ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Ep.2 มันได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
Lisa talk
"อือ..."ฉันตื่นขึ้นมา
อะไรกันเนี่ย!? ทำไมฉันมาโผล่ในที่แบบนี้ได้? แล้วพวกพี่ๆ ล่ะ? ทำไมมองไม่เห็นอะไรเลย ฉันเอามือคลำๆที่พื้นเผื่อจะมีอะไรที่พอให้ฉันได้ใช้ อ่ะ!! เจอแล้ว ไฟฉายหรอ ใช่สิ ไม่ใช่ก็ต้องใช่!
พรึ่บ!
"!!!!"ทำไมบรรยากาศมันถึงน่ากลัวขนาดนี้ หลังจากที่ฉันเปิดไฟฉายแล้ว ฉันก็ฉายไปทั่วบริเวณรอบๆตัวฉัน ตอนนี้ฉันนั่งอยู่หน้าประตูบานใหญ่มาก
กรึกๆๆๆ
ฉันพยายามจะเปิดประตูนั้นออก แต่ปรากฎว่ามันกลับล็อก T T
ส่วนด้านในเป็นเหมือนพระราชวังเลยค่ะ มันใหญ่มากๆ เหมือนเมืองทั้งเมืองเลยค่ะ ตรงนั้นมีโซฟาตัวใหญ่มากๆ ตัวหนึ่ง และโต๊ะที่ทำจากกระจก มีแจกันดอกไม้ที่เหี่ยวจนไม่รู้จะเหี่ยวยังไงแล้ววางอยู่ กลางโต๊ะ และหนังสือพิมพ์เล่มหนึ่ง ฉันตัดสินใจเดินไปดูตรงนั้น ทุกอย่างมันมืดมากเลยค่ะ และมันก็เก่าไปทุกอย่างเลยค่ะ พอฉันเดินไปถึงฉันก็หยิบหนังสือพิมเล่มนั้นขึ้นมาดู มันเป็นภาษาอังกฤษไปหมดทุกอย่างเลย และหนังสือพิมพ์เล่มนั้นเป็นหนังสือพิมพ์ประจำวันที่ 13/11/1779 โอ้โห นี่มันตั้งแต่กีปีเนี่ย ฉันอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นและพยายามตีความ มันมีความหมายประมาณว่ามีปีศาจมากมายที่มาจากโลกอนาคตบุกทำร้ายคนในเมือง และเกิดเป็นโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ในอังกฤษ ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้เลยค่ะ ว่าแล้วฉันก็เปิดหน้าต่อไป...
"กรี๊ดดด"ฉันถึงกับโยนหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นทิ้งเพราะมันมีข้อสีแดงที่เขียนด้วยเลือดว่า
'HELP ME!!'
ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก
หัวใจดวงน้อยๆ ของฉันเต้นเป็นจังหวะเพลง NOT TODAY ฉันควรทำยังไงดีคะ ใครก็ได้ขอเถอะ มาช่วยฉันที... พี่จีซู พี่เจนนี่ ยัยโรส อยู่ไหนกัน...
"ฮึก.."
"ยัยแมว!!"พอฉันได้ยินเสียงนั้นก็หันขวับไปตามเสียงทันที
"พี่จีซู!!"ฉันรีบวิ่งไปหาพี่เค้าทันที
"แกหายไปไหนมา"โรเซ่พูดขึ้นอีกคน
"พวกพี่นั่นแหละ หายไปไหนมา"
"ฉันก็ตามหาแกอยู่นี่ไง"เจนนี่พูด
"ยัยลิซ"ยัยโรสพูดว่า ฉันจึงหันไปตามเสียงยัยนั่น
"อะไร..."
"เซอร์ไพร์!!!"
