คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter II - Episode 3
ยูบา.
หลังจากฝ่าฟันความร้อนระอุของทะเลทรายมาอย่างยากทรหดได้สำเร็จ ในที่สุดเราก็ถึงยูบากันซักที...
เอสได้เเยกตัวออกจากกลุ่มไปก่อนหน้านี้แล้ว เนื่องจากหนวดดำที่เขากำลังตามล่าอยู่ไม่ได้อาศัยอยู่ที่อลาบัสต้าอีกต่อไป จึงไม่มีเหตุผลอะไรให้เขาต้องรั้งตัวอยู่ที่นี่ต่อ
ทว่าก่อนจากกัน เจ้าตัวไม่ลืมโยนกระดาษเปล่าๆแผ่นหนึ่งไปให้กับลูฟี่ มันคือกระดาษที่จะนำทางให้พวกเรามาพบกันอีกครั้ง แม้ว่าจะอยู่ไกลเเค่ไหนก็ตาม บีเบิร์ลการ์ด
“ เอาไปสิ ”
เอสยื่นกระดาษแบบเดิมอีกแผ่นให้กับไรเดน เธอก้มมองที่มือของเขาก่อนจะรับมันมาอย่างงงๆ จากนั้นจึงเงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าที่มีกระประปรายด้วยสีหน้าตั้งคำถาม ทำไมเขาถึงต้องให้สิ่งนี้กับเธอด้วยล่ะ ?
ร่างสูงยิ้มกว้างให้หญิงสาวแทนคำตอบ เขาจับหมวกของตนเองเล็กน้อย ..อาทิตย์อัสดง ท้องฟ้าสีส้มยามเย็นสาดกระทบกับผิวกายเปลือยเปล่าด้านหลัง ขลับให้ชายหนุ่มดูดีขึ้นจากเดิมเป็นเท่าตัว
“ ถึงจะแค่ระยะเวลาสั้นๆ เเต่พวกเราก็เป็นเพื่อนกันเเล้วนะ ”
ไรเดนสบตากับชายหนุ่มอย่างต้องการสื่อความหมาย เธอกำกระดาษแผ่นนั้นเเน่นโดยไม่รู้ตัว
เพื่อนงั้นเหรอ..
“ ไว้เจอกันนะ.. เอย์ ” เขากล่าวทิ้งท้ายเพียงเเค่นั้น
...รู้ตัวอีกที เอสก็ได้หายออกไปจากสายตาของทุกคนเสียเเล้ว
ฝุ่นทรายคละคลุ้งตลบอบอวนไปทั่วบริเวณ เสียงหวีดหวิวกรีดร้องของสายลมพัดผ่านบาดหูพวกเราทุกคนเป็นว่าเล่น สภาพของเมืองยูบาตอนนี้ดูเเปลกออกไปกว่าที่คาดคิดเอาไว้จากคำบอกเล่าของวีวี่ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวลปะปนกับความสงสัยไปในทีเดียวกัน
หญิงสาวเบิกตากว้าง ลมทรายบางส่วนเปิดเผยให้เห็นเมืองด้านหน้าไกลๆ ในตอนนี้เธอสามารถบอกเหตุผลนั้นได้เเล้ว
ยูบากำลังถูกพายุทรายเข้าถล่ม !
