แสนกลดลรัก

ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ ๒ เจ้ากรรมนายเวรที่มาในรูปแบบชายในฝัน! (3)

“เนย” เรียกพลางสะกิดไหล่เล็กเบาๆ แต่สาวน้อยก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่น

ถ้าถอนหายใจหนึ่งครั้งแล้วอายุสั้นหนึ่งปี ได้เจอกับนวินดาแค่วันเดียว เขาคงอายุสั้นลงอีกสิบปีแน่ๆ เพราะวันนี้เขาถอนหายใจจนนับครั้งไม่ถ้วน ดูอย่างตอนนี้ปะไร เขาทั้งเรียกทั้งสะกิด แต่เธอก็ยังไม่ยอมตื่น ถ้าเป็นคนไม่รู้จักกันเขาก็จะไม่มายุ่งด้วย แต่เพราะนวินดาเป็นรุ่นน้องคนสนิทของอุรัสยาน้องสาวของเขา จะปล่อยให้นอนเมาอยู่หน้าห้องก็ไม่ได้ พอพาเข้ามาก็ต้องเช็ดหน้าเช็ดตัวให้คนเมาอีก

เป็นน้องเป็นนุ่งหน่อยไม่ได้ พ่อจะตีให้หลังลาย โทษฐานที่กินเหล้าเมาจนไม่รู้จักระวังตัวบ้างเลย!

แต่ถึงกระนั้นก็เถอะ ตอนที่น้องสาวของเขาเมาจนพลาดท่าเสียทีให้ เฮคเตอร์ โฮเวเดส เขาก็ไม่ทันได้ดุว่าเหมือนกัน เพราะมัวแต่หาเวลาเอาคืนน้องเขย

ราพณ์ถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อยของวัน แล้วนำผ้าชุบน้ำสะอาดเช็ดหน้าให้สาวน้อยเบาๆ นวินดาขยับตัวเล็กน้อย แต่อยู่ๆ ก็ลุกพรวดขึ้นมาแล้วอาเจียนใส่เขาอีกครั้ง

หมดกัน! คนหน้านิ่งขบกรามแน่นพร้อมกับหลับตาลงระงับอารมณ์ที่เริ่มปะทุ ตอนนี้เขาอยากตีเธอจริงๆ แล้ว

“เนย!” เจ้าของเสียงเข้มเขย่าไหล่เล็กแรงๆ แต่ก็เหมือนทุกครั้ง นวินดายังหลับตาไม่หือไม่อือ แล้วดูสภาพเขาสิ เหลือกางเกงแค่ตัวเดียวเธอก็ยังมาอาเจียนรดใส่อีก ราพณ์สบถอย่างหัวเสีย เดินกลับไปล้างตัวในห้องน้ำ สวมเสื้อคลุมอาบน้ำไว้แล้วนำเสื้อผ้าเก่ากลับไปที่ห้อง ใจจริงก็อยากทิ้งเด็กแสบไว้ แต่อีกใจก็ตัดใจไม่ลง จึงเดินกลับมาหาแล้วยืนจ้องสาวน้อยที่ยังไม่ได้สติที่ไม่รู้ตัวเลยว่าทำอะไรลงไปบ้าง

แต่เชื่อเถอะ ถ้าตื่นมาเมื่อไหร่ เขาจะเล่นงานให้น่าดูเชียว...ราพณ์คาดโทษสาวน้อยไว้ในใจ แล้วประคองร่างเล็กบอบบางให้ลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ

“จะอาเจียนอีกไหม”

“ม่ายแล้ว” นวินดาตอบเสียงยานคาง แล้วทำท่าจะนั่งลงบนพื้น แต่ราพณ์ดึงแขนไว้ก่อน

“แปรงฟันนอนได้แล้ว”

“แปรงของเนยสีชมพู” พูดพลางชี้ไปที่เคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า

