ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คุยกันก่อน
สวัสี่ะ ่อนอื่น็้ออแนะนำัวับท่านผู้อ่านในานะนัเียนหน้าใหม่ัหน่อย (ล้าเรียัวเอว่านัเียน้วยเรอะ)
โยส่วนัวแล้วเป็นนอบอ่านนิยายที่มีสาระหนั ๆ โยเพาะนิยายไทยที่ใ้ภาษาสวย ๆ อปรมาารย์หลายท่านอย่า พนมเทียน ทมยันี ลัษวี โสภา สุวรร เหล่านี้ เลยอบเียนนิยายที่มีแ่นลาอเรื่อเป็นสาระหนั วามรัเป็นสาระรอที่แทรเ้ามาเพื่อให้เิวามละมุนละไมึ้น
แ่สำหรับวามรัในนิยายอพิมาลา อยาะให้ออมาสวยาม บริสุทธิ์ และูสู่าที่สุ (ไม่รู้ว่าะทำไ้รึเปล่า) เพราะะนั้นะไม่ออรสหวานแหววเป็นสีมพู แ่ะเป็นวามาบึ้ที่เป็นสีำ (สีำหมายถึรัอมะ)
สำหรับนิยายเรื่อนี้ เป็นนิยายอิประวัิศาสร์สรามโลรั้ที่สอในประเทศีน แนหลัอเรื่อือ้อารีแผ่วามโหร้ายทารุที่ทหารี่ปุ่นไ้ระทำไว้ แ่ทุวันนี้ทหารเหล่านั้นลับไ้รับารราบไหว้บูา
หลายนที่ิาม่าวะพอทราบมาบ้าว่า ีนับเาหลีเยมีปัหาับี่ปุ่นบ่อย ๆ เพราะรับไม่ไ้ที่ผู้นำี่ปุ่นให้วามเารพรั่ออาารสรามในสายาพวเา
ในานะนอบประวัิศาสร์ และิามประวัิศาสร์าทุมุมมอ พิมาลายอมรับว่า่อน้า 'โมโห' เอามา ๆ ับารระทำไร้วามรับผิอบแบบนี้ ำอโทษ็ไม่มี แถมยับิเบือนประวัิศาสร์ที่ให้เ็าิัวเอเรียน เพราะไม่้อารให้วามั่วร้ายอบรรพบุรุษถูประาน
พิมาลาไม่เ้าใว่าทำไม้อปปิ ในเมื่อประวัศาสร์อทุาิย่อมะเยทำผิพลามาแล้วทั้นั้น ไม่เว้นแม้แ่ไทยเอ็เถอะ แ่ยอมรับแล้วอโทษ มันะายรึไ
นี่เป็นแรบันาลใประารแร
ส่วนอีประาร็ือ นวนิยายเรื่อู่รรมอุทมยันี่ะ พิมาลามอเห็นวามามาวามรัอโโบริับอัศุมาลิน เลยอยาะถ่ายทอวามามท่ามลาไฟสรามแบบนั้นบ้า เพียแ่เปลี่ยนรสาิาหนุ่มี่ปุ่นับสาวไทยมาเป็น หนุ่มนาีเยอรมันับสาวีนแทน
หวัว่าผู้อ่านะลอน้อมรับนิยายเรื่อนี้ไว้ในอ้อมใ้วยนะะ พร้อมรับำวิาร์เสมอ ไม่ว่าีหรือร้าย แรแ่ไหน ระบายโล!
อบุทุๆนล่วหน้านะะ
พิมาลา...
โยส่วนัวแล้วเป็นนอบอ่านนิยายที่มีสาระหนั ๆ โยเพาะนิยายไทยที่ใ้ภาษาสวย ๆ อปรมาารย์หลายท่านอย่า พนมเทียน ทมยันี ลัษวี โสภา สุวรร เหล่านี้ เลยอบเียนนิยายที่มีแ่นลาอเรื่อเป็นสาระหนั วามรัเป็นสาระรอที่แทรเ้ามาเพื่อให้เิวามละมุนละไมึ้น
แ่สำหรับวามรัในนิยายอพิมาลา อยาะให้ออมาสวยาม บริสุทธิ์ และูสู่าที่สุ (ไม่รู้ว่าะทำไ้รึเปล่า) เพราะะนั้นะไม่ออรสหวานแหววเป็นสีมพู แ่ะเป็นวามาบึ้ที่เป็นสีำ (สีำหมายถึรัอมะ)
สำหรับนิยายเรื่อนี้ เป็นนิยายอิประวัิศาสร์สรามโลรั้ที่สอในประเทศีน แนหลัอเรื่อือ้อารีแผ่วามโหร้ายทารุที่ทหารี่ปุ่นไ้ระทำไว้ แ่ทุวันนี้ทหารเหล่านั้นลับไ้รับารราบไหว้บูา
หลายนที่ิาม่าวะพอทราบมาบ้าว่า ีนับเาหลีเยมีปัหาับี่ปุ่นบ่อย ๆ เพราะรับไม่ไ้ที่ผู้นำี่ปุ่นให้วามเารพรั่ออาารสรามในสายาพวเา
ในานะนอบประวัิศาสร์ และิามประวัิศาสร์าทุมุมมอ พิมาลายอมรับว่า่อน้า 'โมโห' เอามา ๆ ับารระทำไร้วามรับผิอบแบบนี้ ำอโทษ็ไม่มี แถมยับิเบือนประวัิศาสร์ที่ให้เ็าิัวเอเรียน เพราะไม่้อารให้วามั่วร้ายอบรรพบุรุษถูประาน
พิมาลาไม่เ้าใว่าทำไม้อปปิ ในเมื่อประวัศาสร์อทุาิย่อมะเยทำผิพลามาแล้วทั้นั้น ไม่เว้นแม้แ่ไทยเอ็เถอะ แ่ยอมรับแล้วอโทษ มันะายรึไ
นี่เป็นแรบันาลใประารแร
ส่วนอีประาร็ือ นวนิยายเรื่อู่รรมอุทมยันี่ะ พิมาลามอเห็นวามามาวามรัอโโบริับอัศุมาลิน เลยอยาะถ่ายทอวามามท่ามลาไฟสรามแบบนั้นบ้า เพียแ่เปลี่ยนรสาิาหนุ่มี่ปุ่นับสาวไทยมาเป็น หนุ่มนาีเยอรมันับสาวีนแทน
หวัว่าผู้อ่านะลอน้อมรับนิยายเรื่อนี้ไว้ในอ้อมใ้วยนะะ พร้อมรับำวิาร์เสมอ ไม่ว่าีหรือร้าย แรแ่ไหน ระบายโล!
อบุทุๆนล่วหน้านะะ
พิมาลา...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น