พวกเราเข้าไปยังที่นั่นในทันที พายุทรายก่อตัวทับถมจนตอนนี้เมืองทั้งเมืองเเทบจะจมลงไปในกองทรายจนหมดสิ้น วีวี่และทุกคนสำรวจที่นี่ไปพลาง ..ก่อนจะได้พบกับชายเเก่คนหนึ่งที่เป็นคนรู้จักของวีวี่ในสมัยเด็ก ลุงโตโต้ เขาบอกว่าคณะปฏิวัติที่พวกเรากำลังตามหาตอนนี้ได้ย้ายไปอยู่ที่แคทลียากันแล้ว เมืองเเรกที่เราลงจอดหลังจากขึ้นมายังเกาะอลาบัสต้าแห่งนี้
คนพวกนั้นตั้งใจที่จะยอมพลีกายถวายหัวเพื่อการปฏิวัติครั้งสุดท้าย โดยเป้าหมายของพวกเขาคือราชาแห่งอลาบัสต้าพ่อของวีวี่ ชายชราคนนั้นอยากจะให้วีวี่หยุดพวกนั้นให้ได้ ..หยุดลูกชายของเขา โกซ่า หัวหน้าของคณะปฏิวัติอาณาจักรอลาบัสต้าในขณะนี้
ในท้ายที่สุด... วีวี่ต้องการที่จะหยุดการปฏิวัติครั้งนี้ และหยุดเรื่องราวทั้งหมดไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ทว่าลูฟี่กลับไม่คิดจะเอาด้วย เนื่องจากเป้าหมายหลักๆของเขาคือการจัดการกับคร็อกโคไดล์ ไม่ใช่คณะปฏิวัติ นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ทั้งคู่ทะเลาะกันใหญ่โต
ไรเดนเลือกที่จะเชื่อมั่นในการตัดสินใจของลูฟี่ผู้เป็นกัปตัน ดังนั้นเธอเลยไม่ได้เข้ามาห้ามสถานการณ์ รวมถึงคนอื่นๆด้วยเช่นกัน
..ในที่สุดลูฟี่ก็สามารถดึงความต้องการจากก้นบึ้งของหัวใจวีวี่ออกมาได้สำเร็จ ในความเป็นจริงเเล้ว วีวี่เองก็อยากจะจัดการกับคร็อกโคไดล์เหมือนกัน จัดการกับตัวต้นเหตุที่ทำให้อาณาจักรของเธอต้องเป็นเเบบนี้ แต่ทว่าด้วยหน้าที่เเละอะไรต่างๆจึงต้องห่วงอาณาจักรเเละพ่อของเธอก่อนเป็นอันดับเเรก นั่นจึงทำให้เธอต้องเเบกรับเรื่องราวอะไรหลายๆอย่างไว้คนเดียว
ลูฟี่เสนอที่จะเป็นพลังให้กับหญิงสาวแม้ว่าตัวจะตาย เพราะความที่พวกเราเป็นพวกพ้องกัน นั่นจึงทำให้วีวี่ตัดสินใจครั้งสุดท้ายได้
พวกเราจะไปจัดการกับคร็อกโคไดล์
ที่เมืองเเห่งการพนัน เรนเบส
“ โอ้สส!! ฉันจะไปอัดคร็อกโคไดล์เอง!! ”
โดยมีลูฟี่คอยเป็นตัวนำในครั้งนี้ ทั้งคร็อกโคไดล์ ทั้งบริษัทบาร็อคเวิร์ค ทั้งคนที่จ้องจะทำลายอาณาจักร จะต้องล้มให้ได้เลย !
เมืองเรนเบสคือเมืองที่ขึ้นชื่อเรื่องการพนันเเละบ่อนคาสิโน ที่นี่ตั้งอยู่ห่างจากยูบาไปทางทิศเหนือเดินทางหนึ่งวันก็มาถึง เเละเนื่องจากที่นี่ไม่ได้มีส่วสเกี่ยวข้องกับสงครามภายใน นั่นจึงทำให้มันค่อนข้างสงบสุขเเละไม่มีกลิ่นอายของความตายหรือความอดอยากแห้งเเล้ง
พวกเราเคยถูกพบหน้าอยู่ก่อนเเล้วตั้งเเต่เข้าเเกรนด์ไลน์มา เเถมยังเคยเจอพวกระดับสูงของบาร็อคเวิร์คหลายๆคนในการเดินทางอีกด้วย ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเดินทางเข้าเมืองอย่างระมัดระวังตัว เพราะถ้าหากถูกเจอตัวเข้าก่อนอาจจะเป็นปัญหาเอาได้
ไรเดนยังจำได้เกี่ยวกับผ้าที่ทุกคนผูกเอาไว้ที่เเขน มันเป็นสัญลักษณ์บอกตัวตนเนื่องจากศัตรูของเราหนึ่งในนั้นสามารถเลียบเเบบใบหน้าหรือท่าทางของสมาชิกทุกคนได้ หรือจะพูดให้ถูกเลยก็คือสามารถสวมรอยเป็นพวกเราทุกคนได้ทุกเมื่อนั่นเอง ดังนั้นจึงต้องหาทางรับมือเพื่อความปลอดภัยเอาไว้ซะก่อน
และเเล้วตอนนี้พวกเราก็เข้ามาในรังของศัตรูเป็นที่เรียบร้อย...
