แสนกลดลรัก

ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ ๒ เจ้ากรรมนายเวรที่มาในรูปแบบชายในฝัน! (1)

(E-book มาวันที่ 10 นะคะ คาดว่าราคาเต็มจะอยู่ที่ 439 บาท จำนวน 175000++ คำ โปร 15 วันแรกอยู่ที่ 219 บาท หลังโปรจะขายที่ 309 บาทค่า)

บทที่ ๒ เจ้ากรรมนายเวรที่มาในรูปแบบชายในฝัน!

“ชีวิตแค่โดนทำร้าย...”

นวินดาแหกปากร้องเพลงดังลั่นรถ ทำเอาตุลยดาได้แต่ถอนหายใจ...บ่นก็แล้ว ดุก็แล้ว ขู่จะไล่ลงจากรถก็แล้ว แต่ไม่สามารถทำอะไรเด็กบ้านี่ได้เลย และสุดท้ายเธอก็ต้องทนนั่งฟังนวินดาร้องเพลงเสียงโหยหวนราวกับควายออกลูกนี่ต่อไปจนกระทั่งถึงที่หมาย

‘หมดเวรหมดกรรมแล้วโว้ย!’ ตุลยดาสบถในใจ แล้วหันไปหาสาวน้อยที่ยังร้องเพลงเสียงหงุงหงิงตามลำพัง “เนย!”

“ขา...พี่ตาล” นวินดาหันมายิ้ม ทำตาเยิ้มให้สาวรุ่นพี่ “อ๊ะ! ถึงแล้ว”

“แกอยู่ที่นี่จริงๆ หรือ”

“จริงซี่” ตอบแล้วก็ฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันแทบทุกซี่ “มีป๋าเลี้ยงนะรู้เปล่า”

“อะไรนะ” คนฟังขมวดคิ้ว ไม่แน่ใจว่าตัวเองหูฝาดหรือคนพูดเมาแล้วเพ้อไปเรื่อยกันแน่

“อะไรอ้ะ”

นวินดาทำหน้างง และนั่นก็ทำให้ตุลยดาเข้าใจได้ทันทีว่าสาวน้อยตรงหน้าคงจะพูดไปเรื่อยละมากกว่า

“เออๆ ช่างเถอะ แกขึ้นไปเองได้ไหม หรือจะให้ฉันไปส่ง”

“ไม่ต้องพี่ตาล” เจ้าของเสียงหวานโบกมือพัลวัน “เนยไปเองได้ แค่นี้เอง อีกอย่างที่นี่เขาไม่ให้คนนอกเข้า”

“งั้นฉันจะรอจนกว่าแกเข้าไปก็แล้วกัน”

“ได้ๆ” สาวน้อยพยักหน้าแรงๆ จากนั้นจึงก้มลงกราบลาแทบไหล่สาวรุ่นพี่ “สวัสดีค่าพี่ตาลคนสวย”

ตุลยดาได้แต่หัวเราะหึๆ รอจนกระทั่งนวินดาเดินผ่านรปภ. เข้าไปในคอนโดมิเนียมหรูแล้ว จึงออกรถแล้วกลับที่พักของตัวเอง

นวินดาเดินเซแซ่ดๆ มาตลอดทางจนไปชนกระจกตรงทางขึ้นลิฟต์เสียได้ ทำเอาที่มึนๆ อยู่แล้วยิ่งมึนหนักกว่าเดิมมากขึ้นไปอีก สาวน้อยยกมือขึ้นคลำหน้าผากป้อยๆ แล้วแหงนหน้ามองนาฬิกา ก็พบว่าเป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว และ...อีกไม่นานก็จะเช้าแล้วสิ

แค่คิดว่าราพณ์จะมากินข้าวเช้าด้วยอีก ภาพใบหน้าหล่อเหลาแต่ดุขรึมก็ปรากฏขึ้นในห้วงคำนึง สายตาคมกริบของเขาทำเอาเธอหนาวไปทั้งไขสันหลัง คิดไม่ตกว่าจะหนียังไงดี จะพูดตรงๆ ก็ไม่ได้ มันจะดูไร้มารยาทและอกตัญญูเข้าไปใหญ่ ในเมื่อเขาก็เคยทำดีกับเธอหลายครั้ง

เอาไงดี...นวินดาคิดไม่ออก พอทางทางออกไม่ได้ เธอก็นึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทันที และเป้าหมายของเธอก็คือศาลเจ้าที่ทรงเรือนไทยหมู่อลังการหน้าคอนโดนี่แหละ!

“สาธุ ขอให้พรุ่งนี้พี่ราพณ์เปลี่ยนใจไม่มากินข้าวเช้าทีเถอะ ทางที่ดี...ไม่ต้องมาทุกเช้าเลยจะดีกว่า” อธิษฐานเสร็จก็ยกมือขึ้นท่วมหัว แล้วเดินเซกลับไปขึ้นลิฟต์ในคอนโด แต่เมื่อเข้ามาอยู่ตามลำพังแล้ว จังหวะที่ลิฟต์กระชากขึ้นไปยังชั้นบนสุด นวินดาก็รู้สึกราวกับว่ากระเพาะของเธอมีระลอกคลื่นตีวนปั่นป่วนเหมือนทะเลคลั่ง ทำเอาหน้ามืดตาลาย พะอืดพะอมจวนเจียนจะกลั้นไม่ไหวอยู่แล้ว

ให้ตายเถอะ...เธอเมาลิฟต์!

