คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Darling __ 110%
Title: My Daling You're my grost , ที่รัก คุณเป็นผีของฉัน!! 2
Author: xxx
Pairing: TVXQ & SUJU Member
Rating: PG
----
"ฮยอกแจๆ ฮยอกแจๆ วู้ดๆ" จุนซูตะโกนเรียกเพื่อนรักที่ถูกขังไว้ในกรงเบาๆ
"หาา กะต้ากๆ" ฮยอกแจเดินย่องเบาออกมาพร้อมกับกลายร่างตัวเองให้เป็นคน (รั่วได้อีกนิยายกุ)
"ไปเที่ยวกันไหม"
"เที่ยวหรอ ที่ไหนดีล่ะ?"
"ป่าช้าโมกโพดีป่ะ"
"อีกแล้วหรอ ครั้งที่แล้วไปโดนไอ้ผีหน้าหล่อเยซองหลอกซะแทบตายเลยแหน่ะ T^T"
"ไม่ไป?"
"ไปสิ จุนซูรอฉันแปปนะ เดี๋ยวไปลาเพื่อนก่อน กะต้ากๆ" ฮยอกแจวิ่งกลับไปในเล้าไก่ ลั่ลล้ากับเพื่อนญาติก่อนจะเดินทะลุกรงออกมา
"ไปกันเถอะ"
"อื้มๆๆ"
--- ป่าโมกโพ ---
บรรยากาศในป่าตอนนี้มีแต่ความมืดกับเสียงหมาหอน พร้อมกับวิญญาณต่างๆนานาที่พากันลอยล่ะลิ่วขายของตอนกลางคืนยิ่งกว่า เยาวราชซะอีก - -*
"โห O[]o ทำไมวันนี้ผีมันเยอะยังงี้เนี่ยย"
"จุนซู เรากลับกันมั้ย"
"เห ทำไมล่ะ มีเพื่อนๆสนุกดีออก"
"แต่มันไม่ใช่ถิ่นเรานะ เราควรกลับอ้ะ T_T ดูสิผีมันมองเราหมดแล้ว"
"ไม่เห็นเป็นไรเลย เดินไปดูของกันเถอะ"
"แย่แล้วๆๆ ทุกโค้นน หลบเร็วไอ้หมอผียูชอนมันมาระรานเราอีกแล้ววว" เสียงตะโกนดังขึ้นหลังจากที่ทั้งสองผีเดินดูของ
"หา?? หมอผีงั้นหรอ เอาไงดีล่ะจุนซู" ฮยอกแจถามอย่างหวั่นๆ
"เห หมอผีงั้นหรอ"
"เราไม่น่ามาที่นี่เลยกลับกันเถอะ"
"เฮ้ยย กลัวไรเล่า! เราเป็นผีดี(มี??)นะ ยันต์เยินทำไรเราไม่ได้หรอก ไม่ต้องกลัวๆ"
"ToT"
"เอางี้ นายไปหลบอยู่แถวๆนู้นแล้วกัน เดี๋ยวฉันจะเดินไปหาซื้อของกินมาให้ แล้วค่อยกลับดีมั้ย"
"เอางั้นหรอ"
"อื้มๆ"
"ก็ได้ๆ ฉันจะรออยู่ตรงร้านขายยากันพระตรงนู้นนะ"
"อ่าๆๆ โอเค"
-- ด้านฮยอกแจ ---
"เอ่อ นายๆๆ" ฮยอกแจเอ่ยเรียกคนร่างสูงที่ยืนทำหน้าก๊งก้ง(??)อยู่
"什麼?" (อะไร?)
"ภาษาไรฟะเนี่ย นายเป็นคนโคเรียหรือป่าวอ่ะ?"
"什麼" (อะไร) <ป๋าฮันพูดไม่ได้ฟังไม่รู้เรื่องค้าบบ>
"นายพูดภาษาอังกิดทำไมฉันฟังไม่รู้เรื่อง @_@" (จีนลูกจีน -_-'' )
"我不明白你讲" (ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด)
"T_T ช้านฟางนายไม่รู้เรื่องงงงงง~~"
"What??"
