คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [scope1]
มาร์ ั้แ่วันนี้เป็น้นไปน้อแบมะมาอยู่ับเรานะ " หิสาวที่เป็นมาราหันไปบอลูายนเียวในวัย10วบ
" ับ พ่อับแม่เ้าไปไหนหรอับ " เ็ายสสัยารมาอยู่ออีนึไ้เอ่ยถามออไป มาราไ้ยินำถามลูายแบบนั้นึเินเ้าไปหามาร์ที่นัู่โทรทัศน์พร้อมมือเรียวอมารา่อยๆลูบผมลูายแสนรั
" พ่อแม่อน้อแบมแยทาัน เรา้อูแลน้อแบมให้ีที่สุนะมาร์ อนนี้น้อแบมมีแ่เรา "มารามอใบหน้าลูาย มาร์เ้าใในสิ่ที่แม่บอ รอยยิ้มบนใบหน้าน่ารัยิ้มออมาพร้อมพยัใบหน้า
" น้อแบมะมาอนไหนหรอับ "
" ป๊าำลัไปรับมา่ะ " มาราลุึ้นยืนแล้วทำท่าะเินเ้ารัวเพื่อเรียมอาหารมื้อเย็น
" ม๊าับ ให้น้อแบมนอนับมาร์ไ้ไหมับ "
มาร์ที่เห็นมาราำลัะเินไปึเอ่ยอเมื่อนึึ้นไ้ มาราหันลับไปมอมาร์่อนะอบลับ
" ไ้สิ๊ะ มาร์อยาเ้ารัวทำอาหารรอน้อแบมับม๊าไหม " มาราที่เห็นมาร์ไม่ไ้ทำอะไรึเอ่ยวนเ้ารัวทำอาหาร
" ทำับ! " มาร์ไ้ยินำวนามาราึรีบลุึ้นลาโฟาแล้วรีบเินไปหามารา้วยวามีใ
ร่าสอร่าแม่ลูเินเ้ารัวเ้าไปทำอาหารมื้อเย็นเพื่อรอสมาินใหม่ในบ้าน
" มาร์เอาผัไปล้านะ ม๊าะเรียมน้ำร้อน "
" ับ " สอมือเล็หยิบยระร้าผัไปล้า
มือเรียวสวยอมาราั้แ๊สเปิไฟ้มน้ำให้เือรอทำแ้มืหมูสับและแอื่นๆอีมามาย และนเีย้าอย่ามาร์่วยเป็นลูมือในรัว มาราหันไปมอมาร์ที่ำลัยืนหั่นผั่อนะยิ้มออมาับวามั้ใอมาร์ถึแม้ผัะออมาในรูปทรไม่่อยสวยนั
มือเรียว่อยๆหย่อนเนื้อหมูสับที่ถูปั้นเป็น้อนใส่ในหม้อน้ำเือแล้วาม้วยผัที่ลูายหั่น มาร์ที่ยืนส่สายาอ้อนอยาะเป็นนปรุอาหารเอ มาราที่เห็นอย่านั่น็อ่อนใให้
เท้าเล็้าวยืนบนเ้าอี้นั่เพื่อเพิ่มวามสูให้เท่าเาแ๊สที่สูไปหน่อย มาราที่ยืนใล้ๆอยี้แนะให้ใส่นู้นใส่นี่มาร์เอ็ทำาม พลาัุปึ้นมาิมริ้มรสาิ เมื่อรสาิออมาามที่้อาร็ปิแ๊สแล้วเริ่มทำแ่อไป
.
.
.