เสียงสัญญาณประตูเปิดให้ความรู้สึกราวกับเสียงสวรรค์ นวินดาพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ดีที่ชั้นเพนต์เฮาส์มีแค่สองห้อง จึงรีบตรงไปเคาะประตูเพราะหลงคิดว่าพี่ชายอยู่ด้วย แต่...

“เนย”

ประตูห้องเปิดพร้อมกับใบหน้าคมคายของคนที่เธออยากหนีที่สุดในโลก นวินดาถอยหลังมาเล็กน้อยแล้วพยายามเพ่งมองเลขห้อง และพบว่าไม่ใช่ห้องเธอจริงๆ แต่เป็นห้องของราพณ์ จึงได้แต่ยกมือไหว้ขอโทษ จะพูดก็พูดไม่ได้เพราะตอนนี้...จะพุ่งแล้ว!

“เป็นอะไรหรือเปล่า” น้ำเสียงของคนหน้าดุอ่อนลงเล็กน้อย

สาวน้อยไม่ทันสังเกต เพราะเธอกำลังทนไม่ไหวแล้ว จึงได้แต่โบกมือแล้วเดินกลับห้องไปดื้อๆ แต่มีหรือที่จอมเผด็จการจะยอมให้ไปง่ายๆ แค่ก้าวพรวดเดียวราพณ์ก็ถึงตัวนวินดาแล้วรั้งต้นแขนเล็กไว้ บังคับให้เธอหันกลับมาหา

“เป็นอะไร”

คนถูกถามได้แต่ส่ายหน้าเพราะพูดไม่ได้ ถ้าขืนพูดออกไปมีหวังอ้วกพุ่งใส่หน้าเขาแน่ แต่ราพณ์ก็เหลือเกิน จะคะยั้นคะยออะไรเธอหนักหนา และที่สำคัญ...ยิ่งส่ายหน้า เธอก็ยิ่งเวียนหัวหนักกว่าเดิมเสียอีก

“เนย!” ราพณ์เน้นเสียงดุ และเป็นจังหวะที่สาวน้อยทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน

สิ่งที่กลัวมากที่สุดเกิดก็ขึ้นจริง!

“อ็อก!” คนเมาคายของเก่าออกมาหมดไส้หมดพุง และที่สำคัญ...มันพุ่งใส่อกราพณ์!

นวินดาเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมคายนั้นอย่างช้าๆ พอเห็นสายตาอำมหิตราวกับพร้อมจะเป็นฆาตกรได้ทุกเมื่อของเขา เธอก็เป็นลมล้มพับลงไปทันที แต่ราพณ์ก็รับไว้ได้ทันท่วงที

“ตัวแสบ” ชายหนุ่มขบฟันแน่น พยายามเรียกเธอหลายต่อหลายครั้งเพื่อถามว่ากุญแจห้องอยู่ไหน แต่เธอก็ไม่ตื่น สุดท้ายราพณ์ก็เปิดกระเป๋าเป้ใบเล็กแล้วพาเธอเข้าห้องไปอย่างถือวิสาสะ

เอาล่ะ...เสร็จพี่ราพณ์!

5555555555555

อย่าไปพูดแบบนั้นสิเน้ยยยยยย เดี๋ยวยักษ์ได้ยินแล้วจะเป็นเรื่องน้าาาาา ><

รออ่านกันอยู่หรือเปล่าน้าาาา อ่านแล้วคอมเมนต์พูดคุยกดหัวใจให้กำลังใจกันนะฮับบบบบบ

ยังมีรออ่านอยู่ไหมน้าาาา หรือว่ารออีบุ๊กทีเดียวเลย??

วันศุกร์เจอกันนะฮับบบบบ

 

เหมือนเดิมค่ะ ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

#หากรู้สักนิดว่ารัก  ((You're my smile)) #ยิ้มหวานของคุณกูร (ฐากูร+กตัญญู)

Dek-D : https://bit.ly/3xTfeLF

อยู่ๆ เด็กคนนั้นก็บอกว่าเธอ "ท้อง" กับเขา แถมมาถามหาความรับผิดชอบ แต่ให้ตายเถอะ...เขาไม่มีทาง 'กินเด็ก' แน่ๆ!

"ยิ้มท้องกับคุณกูรค่ะ แต่ถ้าไม่อยากรับผิดชอบก็ไม่เป็นไร ยิ้มหาพ่อคนใหม่ไว้ให้ลูกแล้วค่ะ!"
"ถ้าอย่างนั้นก็มาทบทวนกันหน่อยว่าฉันทำ 'ท่า' ไหนเธอถึงท้องได้!”

#อย่าไว้ใจทาง โปรดวางใจรัก (I’ ll always be by your side) (อัศวิน + กุลนิษฐ์)

Dek-D : https://bit.ly/3tqu8YH

เพราะถูกคนรักเก่าหักหลัง เธอเลยตกที่นั่งลำบาก แถมยังไปมีอะไรกับผู้ชายท่าทางประหลาด หน้าดุเหมือนโจร ปากก็ร้าย ใจก็ดำ

"คุณจะช่วยฉันใช่ไหม" 

"ขึ้นเตียงสิ...แล้วผมจะให้ตามที่คุณต้องการ"

Be with You #พี่กรรณเจ้าขา (กรรณ + เจตปรียา) Dek-D : https://bit.ly/3mZAaOu

เขาเฝ้ามองเธอมาแสนนาน แต่เขาจะไม่ยอมเป็นแค่พี่ชายอีกต่อไปแล้ว

"เริ่มจากย้ายมาอยู่ด้วยกันก่อน...แล้วเจ้าขาก็ลองรียกพี่ว่า 'สามี' ดีไหม"