แสนกลรัก

ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ ๓ ดลให้มาพบกันทันใด (1)

บทที่ ๓ ดลให้มาพบกันทันใด

 หลังจากแยกกับพี่ชายแล้ว อุรัสยาก็รีบขึ้นมาอาบน้ำแล้วทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างแรง แต่ไม่ว่าจะพยายามอย่างไรก็นอนไม่หลับ หลับตาลงคราวใดก็เห็นแต่ภาพวาบหวามที่เกิดขึ้น จึงตัดสินใจลุกขึ้นเดินไปหยิบหนังสือมากมายที่ตู้หนังสือแบบติดผนังข้างเตียง เลือกนิยายรักมาสองสามเล่มแล้วเริ่มเปิดอ่าน แต่ปรากฏว่าทุกเรื่องเป็นนิยายโรมานซ์พลอตแบบนางเอกพลาดท้องไม่รู้ตัว ถูกพระเอกทำร้ายจิตใจต่างๆ นานาจนหนีไป แล้วพระเอกก็ไปตามง้องอนพาลูกเมียกลับคืน 

 โว้ย! อยากจะบ้าตาย!

 เธอแทบจะขว้างหนังสือทิ้งเสียเดี๋ยวนั้น แต่ยั้งตัวเองได้ทัน...หนังสือไม่ผิด เธอไม่ควรใจร้อนแล้วมานั่งเสียดายหนังสือทีหลัง จึงลุกขึ้นเดินนำไปเก็บแล้วหยิบอาชญนิยายของต่างประเทศมานั่งอ่านจนกระทั่งสว่างคาตา

 แสงตะวันของวันใหม่ค่อยๆ ขับไล่ความมืดมนไปทีละนิด เป็นภาพที่หญิงสาวชะงักแล้วลุกขึ้นไปหยุดยืนข้างหน้าต่างห้องนอนอยู่นาน และทำให้อุรัสยายิ้มได้ในที่สุด

 นั่นสิ...แม้ค่ำคืนที่มืดมิดจะยาวนาน แต่สุดท้ายแล้ว ดวงตะวันก็จะสาดแสงลงมาเสมอ

 อุรัสยายิ้มให้กำลังใจตัวเอง ในเมื่อมันเป็นอดีต เธอพลาดเดินไปหาเขาเอง ก็ควรจะลืมแล้วก้าวต่อไป เพราะอย่างไรเสียเธอกับเขาก็คงไม่ต้องเจอะเจอกันอีกแล้ว

 เสียงโทรศัพท์ที่ดังอย่างต่อเนื่องทำให้คนที่นอนไม่หลับทั้งคืนสะดุ้งน้อยๆ แล้วหันไปคว้าโทรศัพท์มาดูว่าใครกันที่โทร.มาหาแต่เช้า

 “ตาล” น้ำเสียงของอุรัสยาแหบพร่าเล็กน้อย ฟังดูเหมือนเพิ่งตื่น...ซึ่งก็ดีแล้ว เธอไม่อยากให้เพื่อนเป็นห่วง

 “แกกลับบ้านหรือ ฉันคิดว่าแกจะกลับขึ้นมาเสียอีก” 

ปลายสายรัวไม่ยั้ง ท่าทางร้อนใจอย่างมาก ซึ่งเธอก็เข้าใจดี ทั้งตุลยดาและดวงเดือนคงตกใจที่หาเธอไม่เจอ โทร.ก็ไม่รับสาย

 “ฉันกลับบ้านน่ะสิ”

 “ดื่มไปขนาดนั้นเนี่ยนะ”

 “ก็ไม่มีด่านตรวจนี่”

 “รอดไปนะแก” นักข่าวสาวสายกีฬาถอนใจโล่งอก “แล้วนี่แกหายแฮงก์หรือยัง”

