ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FIC TVXQ&SJ ::My Darling You're the ghost ที่รัก คุณเป็นผี!?

    ลำดับตอนที่ #1 : Darling __ 120%

    • อัปเดตล่าสุด 30 พ.ย. 51


    My Daling You're my ghost , ที่รัก คุณเป็นผีของฉัน!!

     

    แนะนำตัวละคร

     

    เยซอง :: ผีดิบสุดเท่ร้อยปี อาศัยอยู่ ณ ป่าโมกโพ

    รยออุค :: ผีบ้านผีเรือนคอยเฝ้าบ้านของคิมฮีชอล

    ยุนโฮ :: หมอผีคอยจับผีที่อาศัยอยู่ ณ ต้นสาหร่ายทะเล (สปายรูรี่น่า -_-;;)

    แจจุง :: ผู้ที่เลี้ยงผีพรายน้ำไว้ในบ้านตัวเอง

    คิบอม :: ผู้ที่ชอบสะสมของลี้ลับ

    ดงแฮ :: เป็นผีพรายอาศัยอยู่ที่คลองน้ำดำหลังบ้านของแจจุง

    คยูฮยอน :: ผีหมาป่าชอบกินกระต่ายเป็นอาหาร

    ซองมิน :: เป็นผีพรายต้นไม้ชอบเลี้ยงกระต่ายเป็นชีวิตจิตใจ

    ชางมิน :: ยมทูติทรงพลัง

    ชินดง :: ยมบาล จัดการผีที่เกเร

    จุนซู :: เอ็ดดี้ผีน่ารัก เป็นผีที่เฝ้าสวนสนุกอยู่ ณ อ่างอาบน้ำของโลมา

    ยูชอน :: หมอผี (เพื่อนยุนโฮ)

    ฮยอกแจ :: เป็นผีไก่เป็นเพื่อนรักกับจุนซู

    ฮันกยอง :: ผีจีนที่พัดหลงมาอยู่เกาหลี - -"

    ฮีชอล :: ชายสวย -_-;; เป็นดาราดังจากเรื่อง ซินเดอเรลล่ากับคนแคระทั้งเจ็ด

    ซีวอน :: ชายหนุ่มที่อยากโด่งดัง แต่ก็ไม่มีชื่อเสียง

    คังอิน :: สัปเหร่อที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในเกาหลี

    ลีทึก (ทึกกี้) :: นางฟ้าในวัด +_+

     

    _________________________

     

     

    Title: My Daling You're my grost , ที่รัก คุณเป็นผีของฉัน!! 1


    Author: xxx

    Pairing: TVXQ & SUJU Member

    Rating: PG

     

     

              ----

     

                "ไอ้ผีบ้า!!! แกเลิกร้องออกมาได้มั้ย!! บ้านชั้นไม่ใช่สุสานศพนะเฟ้ย!!~" เสียงดาราดังฮีชอลตะโกนขึ้น

                ก็แน่ล่ะวันนี้เค้ายังไม่ได้นอนเลย!! ไอ้ผีเวรนี่มันดันร้องซะดังลั่น โถ่เว้ย!! (ชินซะแล้ว)

                "วี้ดด วิ้ววว~~"

                "แกเป็นเปรตหรือไร !! วี้ดวิ้วไรไม่ทราบ!! หนวกหูโว้ย!!" ฮีชอลยังคงจะโกนไปเรื่อยๆ

                "ว๊ากก เวิ้กก วี๊ดด ว๊ายยย" เสียงยังคงดังต่อเนื่องไปเรื่อยๆ

                "-*-" ฮีชอลปวดหัวเคอะ ^^

                "ว๊าก แว้กก โวกก วายยย~~~"

                "โถ่เว้ย!!" ฮีชอลตัดสินใจเดินออกมากะชากประตูออก

                แล้วก็ต้องตกใจเพราะพบกับชายแปลกหน้า สงสัยนี่คงเป็นเหตุให้ผีบ้านผีเรือนของเค้าร้องดังขึ้น

                "เฮ้ยย!! ไอ้บ้านายเป็นใครเนี่ย!!" ฮีชอลถามอย่างตกใจ

                "คุณคือคิมฮีชอลจริงๆหรอครับ!?" ชายแปลกหน้าถาม

                "ใช่!!" ฮีชอลตอบก่อนจะสำรวจหนุ่มตรงหน้า

     