" ุหิะน้อแบมมาถึบ้านแล้ว่ะ " นรับใ้ในบ้านเินมาหาุหิเ้าอบ้านที่ำลััเรียมอาหารบนโ๊ะ้วยฝีมือัวเอและผู้่วยัวน้อยอย่ามาร์
" มาร์น้อแบมมาแล้ว ไปหาน้อแบมสิ " มาราที่ไ้ยินานใ้ึหันไปบอลูายัวเอบ้า
มาร์มอมารา้วยรอยยิ้มสใสแล้วพยัหน้าทันที มาร์รีบวาานไว้บนโ๊ะเท้าทั้สอรีบวิ่ออไปยัหน้าบ้าน
" อ่าวมาร์ มารับน้อหรอแล้วม๊าเราล่ะ " ายร่าให่วัยลานที่ึ้นื่อว่าบิาเินลารถ็เห็นมาร์วิ่ออมายืนรออยู่หน้าบ้าน้วยหน้าาื่นเ้น มาร์พยัหน้า
" ม๊าัเรียมอาหารอยู่ในห้ออาหารับ "
" วันนี้อาหาร้อพิเศษมาๆใ่ไหมมาร์ " นเป็นบิายิ้ม่อนะถามลูายออไป
" ับ " มาร์ะเ้อมอหาอะไรสัอย่า
" มอหาอะไรหื้ม " เลม่อนเห็นมาร์ะเ้อมอหาอะไรบาอย่าถึถามออไป
" น้อแบมล่ะับ "
เมื่อรู้ำอบเลม่อนถึับำออมาเบาๆ
" น้ออยู่ในรถ รอน้อแปปนะน้อำลัเ็บหนัสืออยู่ " เลม่อนหันไปมอที่รถและหันมาอบมาร์
" วัน ไปเอาระเป๋าเสื้อผ้าท้ายรถึ้นห้อ "
" เอาไว้ที่ห้อผมนะับ " มาร์รีบพูึ้น เลม่อนหันไปมอลูาย
" อยานอนับน้อหรอเราอ่ะ " มือหนาวาลบนลุ่มผมอย่าเอ็นู
" ับ ป๊าับ น้ออ่านหนัสือไ้แล้วหรอับ " มาร์เอ่ยถามออไปอย่าสสัย ถ้าอ่านออะเ่มาแน่ๆ เลม่อนที่ไ้ยินแบบนั้นหลุำออมาพร้อมส่ายหน้า
" ไม่ใ่ หนัสือที่ป๊าว่ามันือหนัสือระบายสี " มาร์ถึับอ๋อในใ
เลม่อนที่ับวามรู้สึไ้ว่าแบมแบมะ้อเสร็แล้วแน่ๆ เินไปยัประูรถแล้วเปิประูรถออให้เท้าป้อมๆ่อยๆ้าวลารถ เลม่อน่อยๆับแบมแบมลารถนเท้าป้อมสอเท้าแะลบนพื้น
มาร์ยืนมอแบมแบมไม่วาา
มือป้อมๆลมๆยืนอระเป๋าใบเล็ลายาร์ูน้าล้านล้วยใบสีมพูน่ารัไว้แน่นเหมือนเ็หวอ มาร์ถึับยิ้มแ้มปริ
" น้อแบมรับ นี่พี่มาร์นะ พี่ายอน้อแบม "เลม่อนูมือป้อมอแบมแบมเินึ้นบ้านพาไปหามาร์ที่ยืนรอ
" พิมาร์~ สวัสีฮับ ผมน้อแบมั้นอนุบาล3ฮับ "
แบมแบมยืนรยมือไหว้มาร์เหมือนโนฝึมาอย่าหนัพร้อมแนะนำัวอย่าเป็นทาารนมาร์หลุำ
" เ็มารยาทไทยในห้อเลยนะมาร์ " เลม่อนเอ่ยยอแบมแบม
" น้อน่ารััับป๊า มานี่สิน้อแบมพี่ะพาไปูห้อ " มาร์ยื่นมือไปหาแบมแบม แบมแบมมอมือมาร์ที่น่าะให่ว่ามือัวเอแน่ๆ มือป้อมๆส่มือไปให้มาร์ับแล้วูมือพาัวเอไป
มาร์ับมือป้อมๆพาเิน่อยๆึ้นบันไไปทีละั้น มาร์มอหน้าแบมแบมที่อนนี้ใบหน้าลมปาแๆำลัทำหน้าาื่นเ้นนูน่ารัไปหม
