      เมื่อเข้าไปถึง สายตาของผมก็ไปหยุดอยู่ที่ตรงกลางห้องโถง

     ในนั้นมีคนเเคระท่าทางเเข็งเเกร่งน่าเกรงขาม ไว้หนวดเครางาม สวมชุดหรูหรา นั่งอยู่ที่บัลลังก์

     เขาจ้องมาทางนี้ เเล้วค่อยๆมองหน้าพวกเราที่ละคน สายตาของเขาไปหยุดอยู่ที่ดรากูน เขา

มองอย่างครุ่นคิดอยู่ซักครู่ก่อนจะถอนสายตาออกไป เเล้วจึงเริ่มการไต่สวน

     "เอาล่ะ เลขา ขอฟังรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นหน่อยสิ"

     "พะย่ะค่ะ" คนเเคระใส่เเว่นคนเดิมรับคำ เเล้วจึงเริ่มเเจ้งข้อกล่าวหาของพวกเราให้เเก่พระราชา

     "โดยเรื่องเกิดเมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมา ทางกองกำลังได้รับเเจ้งว่าพบอันเดทระดับสูงไม่ทราบสายพันธุ์ที่เเน่ชัด ปรากฏตัวที่หน้าเมือง ทางเราจึงส่งกองกำลังส่วนหนึ่งไป เเต่พบว่าอันเดทตนนั้นเป็นอันเดทระดับสูงอย่างมาก จึงมีการขอกำลังเสริม เเล้วหลังจากส่งกำลังเสริมไปก็ได้รับรายงานว่ามีมังกรปรากฏตัวอยู่กับอันเดท ทำให้ทางกลาโหมเตรียมประกาศภาวะฉุกเฉิน เเต่ก่อนที่จะประกาศ ก็ได้มีรายงานล่าสุดว่าทั้งสองพร้อมปีศาจชั้นสูงอีกตน ได้เข้ามอบตัวเเล้ว ทำให้ทางเราจึงได้นำทั้งสามมาไต่สวนหาข้อเท็จจริง"

     "โดยทางฝั่งผู้ก่อเหตุได้ให้การว่า ช่วงเกิดเหตุ ทางฝั่งผู้ก่อเหตุได้มีเรื่องวิวาทกับนักผจญภัยที่กำลังเข้าเเถว โดยทางฝั่งนักผจญภัยได้เข้ามาหาเรื่องก่อน หลังจากโต้เถียงซักพัก ทางฝั่งผู้ก่อเหตุให้การว่า ทางฝั่งนักผจญภัยพยายามจะใช้อาวุธเข้าจู่โจม ทางลิซจึงคืนร่างเพื่อขู่พวกเขาครับ"

     "ห่ะ?" เมื่อฟังมาถึงตรงนี้พระราชาถึงกับส่งเสียงออกมา

     "เเล้วหลังจากลิซคืนร่าง ทำให้นักผจญภัยเเตกตื่นเป็นอย่างมาก ทำให้เมื่อทหารของเราไปถึง จึงเกิดการรวมกลุ่มกันเพื่อโจมตีครับ ทำให้ทางฝั่งผู่ก่อเหตุไม่พอใจจึงคืนร่างเป็นมังกรเพื่อข่มขู่เพิ่มครับ"

"มังกร? ของจริง?" ราชาถามพร้อมครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

"ขอรับทางเราได้รับเเจ้งว่าเป็นมังกรดำครับ"

"อะไรนะ! มังกรดำ!" ราชารีบลุกขึ้นมาจากบัลลังก์เเล้วหันมาทางดรากูน

"ไม่ทราบว่าชื่อของท่านคือดรากูน ดี ดราก้อน ใช่มั้ยครับ" ราชาถามดรากูน

"หืม ใช่เเล้วนั่นชื่อเต็มข้าเองว่าเเต่เจ้ารู้ชื่อจริงของข้าได้ไง" ดรากูนตอบงงๆ 

     ราชาคนนี้รู้จักดรากูนด้วยเหรอเนี่ย....ว่าเเต่นั่นชื่อจริงนายเรอะ! ราชาโจรสลัดรึไงฟะ! เเล้วทำไมผมไม่รู้ชื่อจริงนายฟะ!...อ่อ ตูขัดตอนมันพูดเองนี่หว่า เเถมจนถึงวันนี้ก็ไม่ได้ถามด้วย

ราชายิ้มเเห้งๆก่อนที่จะพูดต่อ

"ข้าเฮลุสเองครับ"

ดรากูนเอียงหัวสงสัยซักครู่ก็จะชี้มาที่ราชาคนนั้น

"อ๋อ! ข้านึกออกเเล้ว! เจ้าคนที่คนที่ทำเกล็ดข้าเเตกไปนี่น่า"

เอาจริง!!!!! ผมได้เเต่อ้าปากค้างกับสิ่งที่ได้ยิน โดยมีเซ็ทหัวเราะเป็นเเบคกราวณ์

"ใช่เเล้วครับ เเล้วท่านก็เป็นผู้มอบหนึ่งในพลังมังกรให้ข้าเองด้วย"

.

.

.

..

---------------------------------

จบจ้า รอตอนหน้าน้า เเต่ว่านา ผมต้องไปเข้าค่ายติวนายร้อยอะ เพราะงั้นก็นะ...คงรู้ใช่มั้ยว่าผมจะพูดอะไร เเต่ก็พูดหน่อยละกัน ขอโทษครับ orz