ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุณพ่อสายลับ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ค. 62



    คุยกันก่อนอ่านนะคะ
    1. ยังเขียนไม่เสร็จค่า เขียนไปอัปไปเหมือนเดิม เจอคำผิดคำแปลกตรงไหนบอกกันได้เลยนะคะ เพราะยังไม่ได้รีไรท์ นี่คือร่างแรกค่ะ
    2. ออกเล่มค่ะ มีอีบุคด้วย กำหนดน่าจะราว กค-สค นี้ ดังนั้น...หยอดปุกรอได้เลย
    3. แนวไหน...แนวโนแมนติก คอเมดี แอคชั่น สืบสวน เหมือนอย่างที่เคยเขียนนั่นแหละค่า
    4. ออกกับสนพ.ไหน ตอบ...สนพ.เดิมเลยค่า พิมพ์คำ สถาพรบุ๊คส์ เจ้าเก่าฮับบบ

    5. อ่านแล้วเป็นยังไงก็บอกกันได้น้า คอมเมนต์+แอดแฟน+กดกำลังใจ เป็นกำลังใจให้เค้าปั่นเสร็จทันเดดไลน์ด้วย สาธุ...
    มีคนอ่านแล้วคุยด้วยเยอะๆ มันมีกำลังใจนะเอ้าาาาาา
    55555555555555555555555

    ถ้าพร้อมแล้ว...เตรียมพับกบ พบกับป๋ามาดเซอร์กับการ 'รักพาตัว' ได้เลยค่า

    คุณพ่อสายลับ

    (My daddy is Sitting Bull)

    กรรัมภา

    "เห็นผีเสื้อนั่นไหม...

    มีคนเคยกล่าวไว้ว่า เพียงผีเสื้อขยับปีก ก็อาจก่อให้เกิดพายุในอีกซีกโลกได้

    หลายคนไม่เชื่อเพราะมองว่าแค่สัตว์ตัวเล็กตัวหนึ่งจะทำอะไรได้

    แต่ถ้าพวกเขามองมากกว่านั้น เขาจะรู้ว่าก่อนเป็นผีเสื้อที่มีปีกงดงาม

    พวกมันต้องผ่านช่วงเวลายากลำบากมากมายกว่าจะสยายปีกอวดงามงดงามนั้นได้

    ถ้าเพียงแต่พวกเขาจะมองให้ลึกลงไปจากเปลือกนอกอีกสักนิด..."

     



    บทนำ



     

                    ว่ากันว่าการ เผือกมีอยู่ในจิตวิญญาณติดตัวผู้หญิงเกือบทุกคนราวกับถูกฝังไว้ในดีเอ็นเอ


                    ถึงณดาอยากเถียงแต่ก็เถียงไม่ออก โดยเฉพาะตอนที่ตัวเองกำลังนอนคว่ำโดยมีไอแพดอยู่ตรงหน้า ปลายนิ้วเรียวเลื่อนสไลด์ไปบนหน้าจอที่ปรากฏแอปพลิเคชันออนไลน์ภายใต้แฮชแท็ก #นางเอกดังโป๊ะแตก ซึ่งก็ไม่ได้หมายถึงใครเลย แต่หมายถึงนางเอกละครหมายเลขหนึ่งขวัญใจของเธอนี่เอง ภายใต้ท่าทางสูงส่งราวกับนางพญา แท้จริงแล้ว...ปลอมตั้งตัว!


                    หน้าปลอมไม่พอ นมก็ปลอม กระเป๋ายังปลอมอีกต่างหาก แล้วจะมาโหยหารักแท้หรือไง...ย้อนแย้งเหลือเกินค่ะคุณขา!