ป้าดดดด อะไรคะเนี่ย แบมแบมนางโผล่มาได้ไง? งงอ่ะ
"ไง ยัยแมวตาโต"
"แกมาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย"
"ก็...ฉันจะมาเป็นคนแนะนำแนวทางนู่น นี่ นั่น ให้พวกแกไง"
"งง"(ไรท์งง)
"คืองี้...แกต้องเชื่อฉันนะ...โอเคมะ"แบมแบมว่า
"แกก็พูดมาสิ"
"ที่นี่เป็นคฤหาสถ์ร้าง ที่นี่มันมีมอนสเตอร์ วิญญาณร้าย และปีศาจมากมายเลยล่ะ พวกแกจะต้องเอาตัวรอดออกมาให้ได้ และหน้าที่ของฉันก็คือ ฉันจะเป็นคนคอยช่วยพวกแกเฉพาะเวลาที่พวกแกอยู่ในอันตรายถึงขั้นวิกฤตจริงๆ เท่านั้น"
"แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าไอ้พวกนั้นกำลังจะมา"พี่จีซูถาม
"ในกระเป๋าเป้ทุกคนจะมีวิทยุสื่อสารคนละอัน ซึ่งมันจะมีเสียงเตือนเวลาที่พวกมันเข้ามาใกล้"
เอ๊ะ? เอ้า ที่หลังฉันมันมีกระเป๋าเป้อยู่ด้วยหรอกหรอ ไม่เห็นรู้ตัวเลย(ไรท์:โถๆๆๆ ยัยลิซเอ๊ย)
"งั้นฉันก็ติดต่อนายได้ละสิ"เจนนี่ว่า
"ก็ได้นะ แต่วิทยุมันจะต้องเติมแบตเตอรี่ด้วย ถ้าแบตเต็มก็จะใช้งานได้ทั้งหมด 13 ชั่วโมง"
"ฉันเกลียดเลขนี้ที่สุด"พี่จีซูว่า
"เอาน่าพี่ มันเป็นคอนเซ็ป"แบมแบมว่า
"แล้วเรามาโผล่ที่นี่ได้ยังไง"ฉันถาม
"บอกไม่ได้หรอก เอ้อ! ลืมบอกไปที่คฤหาสถ์นี้จะมีวงเค-ป็อปอีกวงนึงด้วยนะ พวกเค้าก็อยู่ในคฤหาสถ์นี้เหมือนกันนะ แต่ฉันไม่แน่ใจน่ะสิว่าเป็นวงไหน"แบมแบมพูดและทำหน้าครุ่นคิด ฉันล่ะอยากรู้จริงๆ ว่าใครจะมาร่วมชะตากรรมกับพวกเรา
Jimin talk
"มึงๆๆๆๆ ตื่นดิ้"ใครมันมาสะกิดผมเนี่ย กำลังหลับสบายๆ(?)เลย
"..."ผมไม่สนหรอกครับ
"ตื่นเดี๋ยวเน้!!!!!!"
"โอ้ยยๆๆ ตื่นก็ตื่น"ใครมันจะไปทนฟังเสียงแหลมๆ ของเจโฮปฮยองไหวครับ
"มึงแหกตาดูดิ้ว่าเรามาถึงจุดๆ นี้ได้ยังไง"แรปมอนฮยองช่วยเสริม ว่าแล้วผมก็พยายามแหกตาตี่ๆ ของตัวเองเพื่อมองดูรอบๆ
"เฮ้ย!!"
"ไงล่ะมึง"
"ผมมองไม่เห็นอ่ะ"
"อ้าว ก็ไม่บอกตั้งแต่แรก"
พรึ่บ!
"เชี่ย!!"
"พวกนายยย"เสียงผู้หญิงหรอ?
"..."
"พวกนายยังอยู่กับครบนะ ยังไม่มีใครตายใช่มั้ย"เอ่ออออออ ผมจำหน้าเธอได้นะ เธอชื่ออะไรนะะะะะ
"เอ่อออ... นูน่าชื่อทิฟฟานี่ใช่มั้ยครับ?"วีถาม
"นายรู้จักฉันหรอ จริงดิ"เธอพูดออกมาอย่างตื่นเต้น
"พวกเรามาอยู่นี่ได้ไงครับ"แรปม่อนฮยองว่า
"....เอ่อ... เออ! ใช่! จะมีวงดนตรีอีกวงมาอยู่ในคฤหาสถ์เดียวกันกับพวกนายด้วยนะ เอ..? ว่าแต่ชื่อวงอะไรน้าาาา?"แม่นางก็เปลี่ยนเรื่องไปเรื่อย ว่าแต่วงที่ว่าคือวงอะไรนะ
...หรือว่าจะเป็น Bigbang! กรี๊ดดดด ฉันจะได้เจอแทยังโอปป้ามั้ยนะ >_< (อุ๊ปสสสสส์!) (ไรท์:แหมๆๆๆ อีนังมิน)
"เป็นเกิร์ลกรุ๊ปด้วยสิ"
เพล้ง!!
