แสนกลรัก

ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ ๓ ดลให้มาพบกันทันใด (2)

 “เขาพักโรงแรมเดียวกับเราพอดี แต่ยังไงก็ขอสัมภาษณ์ตอนนั้นไม่ได้หรอก”

 “แกรู้ไหมว่าชั้นไหน”

 “ไม่รู้สิ แต่เห็นป้ายห้ามขึ้นลงชั้นยี่สิบเก้า ก็คงชั้นนั้นมั้ง”

อุรัสยารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ เธอถึงกับตัวแข็งทื่อ เลือดในกายเย็นเฉียบราวกับถูกสาป

 “เอื้อย...แกเป็นอะไรหรือเปล่า” ตุลยดาถาม เมื่อเพื่อนเงียบไป “สรุปว่าแกจะไปเป็นเพื่อนฉันได้ไหม”

น้ำเสียงเป็นกังวลของเพื่อนทำให้สาวห้าวได้สติทันที...

ผู้จัดการทีมฟุตบอลคนนั้น...หวังว่าจะได้เจอแค่ผู้จัดการทีม ไม่ต้องเจอลูกทีมหรอกนะ

 “โอเคๆ ช่างเถอะ...ว่าแต่แกต้องไปสัมภาษณ์เขาใช่ไหม”

 “ใช่”

 “แค่เขาใช่ไหม” อุรัสยาถามย้ำ

 “ใช่สิ”

 “แกกลับคอนโดแล้วหรือ”

 “อือ มาเป็นเพื่อนหน่อยนะ ไอ้ป๊อดช่างภาพมันชิ่งไปกับแฟนมัน แกถ่ายภาพสวยน่าจะแก้ขัดได้”

ตุลยดาบอกเสียงอ่อย แค่นั้นอุรัสยาก็เข้าใจได้ทันทีว่าทำไมเพื่อนสาวถึงชวนไปด้วย 

 “เดี๋ยวฉันไปหาแกที่คอนโด อีกสักสองชั่วโมงนะ ต้องกินข้าวเช้ากับพี่ราพณ์กับนายเชษก่อน” แม้จะลำบากใจเพียงไรแต่สุดท้ายก็ตอบตกลง ไม่อย่างนั้นโดนสงสัยแน่

 “โอเค ฉันจะรอนะเอื้อย ขอบใจมาก”

อุรัสยาวางสายจากเพื่อนแล้วกายก็สะท้านยะเยือก นึกไปถึงภาพเหตุการณ์เมื่อคืนแล้วก็ตัวสั่นขึ้นมาทันที สัมผัสร้อนรุ่มของเขายังตราตรึงในซอกหลืบความทรงจำที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต หลับตาลงก็เห็นแต่ภาพผู้ชายเฮงซวยคนนั้นจนต้องสะบัดหน้าแรงๆ ไล่ความทรงจำนั้นออกไปให้ไวที่สุด เธอตัดสินใจแล้วว่าจะลืมก็ต้องลืม ต้องทำราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น 

หญิงสาวเดินเข้าไปอาบน้ำ พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ก้มลงมองตัวเอง ใช้เวลาไม่นานก็อาบน้ำเสร็จทั้งที่ปกติแล้วเธอเป็นคนอาบน้ำนานพอสมควร จากที่ไม่แตะเครื่องสำอางมานานก็จำต้องรื้อออกมาใช้กลบร่องรอยบ้าๆ ตามเนื้อตัวก่อนที่ใครจะสังเกตเห็น จากนั้นก็แต่งกายทะมัดทะแมงด้วยเสื้อยืด กางเกง แจ็กเกตยีน และรองเท้าผ้าใบ เมื่อเสร็จแล้วจึงคว้ากระเป๋าสะพายแล้ววิ่งลงไปข้างล่างเหมือนอย่างทุกวัน จนกระทั่งถึงตีนบันไดแล้วจู่ๆ เชษฐาก็โผล่หน้าออกมาจ๊ะเอ๋ ทำเอาหญิงสาวเบรกแทบไม่ทัน ดีที่ไม่หน้าทิ่มตกบันได

 “ไอ้เชษ!” น้องสาวแว้ดใส่ อารามตกใจทำให้เผลอเรียกพี่ชายฝาแฝดว่า ‘ไอ้’ เต็มปากเต็มคำ 

 “อรุณสวัสดิ์น้องรัก” นักมวยหนุ่มหน้าสวยเหล่มองน้องสาวด้วยสายตาจับผิด

 “เป็นอะไรของแก ทำไมมองฉันแบบนี้ล่ะ”

 “เมื่อคืนแกกลับดึกนี่เอื้อย” เชษฐายืนกอดอกพิงบันไดขวางทาง ไม่ยอมให้น้องสาวเดินผ่าน ทั้งยังยิ้มเจ้าเล่ห์

 “ฉันอยู่งานแต่งงานพี่ก้อยไง”

 “ก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วว่าไง งานสนุกไหม”

 “ก็ดี” ตอบแล้วก้มหน้าหลบสายตา ‘รู้ทัน’ ของพี่ชายฝาแฝด เพราะโตมาในท้องแม่ด้วยกัน เกิดก็พร้อมกัน ระหว่างเชษฐากับอุรัสยาจึงเหมือนมีสายใยบางๆ ที่แม้มองไม่เห็นแต่รู้สึกถึงกันเสมอ และนั่นก็ทำให้เธอไม่อยากเจอหน้าพี่ชายตอนนี้เลย

เหมือนเดิมค่ะ ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

E-book เพื่อนเจ้าสาวมืออาชีพ ค่ะ  : https://bit.ly/2UDgkgi

ร้ายหวงรัก (ธิติ+คะนึงนิจ) E-book จิ้มเลย https://bit.ly/33g2aC6

#หากรู้สักนิดว่ารัก  (Yoursmile) #ยิ้มหวานของคุณกูร (ฐากูร+กตัญญู)

Dek-D : https://bit.ly/3xTfeLF

อยู่ๆ เด็กคนนั้นก็บอกว่าเธอ "ท้อง" กับเขา แถมมาถามหาความรับผิดชอบ แต่ให้ตายเถอะ...เขาไม่มีทาง 'กินเด็ก' แน่ๆ!

“ยิ้มท้องกับคุณกูรค่ะ”

“ถ้าเธอท้องกับฉันจริงๆ ก็ต้องบอกได้สิว่าฉันทำ 'ท่า' ไหนเธอถึงท้องได้!”

#อย่าไว้ใจทาง โปรดวางใจรัก (I’ ll always be by your side) (อัศวิน + กุลนิษฐ์)

Dek-D : https://bit.ly/3tqu8YH

เพราะถูกคนรักเก่าหักหลัง เธอเลยตกที่นั่งลำบาก แถมยังไปมีอะไรกับผู้ชายท่าทางประหลาด หน้าดุเหมือนโจร ปากก็ร้าย ใจก็ดำ

"ไปที่ชอบๆ เถอะคุณน่ะ"

"ไม่ไป...ผมชอบที่นี่ ชอบเวลาอยู่ใน 'ตัว' คุณ"