ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ฝันดีนะ
าอบ
ผมแบเาเินมาเรื่อยๆนถึหน้าบ้าน ใ่รับผมเินมาผมไม่มีรถเราะมีรถไปทำไมละในเมื่อเราหายัวไ้ริไหม แ่ในรีที่ผมมีภาระัวให่เบอเริ้มอยู่บนหลั ผมเลยไม่สามารถทำแบบนั้นไ้ โอ้ย!! เริ่มรู้สึเหมือนะเ็บหลันิหน่อยแล้วล่ะ... ผมริ่หน้าบ้าน
"ใรรับ!!"
"ุมินฮยอรับผมพาอแมาส่ เาเมามา ่วยเปิประูหน่อยไ้ไหมรับ"
"ุาอบ....ายแล้วอแเป็นอะไรรับ หืมลิ่นเหล้า!!"มินฮยอเปิประูออมาเห็นแล้วใมา
"ุะให้ผมวาเาไว้ที่รไหน??"
"บนห้อเลยรับ ามผมมา ่อยๆนะรับ" มินฮยอเินนำึ้นไปและเปิประูให้ ัารเอาผ้าลุมเียและผ้าห่มออให้ ผม่อยวาอแลและัท่าทาให้นอนสบายๆ
"ะว่าอะไรไหมรับ ถ้าผมะอนั่พัสันิ มัน่อน้าะปวหลั"
"ไ้สิ....ุนั่รนี้่อนนะเิามสบายเลย เี๋ยวผมเอาน้ำมาให้" มินฮยอยิ้มให้ับผมแล้วออไป
"ันีในะที่นายรอบรัวใหม่ที่ี"ผมหันไปมอเาที่ำลัหลับอยู่แล้วเอามือ่อยๆลูบผมที่ปรหน้าเาออ
"น้ำรับ"มินฮยอเินเอาน้ำเ้ามาให้ผม พร้อมับถือามใส่น้ำอุ่นๆเพื่อะมาเ็ัวให้ับอแ
มินฮยอ่อยปลอระุมเสื้อออทีละเม็และพยามะเอาเสื้อออาัวอแแ่เาเอาออไม่ไ้
"ให้ผม่วยไหมรับ"ผมเาไป้อนัวเาึ้นเล็น้อยพอให้มินฮยอึเสื้อออมาไ้ ทำให้ผมเห็น่วไหล่ที่ให่และว้า รวมถึแผอที่มีนรำไรนั่น้วย มันแทบไม่มีำนิเลยถ้าไม่มีรอยแผลเป็นนั่น
"รอยนี่เิาอะไรรับ" ผมถาม
"ไม่รู้สิรับ อนผมเอเารั้แรเา็มีมันแล้ว " มินฮยอเ็ัวและอบผมไป้วย
"เอรั้แร??"ผมแล้ถาม
"รับ.....เราไม่ใ่พี่น้อันริๆ แ่ผม็รัเ้าเหมือนน้อแท้ๆ .... อนเ็ๆเาน่าสสารมาเลยนะเาอบฝันร้ายและเอาแ่ร้อไห้ลอเวลา แล้วูอนนี้สิัวโอย่าับยัษ์แถมยัื้ออี่าหา" มินฮยอพูไปยิ้มไป
มินฮยอ
"ผมอัวลับ่อนนะรับ"อยู่ีๆ็อัวลับ ผมพูอะไรผิไปนะ
"ลับเลยหรอรับ....ั้นเี๋ยวผมไปส่ที่หน้าบ้าน" แล้วเา็เินออไปาห้อเลยแปลนริๆ ผมใส่เสื้อให้อแไม่ไ้เลยัสินให่มผ้าให้อแแทนแล้วเินามเาลไป
"ุเลี้ยหมา้วยหรอรับ"พอผมเินถึบันไั้นสุท้ายเา็ถาม
ผมะโหน้ามอเล็เาไป็เห็น เพื่อนอผมำลัู่เาอยู่
"อ๋อ...เปล่ารับ ผม่วยมันไว้มันเลยมาหาผมทุืน...."