ความหวังของผมแตกสลายไปในพริบตา ไม่นะ!... UoU ผมก็อยากจะได้เจอรุ่นพี่แบบใกล้ๆ อีกสักครั้งในชีวิต ฮึก!.. อยากจิcryyyy //หยอดน้ำตาปลอม โอเค ผมจะไม่เล่นมุขละ เพราะมันไม่เคยฮาสักครั้ง และที่สำคัญคือมันแป้ก! ใสเจีย T T ว่าแต่...ถ้าเป็นเกิร์ลกรุ๊ปพวกผมก็ไม่มีปัญหาอะไรมากหรอกครับ ยกเว้นไอ้มักเน่ นอกจากแม่และอาร์มมี่แล้วมันก็กลัวผู้หญิงไปซะทุกคน โดยเฉพาะผู้หญิงสวยๆ เห้อ น่าสงสารมันนะครับ น่าสงสารมากๆ เลย เพราะถ้ามันไม่เจอเรื่องแบบนั้น...และผู้หญิงคนนั้น มันก็คงจะไม่กลายเป็นแบบนี้...ผมอยากขอคนดีๆ สักคนมาช่วยดูแลมันสักคน แค่สักคนเถอะครับ
"แน่ใจหรอครับ? ใช่ผู้หญิงแน่หรอ?"จองกุกถามทิฟฟานี่
"แน่ใจสิ เพิ่งเดบิวต์เมื่อปีที่แล้วเองนะ" เห..? เพิ่งเดบิวต์ไปไม่นานเองหรอ?
Rosé talk
"แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ไหนกันหรอ"ฉันถามยัยแบม
"ก็..."
พรึ่บ!
วอท เดอะ โรส! ได้ไงอ่ะ! เมื่อกี้แบมแบมแบมือข้างขวาขึ้นมาแล้วอยู่ๆ ก็มี...อืมม มันเหมือนไอแพตแต่มันเป็นสีดำ และก็มีลายน่ากลัวๆ เต็มไปหมดโผล่เข้ามาในมือ คืออะไรอ่ะ แบมแบมนางทำได้แล้วพวกเราจะทำได้มั้ย? ถ้าทำได้มันจะเป็นอะไรที่ดีมากเลยค่ะ
"ยัยแบม! ฉันตกใจหมด! แกทำอะไรของแกเนี่ย?!"ยัยลิซถาม
"นายทำได้ไงเนี่ย สุดยอดเลย"พี่จีซูว่า
"พวกเราจะทำได้มั้ย"พี่เจนนี่พูด
"ในกระเป๋า"แบมแบมว่า กระเป๋า? มันมีอะไรอีกงั้นหรอ ว่าแล้วฉันก็เอากระเป๋าออกมาจากหลัง และแหก เอ้ย! เปิดดูว่ามันมันมีอะไร
โห! มันมีเกือบทุกอย่างที่ใช้เอาชีวิตรอดเลยค่ะ มีทั้งวัตถุดิบทำอาหาร ยาพารา มีชุดเปลี่ยนด้วย มีปากกากับกระดาษ...เอามาใช้อะไร?
"ปากกากับกระดาษมันใช้ทำอะไรหรอ"ฉันถามแบม
"เดี๋ยวก็รู้"
ช่างเถอะ เดี๋ยวก็รู้นั่นแหละ ว่าแล้วฉันก็รื้อกระเป๋าต่อ เดี๋ยวๆๆๆ เมื่อกี้อะไรแวบๆ ว้าววว มีอาวุธด้วยงั้นหรอ มีปืนกระบอกเล็กๆ มีมีด แล้วก็ ระเบิด...
พอฉันเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นทุกคนมองหน้ากัน มองทำไม? แค่อาวุธเอง จะเอาตัวรอดก็ต้องมีอาวุธสิ
"พวกพะ..."
