คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
รัอยู่ทีุ่
#พี่รรเ้าา
บทนำ
มีบราเียีทรูลายอไม้สีสันสใสวาพาอยู่บนใบหน้าอเา!
รรไม่เยรู้สึปวหัวเท่านี้มา่อนเลยในีวิ ริอยู่ที่นับั้แ่ลืมามาบนโลนอายุใล้ะสามสิบในอีไม่ี่ปี้าหน้า อามีปัหาเ้ามาวนใและพิสูน์วามอทนบ้า แ่ทุรั้ ‘รร ธีริธาา’ ็สามารถัารทุปัหาที่เ้ามาในีวิอเาไ้เสมอ
แ่...ไม่ใ่ับรั้นี้
ทันทีที่ลืมาื่นึ้นมาแล้วว่าบราเียัวน้อยถูวาพาอยู่บนใบหน้าอย่าใ รร็ถึับุมมับ ลิ่นหอมอุหลาบและเอร์รี่ เือ้วยลิ่นมะลิและวานิลาให้วามรู้สึถึวามมั่นใเป็นัวอัวเอ แ่็แฝไว้้วยวามสใสเ็มเปี่ยมไป้วยีวิีวาเป็นเอลัษ์ที่่อให้ไม่บอเา็รู้ีว่านี่เป็น ‘ลิ่นหอม’ เพาะัวอใร
เปรียา ิรวรวษ์... นที่เปรียบเหมือนเป็น ‘อ้อห้าม’ อเานี่เอ!
รรหยิบบราลูไม้เ้าปัหาออให้พ้นใบหน้า มือหนาสั่นเทาเล็น้อยเมื่อเห็นบราีทรูลายลูไม้สีสันสใสที่แทบปปิอะไรไม่มิ แ่นึไปถึอนที่เธอสวมใส่บราัวนี้ ภาพเหุาร์เมื่อืนายัในวามทรำเป็นาๆ ราวับภาพยนร์เรื่อหนึ่
ภาพยนร์เรทสิบแปบวเสีย้วยสิ…
“ปวหัวัเลย่ะพี่รร”
เ้าอเสียหวานเอ่ย้วยน้ำเสียแหบพร่า าหวาน่ำปรือเล็น้อยยามที่เ้าัวระพริบาปริบๆ แพนายาวอนยับไหวึูสายาให้มอประสานนัยน์าเป็นประายเย้ายวนโยธรรมาิอเ้าัว
วินาทีนั้นรรรู้สึราวับ้อมนร์สะ รอยยิ้มบาๆ อเธอปลุประายบาอย่าในัวเา ยิ่อนที่เธอุใบหน้าลับออเาเท่านั้นแหละ รร็แทบลุเป็นไฟอย่าไม่อา้านทาน
“พี่รรหอมั” แม่ัวีพึมพำอยู่บนลำอเา ลมหายใอุ่นๆ อเธอยิ่ทำให้เลือเาร้อนึ้นเรื่อยๆ
“อย่าน” เ้าอเสียเ้มุเ้าให้ “นั่ีๆ”
“เ้าาไม่มีแรเลย่ะ” เปรียาอบเสียยานา แ่ัหวะเี๋ยวเร็วเี๋ยว้าไม่สม่ำเสมอนั่น แ่ฟัประโยเียวรร็รู้แล้วว่าเธอไม่ไ้เมาริอย่าที่ำลัพยายามเสแสร้
ยายัวแสบ!
“เปรียา” รรเรียื่อแม่ัวีเป็นารเือน้วยน้ำเสียทุ้ม่ำพลามอสาวเ้า้วยแววาุๆ เป็นสัาเือนว่าเาใล้ะทนไม่ไหวแล้ว แ่มีหรือที่สาวแสบะยอมฟั แถมยัทำหูทวนลมแล้วุหน้าลบนออเาอี่าหา
“พี่รรหอมัเลย ใ้น้ำหอมที่เ้าาทำให้ใ่ไหมล่ะะ” สาวแสบยอมผละออห่าเล็น้อย แ่สอแนยัล้อรอบลำอายหนุ่มไว้แน่น ่อนะยิ้มเ้าเล่ห์
“หอมริๆ นะ” ไม่แ่พูอย่าเียวเท่านั้น แ่เธอยัแนบแ้มลอเลีย้าแ้มอายหนุ่ม้วยท่าทีเหมือนแมวน้อยอมยั่ว แล้วถามเสียใส “พี่รรอบใ่ไหมล่ะ เห็นพี่รรอบทำัวเหมือนพระ ราวหน้าเ้าาะทำลิ่นแบบน้ำอบน้ำปรุในวัให้้วย ีไหมะ”
“เ้าา...อย่าื้อ” รรัฟันแน่น เริ่มะทนไม่ไหว เมื่อมือเล็บอบบาเริ่มไล้ไปามแผ่นอเาอย่า้าๆ นเา้อะรุบมือเธอไว้่อนที่แม่ัวีะลวนลามเาไปมาว่านี้