ราพณ์มองสาวน้อยตรงหน้าด้วยสายตาดุๆ แต่ก็หยิบแปรงสีฟันมาบีบยาสีฟันแล้วส่งให้แต่โดยดี รอจนแม่ตัวแสบแปรงฟันแล้ว จึงส่งแก้วน้ำให้เจ้าตัวทำธุระต่อ

“ทำอะไรน่ะ!” เจ้าของเสียงเข้มโวยลั่น เมื่ออยู่ๆ ยายตัวแสบก็ถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เหลือแค่ชุดชั้นในลายเป็ดน้อยสีเหลืองเท่านั้น ทุกอย่างรวดเร็วมากจนราพณ์ตั้งตัวไม่ทัน ตะลึงอยู่นานกว่าจะได้สติแล้วคว้าผ้าขนหนูสีขาวผืนใหญ่มาคลุมร่างที่เติบโตสมวัยสาวไว้

‘ให้ตายเถอะ’ เขาสบถในใจ ยามกึ่งลากกึ่งจูงนวินดากลับมานอนที่เดิม แต่ในห้องนั่งเล่นไม่มีผ้าห่ม และคงไม่ดีแน่ถ้าจะให้เขานั่งมองเธอนอนโดยที่ทั้งตัวมีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียว ต่อให้นวินดาเด็กกว่าเขามาก แต่ก็โตเป็นสาวไปทั้งตัวแล้ว และเขาก็เป็นผู้ชายมีเลือดเนื้อ ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย

“ห้องเราอยู่ไหน” ราพณ์ถามเสียงเข้ม แต่นอกจากไม่ได้คำตอบแล้ว นวินดายังทำท่าจะล้มตัวลงนอนโดยที่ทั้งตัวมีแค่ผ้าขนหนูสั้นแค่ครึ่งขาอ่อนเท่านั้น ไม่ระวังตัวเองบ้างเลย

‘โว้ย’ คนหน้าดุสบถในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตัดสินใจอุ้มแม่ตัวดีขึ้นไปยังห้องนอนชั้นสอง แม้จะมีหลายห้องนอน แต่มีห้องเดียวที่แง้มประตูไว้เล็กน้อย เขาจึงเข้าไปทันทีและมั่นใจว่าเป็นห้องของนวินดาแน่ เพราะมีชุดที่เธอสวมเมื่อเช้าถูกถอดกองไว้ในห้อง ไหนจะตุ๊กตาควายเผือกและหมีสีน้ำตาลเข้มตัวเท่าหญิงสาววางอยู่บนเตียงนี่ก็อีก ถ้านี่ไม่ใช่ห้องเธอแล้วจะเป็นห้องใครไปได้

ราพณ์วางนวินดาลงบนเตียงแล้วรีบตลบผ้าห่มคลุมร่างบอบบางไว้ แต่พอจะลุกไปหาเสื้อผ้ามาให้ มือเล็กก็กลับดึงแขนเขาไว้แทน

“หม่าม้า...เนยปวดหัว”

คนถูกเรียกว่า ‘หม่าม้า’ ชะงักไปเล็กน้อย แต่พอแกะมือเธอออก สาวเจ้าก็ร้องลั่น

“หมาม้าอย่าตี เนยไม่ย้อมผมสีชมพูฟ้าเขียวแล้ว”

เสียงร้องโหยหวนของนวินดาทำเอาราพณ์ขมวดคิ้ว เพราะอย่างนี้ใช่ไหม สีผมของเธอถึงไม่เหมือนเดิม ทั้งยังผมสั้นลงอีกด้วย

“แล้วทำไมย้อมสีนั้นล่ะ” ไหนๆ ก็ถูกเข้าใจว่าเป็นหม่าม้าแล้ว หลอกถามอีกนิดจะเป็นไรไป

“ก็เนยนก แถมโดนเทอีกต่างหาก”

คำตอบของเธอทำเอาราพณ์ขมวดคิ้ว ศัพท์เด็กวัยรุ่นสมัยนี้ชักจะเลอะไปกันใหญ่ ทำเอาเขาตามไม่ทันว่าเธอต้องการสื่อถึงอะไรกันแน่ จึงแกล้งถามต่อ “หมายถึงอะไร”

“เฮีย...” เสียงหวานอ้อนต่อ

ราพณ์ได้แต่ถอนหายใจ เออนะ...นอกจากเป็นแม่ คราวนี้เขาจะได้เป็นพี่อีก

“หิวแล้ว”

“...”

