แสนเล่ห์กลรัก

ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 3 คู่ (เวร) กรรม (1)

หลังผ่านค่ำคืนอันแสนยาวนาน ตุลยดาจึงนอนหลับนานเป็นพิเศษ จนกระทั่งแสงแดดส่องผ่านม่านผืนหนาตกกระทบเข้ามาภายในห้อง ส่งผลให้อุณหภูมิสูงขึ้นจนนอนไม่ได้อีกต่อไป

ใครปิดแอร์...

ตุลยดาลืมตาขึ้นมาอย่างแช่มช้า รู้สึกว่าเปลือกตาหนักอึ้งราวกับมี

ก้อนหินมาถ่วงไว้ก็ไม่ปาน ไม่ใช่แค่เปลือกตาเท่านั้น แต่รวมไปถึงหัวของเธอด้วย ตอนนี้เธอคิดได้เพียงอย่างเดียวว่าไม่ควรดื่มไปมากขนาดนั้นเลย ทำเอามึนตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้

‘ดังนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง...แกล้งทรมานให้ฉันได้เจอ’ 

เสียงอะไรอีกล่ะ...

ตุลยดาจำต้องข่มความรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัวแล้วลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ จากนั้นจึงมองไปรอบตัว ที่นี่คือห้องนอนที่หันหน้าออกสู่ทะเลภายในบ้านพัก

ตากอากาศของสามีอุรัสยาไม่ผิดแน่ แต่ใครกันที่มาเปิดเพลงเสียงดังรบกวนเวลานอนของเธอตอนนี้ และที่สำคัญ...อยู่ใกล้เสียด้วย

ใกล้...เสียจนเหมือนว่านอนข้างกันอย่างนั้นแหละ

“อ้าว...ตื่นแล้วหรือ” เสียงของ ‘ตัวการ’ ดังขึ้นพร้อมกับหันมายิ้มกว้างอวดฟันเรียงสวยเป็นระเบียบ

เสียงทุ้มคุ้นเคยที่ดังขึ้นในระยะประชิดส่งผลให้หญิงสาวหันขวับไปมองแล้วสะดุ้ง เมื่อเห็นว่าคนที่นอนร่วมเตียงเป็นใคร มิหนำซ้ำเขายังนอนเปลือยท่อนบนด้วย

“เชษ!” สภาพของเขาทำเอาสาวคนมองใจหายวาบ รีบก้มลงมองร่างตัวเองที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันทันที แล้วก็ถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นว่าเสื้อผ้ายังอยู่ครบ ส่วนเขาก็แค่เปลือยท่อนบนเท่านั้น

“ตกใจขนาดนั้น?” คนกะล่อนหัวเราะเสียงดัง ดวงตาคู่คมทอประกายบางอย่างที่ทำเอาคนมองใจแกว่งไปเล็กน้อย

“แกมานอนที่นี่ได้ไง แล้ว...ทำไมไม่สวมเสื้อ” 

“อ๋อ...” หนุ่มหน้าหวานยิ้มนัยน์ตาแพรวพราว แล้วตอบหน้าตาเฉย “เมื่อคืนฉันปล้ำแก” 

“อิเชษ!” คำตอบของเขาทำเอาสาวคนฟังแทบกรี๊ด ตุลยดาใจหายวาบ รีบก้มลงสำรวจตัวเองอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางเสียงหัวเราะชอบใจของเชษฐา

“จะบ้าหรือ...ฉันไม่เสียตัวให้แกง่ายๆ หรอกตาล” 

“แล้ว...” 

“ฉันแค่อยู่เป็นเพื่อนแกเฉยๆ มีแต่แกนั่นแหละจ้องจะปล้ำฉัน” 

“ตลกละ” น้ำเสียงของเขาทำให้ตุลยดาค่อยถอนหายใจโล่งอก ว่าอย่างน้อยเชษฐาก็แค่ต้องการกวนประสาทเธอเท่านั้น จนอดถามต่อไปไม่ได้ “ไหนว่าแกจะนอนข้างนอก” 

“ก็เมื่อคืนแกเมาแล้วลุกขึ้นมาแต่งหน้า โคตรบ้าเลยตาล ฉันเลยต้องนอนเฝ้าแกนี่ไง” พูดพลางยกไอแพดขึ้นเล็กน้อย “แถมแกนอนไม่ยอมตื่น ฉันเลยนั่งดู คู่กรรม รอแกตื่นเนี่ย หิวจะแย่” 

อดีตนักข่าวสาวมองไปยังหน้าจอไอแพด จึงเห็นต้นตอของเสียงเพลงชวนขนลุก นั่นคือภาพยนตร์คู่กรรมเวอร์ชันเก่าผ่านแอปพลิเคชันยูทิวบ์ที่เชษฐาว่านั่นเอง

“แล้วทำไมแกไม่ลงไปนอนที่พื้นเล่า” เจ้าของเสียงหวานอดบ่นไม่ได้ ถึงจะเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กจนจะสามสิบอยู่แล้ว แต่อย่างไรเสียเชษฐาก็เป็นผู้ชาย เธอเป็นผู้หญิง ถ้าคนอื่นรู้เข้ามีแต่เสียกับเสีย

“แกคิดว่าฉันเป็นสุภาพบุรุษขนาดนั้น?” 

