คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
เมรัพิศว
Psycho
GT
บทนำ
ภาพปราหน้าออมพิวเอร์มีผู้นสับสนเินวัไว่อยู่ริมถนน ถ้าไม่สัเริๆ
ายหนุ่มไม่เห็น ‘เธอ’ ยืนอยู่บริเวป้ายรถเมล์ ใล้เสาไฟฟ้าเหมือนำลัรออยใรสัน
หิสาวนัล่าวสบนิ่ท่ามลาวามวุ่นวายสับสนรอบ้าน อาเรียว่าเป็นารพบเธอโยบัเอิ็ไ้
แ่ล้ายมีอะไรบาอย่าลใให้สะุวามรู้สึอย่าประหลา
วามสสัยทำให้เาทลอูมยายภาพให้ให่ึ้น ึเห็นใบหน้ารูปไ่
เส้นผมยาวประบ่า ไม่ใ่นสวยเลิศเลอสะุาแู่มีเสน่ห์ลึๆ
ูเหมือนเธอะเยหน้าึ้นมามอแวบหนึ่เสีย้วย้ำ
ราวะรับรู้ว่ามีนำลัแอบมออยู่
ายหนุ่มหันไปมอนาฬิาิผนั บอเวลาเือบห้าโมเย็น ยัพอมีเวลาะิามวามเลื่อนไหวอหิสาวในเม่อไปอย่าไม่รีบร้อน
เือบสิบนาทีึละสายาออาหน้าอ เินไปเปิู้เย็นหาน้ำื่ม
พอลับมา็พบว่าเธอนนั้นหายไปเสียแล้ว เหลือแ่ฝูนมามายเินสับสนเ็มหน้าอ ายหนุ่มนึโมโหัวเอที่ประมาทนลาสายาไปาหิสาว
หน้าอที่มีแ่ภาพผู้นเินไปมาสับสนวนาลาย
รู้สึใหายและารสูเสีย นเินวามน่าะเป็น
ะว่าไปแล้วเธอนนั้นเป็นเพียัวละรในเมอมพิวเอร์
ไม่มีัวนในโลแห่วามเป็นริ นีๆ ที่ไหนันะมาสนใให้วามสำัับัวละรในเมนเินเหุ
นอานบ้า ายหนุ่มพยายามิเ้า้าัวเอ แ่็ไม่ไ้ทำให้วามรู้สึีึ้นเลยแม้แ่น้อย
แปลใว่าทำไม้อมาสนใริัับเมอมพิวเอร์ถึนานี้ าสมาธิในารเล่นเม่อน้อเอนหลัพิพนัเ้าอี้
้อมออมอนิเอร์เบื้อหน้าอย่าไม่เ้าใ
นั่นเป็นุเริ่ม้นเรื่อราวอันแปลประหลาวนพิศว เมลึลับที่เปลี่ยนแปลีวิไปทั้ีวิ
หลัาารออาานะทันหัน อันเป็นผลาารล่มมทาารเินอบริษัท
ไม่ี่วัน่อมา แฟนสาวอเาเ็บ้าวอเินหายออไปาีวิ เ้าำราเินานารระเป๋าแบนแฟนทิ้
ออไปาห้อเ่าึ่อยู่้วยันมานานนับปี พร้อม้วยเินำนวนหนึ่ แม้ว่าะเป็นเินไม่มามายเท่าไร
แ่ถ้าเินำนวนนั้นยัอยู่ับเา
็มาพอะเลี้ยัวเอไปไ้อีหลายเือน
วามรับารั้็ไ้มา่าย และเสียไปโย่ายเ่นัน
สิ่อที่เหลืออยู่ในห้อพัไม่มีอะไรัเป็นอมี่าราาแพ
ถ้าไม่นับู้เย็นเ่า อมพิวเอร์ุให่ึ่เาหวแหนมาว่าทุสิ่
่อนหน้านี้มันทำหน้าที่รับใ้อย่าื่อสัย์ในารัารสารพัหน้าที่เพื่อให้ัอมูลและาน่าๆ
อบริษัท แ่ปัุบันมันเหลือหน้าที่เพียารเป็นเพื่อนลายเหาในวลาท้อแท้
หลัาลับาาร้นั้นหาานทำนเหนื่อยหน่าย เาเปิเมเล่นระบายวามเรียไปับารนมหาวินาศ
และยิถล่มันนิมีแ่แหลับแหลในเมัหลายเม
ระทึใไปับารสวมบทบาทเป็นำรวหิ ิล วาเลนไทน์ อลิ หรือเอ้า วอ ะลุยเ้าไปยิหัวพวอมบี้ระุยระาย
ในพื้นที่เ็มไป้วยปริศนาเย่าประสาทอเมสยอวั
ลั่ไล้หลใหลไปับวามสามารถอันน่าทึ่อแม่สาวลาร่า ลอร์ฟ
ผู้ระเวนไปในินแนพิสารหลาหลายและอันราย