                    มีแต่เปลือกทั้งนั้น คนเราจะมองกันแค่ภายนอกไม่ได้จริงๆ


                    ณดาถอนหายใจและส่ายหน้าน้อยๆ จากนั้นจึงลุกจากที่เตียงไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยเครื่องแบบพนักงานแล้วมายืนสำรวจความเรียบร้อยหน้ากระจก ที่สะท้อนภาพหญิงสาวร่างเล็กบอบบาง สูงตามมาตรฐานหญิงไทย ผมยาวสลวยถูกเก็บทรงเรียบร้อยเผยให้เห็นใบหน้าจิ้มลิ้มแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างดี ไม่มากไม่น้อยจนเกินไปพอให้ใบหน้ามีสีสัน เสริมบุคลิกไปการทำงานตำแหน่งประชาสัมพันธ์ของห้างสรรพสินค้าเซีย คิงดอมส์ ห้างสรรพสินค้าหรูหราที่กำลังจะมีพิธีเปิดสาขาติดริม

    แม่น้ำเจ้าพระยาในอีกไม่กี่วันข้างหน้า



                    ติ๊ง!


                    เสียงแจ้งเตือนโปรแกรมสนทนาประจำหมู่บ้านที่เธอตั้งค่าไว้ดังขึ้น นอกจากห้องสนทนาของครอบครัว และเพื่อนสนิทแล้ว ก็มีแชทกลุ่มของคุณป้าในหมู่บ้านนี่แหละที่ดังให้ได้ยินทุกวัน


                    ณดาละจากหน้ากระจก จากนั้นจึงเดินมาหยิบสมาร์ทโฟนของตัวเอง เธอยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นข้อความจากคุณป้าในหมู่บ้านจริงดังคาด ไม่น่าเชื่อว่าแค่ตอนที่พ่อแม่ซื้อบ้านให้และช่วยเธอขนของย้ายมาอยู่ที่นี่เพียงแค่หนึ่งวัน แม่ของเธอก็ไปผูกมิตรกับบ้านอื่นในโครงการทาวน์โฮมแห่งนี้ ทั้งยังฝากฝังเธอไว้อีกด้วย


                    คุณพี่ซีไอเอ : สวัสดีวันศุกร์ ตื่นเช้าไปทำงานไปส่งลูกเรียน สู้ๆ นะทุกคน


                    ข้อความสวัสดีเช้าวันจันทร์จากคุณป้าทองกวาว คุณป้าหัวหน้ากลุ่ม คุณพี่ซีไอเอ ป้าทองกวาวเป็นหญิงวัยกลางคน เป็นแม่บ้านเต็มตัว มีสามีเป็นตำรวจแต่เสียชีวิตไปแล้ว ทุกวันนี้ป้าเหลือแค่ลูกสาวคนเดียวแต่ทำงานอยู่ต่างจังหวัดชื่อพี่ลีลา และฝากป้าทองกวางเลี้ยงเจ้าหนูโคล่าลูกชายของพี่ลีลาให้ โดยส่งเงินมาให้ป้าทองกวาวเปิดร้านทำขนมเล็กๆ น้อยๆ แก้เบื่อไปวันๆ เท่านั้น


                    ณดาหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นทั้งข้อความและรูปพระพุทธรูปปางรำพึงของป้าทองกวาว ซึ่งก็เกือบจะดีอยู่แล้ว ถ้ารูปนั้นไม่ถูกตัดต่อล้อเลียนจนเธอยังหวาดเสียวว่าป้าทองกวาวจะตกนรกหรือไม่ จึงพิมพ์ตอบกลับไป


                NADA : ล้อเลียนมีมศาสนาตกนรกนะคะ Hell is coming


                คุณพี่ซีไอเอ : กดโกรธเท่ากับรอด (สติกเกอร์หมีไฟลุก)


                    เจอมุกสุดแสนทันสมัยของคุณป้าทองกวาวเข้าไป ณดาก็หัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ เธอเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าสะพายแล้วจึงเดินออกจากบ้านเตรียมตัวออกไปทำงาน


                    ทว่าวันนี้มีบางอย่างที่แปลกไป...