" ถึแล้ว ห้อนี้ " มาร์พาแบมแบมมาหยุอยู่หน้าห้อ เปิประูห้อออแล้วทั้สอน็พาันเ้ามาในห้อนอน
" ห้อพิมาร์หรอฮับ ว้าั~ " ้วยวามเป็นเ็แบมแบมยืนมอาลุวาว
" ใ่ที่ไหน ห้อน้อแบม้วย "
" ริหรอฮับ ห้อน้อแบม้วยหรอ " แบมแบมเยหน้ามอมาร์าเป็นประาย
" อื้อ ห้ออเราไเ้าเ็น่ารั " มาร์ลืมัวนเอ่ยมออไปไม่รู้ัว
" น้อแบมน่ารั ิิ~ " แบมแบมไ้ยินแบบนั้นแ้มลมสอ้าแระรื้อยืนอระเป๋าเินอายเพราะำมาพี่าย
" เอาระเป๋ามานี่ พี่ะเอาไปเ็บให้ " มาร์ยื่นมือเ้าไปับระเป๋าออามือแบมแบมโยที่เ้าัวยัไม่อนุาิ
" ไม่ๆๆๆ น้อแบมไม่ให้ แม่น้อแบมื้อให้ น้อแบมไม่ให้ใรทั้นั้น " แบมแบมยื้อระเป๋าามาร์สุีวิลัวอสำัอัวเอะหายไปนมาร์รีบปล่อยระเป๋าลัวแบมแบมะร้อไห้
" พี่อโทษ น้อแบมอย่าร้อนะ " มาร์ที่ลัวแบมแบมะร้อไห้ยมือึ้นห้ามอีนไว้
" น้อแบมไม่ร้อ น้อแบมลัวระเป๋าหาย พิมาร์อยาไ้น้อแบมะให้สมุระบายสี " มือป้อมๆรีบรูิบระเป๋าเปิออหยิบสมุระบายสีออมาส่ให้มาร์ มาร์มอสมุระบายสีที่มือป้อมๆอย่าเอ็นูมาร์รับสมุระบายสีมาแล้วนึอะไรบาอย่าออ
" เรามาระบายสีัน "
แอ๊~
" ุมาร์ะ ุหิให้วันมาามุมาร์ับุแบมแบมไปทาน้าว่ะ " ทั้สอไม่ทันไ้ระบายสี็้อถูัให้ามลไปทาน้าว
" ั้นพี่ว่าเราไปทาน้าวัน่อนนะ ทานเสร็่อยึ้นมาระบายสีัน " มาร์พูแนะนำไอเียร์ให้ับแบมแบมฟั แบมแบมพยัหน้ารัวๆ
" อื้อ น้อแบมหิวมาๆ " มือป้อมๆยมือึ้นมาลูบท้อัวเอปรอยๆเรียรอยยิ้มอีนไ้เป็นอย่าี
มาร์วาสมุรับายสีไว้บนเียแล้วับมือป้อมๆพาเินลบันไไปยัห้อทานอาหาร เท้าป้อมทั้สอ้า่อยๆ้าวลอย่าระมัระวั
อนนี้ทั้เลม่อนและเรสนั่รอที่โ๊ะอยู่่อนแล้ว สายาสอู่หันไปมอเ็ผู้ายำลัพาันมายัโ๊ะอาหารและแน่นอนว่าเรียรอยยิ้มเอ็นูให้ทั้สอ้อยิ้มออมา
มาร์ยแบมแบมให้ึ้นไปนั่บนเ้าอี้
" หนัั " มาร์เอ่ยแวอีนเบาๆ
มาร์เินไปนั่บนเ้าอี้เ่นเียวัน ทั้สี่นลมือทาน้าวเมื่อทุนอยู่ันรบหน้าอย่าอร่อย มาร์อยนั่มอแบมแบมลอเวลา อยัอาหารที่แบมแบมอยาินใส่านและอยมอแบมแบมไม่ห่า
แบมแบมั้าวเ้าปานั่เี้ยวุยๆเ็มปา มาร์หยิบน้ำเทรินใส่แ้วไว้ให้อีน อยหยิบเม็้าว้ามุมปาออให้ แบมแบมหันไปมอมาร์แล้วยิ้มาปิ
.
