คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : +:Prologue:+
+:Prologue:+
Nice to meet you
— Hoshisora Fuyuki
[ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ สถานีถัดไป—]
เสียงประกาศชื่อป้ายสถานีถัดไปดังขึ้น ในขณะที่หนุ่มน้อยนั่งเหม่อมองไปยังนอกหน้าต่าง ทิวทัศน์ตลอดสองข้างทางต่างเต็มไปด้วยตึกสูง มีภูเขาประดับอยู่ที่กล่าวใจเมืองเป็นพื้นหลัง เสาไฟขนาดใหญ่มีสัญลักษณ์เป็นรูปสายฟ้าเด่นสง่าเป็นเครื่องหมายประจำเมืองนี้ เขาย้ายมาที่นี่ เพื่อหาประสบการณ์และเริ่มต้นใหม่ที่นี้ เมืองอินาซึมะ จังหวัดโตเกียว
ยานพาหนะสายยาวชะลอตัวลงก่อนหยุดนิ่งเทียบท่าชานชะลา ประตูอัตโนมัติเปิดออกเพื่อส่งผู้โดยสารบางส่วนที่มีจุดหมายอยู่นะที่แห่งนี้ หนึ่งในนั้นคือเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลหม่น ร่างสูงโปร่งในเสื้อยืดแขนยาวสีครีมและกางเกงสีน้ำตาลตัวหนา นัยน์ตาสีท้องฟ้ากวาดตามองสถานีที่คล้ายจะไม่พลุกพล่านสักเท่าไหร่นักหากเทียบเคียงกับช่วงเวลาเร่งด่วนที่ควรจะเป็น—ช่างดูแปลกตาจนใจวูบโหวง
เขาตัดสินใจเดินออกมาจากสถานี ก่อนจะเดินเล่นอยู่ในตัวเมืองของที่นี่สักพักหนึ่ง ก่อนจะเดินทางเข้าอพาร์ทเม้นท์ที่เช่าไว้ก่อนหน้านานถึงสองปี
ห้องนั้นเป็นห้องกลางเก่ากลางใหม่ขนาด1DK² โครงสร้างภายนอกเป็นตอนกันเสริมเหล็กสีขาวที่พบเห็นกันได้ทั่วไป ผังห้องเรียบง่ายมีแค่หนึ่งห้องนอนกับห้องครัวควบห้องรับประทานอาหาร หลายๆอย่างในห้องยังคงสภาพเดิมไว้เหมือนครั้งล่าสุดที่เคยเห็น เสื้อผ้าบางตัวถูกวางกองไว้บนพื้นอย่างระเกะระกะบ่งบอกถึงนิสัยที่ไม่ดีสักเท่าไหร่นักของเจ้าของห้อง รวมถึงผ้าห่มที่ขยำกองไว้ที่ทุมๆหนึ่งของเตียงอย่างลวกๆ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ..ไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด
เด็กหนุ่มจัดการทำความสะอาดทีละเล็กทีละน้อย ขนย้ายข้าวของบางส่วนไปวางไว้ในส่วนต่างในอพาทเมนท์ ทุกครั้งที่มองผ่านแต่ละตารางเมตรในห้อง ดวงตาก็จะเต็มไปด้วยอารมณ์บางอย่าง ที่ตัวของเขาเองก็อธิบายออกมาไม่ได้เหมือนกัน
ใช้เวลาอยู่พักใหญ่กว่าจะทำความสะอาดและจัดวางทุกอย่างเข้าลงกับที่ ร่างบางทิ้งตัวลงนั่งกับโซฟากลางห้อง เหม่อมองไปรอบๆอีกครั้งหนึ่งเพื่อเช็คความเรียบร้อยเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะชะงักไปเมื่อสังเกตเห็นอพไรบางอย่าง
ลูกกลมๆที่ถูกวางแอบอยู่ในซอกหนึ่งของห้องนี่มัน...
‘ลูกฟุตบอล..?’