                    ร่างเล็กบอบบางชะงักเมื่อเสียงดังแกร็กที่ดังมาจากบ้านข้างๆ ซึ่งปกติแล้วไม่มีคนอยู่ เจ้าของเดิมเป็นนายทหารเกษียณอายุราชการและย้ายไปอยู่จังหวัดทางภาคเหนือ ประกาศขายหรือปล่อยเช่าได้สักระยะ ไม่มีวี่แววคนจะมาซื้อต่อเพราะราคาค่อนข้างสูงจากการต่อเติมไปพอสมควร แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะมีคนเข้ามาอยู่เสียแล้ว เพราะเธอเห็นผู้ชายตัวสูงใหญ่ไว้ผมยาวประบ่าแถมยังมัดไว้อย่างลวกๆ จนกระเซอะกระเซิงไม่น่ามอง ใบหน้าคมเข้มเต็มไปด้วยหนวดเครา แต่กระนั้นก็ยังสังเกตเห็นตาคมกริบที่กำลังมองมาที่เธอเช่นกัน


                    แต่สายตาวาววับของเขาไม่ทำให้คนที่กำลัง ถ้ำมองสะดุ้งได้เท่ากับเสียงร้องของเด็กผู้หญิง...เสียงร้องที่เหมือนกำลังจะขาดใจ

     

                   เสียงอะไร!


                    ไม่ต้องรอให้ผู้ชายคนนั้นมาให้คำตอบ ณดาเร่งสาวเท้าออกจากบ้าน แวะทักทายลุงยามแก่ๆ หน้าโครงการ แต่ลุงไม่ตอบเพราะเหมือนยังไม่ตื่น เธอจึงได้แต่ยิ้มค้างแล้วรีบเดินต่อจนมาถึงบริเวณร้านขนมไทยของป้าทองกวาวที่อยู่ด้านหน้าโครงการ นอกจากเป็นร้านขนมและคาเฟ่เล็กๆ แล้ว ยังเป็นที่พบปะพูดคุยของเพื่อนๆ ป้าอีกด้วย


                    “ณดาๆ”


                    เสียงเรียกชื่อเธอดังฝ่าเสียงพูดคุยของผู้คนแถบนั้นจนเจ้าของชื่อต้องหันไปมอง ก็เห็นหญิงวัยกลางคนอายุราวห้าสิบปี แต่ยังสวยสมวัย กำลังโบกมือหยอยๆ เรียกให้เธอแวะเข้าไปหา


                    “อรุณสวัสดิ์ค่ะป้าทองกวาว” ประชาสัมพันธ์สาวสวยฉีกยิ้มให้ผู้อาวุโสกว่าพร้อมกับยกมือไหว้ จากนั้นจึงหันไปเล่นกับเจ้าหนูโคล่า เด็กชายวัยหกขวบที่กำลังรอรถโรงเรียน “ไงจ๊ะโคล่า เสาร์นี้แม่ลีลามาหาหรือเปล่า”


                    “มาครับ” เด็กชายตอบชัดถ้อยชัดคำ พอดีกับที่รถโรงเรียนมาถึงแล้ว จึงหันมาสวัสดีคุณยายและพี่สาวคนสวย “ไปนะคับคุณยาย สวัสดีครับพี่ณดา”


                    “ตั้งใจเรียนนะโคล่า” ณดาโบกมือให้เด็กชาย แล้วจึงหันมาหาคุณป้าทองกวาวอีกครั้ง “เมื่อกี้หนูเห็นข้างบ้านหนูมีคนมาอยู่แล้วนี่คะ มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่เห็นเลย”


                    “นั่นสิ” คุณป้าทำหน้ามุ่ย พร้อมกับขมวดคิ้วครุ่นคิด “ก็เห็นเงียบๆ มาตลอด แต่อยู่ๆ ก็โผล่มา ป้าก็สงสัย ยังว่าจะถามณดาอยู่พอดีว่าเมื่อคืนมีอะไรผิดปกติไหม เขาน่าจะมาถึงเมื่อคืนนะ”


