คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ชีวิตอันน่าเศร้า TT๐TT
ก้ากกกก!! ว้ากกกก!! ย้ากกกก!! โครม!!
" จะตายแล้ว ห๊ากกกก อย่าเพิ่งไป ... " แทยอนมองตามสิ่งที่ตัวเองกำลังไล่ล่าอย่างเสียใจเป็นที่สุด น้ำตากำลังจะไหลแล้ว ฮือๆ " อย่าเพิ่งไป รถไอติมกลับมาก่อน เค้ายังไม่ได้ซื้อเลย " แทยอนมองตามหลังรถไอติมที่ขับออกไปเหมือนกับว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังไล่ล่าคือ ขุมทรัพย์พันล้านอย่างนั้นแหละ
" แทยอน!! ไปนั่งทำอะไรอยู่กลางถนน " ทิฟฟานี่ที่วิ่งมาหน้าตาตื่น ถามแทยอนที่ตอนนี้แทบจะลงไปนอนดิ้น ร้องไห้กลางถนน
" แง้ๆๆ ไอติมไปแล้ว เค้ายังไม่ได้ซื้อเลย แง้ๆๆๆ " แทยอนลงไปนอนดิ้นๆเหมือนเด็กโดนใครขัดใจอยู่กลางถนน ( ปัญญาอ่อน )
ไอติมมาแว้ว อา..ร่อยจัง!!
" กรี๊ดๆๆ ไอติมมาแล้ว มาแล้วๆ " แทยอนวิ่งเข้าไปเกาะรถไอติมและชี้นู้นชี้นี้อย่างมีความสุข ( มันบ้าป่ะว่ะ ) " อ๊ากกกก!! ออกใหม่ๆ เอาอันนี้เลย 5 อันที่เหลือเอาอย่างละ 2 น้า " แทยอนยังคงวิ่งๆรอบรถไอติมอย่างมีความสุข
" อ่ะนี่ครับ 150 บาท " คนขายไอติมบอก แทยอนรีบควักเงินให้ไปและเดินมาหาทิฟฟานี่และลากไปยังห้องชมรมอย่างไม่รอใคร กรี๊ดๆ ไอติมของฉัน ฉันจะหม่ำอะไรก่อนดีอันนี้ก็น่ากิน อันนี้ก็น่าเจี๊ยะ กรี๊ดๆๆๆ เลือกไม่ถูกแล้ว แทยอนคิดในใจ
ครืด!!!!
เสียงเปิดประตูโดยทิฟฟานี่เพราะแทยอนมัวแต่ก้มลงมองไอติม เมื่อเข้ามาในห้องเพื่อนๆในชมรมมองแทยอนกันด้วยสายตาเดียว คือเอาไอติมมาแบ่งให้พวกเราเดี๋ยวนี้นะ แทยอนมองหน้าทุกๆคนอย่างไม่ไว้วางใจก่อนเปิดฝาถุงพลาสติกที่ใส่ไอติมราคา 150 บาทมา
ถุ้ย!!
แทยอนให้น้ำมนต์กับถุงไอติมเหล่านั้นจนเพื่อนๆที่กำลังจ้องมองด้วยสายตามีความหวัง หันหน้าไปที่เดิม แล้วมองแทยอนด้วยสายตาแบบว่า ไม่ให้กินก็บอกกันดีๆสิย่ะ ทำแบบนี้แล้วข้าวเย็น ฉันจะกินลงมั๊ย นี้คือเสียงในใจของทุกๆคน กรี๊ดๆๆๆ เลือกไม่ถูกเลยอ่า เอาอันไหนดีๆ อ้ากๆๆๆ เลือกไม่ถูกเลย แทยอนเริ่มแกะห่อไอติมออก เอาอันนี้แหละ
อั้ม!!!
เสียงกินอันดังลั่นสั่นพสุธา ( เว่อร์ ) ทำให้เพื่อนๆทุกคนหันมามองแทยอนที่ตอนนี้กำลังคาบไอติม 5 อันอยู่ในปาก
" อองอะไออันเอ๋อ ( มองอะไรกันเหรอ ) " แทยอนถามด้วยแววตาความสงสัย ( โอ้ อินโนเซนย์ได้อีก ) ยัดไปทั้ง 5 อันไม่ให้คนอื่นมองได้ไงว่ะ แทยอนมองหน้าเพื่อนๆทุกคนก่อนจะเดินเลี่ยงๆไปหาตู้เย็น
" ตู้เย็นจ๋า เค้าชื่อแทยอนนะ ตู้เย็นอยู่กับเค้ามาตั้งหลายปี เค้าฝากไอติมไว้กับตู้เย็นนะ ตู้เย็นห้ามแอบกินไอติมเค้านะ " แทยอนบอกก่อนจะกอดตุ้เย็นเอาไว้อย่างรักใคร่ เปิดตู้เย็นและเอาไอติมใส่
" แทยอน!!!!!!! " เสียงเรียกของยุนอาทำให้แทยอนสะดุ้งตกใจไอติมเกือบกระเด็นออกจากปาก แทยอนหันมามองยุนอาด้วยสายตาตำหนิว่า อย่าพูดเสียงดังสิยุนอาเค้ากลัวนะ
" อะไอ ( อะไร ) " แทยอนถามด้วยน้ำเสียงไม่ชัดแต่ก็พอเข้าใจ
" ทำไมแกะแล้วไม่เอาซองไอติมไปทิ้งห๊า ถ้าคนตรวจชมรมมาตรวจแล้วเจอชมรมเราก็จะซวยนะ " ยุนอาเทศนายาวเป็นกิโล ( เว่อร์แล้วโว้ย ) แทยอนคิดในใจคนอื่นๆได้แต่รับฟัง เพราะทุกๆคนรู้ว่ายุนอาเหมือนแม่ในชมรมเพราะขี้บ่นมากๆเลย
" เอ้าไอ่อิดอ๊ะ เอ้าแอ้อื้มอิ้งไอ่ไอ้อิด ( เค้าไม่ผิดนะ เค้าแค่ลืมทิ้งไม่ได้ผิด ) " แทยอนแก้ตัวกับยุนอาที่มันดูเหมือนไมได้เป็นข้อแก้ตัวซักนิดเลย
ครืด!!!!!