"T^T ต้งม้งเหมียวขื่อ ต้งม่งเหมียวขื่อ โอละลือๆ ~~..." (ฮยอกเริ่มร้องเพลงของโน้ตอุดม)
"O[]o 您喜欢这个音乐?? 俺喜歡這個很多音樂" (คุณชอบเพลงนี้หรอ ผมชอบเพลงนี้มากเลย)
"อะไรเฉียงๆ เมียงๆ เนี่ย -_-^ I'don't speak English , you พูดหมายรุเรื่องเรยยย T^T"
___________ 60% ___________
"ย้ากก ข้าวสารเสก ~ ไหกันผี!!~ หม้อข้าวหุงพระ ~~ กรั่กๆๆ ตายแน่ไอ้พวกผีหรรษา~~" หมอผียูชอนว่า ก่อนจะกวาดตามองไปรอบๆ หาเหยื่อสักราย
"ฮ่าๆๆ ไอ้หมอผีกะล้งก๊องแก๊ง อะไรของแกน่ะ วะฮะฮ่าๆ ปัญญาอ่อนสิ้นดี~" จุนซูว่าพลางเดินเข้ามาเต๊ะ ไหกันผีแตกดังบึ้ม!!
"เฮ้ยย ไอ้ผีโลมา!! แกมาอยู่ที่นี่ได้ไงน่ะ ดีละ วันนี้ข้าจะจัดการแก!!"
ป๊อกๆๆ
"เฮ้ย ไอ้ยุนมีไรวะ" ยูชอนหันไปพูดกับยุนโฮที่อยู่ในย่ามสะพายสีแดง
"ไอ้เนี่ยมันกัดชั้นวะ T^T" ยุนโฮพูดพลางชี้ไปที่แจจุงที่กำลังงับแขนยุนโฮอยู่
"T^T กูไม่ใช่หมอคนโว้ยย กูเป็นหมอผี เมิงจัดการเองแล้วกัน พรึ่บ!" ยูชอนรูดซิบปิดย่าม ตามด้วยเสียงร้องโอดโอยตามมาไม่หยุด
"ปัญญาอ่อน!" จุนซูกล่าวเรียบๆ ก่อนจะยกหมอหุงข้าวพระขึ้นมา
"ปล่อยนะโว้ย!! ถ้ามันแตกขึ้นมาจะทำไง" ยูชอนพูดก่อนจะหยิบข้าวสารเสกมาปาใส่จุนซูอย่างบ้าคลั่ง
"โอ้ยย~~ โอ๊ยย อ๊ากก ~~ กลัว~~ ร้อน ปวดแสบปวดร้อนนน" จุนซูกล่าวก่อนจะค่อยๆปล่อยหม้อหุงข้าวพระแตกอีกดังโผล๊ะ
"เฮ้ยย =[ ]= หม้อหุงข้าวช้านนน ไอ้ผีโลมา แก โดนข้าวสารไปอีกเถอะ!!" ยูชอนหยิบข้าวสารเสกแล้วปาไปอย่างเมามันส์
"- -'' ปัญญาอ่อน ไอ้ข้าวสารนี่มันจะอะไรชั้นได้?" จุนซูว่าเรียบๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาปัดข้าวที่ติดอยู่บนหน้าตัวเอง
"แล้วมื่อกี๊???"
"บทละครสำหรับคนโง่"
"อ๊ากกกกกกก ไอ้โลมาา วันนี้แกตายยยยยยยยย"
___________ 30% _________
"อาคังอินๆๆ ฮึกๆๆ T^T ทำไมลุงปาร์คต้องตายด้วยค๊า ~ TOT" เด็กสาวอายุประมาณสิบขวบร้องไห้อยู่หน้าศพ
"เพราะมีหลานอย่างเธอมั้ง" คังอินตอบก่อนจะค่อยลากศพขึ้น ปอ เต็ก ตึ้ง
"อาคังอินน~~~~~"
"เอาน่า ^^ เด๋วอาจะใช้ไฟจุดอย่าง เอาแบบกลิ่นไหม้แบบหอมๆเลยเป็นไง ^^" คังอินบอกยิ้มๆ
"หลอกเด็ก !~"
"ลีทึก!! นายยังไม่ไปเกิดอีกหรอเนี่ย"
"ฉันอยากเป็นนางฟ้าแบบนี้ตลอดไป ^O^"
"นางฟ้าในคราบนรก -_-^"
"อะ ไอ้ คังอิน!!! แก ฉันจะสาปให้ได้งานดีกว่าสัปเหร่อ!!!"
"เฮ้ยย อย่านะ!!!" (ไม่ดีหรอลูก??)
"ทำไม หึ เพระาฉะนั้นเงียบไปซะ"
"OK จ้าาาาาาาาา"
______________ 20% ____________
รั่วได้อีก นิยายกู
ความคิดเห็น