“อย่าุสิ ปิพี่รรใีะาย ไม่เยุไม่เยีเ้าาเลยนะ”
“หรืออยาลอ” รรระิบเสียลอไรฟัน บ่บอว่าใล้วามอทนเ็มที
“ล้าหรือะ...พี่รรไม่ ‘ทำ’ เ้าา ‘เ็บ’ อยู่แล้วไม่ใ่หรือะ” เปรียาส่ยิ้มเย้ายวน าหวาน่ำปรือ มัวแ่ยั่วรรนลืมพูเสียยานาแบบเมื่อรู่ ยิ่อย้ำสันนิษานออีฝ่ายมาึ้นไปอี
รรแน่ใแล้วว่าเธอำลั ‘แล้เมา’ ริๆ
“ยั่วพี่?” ิ้วเ้มเหนือามริบเลิึ้นเล็น้อย เายันิ่เหมือนไม่รู้สึรู้สา สวนทาลับวามรู้สึร้อนรุ่มที่ไหลวนแล้วไปยัึ่ลาลำัวที่ำลัยายัวนรวร้าวไปหม
“ทีพี่อ่อย่อนั้นาน เ้าายัไม่เยว่าอะไรเลยนะ” แม่ัวแสบบอเิๆ ่อนะยิ้มรุ้มริ่ม
“เลยมาเอาืนพี่อย่านั้นสิ”
“เปล่าเสียหน่อย เ้าาแ่อยาอยู่ใล้พี่รร อบลิ่นอพี่รร หอมะาย อมหน่อย่ะ” พูแล้วสาวแสบ็ทำท่าะุหน้าลับอออเาอีรั้ แ่ราวนี้รรไม่ยอมแล้ว
“เี๋ยวะโนนะเรา”
“โนอะไรหรือะ” เปรียายัทำาใสื่อ แ่ทว่ารอยยิ้มอเธอลับเ็มไป้วยวามเย้ายวนอย่าเป็นธรรมาิ พพานให้นถูมอร้อนรุ่มหนัึ้น
“เ้าา...อย่ายั่ว พี่ะไม่ทนแล้วนะ” รรอยาะ ‘ัาร’ เธอเสียเี๋ยวนี้ แ่อีใ็บอให้อทนไว้...ไม่อย่านั้น ‘เสียเหลี่ยม’ ให้แม่ัวีนี่แน่!
“เ้าาอยารู้ัเลยว่าะโนอะไร” สาวหน้าหวานอบลอยหน้าลอยา แล้วทำาวิบวับท้าทาย บ่บอว่าไม่ไ้ลัวเลยสันิ แถมยัูบลำอเาหน้าาเย
และนั่น็ทำเอา ‘บาอย่า’ อรรลุโล!
วามอทนอเาสิ้นสุลั้แ่อนที่แม่ัวียื่นใบหน้าเ้ามาใล้นปลายมูเียัน ลิ่นน้ำหอมอ่อนหวานเย้ายวน แววาหวาน่ำ วามอวบอิ่มที่แนบิไปับแผ่นอว้า ทุอย่าล้วนปลุเร้านเาทนไม่ไหว รรรวบ้อมือเล็แล้วร่าบาลบนเียอย่าหมายมา ริมฝีปาเ้มู่โมแนบลบนริมฝีปานุ่มหอมหวาน
“โนลโทษแบบนี้ไ” ายหนุ่มระิบเสียพร่า มุมปาไ้รูปยยิ้มเล็น้อยิว่าแม่ัวีะสะท้านอายหรือไม่็ไม่เ่ริเหมือนอย่าที่แล้ยั่วเามาลอ
ผิา...พริบาเียวเท่านั้นเปรียา็เป็นฝ่ายพลิัวึ้นมานั่ร่อมเาไ้อย่ารวเร็ว ทั้ยัยิ้มอย่าผู้นะ
“น่าลัวัเลย แ่เ้าาสู้ลับนะบอ่อน” เปรียาอมยิ้มุน สอามอสอประสาน ประายในาอเธอปลุเร้าเาไ้เสมอ ลอมา และลอไป แ่ที่ทำให้เาแทบลั่ ็ือำพู่อมาอเธอ
“เ้าาพถุมา้วยน้า”
“เ็บ้า” ปาว่าเธอเป็นเ็บ้า แ่ึ่าลำัวเาร้อนผ่าวเพราะน้ำเสียยั่วเย้าและลมหายใอเธอ นอไม่ไ้ที่ะประอใบหน้าอ่อนหวานไว้ในอุ้มือ ่อนะูบไปาม้าแ้มนุ่มเนียนแล้วระิบถาม “ไส์อะไร”
“ห้าสิบสอ่ะ”
“ใส่ไม่ไ้”
“ให่ไปหรือะ” สาวแสบแสร้ทำาโราวับใเสียเ็มประา ่อนะยิ้มุน มือบอบบาไล้ไปามอว้า ใรีปลายเล็บที่แ่สวยามลไปเบาๆ แ่นั้นายหนุ่ม็สั่นสะท้าน
“ัวแสบ!” ถูลูบมถึนานี้มีหรือที่รระทนไหว ร่าสูพลิัวึ้นทาบทับแล้วร่าบอบบาลบนเียนอนหนานุ่ม านั้นึับมือเล็มาทาบลบนวามแ็ร้าวอเา
