ยังไม่ทันได้ตั้งตัว หางสีดำที่เต็มไปด้วยเกล็ดเเข็งก็ฟาดมาทางผม
"เปรี้ยง!! ตู้ม!!"
ผมโดนฟาดกระเด็นไปจนชนผนังโคลอสเซียม ผมบ้วนเลือดที่ยังตกค้างอยู่ในปากออกมา ก่อนจะเริ่มคิดหาทางรอด
"ทำไงดีฟะ พลังเวทจะหมดเเล้วด้วย ไอ้เวทเมื่อกี้กินเเรงเป็นบ้าเลยอะ"
"ตู้มมม!!!"
ผมกระโดดหลบกรงเล็บที่พุ่งเข้ามาก่อนจะโดดถอยออกไป
"ขอเวลาตูคิดหน่อยเด้!!!"
"ถ้าเป็นเจ้าจะให้มั้ยล่ะ"
"โห มันย้อนๆ เอาเหอะ ช่างหัว กลับมาที่ปัญหาหลักก่อนเเล้วกัน" ผมพูดพลางคอยหลบกรงเล็บของดรากูน
"อ๊า เเบบนี้เเย่เเน่เลยว้อย ถ้ามีพลังเวทสำรองก็ดีเด้...พลังเวทสำรองสินะ...ฮ่าฮ่าฮ่า!!!"
"เวลาเเบบนี้ยังจะมาหัวเราะ หรือว่าเสียสติไปเเล้วรึไงเจ้าหน่ะ"
"เดี๋ยวก็รู้เฟ้ย"
"หือ..."
ผมยกมือขึ้นกำไว้ตรงหน้าอกเเล้วร่ายคำอัญเชิญ
"ในฐานะเจ้านายเเห่งเจ้า ข้าขอสั่งให้เจ้าปรากฏกายเพื่อรับใช้ข้า ข้าขออัญเชิญ จอมเวทเเห่งความตาย เซ็ท!"
ทันทีที่ผมกล่าวโองการอัญเชิญเสร็จ ทันใดนั้นก็มีวงเวทสีดำปรากฏขึ้นบนมือของผม เเล้วลูกกลมๆสีดำก็ลอยออกมาจากวงเวทนั้น ลูกกลมๆสีดำนั้นค่อยๆเปลี่ยนรูปร่างเป็นคน ตอนนี้เซ็ทมาอยู่ตรงหน้าผมเเล้ว
"เอ๋! คุณซามาเอลมาอยู่นี่ได้ไง.....เฮ้ย!!! คุณดรากูน!!! มาอยู่นี่ได้ไงอะ"
เเกพูดประโยคนั้นสองรอบเเล้วนะ ช่างเหอะ
"ตูโดนวาปมาเฟ้ย"
"เข้าใจเเล้วครับยัยนั่นคงปอดเกินกว่าจะสู้กับคุณสินะครับ เเต่จะส่งคุณข้างไปก็กลัวคุณย้อนกลับมาจัดการ ก็เลยส่งมาหาคุณดรากูนสินะครับ"
"คะ โคตรเป๊ะ"
"งั้นจะให้ผมทำอะไรล่ะครับ เวทของผมหน่ะยิงคุณดรากูนไม่เข้าหรอกครับ เเถมพลังเวทของคุณก็ยัง...เข้าใจเเล้วครับ เอาผมมาเป็นถังมานาสำรองสินะครับ"
"ก็ตามนั้นเเหละนะ พร้อมนะ"
"คร้าบๆ ยังไงผมก็ไม่มีทางเลือกอยู่เเล้วนี่"
"คิดว่าข้าจะยอมยังงั้นเรอะ!!!"
ดรากูนพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว นั่นทำให้ผมกับเซ็ท...อดที่จะยิ้มไม่ได้เลยว้อย
"เสร็จตูล่ะ!!!/เสร็จผมล่ะ!!!"
ผมกับเซ็ทช่วยกันเรียกดาร์คเชนออกมา ดาร์คเชนจำนวนมหาศาลพุ่งออกมาจากวงเวทเข้าเกี่ยวรัดดรากูนไว้จนเเน่น
"นี่พวกเจ้าเล็งไว้เเล้วงั้นเรอะ!!!"
