แสนกลดลรัก

ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ ๒ เจ้ากรรมนายเวรที่มาในรูปแบบชายในฝัน! (4)

เสียงเป็ดร้องเป็นสัญญาณนาฬิกาปลุกดังขึ้น แม้จะยังหลับตา แต่นวินดาก็ควานมือไปตามสัญชาตญาณ หวังจะหยิบโทรศัพท์มาปิดเสียงนั้น นอกจากจะไม่เจอโทรศัพท์แล้ว กลับเจอบางอย่างเข้า

ต่อให้ไม่อยากตื่นอย่างไร แต่สิ่งแปลกปลอมนั้นก็เป็นแรงกระตุ้นชั้นดีให้นวินดาลืมตาช้าๆ ภาพแรกที่เข้ามาในคลองจักษุคือเพดานสีขาวสะอาด ภายในห้องตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีขาวสไตล์โมเดิร์นลักซูรีนี้มองอย่างไรก็คือห้องของเธอไม่ผิดแน่...แล้วขนที่สากๆ นี่คืออะไร เธอไม่ได้เลี้ยงแมวเสียหน่อย ขนแมวจริงๆ มันก็ไม่สากขนาดนี้ด้วย แล้ว...มันคืออะไรกันล่ะ

นวินดาหันไปมองช้าๆ หัวใจดวงน้อยเต้นระทึกไปด้วยความหวาดหวั่น และเมื่อเห็น ‘เจ้าขนสาก’ นั่น ก็ทำเอาสาวน้อยถึงกับผงะ

เธอฝันไปใช่ไหม...ใช่ๆ เธอต้องฝันไปแน่ๆ!

สาวน้อยหลับตาลงแล้วสะบัดหน้าแรงๆ หวังจะตั้งสติ แต่กลับยิ่งมึนมากกว่าเดิม เธอพยายามลืมตาช้าๆ เพ่งมองให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยว่าที่เห็นเมื่อครู่นั่น ‘ตัวจริง’ หรือแค่ฝันที่ตามหลอกหลอนเธอมาหลายเดือน

“พี่...” นวินดาขยี้ตา แล้วลองยื่นมือไปจิ้มอกเขาแรงๆ แต่ยังไม่เชื่อเท่าไหร่ จึงลองทาบฝ่ามือลงบนแผงอกกว้าง กล้ามเนื้อหนั่นแน่นใต้ฝ่ามือให้สัมผัสอุ่นมีชีวิตชีวา ยืนยันว่านี่คือ ‘ตัวจริง’ 

ซวยแล้ว...เขามานอนที่นี่ได้ไง!

“ฉันเอง” เสียงเข้มดังลอดไรฟัน ดวงตาวาววับอย่างคนใกล้หมดความอดทนเต็มแก่

นวินดาถึงกับผงะแล้วดึงมือตัวเองกลับอย่างรวดเร็ว เธอตกใจตัวแข็งทื่อ ราวกับเลือดในกายกลายเป็นน้ำแข็งไปหมดแล้ว สมองไม่ประมวลผลใดๆ ทั้งสิ้น คำถามเดียวที่วนเวียนซ้ำๆ คือทำไมราพณ์มานอนบนเตียงเดียวกับเธอ อยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเธอ และที่สำคัญเขาสวมแค่เสื้อคลุมอาบน้ำเท่านั้น

เขาทำอะไรเธอหรือเปล่า!

ความคิดนั้นทำเอานวินดาแทบช็อก แต่ยังไม่ทันที่จะแหกปากร้องให้สมกับความตกใจ ฝ่ามือหนาก็ตะปบลงมาอย่างแรงจนเธอแทบขาดอากาศหายใจ

“อื๊อ!” 