                    “ไม่เลยค่ะ หนูหลับอย่างกับซ้อมตาย” คนขี้เซาส่ายหน้าปฏิเสธ แต่อย่างหนึ่งที่ไม่ได้บอกความจริงคือเธอมัว เผือกเรื่องของนางเอกดังอยู่จนค่อนคืน แต่ไม่ทันได้สังเกตบ้านข้างๆ


                    “งั้นคงต้องรอถามข้าวหอม” ป้าทองกวาวหมายถึงหนึ่งในบรรดาเด็กสาวที่มาเช่าบ้านต่อจากเจ้าของเดิม อยู่ถัดจากบ้านของณดาไปอีกหลัง ซึ่งก็อยู่ข้างๆ บ้านดังกล่าว


                    “อะไรคะๆ ใครพูดถึงข้าวหอม” พูดถึงยังไม่ทันขาดคำ เสียงหวานใสของเด็กสาวร่างเล็กในชุดเครื่องแบบนักศึกษาก็ดังขึ้นจากทางด้านหน้าร้าน


                    “นี่เจ้าข้าวหอม เมื่อคืนบ้านเก่าผู้พันมีคนเข้ามาอยู่แล้วนะ เขามาตั้งแต่ตอนไหนหนูเห็นหรือเปล่า” ป้าทองกวาวยิงคำถามทันทีแบบไม่ให้อีกฝ่ายตั้งตัว


                    “ข้างบ้านข้าวอ่ะเหรอ” สาวในชุดนักศึกษาขมวดคิ้ว แล้วส่ายหน้ารัว “ไม่นี่ป้า เมื่อคืนหนูแคสเกมจนเกือบสว่างยังไม่เห็นอะไรเลย”


                    “น่าสงสัย” คุณป้าทองกวาวกอดอกฉับ แล้วก้มหน้าจิ้มโทรศัพท์มือถือของตัวเองต่อ แต่ก็ยังมิวายเงยหน้าขึ้นพูดกับสองสาวก่อนจะเข้าสู่โลกของตัวเอง “ รีบไปเรียนไปทำงานกันได้แล้วเด็กๆ เดี๋ยวจะสาย รถติดไปสายไม่รู้นะ”


                    “จ้า” สองสาวประสานเสียงออกมาอย่างพร้อมเพรียง


                    ณดาสบตากับข้าวหอมแล้วก็ยิ้มอย่างรู้กันว่าตอนนี้ป้าทองกวาวคงกำลังกระจายข่าวในกลุ่ม คุณพี่ซีไอเอเป็นที่เรียบร้อย




                    วันนั้นทั้งวันณดาไปทำงานใช้ชีวิตมนุษย์เงินเดือนเหมือนอย่างที่เคยทำมาตลอดหลายปีตั้งแต่เรียนจบ ใช้ชีวิตเรียบง่ายของเธอไปจนใกล้จบวัน ทุกอย่างดำเนินไปอย่างปกติ จนกระทั่งเลิกงาน


                    ร่างเล็กบอบบางในชุดยูนิฟอร์มเบียดเสียดผู้คนมหาศาลบนรถไฟใต้ดินในช่วงเลิกงาน กว่าจะมาถึงบ้านก็ช่วงโพล้เพล้ ยามอาทิตย์อัสดงที่แสงสุดท้ายกำลังจะลาลับขอบฟ้าในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า


                    เสียงเตือนข้อความเข้าในห้องสนทนา คุณพี่ซีไอเอดังขึ้นมาอีกครั้ง มือบอบบางที่กำลังไขกุญแจประตูรั้วบ้าน ชะงักเล็กน้อย แล้วหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิดข้อความ


                    คุณพี่ซีไอเอ : มีผู้ชายแปลกหน้าท่าทางเหมือนโจรมาอยู่ในหมู่บ้านเรา ระวังไว้ด้วยทุกคน!