“ เอาเป็นว่าไม่ว่าศัตรูหน้าไหนจะเข้ามา ฉันก็จะเป็นคนปกป้องเอย์ซัง นามิเเล้วก็วีวี่เอง ”
ซันจิพูดขึ้นอย่างมั่นใจในขณะเดิน เขาสวมมาดเป็นเจ้าชายที่จะรอขี่ม้าขาวไปช่วยเหลือเจ้าหญิงที่กำลังตกอยู่ในอันตราย ก่อนจะเขยิบตัวเข้าไปเกาะเกะไรเดนที่เดินอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนักด้วยท่าทางระริ้กระรี้
“ ยังไงก็ลองเรียกผมว่าพริ้นดูสิครับ!♡ ”
“ พริ้น ” ร่างบางพูดเสียงเรียบ เธอไม่ได้มีอารมณ์ร่วมใดๆกับคำพูดเมื่อกี้เลยสักนิด
ทว่าก็ดูเหมือนจะทำให้ชายหนุ่มผมทองรับดาเมจเข้าไปเต็มๆ เขาล้มลงคุกเข่าบนพื้นทรายพร้อมกับเลือดสีเเดงสดที่ค่อยๆไหลลงมาจากรูจมูกโด่ง เหมือนจะเห็นถึงซาวด์เอฟเฟกต์ประกอบฉากสีชมพูวิบวับด้านหลังของซันจิอยู่กลายๆ
เอย์ซัง.. กำลังเรียกเราว่าเจ้าชาย !
“ พริ้น ”
คราวนี้เป็นโซโรที่พูดขึ้นมาบ้าง เเต่กลับได้รับการตอบรับจากซันจิที่เเตกต่างออกไปจากไรเดนอย่างสิ้นเชิง
“ เดี๋ยวอัดเเกปลิวเลยนี่!! ”
โซโรเเคะหูอย่างไม่ใส่ใจ ก็ไม่เห็นจะเท่าไหร่... นักดาบผู้ยิ่งใหญ่ยังดูดีกว่าเลย
นักดาบที่ปกป้องเจ้าหญิง.. อัศวิน ?
คนผมเขียวเหลือบมองไรเดนที่เดินอย่างไม่สนใจใคร ลำตัวตั้งตรงรูปร่างสูงสง่า กับการก้าวเดินที่มั่นคงไม่สั่นคลอนเเม้จะต้องกับเเสงเเดดจ้ามาทั้งวัน ลักษณะท่าทางของเธอราวกับราชนิกุลอันสูงส่ง ..หากจะบอกว่าตนเองเป็นเจ้าหญิงเหมือนกับวีวี่ละก็คงจะมีเเต่คนปักใจเชื่อ
อืม ก็ไม่เลวนะ..
“ น้ำ~~~ !! ”
ลูฟี่วิ่งโร่เข้าไปในเมืองอย่างไม่สนใจใคร ปากก็พร่ำบอกหาน้ำอย่างกระหายอยาก ของกินเเละเครื่องดื่มเป็นสิ่งเเรกที่เขาถามหาจากที่นี่ ยังดีหน่อยที่คราวนี้เจ้าตัวไม่ได้หิ้วปีกไรเดนไปด้วย
รึเปล่านะ ?
“ โอ๊ะ ! จริงสิ ”
ชายหนุ่มเบรกเท้าเอี๊ยดจนเกินฝ่นตลบไปทั่วบริเวณ อูซปที่วิ่งตามกัปตันของทีมไปจำต้องเบรกตามอย่างช่วยไม่ได้ เขาหันมาทางพวกเราที่เหลือด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจะใช้เเขนยางยืดของตนเองพุ่งเข้ามาทางฝั่งนี้อย่างรวดเร็ว
“ หมัดยางยืด! ”
ฟิ้ว~...
หมับ !
เเขนของลูฟี่รัดเข้าที่ร่างกายของไรเดนอย่างพอดิบพอดี ร่างสูงยิ้มร่าในความสำเร็จเเละความเเม่นยำของตัวเอง ขณะที่หญิงสาวได้เเต่ยืนทำใจอยู่ตรงนั้น
ไม่รอช้าลูฟี่ก็ดึงเธอเข้าไปหาพร้อมทั้งหิ้วร่างที่ดูจะสูงกว่าอย่างเธอวิ่งต่อไปทันที
“ ลูฟี่ !! / เจ้าบ้า !! ” ทุกคนตะโกนไล่หลัง โดยเฉพาะโซโรกับซันจิที่ดูจะโกรธเเค้นกว่าเป็นไหนๆ
ลูฟี่หิ้วเธอเข้ามายังร้านอาหารเเห่งหนึ่ง ก่อนจะวิ่งเข้าไปในร้านพร้อมกับอูซปในทันที ตามด้วยการสั่งน้ำจากบาร์อย่างรีบร้อน โดยไม่ได้สังเกตเห็นใครบางคนที่นั่งอยู่ข้างๆพวกเราทั้งสามเลยเเม้เเต่น้อย
ยกเว้นไรเดน..