                หน้าหล่อ ปากแดง ผิวพรรณดี ทรงผมเข้ากับหน้า สันจมูกโด่ง คนไรว่ะหล่อชิบอ๋ายย~~

                "คือผมชื่อ..." หนุ่มแปลกหน้ายังถามไม่ทันจบฮีชอลก็ขัดขึ้นมาก่อน

                "ฉันไม่ได้อยากรู้ว่านายชื่ออะไร อยากรู้ว่านายมีอะไรกับฉัน" ฮีชอลพูดอย่างงงๆ

                "คือผมเป็นนักแสดงกะจอกมากคับ! ผมอยากดังเหมือนคุณคิม "

                "แล้วมาหาชั้น?"

                "ผมอยากให้คุณช่วยสอนเท็คนิคน่ะค้าบ"

                "เทคนิค?"

                "เทคนิคการแสดงน่ะค้าบ ^^"

                "บ้าจริงๆ นายชื่ออะไร"

                "ผม เชวซีวอน ครับ!"

     

     

    _________ 30% _________

     

                "ไอ้ยุนโฮนี่มันจะตีหนึ่งแล้วนะโว้ย!! ผีพรายน้ำของแกยังไม่โผล่ขึ้นมาสักตัวเลย!!"

                "-*- ใจเย็นๆเซ่เมิงง รอสักพักเดี๋ยวก้โผล่มาเองแหล่ะหน่า -_-"

                "ใจเย็นมาสี่ชั่วโมงแล้วนะโว้ยย กุบอกให้ไปสวนสนุกผีสิงนั่นก็ไม่เชื่อ ถ้าไปคงได้ไอ้ผีโลมานั่นแล้ว -_-"

                "เมิงง ~ ดูนั่นดิ =[]= อะไรฟะนั่น" ยุนโฮพูดขึ้นอย่างตกใจ

                "ผีพรายหรอเมิงง"

                "เมิงก็ดูสิฟะไอ้ยูชอน -__-^ เฮ้ย!! มันเดินมาทางนี้แล้ว จับไว้ๆๆ" ยุนโฮพูดพลางกางตะข่ายดักผีด้วยยันต์วิเศษ

               

                            ผ่างง!~~~

     

                "เฮ้ยย!! อะไรเนี่ยย ปล่อยช้านนะโว้ยยย"

                "เฮ้ยไอ้ยุน ทำไมมันพูดได้วะ!?"

                "นั่นดิ"

                "แล้วทำไมฉันจะพูดไม่ได้เล่าโว้ยย!!"

                "นายเป็นคนหรอ!?" ยุนโฮและยูชอนถามขึ้นพร้อมกัน

                "ใช่ ฉันเป็นคน!!!"

                "ห๊าาา?"

                "ฉันเป็นคน มีชื่อด้วย ฉัน คิมแจจุง!!"

     

    _________ 30% _________

     

     

                "คุณนายแจจุงหายไปไหนเนี่ย T^T ทำไมบ้านมันมืดเช่นนี้~~"

               

                            กรุ๊กๆ กรู๊ววว~~~

     

                "อ๊ากก ไอ้หมาบ้า แกหอนอะไรฟะ"

                "ดงแฮ มันหอนแกนั่นแหละ แกเป็นผีนะโว้ยย"

                "แกก็เป็นผี ซองมิน" ดงแฮพูดเหน็บแนม

                "-_-^ แกเป็นก่อนชั้น"

                "ก้อชั้นตายก่อนแก"

                "ถูก!! เพราะฉะนั้นแกเลยแก่กว่าชั้น 20 ทศกรรณ์"

                "-_-^ เท่าไหร่น่ะ"

                "200 ปี ว่ะ ฮะฮ่าา"

                "-  -''"

     

                            ก๊อก ก๊อก ก๊อก

     

                "อ๊ากก เสียงอะไรเนี่ยย T^T"

                "แกกลัวไรวะดงแฮ" ซองมินถามงงๆ

                "ผี~~"

                "ทั้งๆที่แกก็เป็นผีอ่ะนะ"

                "อื้มม ~~ T^T"

               

                       ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!

                เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย

     

                "คุณชายคิมอยู่มั้ยคร้าบบบ" ชายอยู่นอกประตูตะโกนขึ้น

                "ซองมินเอาไงดีอ่ะ"

                "แกออกไปต้อนรับดิ"

                "เค้าจะเห็นฉันมั้ยว่ะ!?"

                "ไม่รู้ว่ะ" ซองมินตอบอย่างงงๆ แล้วก็ดันหลังดงแฮให้ไปเปิดประตู

               

                            ผ่างงงง~

     

                "สวัสดีครับ" ชายหนุ่มทักขึ้น

                "เอ่อ ดี" ดงแฮตอบอย่างงงๆ เห็นกรูด้วยหรอฟะ!?

                "ผมมาหาคุณคิมแจจุงน่ะครับ"

                "-*- เอ่อ แป๊ปนึงนะ ซองมินนน ซองมินน คุณนายแจจุงไปไหนฟะ" ดงแฮหันไปถามซองมินที่ยืนหลบอยู่หลังประตู

                "เอ่อ เดี๋ยวนะครับ คุณพูดกับใครหรอ?" ชายหนุ่มถามอย่างงงงวย ก็ยืนกันสองคนนี่หว่า แล้วซองมินไหน?

                "ห๊า ?? นายมองไม่เห็นซองมินงั้นเหรอ?" ดงแฮถามกลับ เห็นเค้าแต่ไม่เห็นซองมินเนี่ยนะ

                "ใครหรอคับ?"

                "เค้ายืนอยู่ข้างฉันแล้วเนี่ย ใช่มั้ยซองมิน" ดงแฮถาม ซองมินก็ได้แต่พยักหน้า

                "-*- ผมไม่เห็นอ่ะ คุณละเมอป่ะเนี่ย ว่าแต่คุณชายคิมไปไหนล่ะครับ?"

                "ไม่รู้อ่า ว่าแต่นายมาทำไม? -_-^"

                "เอ่อคือผมสั่งของเกี่ยวกับก้อนหินพลังสีแดงไว้กับคุณชายคิมน่ะครับ เค้าบอกให้ผมมาเอาวันนี้"

                "-*- หินสีแดงหรอ?" ดงแฮถามก่อนจะนึก คงเป็นหินที่คุณแจจุงเก็บได้ในคลองน้ำดำหลังบ้านแล้วก็เอามาพ่นเป็นสีแดงล่ะสิ โดนหลอกแล้วพ่อหนุ่มน้อย

                "ครับ ไม่ทราบว่าคุณชายคิมจะกลับมาเมือ่ไหร่หรอคับ?"

                "-_- ไม่รู้สิ นายเข้าไปนั่งรอก่อนแล้วกัน"

                "เอ่อ คือผมว่ามันคงไม่เหมาะมั้งครับ"

                "ไม่เหมาะงั้นหรอ? ยังไงล่ะ? หรือว่านายกลัวฉันงั้นหรอ ไม่ต้องกลัวหรอกหน่า" ดงแฮยิ้มขำๆ

                "ไม่ใช่ครับ คือคุณเป็นผู้หญิง แล้วผมอ่ะ เป็นผู้ชาย อยู่กันสองต่อสองคงไม่เหมาะ"

                "ผู้หญิง นายใช้ส่วนไหนคิดเนี่ยย นายชื่ออะไร -_-^"

                "เอ่อ คิมคิบอมครับ"

                "ดีจำไว้นะคุณชายคิมคิบอมผมน่ะ...ผู้ชายทั้งแท่งคร้าบบบบ"

     

    _________ 50% _________


    โอะๆๆ เป็นไงบ้าง??

    เป็นนิยายเรื่องแรกของชีวิตเลยนะเนี่ย

    T^T

    ออกแนวรั่วๆ

    เราจะลงครั้งล่ะสองตอนนะ

    ถ้ามีคนอ่านเยอะๆอ่ะ

    :))

     

    คือแบบไม่ต้องโหวตให้นิยายเราก็ได้

    แต่อยากให้ลงความเห็นนิดนึงอ่ะ

    T_T คือเราไม่รุ้ว่านิยายเรามันเป็นยังไง

    ควรแก้ตรงไหน

     

    ยังไงก็ช่วยบอกเราหน่อยนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×