แสนเล่ห์กลรัก

ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 2 สถานที่เกิดเหตุ (5)

     และนั่นทำให้ความอดทนของเชษฐาพังทลายลงไม่มีเหลือ...ใบหน้าคมคายก้มลงไปหาพร้อมกับปิดปากเธอด้วยริมฝีปากของเขา!

     สัมผัสนุ่มนิ่มแต่แฝงไปด้วยความร้อนรุ่มส่งผลให้ตุลยดาสะดุ้งเล็กน้อย เธอรู้สึกราวกับกำลังหลับฝัน ทว่าในความฝันนั้นเต็มไปด้วยความท้าทายแสนหวาน หลอกล่อให้เธอหลงมัวเมาจนสามารถควบคุมสติได้อีกต่อไป

เธอควรทำเช่นไร...

     ท่ามกลางความสับสนและสติอันแสนเลือนราง มีเพียงจุมพิตหวานหวามจากคนตรงหน้าที่ดึงความสนใจของเธอไว้ได้ ตุลยดาจึงจูบตอบไปตามสัญชาตญาณ

     การตอบสนองแบบไร้ประสบการณ์ทว่าเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นของสาวในอ้อมกอดทำให้เชษฐากัดฟันแน่น ข่มความต้องการที่จะ ‘จัดการ’ อะไรๆ ให้มันเรียบร้อยไปอย่างที่ใจต้องการมานานแสนนาน แต่ก็ทำไม่ได้ เขาจะไม่มีวัน ‘ทำ’ ตอนที่เธอยังไม่มีสติอย่างนี้

     “ตาล...มีสติหน่อย ก่อนที่ฉันจะห้ามตัวเองไม่ได้” เชษฐากัดฟันแล้วผละออกจากร่างนุ่มนิ่มในอ้อมกอดอย่างแสนเสียดาย แต่เขาไม่อยากเอาเปรียบเธอตอนนี้ ทว่าตุลยดากลับรั้งเขาไว้อีกครั้ง แล้วเป็นฝ่ายแนบริมฝีปากลงบน

     ริมฝีปากของเขาเสียเอง

     ไม่มีเลยสักครั้งที่ตุลยดาจะเป็นฝ่าย ‘ใกล้ชิด’ กับเขาก่อนถึงเพียงนี้ และนั่นก็ทำให้เชษฐาไม่อาจทนต่อความหอมหวานที่เฝ้ารอมานานนับสิบปีได้อีกต่อไป

     “ฉันเตือนแกแล้วนะตาล”

     ในเมื่อมีน้ำตาลอยู่ตรงหน้า แล้วมดแดงที่แฝงพวงมะม่วงมานานแสนนานอย่างเขาจะอดใจไม่ ‘ชิม’ ความหวานนี้ได้อย่างไรกัน

พ่อไม่ทนแล้วจ้าาาาาาาาาาาาาาา

555555555555555555555

เค้าเตือนแล้วน้าาา ว่าไม่ได้น้าาาา