ุ้นเยับัวละรในเมนิพอหลับาลทีไร เป็น้อเห็นหน้าและหุ่นสุเ็ี่
อสาวสวยหลายนในเมลอยมาหลอหลอนิาไปนระทั่ในวามฝัน
าารานทำให้ายหนุ่มมีเวลาว่ามาพอ นระทั่สัเเห็นไออนเมหนึ่บนหน้าอ
ไออนรูปหน้ายิ้มวลมสีาว มีัวอัษรเียน้าล่าว่า
‘เมรัพิศว’
มันทะลึ่เ้ามาอยู่ในเรื่อไ้อย่าไร
เาล้าสาบานว่าไม่เห็นเมนี้มา่อนเลย
มาปราหน้าอเมื่อไร็ไม่รู้
ะเป็นโปรแรมพิเศษที่แถมมาับเรื่อ หรือเป็นไวรัสสายพันธุ์ใหม่แปลปลอมเ้ามา
็ยาะาเา บาทีอาะเป็นเมอินี้ที่โหลัวเอมาาารเื่อม่ออินเอร์เน็โยไม่ไ้รับอนุา็ไม่แน่ใ
เือบะลบทิ้ไปแล้ว แ่รู้สึว่ามีอะไรบาอย่ารบวนิใ
ทำให้ายหนุ่มผู้อ้าว้า้อลอรันโปรแรมเมลึลับูแบบไม่าหวัอะไรมานั
นอา่าเวลาอันเียบเหาับอนาที่ยัมอไม่เห็นทาสใส
เมัๆ ทั้หลาย็เล่นผ่านมา้วยีนหมสิ้น ลอเมใหม่ไม่เยเล่นบ้า
ลใลอเล่นเมลึลับ ลิ้เมาส์ที่ไออนประหลาเพื่อเล่นเม หน้าอับวูบลรู่หนึ่
่อนปรา้อวามสีาวะพริบไปมาอย่าท้าทายและเิวน
[...ยินี้อนรับเ้าสู่เมรัพิศว ุสนใเล่นเมนี้ไหม...]
1 เพื่อยอมรับ
2 เพื่อปิเสธ
แบบนี้มันท้าทายันนี่นา ายหนุ่มนึในใ ว่าานมานานะลอ
‘เมรัพิศว’ ูบ้า ไม่เห็นะเป็นอะไร ะมารูปแบบไหน ปีศาเมมือหนึ่ไม่เยลัว
นิ้วแป้นีย์บอร์ปุ่มเล 1 อย่าไม่ลัเล
หน้าอับวูบไปทำให้ใหายวาบ ิว่าเอผลานอไวรัสเ้าให้แล้ว
แ่ในที่สุรูปหน้ายิ้มสีาว็ปราึ้นให้เห็นเป็นที่อุ่นใ
ระเ้ระอนนอบอไปมา่อนหายวับไป านั้นเริ่มปราภาพึ้นในออย่าเลีอนราแล้ว่อยัเนึ้นเป็นลำับ
เมเริ่ม้นรั้แร้วยาบริเวสี่แย พลุพล่านไป้วยรถและผู้น
สภาพล้ายในเมือให่แสนวุ่นวาย
หลายปีที่ผ่านมาับารเล่นเมมามาย
เาไม่เยิว่าะมีสาวนใมาแทนที่สาวสวยในเมอย่าลาร่า เอ้า วอ หรือทันยา ในเมัไ้ ึ่ัวละรสาวสวยเหล่านี้ล้วนเป็นแรูใ
ให้เาเล่นเมบรอบแล้วรอบเล่าอย่าไม่เบื่อหน่าย
แ่หิสาวในเมใหม่นนีู้อบอุ่นนุ่มนวลน่าสนใเป็นพิเศษ เป็นธรรมาิเหมือนนริๆ
มาว่าเพียะเป็นัวเินเรื่อในเม เธอไม่มีอาวุธ ไม่มีระับเลเวลให้เห็น
ท่าทาระวนระวายใอเธอ ทำให้เาเริ่มเฝ้าิามูพฤิรรมอหิสาวในเม้วยวามอยารู้อยาเห็นแมสสัย
แ่เมื่อเธอ้าวเินหายไปท่ามลาฝูนเา็ไม่อาิามเธอ่อไปไ้
นอา้อมอภาพรถราวิ่วัไว่ไปมาอย่าไม่เ้าใ บนหน้าอเมื่อไม่มีสาวลึลับนนั้น็ูธรรมา
ไม่น่าสนใอะไรอี่อไป
เมอะไรัน ทำไมเหมือนภาพาล้อวรปิ เสียประอบ็เป็นเสียริรามสภาพอาในเมือ
ไม่มีเสียนรีประอบ ไม่ไ้มีวามสนุสนานื่นเ้นแบบเมทั่วไป
ไม่ปราเมนูให้เลือ
แ่วามิอเาเาะิอยู่ับหิสาวในเมอย่าไม่อาหัห้ามใไ้
นี่ระมั ที่เรียว่า ประทับใแรพบ
ทันในั้นมีแถบบาร์ปราบนหน้าอพร้อม้อวาม
[หมเวลา...รุารอเล่นเมในวันพรุ่นี้...]