“อย่าร้อง ตั้งสติหน่อย ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอ” 

ราพณ์กระซิบเสียงดุ ดวงตาคมเข้มของราพณ์เป็นประกายวับวาวเสียจนนวินดาเริ่มกลัวจริงๆ แล้ว สาวน้อยพยักหน้าแรงๆ จนเขายอมปล่อย แต่พอเธอจะลุกหนีเขาก็คว้าแขนเธอไว้

“อย่าเพิ่งลุก” 

“ทะ...ทะ ทำไมคะ” เจ้าของเสียงหวานถามอย่างหวาดระแวง แต่คนตรงหน้าก็ยังเฉย เขาทำแค่พยักพเยิดให้เธอมองตัวเองใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเขาเท่านั้น

นวินดาได้แต่กลืนน้ำลายฝืดคอ ลางสังหรณ์ของเธอไม่ดีเลย ยิ่งมองสีหน้าแววตาเรียบเฉยราวกับไม่รู้สึกรู้สาของเขาแล้วเธอก็ยิ่งหวั่นใจ แต่ก็ค่อยๆ ก้มลงเปิดผ้าห่มมองอย่างช้าๆ ด้วยหัวใจเต้นระทึก และพบว่าใต้ผ้าห่มผืนหนา เธอไม่ได้สวมอะไรเลยนอกจากชุดชั้นในลายเป็ดน้อยสีเหลือง ส่วนผ้าเช็ดตัวก็ลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้าเป็นที่เรียบร้อย ภาพที่เห็นทำเอาสาวน้อยกำลังจะช็อกเป็นรอบที่สอง

เธอโป๊! และที่สำคัญ...ชุดชั้นในลายลูกเป็ดสีเหลือง!

อ้าวววววว ทำไมพี่ราพณ์จะทนไม่ไหวน้าาาาา

น้องมันแอบทำออะไรพี่หรือเปล่าน้าาาาา ><

รออ่านกันอยู่หรือเปล่าน้าาาา อ่านแล้วคอมเมนต์พูดคุยกดหัวใจให้กำลังใจกันนะฮับบบบบบ

 

เหมือนเดิมค่ะ ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

#หากรู้สักนิดว่ารัก  ((You're my smile)) #ยิ้มหวานของคุณกูร (ฐากูร+กตัญญู)

Dek-D : https://bit.ly/3xTfeLF

อยู่ๆ เด็กคนนั้นก็บอกว่าเธอ "ท้อง" กับเขา แถมมาถามหาความรับผิดชอบ แต่ให้ตายเถอะ...เขาไม่มีทาง 'กินเด็ก' แน่ๆ!

"ยิ้มท้องกับคุณกูรค่ะ แต่ถ้าไม่อยากรับผิดชอบก็ไม่เป็นไร ยิ้มหาพ่อคนใหม่ไว้ให้ลูกแล้วค่ะ!"
"ถ้าอย่างนั้นก็มาทบทวนกันหน่อยว่าฉันทำ 'ท่า' ไหนเธอถึงท้องได้!”

#อย่าไว้ใจทาง โปรดวางใจรัก (I’ ll always be by your side) (อัศวิน + กุลนิษฐ์)

Dek-D : https://bit.ly/3tqu8YH

เพราะถูกคนรักเก่าหักหลัง เธอเลยตกที่นั่งลำบาก แถมยังไปมีอะไรกับผู้ชายท่าทางประหลาด หน้าดุเหมือนโจร ปากก็ร้าย ใจก็ดำ

"คุณจะช่วยฉันใช่ไหม" 

"ขึ้นเตียงสิ...แล้วผมจะให้ตามที่คุณต้องการ"

Be with You #พี่กรรณเจ้าขา (กรรณ + เจตปรียา) Dek-D : https://bit.ly/3mZAaOu

เขาเฝ้ามองเธอมาแสนนาน แต่เขาจะไม่ยอมเป็นแค่พี่ชายอีกต่อไปแล้ว

"เริ่มจากย้ายมาอยู่ด้วยกันก่อน...แล้วเจ้าขาก็ลองรียกพี่ว่า 'สามี' ดีไหม"