เพียงเธอรักฉันในสักวันหนึ่ง (NAMO&LALYNN)

​

ชีวิตในทุกๆ วันของ 'ตติวัฒน์' ต้องเปลี่ยนไป

เมื่อวิญญาณของ 'ลาลินน์' หญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนคุยเก่า

มาปรากฏอยู่ในอ้อมแขนของตนเองทุกเช้า และเรื่องน่าแปลกไปกว่านั้นก็คือ

ความทรงจำของเธอที่มีต่อเขาแทบไม่เหลืออะไรเลย

ทั้งๆ ที่เธอจำทุกอย่างในช่วงเวลาใกล้ๆ กันได้

เขาจึงต้องเป็นคนรื้อฟื้น เล่าเรื่องความสัมพันธ์ที่เคยเกิดขึ้นให้เธอฟัง

พอนานวันไป..

คนที่กลับมารู้สึกอีกครั้งดันเป็นตัวเขาเอง

กำแพงที่เขาเคยสร้างเพื่อไม่ให้ใครเข้ามามันก็ค่อยๆ สึกกร่อนลงไปเรื่อยๆ

กว่าจะรู้อีกทีมันก็สายเกินกว่าจะแก้ไขเรื่องที่ผ่านมาแล้ว..

.

.

"จะว่าไปนี่เราก็ไม่ได้คุยกันนานเหมือนกันเนอะ ตั้งแต่ตอนไหนนะ.." หญิงสาวนึก ชายหนุ่มกำลังจะอ้าปากให้คำตอบ แต่ลาลินน์พูดขึ้นมาก่อน

"วันที่ฉันไปช่วยพี่ชาร้องเพลงงานรับปริญญาตอนปีสองไง เราแลกเฟซบุ๊ก ไอจีกัน แต่เราไม่ได้คุยกันเลยปะ"

พอลาลินน์พูดอย่างนี้เขาเลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย

"เธอกำลังอำหรือล้อเล่นหรือเปล่า เราคุยกันล่าสุดคือเธอรีไพล์สตอรี่ไอจีฉันเมื่อต้นปี" เขาเตือน หญิงสาวอาจจะลืมไป

"ใช่เหรอ ฉันจำไม่เห็นได้เลย" หญิงสาวพึมพำ "แล้วนายยังคบกันแฟนอยู่มั้ย"

"เพิ่งเลิกไปเมื่อห้าวันก่อน" เขาตอบระหว่างขับรถ

"หา ที่คบกันตั้งแต่ตอนปีสองอะนะ" หญิงสาวตกใจ เพราะตอนนั้นที่เขาเล่า เขาดูรักแฟนมาก

"คนนี้ฉันคบยังไม่ถึงปีเลย"

"หือ แล้วคนที่นายเล่าให้ฉันฟังเมื่อวันรับปริญญาเลิกไปตอนไหน ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย" ยิ่งหญิงสาวพูด ตติวัฒน์ยิ่งงง เขาไม่รู้ว่าเธอกำลังอำหรือจำไม่ได้จริงๆ

"ก็เลิกหลังคบได้ปีกว่า แล้วฉันก็มาคุยกับเธอไง" ตติวัฒน์บอกไปตรงๆ ในเมื่อเธอพูดเรื่องแฟนเก่าของเขามาทั้งหมดขนาดนี้แล้ว

"หา? นายคุยกับฉัน? "

ลาลินน์สีหน้าเหวอมากกว่าเดิม ถ้านี่เป็นการแสดงมันคงจะเนียนมาก แต่เท่าที่รู้จักลาลินน์มา อาการแบบนี้คือเธอกำลังเหวอจริงๆ

"เธอจำไม่ได้เหรอ ว่าเราเคยคุยกัน"  เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

.

.

"การที่ชีวิตฉันเคยมีนายเป็นคนคุยด้วยเนี่ย มันเหมือนเป็นเรื่องที่โชคดีมากๆ อย่างนึงในชีวิตฉันเลย

ตอนนั้นฉันไม่น่างี่เง่าขอเลิกคุยกับนายเลยเนอะ"

- ลาลินน์ -

ถึง รีดเดอร์ที่น่ารัก 

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณความบังเอิญหรือตั้งใจที่ทำให้เราได้เจอกัน ไรท์อยากจะชี้แจงนิดนึงนะคะ

เนื่องจากเรื่องนี้เป็นนิยายแนว(เอาจริงๆ คือมีทุกแนวค่ะ55555 แต่มันหนักดราม่าหน่อย) ทางเราก็หวังเป็นอย่างมากว่านิยายเรื่องนี้จะได้รับการเปิดใจให้เข้าไปอยู่ในหนึ่งความทรงจำ และเพลิดพลินกับการอ่าน

นิยายเรื่องนี้นะคะ :)

ปล. ตอนจบของนิยายเรื่องนี้มีสองแบบนะคะ

นิยายเรื่องนี้หากมีโอกาสตั้งใจว่าจะทำเป็น E-book นะคะ ทางเราจะลงจนจบแน่นอนแต่มีระยะเวลากำหนดค่า

* ขออนุญาตเจ้าของรูปภาพนะคะ

* นิยายเรื่องนี้ขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ทั้งตัวละครและเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมุติ มิได้มีเจตนากระทำให้สิ่งใดเสียหาย นักอ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้

**นิยายเรื่องนี้ สงวนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ไม่อนุญาตให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือกระทำการอื่นๆ โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน

​