อึนวั
ืนนี้ผมมาหามินฮยอ้าว่าปิเพราะ้อทำแผลให้ับฮยอนิและไปูที่สุสานามำออเาเพื่อูว่าอิลฮุนะมาที่สุสานอีไหมแ่็ไม่เอเลยมาที่นี่ แ่็้อใมาที่เห็นแวมไพร์เินอยู่ในบ้านมินฮยอ เามาทำอะไรและมินฮยออผมละไปไหน ผมเรียมะระโนใส่แ่อยู่ๆมินฮยอ็เินลมาา้าบน
"อย่าู่สิ นายทำัวไม่น่ารัเลยนะ"ผมโนุ
"ทุืน??" าอบถามแล้วยิ้มเ้าเล่ห์ให้ผม อย่ามายิ้มเ้าเล่ห์แบบนั้นใส่ันไอ้ผีิบ
"รับ มันลามาเลยนะ....นี่อมือหน่อยสิ" มินฮยอบอพร้อมแบมือมารหน้าผม ส่วนไอ้ผีิบนั่นำลัยืนพิำแพแล้วำผมอยู่
"นายทำให้ันายหน้านะ....อมือหน่อยเร็วๆ" มินฮยอทำหน้าอที่ผมไม่ยอมทำาม สุท้ายผมเลย้อยอมยมือให้ "เ็ี...." แล้วเา็ลูบหัวผมเบาๆ
"แสนรู้...."าอบบอ แล้วยิ้มมุมปา เาำลัล้อเลียนผม...ให้ายเถอะ
"ใ่ไหมล่ะ...เามนายว่าเ่้วยละีใไหม" มินฮยออผมลูบหัวแล้วบิหูไปมา ถ้าเป็นเวลาอื่นผมะีใมา....แ่อนนี้ผมอยาะระโนใส่แล้วัหัวมันให้า.....เลียหน้ามันั
าอบ
หึ! เื่อเป็นหมาเฝ้าบ้านเียวนะ....ะอบเามาสินะถึไ้มาหาเาทุืน แบบนี้็น่าสนุีเหมือนัน
"ุไม่ลัวหมัหรอรับ...สัว์หน้านแบบมันหมั้อเยอะแน่ๆ"ผมแหย่
"โฮ่!!" ลายร่ามาสิ ไม่อยาให้เารู้ว่าเป็นไลแนใ่ไหมล่ะ
"ไม่มีหรอรับ...มันสะอาเหมือนอาบน้ำมาทุวันเลย "พูเสร็เา้อหอมมัน
"หมามันอาบน้ำเอทุวันไม่ไ้หรอรับ แ่มีหมาอยู่พันธุ์นึมันอาบน้ำเอไ้"ผมพูแล้ว็มอไปที่ไลแน
"พันธุ์อะไรหรอรับ??"
"ไลแน!" หูมันระิทันที 5555
"โฮ่!!" โมโหใ่ไหมละ?? ...ถึแยเี้ยวนานั้น 5555
"นั่นมันมนุษย์หมาป่าไม่ใ่หรอรับ??"
ผมเินเ้าไปใล้มินฮยอแล้วโน้มัวเ้าหาเาแล้วพู "รับ....บาทีมันอาะอยู่แถวๆนี้็ไ้นะ" 5555 อนนี้มันำลัู่ผม
"ไม่น่าะมีหรอรับ ....ูว์อย่าู่!! "มินฮยอยิ้มแหยๆแล้วเบี่ยหันไปหาเ้าหมาหน้านนั้น
"ผมอัวลับ่อนีว่า....ไว้ันะหาปลออมาใส่ให้นะเ็ี"ผมแหย่ทิ้ท้าย สนุีริๆ
อึนวั
"ลับีๆนะรับ อบุมาที่มาส่อแ" มินฮยอเินามไปส่เาที่หน้าบ้าน แล้วผม็ทำไ้แ่เินาม
"ไม่เป็นไรรับ" เายิ้มให้ับมินฮยออผมแล้ว็ออไป
"วันนี้แทำัวไม่น่ารัเลย เาเป็นแันนะ"ผมโนุอีแล้ว
"หิๆๆ" ผมเสียในะ....วันนีุ้เอาแุ่ผม ผมหมอบลและทำหูลู่
"ร้อทำไม...อย่าน้อยใสิมานี่มา"แล้วเา็้มลมาอผม เฮ้อ!!ผม็น้อยในะแ่เอแบบนี้โรธไม่ลเลยริๆ
............................................................................................