เธอจ้องนาวาเอกสโม๊กเกอร์เจ้าปัญหา กับลูกน้องสาวสวมเเว่นผมสั้นที่นั่งอยู่ข้างๆ ในขณะเดียวกันอีกฝ่ายก็เหมือนจะรับรู้ได้ถึงตัวตนของพวกเรา ทำให้ทั้งคู่หันมาสบตากันอย่างเลี่ยงไม่ได้
ทั้งลูฟี่เเละอูซปเองก็หันมามองทางนี้เหมือนกัน ...ทำให้ตอนนี้ทั้งสองฝ่ายต่างก็จ้องมองกันไปมาจนเกิดบรรยากาศเดตเเอร์ขึ้นดื้อๆ โดยสองหนุ่มกลุ่มของเธอกำลังอมน้ำที่พึ่งกินเข้าไปหมาดๆพอดี
“ .... ”
พรวดดด!!
เป็นดังคาด... น้ำที่พุ่งออกจากปากลอยข้ามหัวไรเดนเข้าไปประทะกับใบหน้าของทั้งสองอย่างจัง โดยฝีมือไม่ใช่ใครที่ไหน เเต่เป็นลูฟี่เเละอูซปนั่นเอง..
และเเล้วมหกรรมการหนีพวกทหารเรือก็ได้เริ่มต้นขึ้นเป็นครั้งที่เท่าไหร่เเล้วก็ไม่รู้ แกนนำไม่ใช่ใครที่ไหนเเต่เป็นสโม๊กเกอร์เจ้าเก่าเจ้าเดิมที่ครอบครองการไล่ล่าพวกเรามาเเล้วมากกว่าสามรอบ ตายยากตายเย็นเเถมยังกัดไม่ปล่อย สวรรค์ก็ช่างเล่นตลกชอบส่งคนพวกนี้มาเหลือเกิน
ไรเดนอยากจัดการพวกนั้นไปให้พ้นๆเเต่ลูฟี่กลับเลือกที่จะชิ่ง เเขนข้างหนึ่งของเขาหิ้วหญิงสาวเอาไว้บนไหล่ ส่วนเเขนอีกข้างก็หิ้วถังน้ำมาด้วย ช่างเป็นคนที่มีเรี่ยวแรงเยอะเกินตัวจริงๆ ไม่พอแถมยังวิ่งเร็วอีกต่างหาก
เเละเธอก็ได้รู้คำตอบของสาเหตุที่ลูฟี่ไม่คิดจะสู้กับสโม๊กเกอร์ นั่นก็เพราะว่าเขาต้องการจะตรงไปหาคร็อกโคไดล์เลย แทนที่จะมาเสียเวลากับกองทัพเรือที่ไม่รู้ว่าจะรับมือได้รึเปล่า แถมอาจจะโดนพวกของบาร็อคเวิร์คเเละทหารเรือจู่โจมเข้ามาพร้อมๆกัน มีเเต่เสียกับเสีย
ดังนั้นมันจึงมีอยู่ทางเดียวนั่นก็คือการพุ่งชน ก็เข้ามันไปทั้งอย่างงี้เลยนี่เเหละ
“ ชิ! แยกย้ายกันจะดีกว่า ” ซันจิเสนอความคิด
“ ดูเหมือนจะอย่างนั้นนะ ” โซโรเห็นด้วย
“ โอ้ส! งั้นไว้เจอกันนะ !! ”
ทุกคนเเยกตัวออกไปกันคนละทิศละทาง นามิ ซันจิเเละอูซปไปทางด้านขวา ส่วนโซโรเเละวีวี่ไปทางด้านซ้าย ไรเดนเเละลูฟี่กระโดดขึ้นไปด้านบนของหลังคาตึก ก่อนที่เจ้าตัวจะปล่อยเธอลงเเล้ววิ่งตามกันไป
“ แน่จริงก็ตามมาเส้ เจ้าควัน ” ไม่พอชายหนุ่มหันไปกวนประสาทสโม๊กเกอร์ด้วย
อีกฝ่ายใช้ความสามารถควันของตนเองบินขึ้นมาหาพวกเรา ไรเดนไม่รอช้าหยิบง้าวของตัวเองออกมาตัดผ่านร่างนั้นทันที แต่ทว่าด้วยความเป็นควันง้าวจึงคว้านโดนเพียงอากาศเปล่าๆซึ่งเป็นช่องว่างระหว่างควันเท่านั้น