                    คิ้วเรียวสวยเหนือดวงตากลมโตขมวดมุ่น นึกสงสัยว่าโจรที่ป้าทองกวาวว่า...หมายถึงใคร


                    ณดาเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋าสะพายแล้วไขกุญแจประตูรั้ว ทว่าหางตาเหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มๆ ที่บ้านด้านข้าง จึงหันไปมองเต็มตา ก็พบว่าผู้ชายคนเดียวกับที่เห็นตอนเช้ากำลังยืนอยู่ที่หน้ารั้วบ้านข้างๆ เช่นกัน เขายังสวมกางเกงยีนขาดๆ กับเสื้อกล้ามสีขาวตัวเดียวกับเมื่อเช้า เผยให้เห็นท่อนแขนกำยำ บ่าตรง แผ่นหลังกว้างเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเรียงตัวสวย แผ่นอกตึงแน่น ผมยาวประบ่ายังคงรุงรังจากการมัดไม่เป็นทรง และที่สำคัญสายตาคมของเขาก็จ้องมาที่เธอ


                    หรือว่าโจรที่คุณป้าทองกวาวบอก...กำลังอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว!


                    “กรี๊ด!” เสียงกรีดร้องของเด็กผู้หญิงดังแทรกขึ้นมาก่อน ส่งผลให้ชายหนุ่มมาดโจรรีบเข้าบ้านไปทันทีทั้งยังปิดประตูเสียงดังสนั่น


                    ปัง!


                    ณดาสะดุ้งตัวโยน ไม่ต้องรอเขามาให้คำตอบว่าใช่โจรหรือไม่ แต่เธออยู่ไม่ได้แล้ว!


                    สาวช่างจินตนาการรีบเข้าบ้านแล้วปิดประตูแน่นหนา ทั้งประตูรั้วประตูหน้าประตูระเบียง แม้แต่ประตูหลังบ้าน ปิดม่านทุกผืนแล้วซุกตัวอยู่ในผ้าห่มอย่างหลอนๆ เมื่อนึกถึงสายตาวาววับน่ากลัวของเขา


                    เขาเป็นใครกันแน่!



    เอาแล้วววววววววววววววววววววววววววว

    ทำไมวันแรกเปิดตัวพี่เหมได้รุงรังขนาดเน้

    มาลุ้นกันค่ะ

    สาวจอมจุ้น กับหนุ่มมาดเซอร์ แถมด้วยหนูน้อยจอมแสบบบบ

    รับประกันความน่ารักน่าหยิกกกก >////////////<


    เดี๋ยวมาต่อน้าาาาาา อยากอ่านม้าย ปูเสื่อรอได้เลยยยยย


    ปูเสื่อรอเรื่องถัดไปได้ที่

    +ลลิตอัสดง (กรินทร์+ลัลน์ลลิต)
    โปรดจิ้ม Dek-D : https://bit.ly/2IWqFdj
    +เกมกลปฏิพัทธ์
    (คิริล+นางเอกคือใครยังไม่บอก 555) โปรดจิ้ม Dek-D : https://bit.ly/2MvV86c
    +ปรปักษ์กามเทพ
    (เดนนิส + นางเอกคือใครก็ยังไม่บอกเหมือนกัน 555) Dek-D : https://bit.ly/2BqsZZE



    โหวตและแอดแฟนพันธุ์แท้กันเยอะๆ เน้อออออออ

    นิยายทั้งหมดของชุดแสนกลรัก

    แสนกลรัก (เฮคเตอร์-อุรัสยา) /แสนกลดลรัก (ราพณ์-นวินดา (เนย) /แสนเล่ห์กลรัก (เชษฐา-ตุลยดา)

    พิเศษ เลศซ่อนรัก (ปรมัตถ์_ชญานิน)



    รักคนอ่านที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

    ตูน

    กรรัมภา

    ฝากกดไลค์แฟนเพจด้วยน้าาาาาาาาาาาาา ติดตามข่าวสาร + พูดคุยได้ที่เพจนี้เลยค่ะ ^^

    ฝากกดไลค์แฟนเพจด้วยน้าาาาาาาาาาาาา

    .

    .


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×