จบข่าว!

เพียงคำตอบเดียวจากหนุ่มหน้าหวานก็บอกถึงตัวตนของเขาอยู่แล้ว

ตุลยดาจึงได้แต่ถอนหายใจแล้วลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง

“ถึงแกกับฉันจะชอบสุมหัวขลุกอยู่ด้วยกัน เคยนอนเตียงเดียวกัน แต่ตอนนั้นมีไอ้เอื้อยอยู่ด้วยนะเว้ย ถ้าคนอื่นรู้เข้าจะเป็นยังไง” 

“นี่ตาล ถ้าแกไม่พูด ฉันไม่พูด แล้วใครจะรู้วะ” เชษฐาย้อนเข้าให้ “และอีกอย่างนะ เมื่อคืนแกเมามาก ที่ฉันไม่นอนข้างนอกก็เพราะฉันไม่อยากทิ้งแกไว้ในห้องตามลำพัง เกิดเมาแล้วกระโดดทะเลลงไป ฉันจะบอกยายแกยังไง” 

“เออจริง” ตุลยดาพยักหน้าเห็นด้วย เพราะห้องนอนภายในบ้านพักตากอากาศแห่งนี้มีระเบียงห้องที่หันหน้าออกสู่ทะเล ยิ่งเป็นเวลากลางคืนที่มีปรากฏการณ์น้ำขึ้น ข้างนอกมีน้ำขึ้นมาใกล้มากเสียจนระเบียงจะกลายเป็น

ท่าน้ำอยู่แล้ว ถ้าเธอเมาแล้วกระโดดลงไปจริงก็มีหวังดับอนาถ

“ใช่มะ” คนกะล่อนอมยิ้มกรุ้มกริ่ม “แกควรจะขอบคุณฉันนะตาล เพราะถ้าแกจากโลกนี้ไปทั้งที่ยังอยู่บนคาน แกคงไม่รู้จะตอบท่านยมบาลยังไงว่าทำไมอยู่มาป่านนี้ยังหาผัวไม่ได้ แกต้อง...” 

เพียะ!

“โอ๊ยตาล!” เชษฐาอุทานลั่น “แกจะตีฉันทำไมเนี่ย” 

“เกลียด!” หญิงสาวบอกเสียงสะบัด

“ฉันช่วยแกแท้ๆ นี่ฉันทำคุณบูชาโทษเหรอ” 

“เกือบจะดีแล้วเชษ แต่เกลียดที่ปากแกนี่แหละ” ตุลยดาปรายตามองค้อน แล้วลุกจากที่นอน แต่ก่อนไปก็มิวายหันไปกระตุกผ้าห่มอย่างแรง หวังจะแกล้งเชษฐา แต่...

“กรี๊ด!” จากที่ตั้งใจจะแกล้งเพื่อสนิท แต่ก็กลับกลายเป็นตุลยดาเองที่ต้องร้องลั่น เมื่อเห็นว่าใต้ผ้าห่มนวมผืนหนานั้น ทั้งเนื้อทั้งตัวของเชษฐามีเพียงแค่บ็อกเซอร์สีขาวลายรอยจูบลิปสติกสีแดงเท่านั้น!

“ฮ่า!” หนุ่มหน้าหวานหัวเราะลั่น ยิ่งเห็นหญิงสาววิ่งหนีเข้าห้องน้ำไปด้วยความเร็วประหนึ่งหนีตาย ก็ยิ่งชอบใจ นึกอยากรู้เหลือเกินว่าถ้าตุลยดารู้ตัวว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง แล้วเธอจะทำหน้าอย่างไร

แค่คิดมาถึงตรงนี้...ความรู้สึกอ่อนหวานเมื่อคืนก็กระจ่างชัดขึ้นมาอีกครั้ง จนเชษฐาได้แต่เม้มปากปิดกลั้นรอยยิ้มของตัวเองเพราะกลัวว่าเธอจะออกมาเห็นและระแวงสงสัย ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ไว้ใจเขาอีก

ถึงเวลาแล้ว...

เชษฐาคิดอย่างหมายมาด เขาคงต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อทวง

‘พันธสัญญา’ ระหว่างเขากับเธอเสียที

อยากได้เมียก็ต้องลุยแล้วเชษ

เริ่มเลย!!

น้าาาา