‘ โจมตีไม่โดน.. ทำยังไงถึงจะสามารถจัดการกับอะไรพวกนี้ได้นะ ’ ไรเดนคิด ผู้ใช้พลังของผลปีศาจรับมือยากกว่าที่คิด โดยเฉพาะเจ้าพวกที่สามารถเปลี่ยนเเปลงร่างกายของตนเองได้อย่างอิสระแบบนี้
พลันหญิงสาวก็หวนนึกถึงใบหน้าฝ้ากระของใครบางคน ถ้ามีพลังไฟที่สามารถต้านควันได้เเบบเอสก็ดีสิ ไม่รู้ว่าไฟฟ้าจะสามารถใช้ได้ผลกับควันรึเปล่า
ควันพวกนั้นขยายตัวห่อหุ้มพวกเราเอาไว้ ลูฟี่เห็นท่าไม่ดีรีบใช้ลูกโป่งยางยืดขยายตัวเองเเละพาเธอพุ่งลงไปยังพื้นดินทันที ตามด้วยสโม๊กเกอร์ที่ติดสอยห้อยตามทะยานลงมากระเเทกกับพื้นด้านล่าง
ทั้งสองรีบตั้งตัวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะลุกขึ้นวิ่งหนีอีกฝ่ายไปอีกทาง
“ เกือบไปแล้วเชียว ”
ลูฟี่พูดขึ้นด้วยสีหน้าหวั่นๆ เขาสู้ควันไม่ได้เลยจริงๆ ล่องลอยไปมาแบบนั้นจะให้ต่อยโดนได้ยังไง เเค่หนีก็ยังเเทบจะหนีไม่ได้
เเต่ถึงจะพูดอย่างนั้น.. ทั้งสองก็ไม่ได้มีความรู้สึกกลัวเเต่อย่างใดที่ศัตรูดูท่าจะเเข็งเเกร่งกว่า...
พวกเราวิ่งมาถึงตึกที่มีรูปปั้นจรเข้ขนาดใหญ่อยู่ด้านบนอย่างรวดเร็ว ที่นี่คือที่ที่คร็อกโคไดล์อาศัยอยู่ บ่อนคาสิโนขนาดใหญ่ของเรนเบส เป้าหมายหลักๆของพวกเรา
ไรเดนเจอเข้ากับโซโร นามิเเละอูซป ขณะเดียวกันสโม๊กเกอร์ก็ยังคงวิ่งตามพวกเรามาอย่างไม่หยุดหย่อน จะสลัดให้หลุดก็คงยาก ดังนั้นลูฟี่จึงตะโกนบอกให้พวกเราตรงเข้าไปยังด้านในตึกทันที
ลูฟี่เปิดประตูเข้าไป ก่อนจะตะโกนก้องเสียงดังท่ามกลางเหล่านักพนันที่กำลังเล่นการพนันกันอยู่ พวกนั้นดูเหมือนจะหันมาสนใจชายหนุ่มที่พรวดพราดเข้ามาเล้กน้อย เเต่สักพักก็กลับไปเล่นเครื่องพนันของตนเองต่อ
“ ฉันเดินทางมาตั้งไกลเพื่อมาอัดเเกเลยนะ คร็อกโคไดล์ !!! ”
ลูฟี่ตะโกนดังอีกครั้ง ทำให้พวกนั้นหันมาสนใจเขาอีกรอบ... แต่เเล้วก็กลับไปสนใจการพนันตรงหน้าต่อ
ชายหนุ่มทำท่าจะตะโกนอีกครั้ง แต่ก็โดนอูซปกับนามิตีหัวไปคนละที
“ ตะโกนไปแบบนั้นยังไงก็ไม่ออกมาหรอก อีกฝ่ายเป็นถึงวีรบุรุษของอาณาจักรนี้เลยนะ คิดจะทำให้คนที่นี่เป็นศัตรูเราไปด้วยรึไง ” อุซปบ่น
คร็อกโคไดล์.. ไรเดนกวาดสายตามองไปทั่วบริเวณ อีกอย่างเราเองก็ยังไม่รู้จักค่าหน้าค่าตาของคร็อกโคไดล์ที่ว่านั่นเลยด้วยซ้ำ คราวนี้ถ้าจะหาคร็อกโคไดล์ให้เจอก็คงต้องพึ่งวีวี่ที่ไม่รู้จะมาถึงรึยังเเล้วล่ะ
“ !! ”
