ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แสนเล่ห์กลรัก

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 4 เม.ย. 65


     

     

     

    “ตื่นได้แล้วไอ้ตาล! นี่มันสายแล้ว ตลาดจะวายผู้ชายจะหมดอนาคตแกจะขึ้นคาน มดลูกแกจะมีแต่หยากไย่หินปูนจะเกาะยิ่งกว่าสุสานหอยล้านปี แท่นขุดเจาะน้ำมันที่อ่าวไทยยังเอาไม่อยู่เลย ไอ้ตาล...ตื่น! ไฟไหม้! ไอ้ตาล!”

    เสียงตั้งปลุกที่ทำจากเสียงตะโกนโหวกเหวกของตัวเอง ส่งผลให้ผู้เป็นเจ้าของบิดกายไปมาอย่างเกียจคร้าน จากนั้นจึงเลื่อนมือไปตามข้างตัว ตามประสาคนนิสัยเสียที่ชอบฟังเพลงจากโทรศัพท์บ้างก็เล่นไลน์ไถอินสตาแกรม

    ก่อนนอน

    แต่สิ่งที่เจอไม่ใช่โทรศัพท์...

    “เสียงปลุกอะไรของคุณน่ะตาล ปิดเถอะ...จะนอน” เสียงทุ้มเข้มของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นในระยะใกล้ ก่อนที่ท่อนแขนกำยำจะพาดผ่านเอวเล็กและดึงสาวร่างบอบบางเข้าไปกอด

    อ้อมแขนที่รัดรึงส่งผลให้ตุลยดาขมวดคิ้ว สงสัยว่าใครกันที่นอนกับเธอ แต่ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งปวดหัว มันหนักและตื้อไปหมดจนคิดไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น จึงลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ ภาพที่เห็นคือเพดานที่ประดับด้วยแชนเดอเลียร์หรูหรา ทำให้เธอสำนึกได้ว่าที่นี่ฮ่องกง ไม่ใช่ที่ห้องนอนในคอนโดของเธอ

    ความทรงจำค่อยๆ ทยอยกลับมาอย่างช้าๆ เธออยู่ฮ่องกง มาทำงานกับเชษฐา และไปงานฉลองหลังเสร็จงานกับชญานิน แต่หลังจากนั้นเธอไม่แน่ใจ รู้สึกแต่ความรู้สึกวาบหวามยามอยู่ใกล้ชิดกับ...

    ให้ตายเถอะ...ใครกอดเธอนะ!

    ดวงตากลมโตตวัดกลับมามองหนุ่มข้างตัว สติที่กระจัดกระจายเริ่มคืนมาทีละน้อย เริ่มคลับคล้ายคลับคลาว่าเมื่อคืนเธอทำอะไรลงไปบ้าง

    เธอไปฉลองกับชญานิน แล้วก็เผลอระบายความอัดอั้นเรื่องเชษฐาที่บอกว่าไม่อยากเป็นเพื่อนเธออีกแล้ว มันทำให้เธอคิดมาก ยิ่งคิดมากเธอก็ยิ่งดื่ม ดื่ม และดื่มต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งชญานินมาคุยด้วย น่าแปลกที่เธอก็ไม่ใช่คนไว้ใจคนที่เพิ่งรู้จักกันไม่นานแถมยังเป็นลูกค้าบริษัทโฆษณาอีกต่างหาก แต่ทำไมพอดีไซเนอร์สาวมาคุยด้วย เธอก็ระบายสิ่งที่อยู่ในใจออกมาจนหมด

    และใช่...เธอดื่มต่อ!

    ชญานินส่งเหล้าให้เธอไม่ยั้ง ทั้งยังพูดคุยให้คำปรึกษาให้เธอถามเชษฐาไปตรงๆ เลย แต่เธอก็ยังไม่กล้าอยู่ดี ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด ยิ่งเครียดก็ยิ่งดื่ม จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้มากนัก ภาพทุกอย่างมันพร่าเลือนไม่ปะติดปะต่อ รู้แต่

    ชญานินและสามีมาส่งเธอที่นี่ รู้ตัวอีกทีก็อยู่ในอ้อมกอดของเชษฐา และจากนั้นก็... ‘จูบกัน’

    โอ...ให้ตาย!

    การที่ตื่นมาแล้วเห็นภาพตัวเองนอนเปลือยกายอยู่บนเตียงเดียวกับผู้ชายทำเอาตุลยดาแทบบ้า แต่การที่คนคนนั้นคือเชษฐาที่เคยเป็นเพื่อน แต่ก็ทำตัวห่างเหินทั้งยังพูดใส่หน้าเธอว่าไม่อยากเป็นเพื่อนเธอแล้ว ซ้ำยังวางมาดเป็นเจ้านายอีกต่างหาก ส่งผลให้เธออยากจะวิ่งไปเอาหัวโขกเสาบ้านให้รู้แล้ว

    รู้รอดไปเลย ไม่อยากเชื่อว่าเธอ ‘ทำ’ ไปแล้วจริงๆ

    ถึงจะขาดแคลนผู้ชายแต่เธอก็เลือก...ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอกับเชษฐา ‘กินกันเอง’ ไปแล้ว!

    อยากจะบ้าตาย!

    “ตื่นแล้วหรือ” เสียงเข้มคุ้นหูที่ได้ยินมาตลอดตั้งแต่สมัยวัยรุ่นจนถึงตอนนี้ดังกระซิบข้างหู ขัดจังหวะความคิดที่กำลังลอยไปไกลของตุลยดาให้กลับมาอีกครั้ง

    หญิงสาวหันขวับแล้วชกลงบนหน้าท้องเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อหนั่นแน่นของเชษฐาเต็มแรง!