.
.
" น้อแบมอิ่มแล้วฮับ " แบมแบมส่ายหน้าบอมาร์เมื่อเห็นมาร์ะัแใส่านให้ัวเอ แบมแบมหยิบน้ำึ้นมา่อยๆื่ม
" มาร์อิ่มแล้วับ " มาร์ที่เห็นแบมแบมินนอิ่มัวเอ็อิ่มบ้า หันไปมอป๊าับม๊า
" อิ่มแล้วมาร์็พาน้อึ้นไปเล่นนะ น้อแบมอยาเล่นอะไรไหมม๊าะให้มาร์พาไปเล่น "
เรสเห็นทั้สออิ่มแล้วึหันไปบอแบมแบม
" น้อแบมับพิมาร์ะไประบายสีันฮับ "
แบมแบมอบเรสออไปแล้วหันไปมอมาร์
" ับ มาร์ะพาน้อไประบายสีับ "
" ่ะ ูน้อีๆนะมาร์ " มาร์พยัหน้าอบ
มาร์ลาเ้าอี้เ้าไปยแบมแบมล่อนะพาันเินึ้นห้อไป
มาร์หยิบสมุระบายสี แบมแบมเอ็หยิยระปุสีออมาพาันไปนั่ที่โ๊ะทำารบ้านอมาร์
มาร์เปิหน้าที่ยัไม่ไ้ระบายสี
" น้อแบมระบายหน้านี้ส่วนพี่ะระบายหน้านี้ "
มาร์ี้อธิบายให้แบมแบมฟั แบมแบมพยัหน้าหึหัเป็นอันเ้าใ
" น้อแบมอบสีม่วับสีเียวน้อแบมะระบายสอสีนี้ " แบมแบมหยิบแท่สีสอสีึ้นมาูให้มาร์ู้วยรอยยิ้มที่สใส
" พี่อบสีแ พี่ะระบายสีแ " มาร์หยิบแท่สีแึ้นมาให้แบมแบมู่อนะมอหน้าแบมแบม
แบมแบมที่เห็นมาร์มอึหันไปลมือระบายสีทันที
มาร์ละสายา่อนะหันไประบายสีามแบมแบม
ทั้สอพาันระบายสีันอย่าสนุ มาร์ที่อยาะแล้แบมแบมึเอาสีแไประบาย
" ไม่เอาๆๆ น้อแบมะเอาแ่สอสีนี้ " แบมแบมที่โนแล้รีบอแทันที
" สีแ็สวยนะ ไม่ลอหน่อยหรอ "
" พิมาร์ระบายอพิมาร์สิ น้อแบม็ระบายอน้อแบม เ้าใไหม " แบมแบมอธิบายยาวยืให้มาร์ฟั มือป้อมๆทั้สอ้าับลบนหน้ามาร์บีบหน้าอีนเป็นารสอนไปในัว
มาร์หลุยิ้มับวามน่ารัออีน มือเล็อมาร์ับเ้าที่มือป้อมๆลมาับุมไว้
" เ้าใับ "
" ปล่อยมือน้อแบมไ้แล้วฮับน้อแบมะระบายสี " มือป้อมๆัมือออาอีนแล้วหยิบสีมาระบาย่อ มาร์หันไประบาย่อเ่นัน
" พิมาร์ " เสียเล็ๆเอ่ยเรียอีน
" ับ มีอะไรับ " หันไปมอ
" น้อแบมอยาอาบน้ำ " ใบหน้าที่เริ่มแสสีหน้าอแไม่ีบ่บอว่าเ้าัวอยาอาบน้ำมาแ่ไหน
" ั้นเราไปอาบน้ำัน "
ใบหน้าิ้มลิ้มพยัหน้าอบรับ แบมแบมยับลาเ้าอี้ยืนหันไปหามาร์ยแนทั้สอ้าึ้น
" ถอเสื้อ " มาร์ที่เห็นแบบนั้น ลาเ้าอี้เ้าไปถอเสื้อผ้าให้แบมแบมนเหลือเพียแ่าเในลายาร์ูน
แบมแบมยืนยิ้มร่อน้นอยู่ลาห้อ มาร์เอ็ถอเสื้อผ้าัวเอออเหลือเพียาเในัวเียวเ่นัน ทั้สอพาันเินเ้าไปในห้อน้ำในร่าร่อน้น
มาร์และแบมแบมพาันอาบน้ำในห้อน้ำันสนุสนานเสียหัวเราะเล็ๆน่ารัอนสอนัออมาาห้อน้ำบ่บอว่าอนนี้แบมแบมและมาร์ำลัมีวามสุ
.