ไรเดนเบิกตาเล็กน้อย.. อยู่ๆเธอก็รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง มือบางยกขึ้นมาเเตะที่อกของตัวเองเบาๆพร้อมทั้งก้มลงไปมอง
ในขณะเดียวกัน สโม๊กเกอร์ก็เหมือนจะไล่ตามเข้ามาเเล้ว ดังนั้นพวกเราจึงรีบวิ่งตรงดิ่งเข้าไปทันที มีการ์ดหลายคนพยายามเข้ามาป้องกันไม่ให้พวกเราสร้างความวุ่นวายไปมากกว่านี้ ซึ่งเเน่นอนตามฉบับกลุ่มหมวกฟาง แทนที่จะจำยอมอย่างว่าง่ายเเต่กลับเลือกที่จะฝ่าเข้าไปแทน
ทั้งห้ารวมถึงสโม๊กเกอร์อีกเป็นหกคนเข้าไปยังโซนวีไอพีของคาสิโน วิ่งตามทางไปเรื่อยๆจนเจอกับทางเเยกสองทาง ซึ่งตรงกลางปักป้ายเอาไว้ว่าวีไอพีคือซ้าย ส่วนโจรสลัดคือขวา
ลูฟี่ก็ยังคงเป็นลูฟี่ หากเป็นคนธรรมดาคงต้องรู้ได้ในทันทีแน่ว่านี่คือกักดับ มันราวกับว่าพวกนั้นจะจับกุมพวกเราหากพวกเราเลือกที่จะไปทางป้ายโจรสลัด เจ้าคร็อกโคไดล์นั่นคงเตรียมการไว้อยู่เเล้ว
“ พวกเราเป็นโจรสลัดนี่นา.. งั้นไปทางขวา! ”
ว่าเเล้วกัปตันเรือก็เลี้ยวตัวไปทางขวา ทำให้ทุกคนต้องตามไปอย่างช่วยไม่ได้ จะห้ามก็ห้ามไม่ทันเเล้ว
ปรากฏว่าทางตรงหน้าของพวกเราคือทางตัน.. ว่าเเล้วว่าศัตรูต้องสร้างกับดักเอาไว้ให้พวกเราเข้ามาติดจนได้ เเละลูฟี่ที่เป็นคนตรงไปตรงมาก็ไม่ได้คิดเอะใจอะไรก่อนเลยสักนิดเดียว
พื้นที่ที่พวกเรายืนอยู่พลันเปิดออกราวกับประตู ปรากฏเป็นหลุมสีดำอันมืดมิดที่พาเราตกลงไปยังก้นบึ้งของมัน นามิกรีดร้องเสียงดังลั่น ส่วนอูซปทำท่าเเหวกว่ายกลางอากาศ
และเเล้วพวกเราทั้งหกก็ถูกจับกุมตัวในที่สุด...
หรือบางที.. ลูฟี่อาจจะยอมติดกับดักเพื่อจะเข้าไปเจอคร็อกโคไดล์โดยตรงเลยก็ได้
อืมๆ.. อาจจะใช่
ต้องใช่เเน่ๆ
___________________________
[ บทขยายเพิ่มเติม ]
“ ทำไมนายถึงต้องหิ้วฉันไปไหนมาไหนด้วยล่ะ ? ” ไรเดนถามคนข้างๆด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
เธออยู่ในอ้อมเเขนของลูฟี่ ขณะที่พวกเรากำลังหาร้านอาหารใกล้ๆเเถวนี้ด้วยความเริงร่าเพื่อซื้อน้ำไปให้ทุกคน ชายหนุ่มก้มลงมามองเธอ เขายิ้มกว้างโชว์ฟันเรียงสวย ก่อนจะตอบหญิงสาวด้วยน้ำเสียงปกติ
“ ไม่รู้สิ.. ชิชิชิ! ฉันเเค่พอใจที่มีเธออยู่ด้วยก็เเค่นั้นเเหละ ”
หา ?
ไรเดนไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่ลูฟี่ต้องการจะสื่อซักเท่าไหร่ ...แต่ก็นั่นเเหละ
ลูฟี่ก็คือลูฟี่
✿
(มาต่อเเล้วค้าบบ รีบปั่นสุดๆ)
ความคิดเห็น