รรแนบริมฝีปาลบนมับสาวใ้ร่าแล้วระิบเสียพร่า “รู้แล้วใ่ไหมว่าไส์อะไร”
“ไม่รู้สิะ” สาวแสบยิ้มเย้ายวน แล้วแสร้ะพริบาปริบๆ “ไม่เห็นรู้เลย”
“ราวหน้าื้อห้าสิบหมา”
“หืม...โษาเินริหรือเปล่าะ” เปรียาทำท่ารุ่นิ แ่าเป็นประายระยิบระยับ บ่บอว่าเธอไม่ไ้ลัวเลยสันิเียว
วามอทนอรราสะบั้น
“ถ้าอย่านั้น็พิสูน์เอแล้วัน” รรระิบเสีย่ำพร่า ามริบเ้ม้นไป้วยวามปรารถนา เาหลุบาลมอไหล่มนสวย่อนะไล้ปลายนิ้วลเบาๆ ั้ใะปลุสายเี่ยวไปให้พ้นทา แ่มีหรือที่สาวแสบะยอมแพ้
เปรียาอมยิ้มุน่อนะเป็นฝ่ายพลิัวึ้นนั่ร่อมัเาอีรั้ สอมือรวบายระโปรึ้นสูนเห็นาเั้นในลูไม้สีหวาน แ่ยัไม่บแ่นั้น เมื่อแม่ัวีรวบายระโปรึ้นถอเรสสายเี่ยวสีแมเปออทาศีรษะอย่ารวเร็ว ปล่อยผมยาวสยายระลมาปปิทรวออวบอิ่มพอให้เห็นบราเียลูไม้แบบีทรูแ่้วยอไม้สีสันสใสวับแวม
รรถึับสะุลมหายใอัวเอ
และหลัานั้น…
“ไม่ื้อน้านี แล้วเ้าาะรับผิอบพี่รรเอ”
รรึสิออาวามทรำแสนเย้ายวน แล้วมอบราเียลูไม้ีทรูในมือ ่อนะยยิ้มมุมปา ยามนึถึวามแสบอเ้าอ
ใร่อใร่า็บอว่ารรเป็นนใเย็น ทั้ที่วามริแล้ว...ไม่เลย
เปรียาเปรียบเหมือนุอ่อนที่ทำให้เา ‘ร้อน’ ทั้ใและายเสมอ ไม่ว่าเวลาะผ่านไปนานแ่ไหน็าม
ันั้น...่าหัวปิธานห่าเหวพวนั้นเถอะ
เพราะ่อานี้ไปเาะไม่ ‘ทน’ อี่อไปแล้ว!
อ้าวเห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เปรียาาาา หนูสลับบท่ะลู ประโยนี้้อให้พี่เาพู
ลูสาวแม่ปริมเิบโมาอย่ามีุะพาบสุๆไปเลยยยยย แม่ะ้อภูมิใ 55555
พ่อเน์ เ็บลูสาว่วน เ็บลูสาวเี๋ยวนี้ ลูสาวพ่อทำมิีมิร้ายลูเยพ่อแล้วววววววววว 555555555555
ูเหมือนลูเย็ะทนไม่ไหวแล้วนะะ
พ่อเน์ไม่้อระแวพี่รรหรอ เ็บเ้าา่อนเลย!!! 55555555555555
ยัไีน้าาาาา ่อเลยีไหมน้าาาา ><
ยัปั่นอยู่นะะ ยัไม่เสร็เลยยย อำลัใโหน่ยยยยย อยาบแล้วววววว
อ่านแล้วอมเมน์ุยัน้วยน้าาาา
เี๋ยวนะะะะะะะะ โอ้ยยยยย ลูสาวววววววว
สรุปใรยั่วใร
พ่อเน์วระระแวลูเยหรือลูสาว่อนแน่เนี่ยยยย
่อเย็นเลยีไหมนะ ยัไีนะ ><
ปล.เป็นเรื่อราวหลัาอนพิเศษท้ายเล่มเพื่อนเ้าสาวมืออาีพอีทีนะะ อนนี้พี่รรน้อเ้าาเรียนบมหาลัยันนทำานละ อายุ 26-27 แล้ว เป็นารเียนพระนาอายุไล่ๆ ันแถมยัอายุน้อยทัู้่้วยอะ เรื่อแรเลย ปิเียนแ่พระเอใล้40
555555 ื่นเ้นมา แ่ไม่ใ่แนววัยรุ่นนะะ เป็นแนวนิยายรัปิ่ะ เ้าทำานันทัู้่แล้ว
ะเป็นยัไ่อไป ฝาิาม้วยน้าาาา
รันอ่านัเลย
ถ้ายัรออมเมน์เป็นำลัใให้ัน้วยนะะ ><
พี่รรร้ายไ้พ่อแน่ๆ ไม่ิแม่เลยลูเอ้ยยยยยยยยย 555555555
ความคิดเห็น