มือเรียวพลิกมันไปทั่วๆ กระทั่งสังเกตุเห็นคำๆหนึ่งที่ถูกเขียนไว้ด้วยปากกาก็หลับตาลงพลางทอดถอนใจ
เวลาผ่านมาได้สองสัปดาห์แล้ว เขาคิดว่าตอนนี้ เขาอาจจะพอปรับตัวให้เข้ากับวิถีชีวิตในเมืองแห่งนี้ และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่ถือว่าเป็นอีกก้าวหนึ่งในการเริ่มต้นชีวิตใหม่ นั่นก็คือ ‘การไปโรงเรียนใหม่’ ชุดกักคุรัน¹สีน้ำเงินที่ถูกซักรีดเป็นอย่างดีถูกนำมาสวมใส่อย่างเร่งรีบ มือคว้ากุญแจห้องกับกล่องข้าวกลางวันที่อัดแน่นไปด้วยโภชนาการขึ้นมา ใส่กระเป๋าสะพายก่อนออกจากห้อง
‘ไปก่อนนะครับ’
ใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่าๆก็มาถึงประตูทางเข้าจนได้ นักเรียนบางส่วนต่างก็เริ่มทยอยกันมาแล้ว มือเรียวจัดการสางผมชื้นเหงื่อของตนอย่างลวกๆ ก่อนจะเดินเข้าไปในตัวโรงเรียน
ในวันแรกของการมาโรงเรียนนั้นก็ไม่มีอะไรมาก สิ่งที่เขาต้องทำมีแค่เดินเข้าไปในห้องเรียน แนะนำตัว และเรียนตามปกติ
อ้อ ผมลืมบอกไป ตอนที่เขาย้ายเข้ามาเรียนนี้คือกลางภาคเรียนที่หนึ่ง สาเหตุที่ย้ายก็ไม่มีอะไรมาก คุณพ่อมีงานอยู่ที่ญี่ปุ่นยังไงล่ะ แถมโรงเรียนนี้ก็ใกล้บ้านด้วย
ในวันแรกของการมาเรียนของผมในห้องเรียนปีสอง ห้องสาม ในตอนแรกที่ก้าวเท้าเข้าไป ทุกคนในห้องต่างก็หันขวับมามองกันในทันที ก่อนจะกระซิบคุยกันเกี่ยวกับผม ประมาณว่า‘ห้องเรามีนักเรียนมาจากต่างประเทศด้วยแหละ’ บ้างก็พูดว่า ‘เป็นผู้ชายแหละ’
แต่เสียงกระซิบพวกนั้นก็ต้องเงียบลงเมื่อมีครูประจำชั้นเดินเข้ามาในห้อง ก่อนจะเรียกให้นักเรียนในห้องแนะนำตัวให้กับผมที่เป็นเด็กใหม่ได้รู้จัก เด็กๆแต่ละคนแนะนำตัวกันสั้นๆ พอเป็นพิธีโดยไล่ไปทีละแถว ขอพูดเลยว่าตอนที่แต่ละคนแนะนำตัว ผมไม่ได้ฟังหรือสนใจมองหน้าตาของแต่ละคนเลย ฮืออ(╥﹏╥)
..จนกระทั่งถึงเวลาที่ผมต้องแนะนำตัว
..ครืดๆ
เสียงชอล์กสีขาวนวลขึ้นมาเขียนบนกระดานดำช้าๆ..
‘ผม โฮชิโซระ ฟุยูกิ มาจากประเทศไทย ยินดีที่ได้รู้จักนะทุกคน’
1LDK* คือ ผังห้องสำหรับอยู่คนเดียวขนาดกว้างขวางพอตัว ประกอบไปด้วยห้องนอน ห้องนั่งเล่น และห้องรับประทานอาหารที่มีอยู่ภายในห้องครัว นับว่าเป็นผังห้องที่กว้างที่สุดในการอยู่คนเดียว
กักคุรัน* คือ ชุดเครื่องแบบนักเรียน
Writer 1 :: สวัสดีค่ะทุกคน เราไม่มีอะไรจะพูดเยอะหรอกค่ะ แค่อยากจะบอกว่า ฝากฟุยุกิไว้ในอ้อมอกอ้อมใจกันด้วยนะคะทุกคน( ꈍᴗꈍ)
ความคิดเห็น