    “ตาล!” คนถูกประทุษร้ายร้องลั่น แล้วรวบข้อมือเล็กคนหญิงสาวไว้ ก่อนที่เธอจะทำร้ายเขาไปมากกว่านี้

    ตุลยดาสติแตกเกินกว่าที่เชษฐาจะรับมือไหว เธอสะบัดมือจนหลุดจากการเกาะกุมของมือหนา หมายชกเข้าครึ่งปากครึ่งจมูกเขาต่อ แต่เชษฐาก็คว้ามือเธอไว้ พอสู้ไม่ได้ เธอจึงใช้เสียงเข้าสู้ “คุณทำอะไรฉัน!”

    “ผมต่างหากที่ต้องพูดประโยคนี้ ในเมื่อคุณน่ะทำผม”

    “อะไรนะ” ตุลยดาถามเสียงสูงปรี๊ด เธอน่ะหรือทำอะไรเขา...ก็ในเมื่อเขาจูบเธอ และ...

    ราวกับกลัวว่าสาวตรงหน้าจะไม่เชื่อ อยู่ๆ ร่างสูงก็ลุกขึ้นนั่งและสลัด

    ผ้าห่มนวมผืนหนาออกไปให้พ้นทาง

    “กรี๊ด!”

    “ตั้งสติหน่อยตาล” สองมือหนากร้านกุมไหล่เล็กเปลือยเปล่าแล้วกดไว้ให้เธอนั่งนิ่งๆ ก่อนที่สารพัดหมอนผ้าห่มจะถูกโยนมาใส่หน้า

    สัมผัสของเชษฐาให้ความรู้สึกไม่ต่างจากถูกไฟลวก ตุลยดาสะดุ้งวาบ แล้วมองหน้าตาหวานคมของชายหนุ่มด้วยสายตาขุ่นขวาง

    “คุณ...” หญิงสาวชะงัก เมื่อมองชายหนุ่มตรงหน้าเต็มตา ไล่มาตั้งแต่เครื่องหน้าหวานคม แต่ก็ดูคมเข้มอยู่ในที ดวงตากลมโตไล่มองไปยังแผงอกกว้างกำยำที่โผล่พ้นผ้าห่ม แล้วก็ต้องสะดุ้ง เมื่อเห็นว่าตามลำคอ และแผงอกแน่นๆ ของเขาเต็มไปด้วยร่องรอยที่ถูก...เล็บข่วน!

    “ทีนี้จำได้หรือยังว่าคุณต่างหากที่ทำผม” สายตาคมหวานมองมาอย่างต้องการกล่าวหา และนั่นก็ยิ่งทำให้ตุลยดาปวดหัวหนักกว่าเดิม

    “คุณพูดอะไรของคุณ” แค่เห็นร่องรอยบนเนื้อตัวเชษฐา เธอก็รู้ได้ทันทีว่ามันจะต้องเป็นรอยเล็บจากการร่วมรักสุดแสน ‘เร่าร้อน’ แน่ แต่เธอไม่คิดว่านั่นจะเป็นฝีมือเธอ

    เธอทำจริงๆ หรือ...

    ตุลยดากุมขมับ คิดไม่ตกว่าทำอะไรไปบ้าง เธอจำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ที่แน่ๆ ในอ้อมกอดของเขาก็ทำให้รู้สึกดีอย่างประหลาด ความรู้สึกที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อนเลย

    “ยังไม่พอสินะ” ไม่พูดเปล่า เชษฐาเลื่อนผ้าห่มลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงช่วงตัวที่อุดมไปด้วยกล้ามท้องซิกซ์แพ็กเป็นลอนงาม และเต็มไปด้วยรอยเล็บเช่นกัน

    ตุลยดาก้มลงมองเล็บมือตัวเองทันที... ตายแล้ว! เธอไว้เล็บจริงๆ ด้วย

    หญิงสาวเงยหน้าขึ้น สองสายตาสอดประสาน ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกเมื่อเห็นหลักฐานคาตาว่าตัวเองอาจเป็นคนกระทำชำเราเขาจริงๆ แต่...มันจะเป็นไปได้หรือ เธอ ‘กิน’ เชษฐาไปแล้วจริงๆ หรือ!

    “หรือไม่เชื่อ” หนุ่มหน้าหวานทำตาแพรวพราว จากนั้นจึงเลื่อนผ้าห่มแสดงหลักฐานมัดตัวจำเลยไปเรื่อยๆ จากแผงอก มาจนถึงลำตัวอวดกล้ามเนื้อแข็งแรงแบบคนสุขภาพดีแต่เต็มไปด้วยรอยเล็บข่วน และทำท่าจะเลื่อนต่ำลงไปกว่านั้น

    “พอ!” เสียงใสร้องลั่น แต่ไม่อาจหยุดยั้งเชษฐาได้ง่ายๆ เพราะเขายังเลื่อนต่ำลงไปเรื่อยๆ ชนิดที่ว่าอีกนิดเดียวก็...

    หมับ!

    ตุลยดาคว้าเชษฐาไว้หมับ แต่เพราะกำลังตกใจจนมือสั่นไปหมด แทนที่จะจับมือ ก็กลับพลาดเป้า ไปโดน ‘เป้า’ จริงๆ แทน

    “กรี๊ด!” หญิงสาวร้องลั่น แทบเสียสติอยู่แล้ว เมื่อเผลอจับ ‘ของร้อน’ เข้าไปเต็มมือ

    นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!

     

    มาถึงก็อลวนเลยน้าคู่นี้

    มันยังไงกันน้าาาาาาาาาาาาาาาาา

     

     

     

     

     

     

     


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×