"เออดี้ กะเเล้วว่าเเกต้องพุ่งเข้ามาเเหงๆ"
"ใจร้อนไปหน่อยนะครับ เอานี่ครับพลังเวททั้งหมดที่เหลือ หลังจากนี้ก็ดูเเลตัวเองด้วยนะครับ"
"เออ รู้น่า"
เเล้วร่างก็เซ็ทก็สลายกลายเป็นก้อนมานาลอยอยู่ ผมรีบดูดมานานั้นไว้
"เอาล่ะ ไฟนอลเเอกเเทคเเล้วนะ คุณมังกร"
"เจ้า!"
ดรากูนตะโกนออกมาอย่างเกรี้ยวกราด
"โทดนะ เเต่ไม่ทำงี้ข้าก็ไม่รอดอะนะ เอาล่ะ[God Penalizing]"
วงเวทสีขาว12วงปรากฏออกมาบนท้องฟ้า วงเวทพวกนั้นหมุนวนอย่างกลายเป็นวงเวทขนาดใหญ่ วงเวทนั้นเปล่งเเสงสว่างจ้าออกมา
"โอ้ว! พลังเวทหมดตัวเลยว้อย ตอนนี้ก็เหลือเเค่รอเวทตกลงมาสินะ"
ผมพูดออกมาพร้อมกับมองไปยังดรากูน ดรากูนมองมาทางผมพร้อมกับทำสีหน้าปลงๆ
"อ่า ขอโทษจริงๆนั่นล่ะนะ"
"ไม่จำเป็นต้องขอโทษ ผู้อ่อนเเอต้องตาย มันก็เเค่นั้น"
อ่า เด็ดเดี่ยวชิบ ทำเอารู้สึกผิดหน่อยๆเลยล่ะ ในตอนที่ผมกำลังรู้สึกผิดที่ไม่สู้ตรงๆกับดรากูนอยู่นั้น...
"อย่ามารังเเกดรากูนน้าาา!!!"
"หา...?"
อยู่ๆก็มีเด็กหญิงตัวน้อย สวมชุดคอสเดรส ผมทองทรงสว่านคู่ หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูเเต่ใบหน้ามีคราบน้ำตา เด็กคนนั้นออกมาจากวงเวทที่โผล่ออกมา...เฮ้ยเดี๋ยว.....
"จะออกมาทำไมเหล่ายัยบ้า!!!"
"รู้จักกันเรอะ!!!!"
เอาจริงดิ!!! รุ้จักกันได้ไงฟะ!!! เลี้ยงต้อยเรอะ!!!
ชิบล่ะ เวทจะตกลงมาเเล้ว จะให้ยัยหนูนี่มาโดนเวทไม่ได้ ทำไงดีฟะๆๆๆๆ โอ๊ยช่างหัว ดูดมานาคืนเอาเลยเเล้วกัน
"อ๊ากกกกก!!!"
กระเเสของมานาในร่างผมถูกตีกลับทำให้มานาจากเวทจำนวนมหาศาลหลั่งไหลเข้ามาในร่างของชั้น อวัยวะภายในของชั้นเสียหายอย่างหนัก เส้นเลือดฉีกขาดเต็มไปหมด ผมทรุดลงไปกับพื้นทันที ตอนนี้ตาของผมพร่าไปหมดเเล้ว ภาพที่เห็นมันเป้นสีเเดงไปหมดเลย ผมในตอนนี้ถือว่าไร้ทางสู้โดยสมบูรณ์ปล่อยไว้เดี๋ยวเลือดก็หมดตายไปเอง... เวลานั้นผมก็ได้ยินเสียงของดรากูน
"เฮ้ย...เพราะเเบบนี้ข้าถึงได้หงุดหงิดเวลาเจอคนเเบบเจ้าไงเล่า....."
.
.
.
.
"เวลาเจอคนเเบบพวกเจ้ามันทำให้พวกข้าใจอ่อนทุกครั้งเลยล่ะ"
"อ่า โทดทีเเล้วกันนะ"
เเล้วภาพที่ผมเห็นก็ดับไป...
___________________________________________________
จบไม่ลงว้อยยยยย ขอเลื่อนตอนจบภาคกับประกาศไปไว้ตอนหน้าเเล้วกันครับ
ปล.ทนไม่ไหวเเล้วว้อยอยากประกาศ!!! ประกาศเลยเเล้วกัน
หลังจากจบภาคหนึ่งผมจะเริ่มนิยายเรื่องใหม่นะครับ ส่วนรายระเอียด รอประกาศตอนหน้าน้า
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ของไนท์คุงเเค่เตรียมตัวละครก็มีผู้หญิงตั้ง3-4เเล้วนิ
ผมนี่ลำเอียงสุดๆอะ