หน้าของแทยอน O.o
หน้าของยุนอา YYoYY
หน้าของคนที่เหลือ TT๐TT
คนตรวจชมรมมา แทยอนยังไม่ได้เก็บเปลือกไอติมเลยอ่า ซวยแล้วๆ แทยอนคิดในใจ ตายแน่!!! ชมรมตู เสียงในใจของทุกคนในชมรมยกเว้นแทยอน
" ทำไมชมรมถึงสกปรกขนาดนี้ห๊ะ " ใบเตยหัวหน้าคนตรวจสุดโหด โหดมากๆเลย ขัยบแว่นตาหนาเตอะ ประมาณ 5 นิ้วนะ ( เว่อร์ใหญ่ ทำไมพวกนี้ชอบเว่อร์กันจังว่ะเนี่ย งงๆๆๆ ) ก่อนจะหันไปมองแทยอนที่กำลังนั่งกอดตู้เย็นด้วยความกลัว แงกๆๆๆ สั่นเป็นเจ้าเข้าแล้ว แทยอนคิด ( แงกๆๆๆ มันคือสั่นเหรอว่ะ เออดีเกิดมาเพิ่งได้รู้เนี่ยแหละ แท็งกิ้วนะแทยอน )
" คือ...คือว่า..คือหนูปวดฉี่อะ " ทิฟฟานี่ที่กำลังนั่งทำงานพูดขึ้นทำเอาใบเตยตวัดสายตาไปมอง
" ไม่ได้ เธอจะไปไหนไม่ได้ " ใบเตยพูดอย่างเด็ดขาดทำเอาทิฟฟานี่คว้าถุงพลาสติกข้างๆมาแทน เฮ้อ โล่งจัง กล้าจังเลยนะทิฟฟานี่จ๋า
" คือว่า..คือพี่เตยคะ เห็นใจพวกเราเถอะคะ อย่าปิดชมรมพวกเราเลย " ทุกๆคนพูดขึ้นพร้อมกัน และเข้าไปเลียขาใบเตย =๐= ยกเว้นแทยอนที่นั่งกอดตู้เย็นไว้อย่างหวงแหน
“คะ.....คือ” ยุนอาพยายามจะเปิดปากพูดแต่กลับได้ยินเสียงแว้ดๆตะโกนกลับมา เสียงของพี่ใบเตยนั่นเอง
" ไม่ต้องอธิบาย ฉันจะจัดการรายงาน ผู้อำนวยการซะ รับรองชมรมพวกเธอโดนปิดแน่ " พี่ใบเตยพูดก่อนจะเดินออกไป แต่เดินออกไปไม่ได้เพราะพวกเราเกาะขาเต็มไปหมด พี่เค้าพยายามที่จะเอาไป แต่แล้ว
แว้ก!!!!!!!!!
กรี๊ดดดด!!! ตายแล้ว กางเกงพละพี่ใบเตยขาดเห็นดังนั้น พวกเราทั้งหมดรีบปล่อยมือลงทันที เห็นเป็นรูโบ๋ขนาดใหญ่ ทำให้เห็นกางเกงในลายเคโรโระของพี่ใบเตย ( โรคจิตป่ะเนี่ย ไปดูกางเกงในคนอื่น )
" พวกเธอ!!!!!!!!!! " พี่ใบเตยตะโกนลั่ยห้องด้วยความโกรธบวกไม่พอใจ พวกเรารีบถอยกรูดไปหาแทยอนที่นั่งกอดตู้เย็นทันที ด้วยความกลัว ดูหน้าพี่ใบเตยตอนนี้ดิอย่างกับนางยักษ์ขหมูขี ( เขียนถูกป่ะเนี่ย ) " ฉันจะสั่งปิดชมรมพวกเธอเดี๋ยวนี้เลย แต่ก่อนอื่นฉันจะฆ่าพวกเธอ " พี่ใบเตยตะโกนสุดเสียง
" กรี๊ดดดดด!!!!!!!! " เสียงกรี๊ดพลังแปดหลอดของพวกเราทุกคน ก่อนที่จะตามด้วยเสียงแห่งความระเนระนาด
ปัง!!!! โครม!!!!!! คราม!!!!!!! โป๊ก!!!!!!!! ย้าก!!!ว้าก!!!!!ก้าก!!!!!!!!!!
" ช่วยด้วย!!!!!! " เสียงสุดท้ายของพวกเราในตอนนี้ค่ะ
ความคิดเห็น