ผมำลัเินอย่าไม่มีุหมาย หลัาที่ผมออมาาบ้านอแผม็เินแบบนี้อยู่ 1-2 ม.ไ้แล้วมั่
'อนเ็ๆเาน่าสสารมาเลยนะเาอบฝันร้ายแล้วเอาแ่ร้อไห้ลอเวลา' ผมในหัวผมนึถึแ่ประโยนี้บอไม่ถูเหมือนันว่าผมรู้สึยัไในอนนี้ ผมอยาลับไปหาเา......
าอบ
ผมเ้ามาในห้อและยืนูสัพั่อนที่ะนั่ล้าๆเียหันหน้าเ้าหาเาที่ำลันอนหลับอยู่บนเีย
"อแอ่า.....นายฝันร้ายทุืนเลยหรอ"
"ันอโทษนะ......" ผม่อยๆลูบหัวเาเบาๆ แล้วอยู่ีๆเา็ลืมาึ้นมามอผม!!
............................................................................................
"อแอ่า...หลับหรือยั??" มีเสียเรียผม
"พี่มาแล้วหรอ....มา้าั.....=O= หาวววววว"
"่วแล้วหรอ...ไปนอนูาวันไหม" เาวนผม
"ไปฮ่ะ" แล้วเา็นั่ลให้ผมี่หลั
"ับแน่นๆนะ"
ผมำลันอนหนุนัใรบานอยู่บนหลัา ใรบานทีุ่้นเหลือเินแ่ลับเห็นหน้าไม่ัแล้วผม็นึไม่ออ
"วันนั้นพี่เ็บไหม??"ผมถามเาออไป
"วันไหน??"เา้มลมาถามผม
"วันที่เราเอันรั้แร"
"ไม่เ็บหรอ.....นาย่าหาที่เ็บ"แล้วเา็ลูบมือผม
"อนนั้นทำไมพี่ไม่ทำละ..."
"อแอ่า....ัน...............และันไม่มีวันทำร้ายนาย" เาพูอะไรนะทำไมไ้ยินไม่ัเลยล่ะ ....แล้วเา็เอามือมาลูบหัวผมเบาๆ มันรู้สึีัเลย....
อแ
ผมลืมาึ้นมาาวามฝันแล้ว็เอเา เาัมือลับทันทีแ่ผมไวว่า...แล้วเมื่อี้เาพูอะไรับผมนะ?...เี๋ยวแล้วทำไมผมถึมาอยู่ที่ห้อ?...รั้สุท้ายเราอยู่ที่BLOOD CLUBนิ?...แล้วเาเ้ามาทำอะไรที่ห้อผม?...ทำไมมันมึนนานี้...on the rock...นั่น!!!
"มาทำอะไรในห้ออผม?? นอาะเป็นผีิบแล้วยัเป็นหัวโมย้วยหรือไ?? "ผมระามือเาเ้ามาหาัวทำให้ัวเาทับผมอยู่แล้วเอาแนรัเาไว้
"นายเมาเป็นหมา...เินแทบไม่ไหว"เาพยามิ้น ิ้นหลุ็เ่แล้วล่ะในารฝึเป็นนัล่าแวมไพร์ ผมที่1เรื่อพละำลั ส่วนพีเนียลเาเ่เรื่อารวาแผน ใ่เาลาส่วนผมถนัใ้ำลั...เี๋ยวนะแล้วพีเนียลละ??