“เจ้...เหงาด้วย”

“เนย...”

“นอนนะ” สาวน้อยบอกแล้วก็นิ่งไป แต่มือยังจับแขนราพณ์ไว้แน่น ทั้งยังจิกเล็บลงมาอีกต่างหาก

ดวงตาคมดุหลุบลงมองมือน้อยที่จับแขนเขาไว้แน่น เท่านั้นไม่พอ เธอกลับพลิกตัวมากอดแขนเขาเอาไว้ จนราพณ์ได้แต่ถอนหายใจ แค่นอนที่นี่คงไม่เป็นไรหรอกกระมัง ยังไงพรุ่งนี้ก็จะมาฝากท้องก่อนออกไปทำงานอยู่แล้ว

ก็ได้แต่หวังว่าคนเมาจะไม่ลุกขึ้นมาอาเจียนใส่เขาอีกละนะ...

เน้ยยยยยยยย!!!

ตายๆๆๆๆๆ โดนแน่ โดนแน่ๆ ><

รออ่านกันอยู่หรือเปล่าน้าาาา อ่านแล้วคอมเมนต์พูดคุยกดหัวใจให้กำลังใจกันนะฮับบบบบบ

E-book วันศุกร์ที่ 10 ธค. นะฮับบบบบ

 

เหมือนเดิมค่ะ ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

#หากรู้สักนิดว่ารัก  ((You're my smile)) #ยิ้มหวานของคุณกูร (ฐากูร+กตัญญู)

Dek-D : https://bit.ly/3xTfeLF

อยู่ๆ เด็กคนนั้นก็บอกว่าเธอ "ท้อง" กับเขา แถมมาถามหาความรับผิดชอบ แต่ให้ตายเถอะ...เขาไม่มีทาง 'กินเด็ก' แน่ๆ!

"ยิ้มท้องกับคุณกูรค่ะ แต่ถ้าไม่อยากรับผิดชอบก็ไม่เป็นไร ยิ้มหาพ่อคนใหม่ไว้ให้ลูกแล้วค่ะ!"
"ถ้าอย่างนั้นก็มาทบทวนกันหน่อยว่าฉันทำ 'ท่า' ไหนเธอถึงท้องได้!”

#อย่าไว้ใจทาง โปรดวางใจรัก (I’ ll always be by your side) (อัศวิน + กุลนิษฐ์)

Dek-D : https://bit.ly/3tqu8YH

เพราะถูกคนรักเก่าหักหลัง เธอเลยตกที่นั่งลำบาก แถมยังไปมีอะไรกับผู้ชายท่าทางประหลาด หน้าดุเหมือนโจร ปากก็ร้าย ใจก็ดำ

"คุณจะช่วยฉันใช่ไหม" 

"ขึ้นเตียงสิ...แล้วผมจะให้ตามที่คุณต้องการ"

Be with You #พี่กรรณเจ้าขา (กรรณ + เจตปรียา) Dek-D : https://bit.ly/3mZAaOu

เขาเฝ้ามองเธอมาแสนนาน แต่เขาจะไม่ยอมเป็นแค่พี่ชายอีกต่อไปแล้ว

"เริ่มจากย้ายมาอยู่ด้วยกันก่อน...แล้วเจ้าขาก็ลองรียกพี่ว่า 'สามี' ดีไหม"