[KooKV] Something สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่านาย

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 3 : น้องผู้หญิงคนนั้น

Chapter 3

 

 ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ซึ่งผมสงสัยมาน้องคนนี้เป็นใครว่ะ

"ม๊า น้องคนนี้เป็นใครอะ"

"ม๊าก็ไม่รู้เห็นจีมินบอกว่าเด็กคนนี้มาลับๆล่อๆอยู่หน้าบ้าน"

"พี่แทแทช่วยหนูด้วยยยย~~~  ไอพี่เตี้ยนี้มันจับหนูมา"น้องเค้ารู้จักชื่อผมได้งัย แต่ตลกชื่อที่น้องเค้าเรียกไอจีม ผมได้แต่หัวเราะในใจก่อนจะเอ่ยถามน้องเค้า รู้สึกว่าไอจีมมันจะเหม่อลอยไปไหนแล้วก็ไม่รู้

"น้องรู้จักชื่อพี่ได้งัย"

"พี่นัมจุนเล่าให้ฟัง"พี่นัมจุน เอ๊ะ!!

"อย่าบอกนะว่า....."

"ใช่ แล้วหนูเป็นน้องสาวของพี่นัมจุนคะ ชื่อ คิม อาร์มี่ คะ ｡^‿^｡ "

"อ่อ ม๊าจำได้แล้ว ตอนนั้นนัมจุนก็เล่าให้ม๊าฟัง ว่ามีน้องสาวอยู่หนึ่งคน คนนี้สินะ แล้วหนูมาทำอะไรที่นี้"แม่พูดรัว จนพวกผมไม่อยากฟัง

"คือ หนูขอมาอยู่ด้วยอะนะ จนกว่าพี่นัมจุนจะกลับมา ส่วนพ่อแม่ก็ไปเที่ยวฮันนีมูนกัน เรื่องนั้นพี่นัมจุนไม่ได้บอกไว้หรอค่ะ?"น้องเค้าพูดรัวๆ

"ตายจริง โทษทีนะจ๊ะ น้าลืม555  แล้วนี้กินข้าวมายังจ๊ะ ถ้ายังอยากกินอะไรบอดน้าเลยนะ ^_^ "

"อืม งั้นขอสปาเก็ตตี้ หน่อยได้มั้ยคะ ^_^"

"ได้สิจ๊ะ งั้นรวดทำเป็นอาหารเที่ยงเลยหละกัน ตอนบ่ายม๊ามีนัด แทก็ดูแลน้องอาร์มี่ดีๆหละ"โอ้วโห้ววว ได้ใหม่แล้วลืมเก่าสินะ เชอะ

"คร้าบบบ ม๊า"พอผมพูดจบม๊าก็เดินไปห้องครัว

"พี่แท~~~"น้องเค้าหันหน้ามามองผม พร้อมทำปริ๊บๆ

"ว่า?"

"ขนมเค้กนี้ของใครอะ"ของใครว่ะ ผมมองตามนิ้วของน้องเค้า อิเหี้ย แม่.งโครตเละ

"ไม่รู้อะ เฮ้ย!! มึง ของมึงหรอว่ะ"ผมหันไปถามไอม้าที่ตอนนี้หน้าซีดเผือก

"อ....เออ ของกูเอง ห้ามล้อนะสัส"

"เออๆ กูไม่ล้อหรอกสัส เฮ้ย!!!"ผมหันกลับไปน้องอาร์มี่ที่ตอนนี้กำลังกินเค้กที่ไอโฮปทำ เชดดดด กินได้งัยว่ะ 

"อร่อยดีหนิพี่ แต่หวานไปนิดนึง ส่วนช็อคโกแล็ต ก็ขม อร่อยดี ใครไม่ชอบแต่หนูชอบนะ อย่าเศร้า ครั้งแรกก็เป็นงี้หละฝึกฝนเดี๋ยวมันก็ดีเอง"น้องเค้าเงยหน้าขึ้นมาพูด พูดจบก็สนใจเค้กที่ไอโฮปทำต่อ

"จริงดิ อ๊ากกกกกกร๊ากกกกกก"เอิ่มคือมึงดีใจอะไรขนาดนั้นว่ะ

"พี่แทกินป่ะ เอ่อ.....ข้างพี่นั้นใคร แฟนพี่หรอ"น้องงงงงงงง ทำไมทำกับจังซี้

"ม...ไม่ใช่ 0///0 อันนี้น้องจองกุก น้องของไอโฮป" อิเห้ น้องเค้ามองกูตอนไหนว่ะ

"อ่อหรอ แล้วไอพี่เตี้ยนี่ใคร? เห็นเหม่อตั้งแต่เช้าแล้ว"น้องเค้าพูดพลางหันไปหาไอจีมที่ตอนนี้เหมือนวิญญาณออกจากร่าง นิ่งเหมือนหุ่นชิบหาย

"อ่อ นี้จีมิน ไอเหี้ยจีม ไอจีม"ผมเขย่าตัวมันจนผมเหมือยมือไปหมดแล้ว

"ห้ะ!! อะไรมีไรกับกู"

"กูไม่มีไร แต่มึงอะเป็นเหี้ยไรเหม่อลอยนะเรา คิดถึงแฟนหรอจ๊ะ เดี๋ยวนี้มีฟงมีแฟน แล้วไม่บอกเพื่อนนะเราอะ"แทฮยองพูดเชิงหยอกเย้า โดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองมีอีกคนกำลังมองอยู่นั้นสับสนเอามากๆ

End chapter 3

1คอมเม้น=1,000,000กำลังใจ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ไรท์ขอโทษนร้าาา~~ ขอโทษจริงๆ ช่วงนี้ไรท์ไม่ค่อยว่าง แต่ก็จะทยอยอัพ

อย่าทิ้งฟิคเรื่องนี้นะ ไรท์ลาแค่นี้ก่อนนะคะ ติชมกันได้ บีย์

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~