"แล้วเพื่อนผมละ?? เอาเพื่อนผมไปไว้ที่ไหน??" ผมะ๊อ
"เพื่อนอะไร ?? ันเห็นแ่นายนเียว"
"โห!!...ทำอะไรเพื่อนผม"ผมพลิัวเาไปอี้านแล้วึ้นล่อมเาไว้
"แล้วแ่ะเื่อ....ลไปไ้แล้ว!!!" ล้าสั่หรอ
"อย่ามาออำสั่ับผม!!"แล้วผม็แนเาลที่เีย
"ั้น...่วยลไปไ้แล้ว"เาพูลอยหน้าลอยาใส่ แม่โรน่าโมโหเลยว่ะ!!
"เพื่อน ผม อยู่ ที่ ไหน !!"ผมโน้มัวลแล้วะ๊อใส่ ถ้ายัไม่อบะไ้เอีแน่
าอบ
"นายะทำอะไร??" เอีอะไร เาิะทำอะไร
"อบ!!!!" เาะ๊อผม ะะโนอะไรนัหนาัะโมโหเหมือนันนะ
"ะถามอีี่รอบละ??? ันไม่เห็...!!!" เป็นบ้าไปแล้วหรอ!!!
เาปาลมาที่ปาผมทันที ผมพยามเบื้อนหน้าหนีแ่เาลับบีบาไว้และสอลิ้นเ้ามามันทั้รุนแรและหยาบาย เาไม่ปล่อยให้ปาผมเป็นไ้อิสระเลยทัู้เม้มและัที่ริมฝีปา ยิ่พยามหันหน้าหนีเา็ยิ่ออแรบีบมาึ้น มันเ็บนะ!!....นายะเอาแบบนี้ใ่ไหมยุอแ ไ้เลย!!
อแ
"อือ...อื้ม" เาหยุัืนและราเบาๆในลำอ แล้วเริ่มูบอบผม มันให้วามรู้สึีะมัลิ่นเหล้าาัวผมและวามหวานาเา "อื้อ....อ้า....อืมมม" เสียราอเรา...ไม่ไ้สิ มันะเป็นแบบนี้ไม่ไ้!!
"อ่ะ!!" ผมันัวะลุึ้นแ่เาลับเอามือสอเ้ามาที่้นอแล้วึผมเ้าหาัว...แล้วเริ่มูบผมลับอีรั้
เาสอลิ้นเ้ามาในปาผมแล้วูุนเบาๆ.....
"อื้มมมมม" บ้าริผมหลุราออมาอีแล้ว ...
เายิ้มมุมปา....านั้นเา็เริ่มับที่ริมฝีปาเบาๆแล้วเริ่มรุนแรึ้นเรื่อย....ให้ายเถอะผมะไม่ไหวแล้ว!! ผมหลับาพยามั้สิ เาละออาปาอผม....
"อบไหมล่ะ??" พูแล้ว็ยิ้ม แ่ยัไม่ยอมปล่อยแล้วเอานิ้วมาวนเล่นที่ปาอผม
าอบ
"อย่า!!"เาับมือผมแล้วบีบแรๆ
"ทำไมล่ะ นายอบนี่...ันไ้ยินเสีย....." ผมใเว้นำว่า รา ไว้เพื่อปั่นประสาทเา หึ! ิะ่มัน้วยวิธีแบบนี้มันไม่ไ้ผลหรอ นายเิ้าว่าันเป็นหลายปีนะ ยุ อ แ ...
"ลับไป!!.."พูบเา็ลุออไปหยิบเสื้อมาใส่
"ใร้ายันะ...."
"ผมบอให้ลับไป"
"็ไ้......." ผมลุาเียแล้วเินไปหยุ้านหลัเา แล้วระิบเบาว่า "ฝันีนะ" แล้วผม็หายัวไป
....................................................
สวัสี่ะทุน
ที่ริะอนที่ 11 วระเสร็ั้แ่เมื่อวาน
แ่เพราะาูบพี่อบับเ็ยุไม่ลัวสัทีเลย้าไปหน่อย
อีอย่านี้็เป็นเรื่อแรอเ้า้วย
ว่าะไ้านี้้อไปทำารบ้านอยู่นานพอวร
หวัว่าทุนะอบและเลิ้มามเ็ยุันนะ 555+
อบุ่ะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น