.
.
.
" มาร์ ทำอะไรอยู่ ม๊าอเ้าไปนะ " เรสที่ไ้ยินเสียหัวเราะัลไปถึ้านล่าเป็นเวลานานึสสัย เินึ้นห้อมาู
เ็ผู้ายทั้สอนำลัเล่นปะแป้ันนหน้าาวัวาวไปทั้ัว บนพื้นเลอะเทอะไป้วยราบแป้ เ็ทั้สอสะุ้โหยหันไปทาประูพร้อมันมอนเป็นมาราำลัยืนมอ้วยวามใน้อยๆ
" เล่นอะไรันทำไมแป้เลอะห้อแบบนี้หื้ม "
" เอ่อ มาร์พาน้อเล่นเอับ " มาร์รีบแ้ัว
" น้อแบมทาแป้เยอะๆน้อแบมะไ้าวๆ
เหมือนพิมาร์ " ำพูำาพูออมานเรสยิ้มำ
" ั่พูริๆ เสร็ันแล้ว็พาน้อเ้านอนนะมาร์ ม๊าู่าวอีสัพั็ะเ้านอนแล้วล่ะ่ะ "
" ับ "
เรสเห็นทั้สอเล่นันสนุึไม่อยาะอยู่นานเี๋ยวะัารเล่นอเ็ เรสปิประูห้อลแล้วเินลไปปล่อยให้เ็ไ้อยู่ันสอน
เสียหาวถูพ่นออมาาปาแบมแบม
" ่วแล้วหรอ "
" ฮับ น้อแบม่วแล้ว " วาลมโเริ่มปรื่อเหมือนะปิล
มาร์เห็นแบบนั้นึรีบปัแป้ออาัวอีนออแล้วสวมเสื้อผ้าให้มืิ มาร์หันไปมอนาฬิา อนนี้เป็นเวลา2ทุ่มแล้ว ถึเวลานอนอเ็แล้วสินะ
" พี่ะพาไปนอนนะับ " มาร์พูเสร็พาแบมแบมึ้นบนเีย
แบมแบมไม่เอ่ยอบใๆเพราะวาม่วที่ปลุมเ้ามาเ็มประา แบมแบมนอนลเปลือาเล็่อยๆปิล มาร์หยิบผ้าห่มมาห่มให้อีน
มาร์เห็นแบมแบมหลับัวเอ็อยาะหลับามเพราะเาไม่มีเพื่อนเล่น้วยแล้ว มาร์นอนลบนเีย้าๆร่าเล็ หันะแ้าให้วาอเาไ้มอเ็อีนไ้สะว
ถึเาะยัเ็แ่เา็พอะรู้ว่าอะไรือรัอะไรืออบ พรุ่นี้่อยื่นมาเล่นันนะเ้าเ็น่ารั
.
.
.
.
.
.
_______________&&&&&&&&&___________
- อบเ -
* MarkBam *
เ้าพึ่แ่เป็นเรื่อแรอบไม่อบยัไมาอมเม้นัน้วยนะ
อมเม้นถึบทบาทอแ่ละนไ้เลยน้าา
เป็นำลัใให้เ้า้วยน้าาา
อบุที่เ้ามาอ่านันนะะ
1อมเม้น = 1ำลั❤️
ความคิดเห็น