"ไอ้นี่ใช่มั้ย"เจนนี่พูดแล้วชู สร้อยคอในมือขึ้นมา
"ใช่"แบมตอบไป
ทำไมฉันถึงหาไม่เจอล่ะ แล้วฉันก็ก้มหน้าลงไปรื้อของในกระเป๋าอีกครั้ง นี่ไงๆ ของฉัน
"ในกระเป๋าของพวกแกจะมีอาวุธอยู่แล้วใช่มั้ย"
"(• •) (. .)"
"แต่สร้อยนี้จะเป็นอาวุธเสริมให้พวกแก"ทำไมต้องมีอาวุธเสริมด้วยคะ
"มันจำเป็นด้วยหรอ"ยัยลิซถาม
"ก็...เวลาแกต้องการอาวุธ แต่อาวุธที่เตรียมมาให้มันไม่มีสิ่งที่แกต้องการ แกก็จะเรียกใช้อาวุธนั่นจากสร้อยคอนี้ได้ แต่สามารถเรียกใช้ได้แค่ครั้งละ 1 ชิ้นเท่านั้น มันจะเป็นอะไรก็ได้ ตามที่แกจินตนาการออกมา และแกยังใช้มันให้เป็นประโยชน์ได้หลายแบบอีกด้วย เช่น แกอาจเรียกใช้แม่เหล็กไฟฟ้า ส่วนคนอื่นก็เรียกใช้สายล่อฟ้า และเอามาเป็นอุปกรณ์ต่อสู้กับมอนสเตอร์ได้"แบมแบมร่ายยาว
"แล้วเราจะเรียกใช้มันยังไงอ่ะ ปาลงพื้นหรอ?"ฉันถาม
"ก็กำมันไว้แล้วพูดสิ่งที่ต้องการออกมา มันก็จะปรากฎในมือ"แบมแบมว่างั้น
"อ๋ออ"ฉันก็ถึงบางอ้อสิคะ
"แล้วคนพวกนั้นอยู่ไหนกันหรอ?"พี่จีซูถาม
"แปปนะครับ"แบมแบมพูดแล้วก้มหน้าลงดูไอแพตหลังจากที่เราเอาแต่ถามโน่น ถามนี่ ไปเรื่อย
"..."
"..."
"ตามมาเลย"นางว่าแล้วกวักมือเรียกให้เราเดินตามไป
5 นาทีผ่านไป...
"นั่นไงๆ! พวกเขาอยู่ตรงนั้นไง"แบมแบมพูด หลังจากที่เราเดินมาได้สักพัก ตอนนี้เราเห็นพวกเขาจากไกลๆ แล้วค่ะ เป็นผู้ชายซะด้วย แล้วก็มีผู้หญิงอีกคน คาดว่าน่าจะเป็นไกด์(?)เหมือนยัยแบมนั่นแหละ
"เอ๋...? 1..2..3..4..5..6... ...มีแปดคนหรอ? มีผู้หญิงอยู่คนนึงด้วย"ยัยลิซว่า
"เราเดินเข้าไปกัน"พี่เจนนี่พูดกับพวกเรา
"ปะๆๆ ไปกัน"ฉันพูด
พวกเราเดินเข้าหากลุ่มคนที่ยืนอยู่ตรงนั้น พอระยะห่างลดลงเรื่อยๆ ฉันก็รู้สึกแปลกๆ
"แล้วพวกเราจะไปไหนกันต่อล่ะ"ผู้ชายคนนึงที่ยืนอยู่ในกลุ่มนั้นพูด
"มึงๆๆๆ นั่นใครวะ มากัน 5 คน"อีกคนพูด หลังจากคนคนนั้นพูดก็ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็หันมาทางพวกเรา
"ง..ไง"ลิซ่าเอ่ยทัก
"นี่...พวกเธอ..."
"บังทัน!!/Blackpink!!"ทุกคนพูดพร้อมกัน
ยังไม่ทันที่เราจะได้เสวนากันเพิ่มเติมอีกก็มีเสียงปริศนาดังขึ้นไปทั่วคฤหาสถ์
โครม!!!
"อะไรเนี่ย!!"
####
มาแว้วววววว ตอนที่สอง เขียนมาหลายวันเช่นกันค่ะ 5555 หวังว่าจะสนุกกันนะทุกคน ไม่มีอะไรจิพูด แต่ที่แน่ๆ คือปมของนางกุกค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น