แก้วหมอกมุมเมือง

"เรือนไทยหลังนั้น หลังหกโมงเย็นไปไม่มีใครเขาผ่านกันหรอกพ่อหนุ่ม ชาวบ้านละแวกนี้เขารู้กันดีว่าเรือนหลังนั้นไม่เคยต้อนรับผู้คนภายนอก ไม่ว่าใครที่เข้าไปลองดีล้วนเสียชีวิตไม่ก็หายไปไม่กลับออกมาอีกเลย..."

 "..."

"คุณป้าพอจะรู้ไหมครับว่าเรือนหลังนั้นชื่อว่าอะไร" หลังจากที่ทินกรเอ่ยถามผู้ใหญ่ทั้งตรงหน้าเขาจบลง ความเงียบก็แทรกเข้ามาในทันที สายลมเย็นเบาบางไหลผ่านตัวของเขาพร้อมนำพากลิ่นหอมเย็นของดอกไม้ชนิดหนึ่งตามมาด้วย 

"รู้สิ เรือนนั้นน่ะชื่อ.../ยายพิณจะพูดทำไม!"  

"..."  เพราะอะไรกันทำไมอาการของคนทั้งคู่ถึงดูประหม่าทุกครั้งที่พูดถึงเรือนไทยหลังนี้ ทินกรได้แต่หันไปมองหน้ากับเพื่อนเขาอย่างรู้กัน

"เรือนไทยหลังนั้นน่ะชื่อว่า เรือนแก้วหมอกมุมเมือง"

,

,

,

,

,

#ชี้แจง

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียนเพียงเท่านั้น ทั้งนี้บุคคลรวมไปถึงเหตุการณ์ต่างๆ ภายในเรื่องไม่เคยเกิดขึ้นจริง นักอ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการไตร่ตรอง และเนื้อหาบางส่วนอาจขาดความสมเหตุสมผลอันเป็นเหตุที่ไม่อาจเกิดขึ้นได้จริง

หมายเหตุ บุคคล ความเชื่อ ตรรกะเป็นสิ่งสมมติที่นักเขียนจินตนาการขึ้นในบางส่วน ทั้งนี้ สถานที่ต่างๆ ภายในเรื่องอาจมีการอ้างอิงจากสถานที่จริงขึ้นมาในบางส่วนเพียงเท่านั้น

คำเตือน

เนื้อหาต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับบทสวด ความเชื่อ ความศรัทธา อาจมีนำเรื่องจริง บทสวดจริงมาใส่ นักอ่านสามารถเลื่อนผ่านจุดดังกล่าวได้แล้วแต่การตัดสินใจของทุกท่าน 

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ. 2537

ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง และเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายตาม พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และชดใช้ค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนดตามเห็นสมควร

[กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์]