 ก็อยากจะตอบว่ายัง เธอไม่ได้แฮงก์เพราะเหล้า แต่แฮงก์เพราะเสียตัวต่างหาก แต่บอกไม่ได้ สุดท้ายก็ตอบเพื่อนไปว่า “หายแล้ว แกก็รู้ ฉันคอแข็งจะตาย”

 “งั้นบ่ายนี้ออกไปข้างนอกเป็นเพื่อนหน่อยสิ”

 “ได้ๆ ว่าแต่ไปไหนหรือ” อุรัสยาถามด้วยความสนใจ วันนี้ทั้งราพณ์และเชษฐาต่างก็ออกไปข้างนอกด้วยกันทั้งคู่ และเธอก็เข้าเวรวันอาทิตย์ นั่นก็เท่ากับว่าวันนี้เธอว่างและต้องอยู่ตามลำพัง ซึ่งไม่ดีเลย อยู่ตามลำพังต้องคิดมากเรื่องเมื่อคืนแน่นอน สู้ตามตุลยดาออกไปเสียยังดีกว่า

 “ออกไปทำข่าวน่ะ เลื่อนสัมภาษณ์จากเมื่อวานเป็นวันนี้ไง”

 “ผู้จัดการทีมฟุตบอลใช่ไหม”

 “ใช่ๆ” ปลายสายทำเสียงเสียดายเล็กน้อย “เมื่อคืนเขาก็พักโรงแรมเดียวกับเรานะ แต่เหมาไว้ทั้งชั้นห้ามใครเข้าออก”

 “แกว่าไงนะ” อุรัสยารู้สึกหนาวยะเยือกขึ้นมาทันที นึกไปถึงเรื่องเมื่อคืน...หรือว่าผู้ชายคนเมื่อคืนจะเป็นนักฟุตบอลที่เพื่อนว่า

 “เขาพักโรงแรมเดียวกับเราพอดี แต่ยังไงก็ขอสัมภาษณ์ตอนนั้นไม่ได้หรอก”

 “แกรู้ไหมว่าชั้นไหน”

 “ไม่รู้สิ แต่เห็นป้ายห้ามขึ้นลงชั้นยี่สิบเก้า ก็คงชั้นนั้นมั้ง”

 อุรัสยารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ เธอถึงกับตัวแข็งทื่อ เลือดในกายเย็นเฉียบราวกับถูกสาป

            “เอื้อย...แกเป็นอะไรหรือเปล่า” 

เหมือนเดิมค่ะ ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

E-book เพื่อนเจ้าสาวมืออาชีพ ค่ะ  : https://bit.ly/2UDgkgi

ร้ายหวงรัก (ธิติ+คะนึงนิจ) E-book จิ้มเลย https://bit.ly/33g2aC6

#หากรู้สักนิดว่ารัก  (Yoursmile) #ยิ้มหวานของคุณกูร (ฐากูร+กตัญญู)

Dek-D : https://bit.ly/3xTfeLF

อยู่ๆ เด็กคนนั้นก็บอกว่าเธอ "ท้อง" กับเขา แถมมาถามหาความรับผิดชอบ แต่ให้ตายเถอะ...เขาไม่มีทาง 'กินเด็ก' แน่ๆ!

“ยิ้มท้องกับคุณกูรค่ะ”

“ถ้าเธอท้องกับฉันจริงๆ ก็ต้องบอกได้สิว่าฉันทำ 'ท่า' ไหนเธอถึงท้องได้!”

#อย่าไว้ใจทาง โปรดวางใจรัก (I’ ll always be by your side) (อัศวิน + กุลนิษฐ์)

Dek-D : https://bit.ly/3tqu8YH

เพราะถูกคนรักเก่าหักหลัง เธอเลยตกที่นั่งลำบาก แถมยังไปมีอะไรกับผู้ชายท่าทางประหลาด หน้าดุเหมือนโจร ปากก็ร้าย ใจก็ดำ

"ไปที่ชอบๆ เถอะคุณน่ะ"

"ไม่ไป...ผมชอบที่นี่ ชอบเวลาอยู่ใน 'ตัว' คุณ"