“ท่าะบ้า เมแบบนี้มี้วยเหรอ เล่นไ้นิเียวัเวลาเยเลย” ายหนุ่มพึมพำ
้อมอหน้าออย่าแทบไม่เื่อสายา
าระเล่น หรือหยุเล่นวามริวรเป็นหน้าที่อผู้เล่นเมไม่ใ่หรือ
ไม่ใ่ให้ัวเมเป็นนสั่ หน้าอไม่ไ้บอรายละเอียมาไปว่านี้ ไม่มีปุ่มอะไรให้เลือ
ภาพบนอ้าไปเยๆ อย่าวนประสาท ่อนัวูบออมาสู่หน้าอามปริ
ทำเอาเาแทบลั่นประหลาใับอารม์เอาริเอาัในารเล่นเมอย่าไม่เยเป็นมา่อน
่วเวลาเพียสั้นๆ ทำไมภาพอหิสาวลึลับึิแน่นอยู่ในวามรู้สึ
หน้าา็ยัไม่เห็นัเน ทำไมถึทำให้เิอาาริถึนระวนระวายใ แ่็ทำอะไรไม่ไ้มาไปว่าารรออยวันพรุ่นี้
ามำสั่อเมพิลึโลอย่าไม่มีทาเลือ
วันรุ่ึ้นายหนุ่มื่นนอนเร็วว่าปิ
หลัาอาบน้ำำระร่าายให้สื่นแ่มใส สิ่แรที่ทำือรีบมานั่หน้าอมพิวเอร์ทันที
ับเบิ้ลลิเมาส์ที่ไออนเมประหลา้วยวามื่นเ้น
อยาเห็นหน้าัวละรสาวลึลับในเมอีรั้
ัวเมใ้เวลาเพียเล็น้อย หน้าอ็เริ่มปราภาพห้อนั่เล่นึ้นมา
ายหนุ่มรู้สึผิา
เพราะิว่าะเป็นาถนนสี่แยอันสับสนเหมือนเิม วันนี้ลายเป็นเป็นห้อนั่เล่นสีาวสะอาา
เอาน่า... นึในใ อย่าน้อย็ีว่าาสี่แยบนถนนอันแสนวุ่นวาย
บรรยาาศในห้อูสบผ่อนลายมาว่าถนนแน่นอน แ่็ไม่มีอะไรน่าสนใ ลอลิเมาส์ไปมาแบบส่เ็ยัไม่มีอะไรโ้อบ
ลอเมาส์้าแล้วลาไปมา พบว่าสามารถหมุนมุมล้อไ้บ้า
แ่็ยัเป็นภาพห้อนั่เล่นไร้สิ่มีีวิ
เฟอร์นิเอร์และสิ่อเรื่อใ้ำเป็นูเรียบ่าย
เ้าอห้อใ้ีวิวามเป็นอยู่แบบเรียบ่ายเ่นัน รู้สึผิหวัแ่็ยัไม่ถอใ พยายามหาทาทำให้เ้าเมประหลาอบสนอ
แสวามืบหน้าอะไรออมาบ้า
ทว่าทำไ้อย่ามา็เพียหมุนภาพอห้อนั่เล่นไปมาเท่านั้น
ไม่ไ้ทำให้เิวามสนุสนานอะไรเลย
ถ้าเป็นเมอื่นายหนุ่มปิโปรแรมไปแล้ว้วยวามรำา แู่เหมือนว่าเ้าเมลึลับที่มีื่อว่า
‘เมรัพิศว’ ลับมีแรูในิอธิบายไม่ถู
ทำให้้อนั่เฝ้าหน้าอ่อไปอย่าอทนนรู้สึแปลใัวเอ
ทันในั้น บนหน้าอ็ปรา้อวามสีาวสะุาะพริบไปมา
[...ุเ้ามาเล่นเมเวลาเ้าเินไป รุาเ้าเล่นใหม่อีรั้เวลา
06.00 น...]
“อะไรัน...” ายหนุ่มอุทานพลาอ้าปา้าไม่อยาเื่อสายาัวเอ
ะเล่นเวลาไหนมันมายุ่อะไร้วย บ้าันให่แล้ว ่อนะทำอะไร่อไป หน้าอ็ับวูบล่อหน้า่อา
่อนเ้าสู่หน้าอปิ
นั่นหมายถึว่า เ้าเมระทำารปิัวเอลแบบสิ้นเยื่อาใยไม่สนในเล่นเลยสันิ
ลิไออนเมอย่าหุหิ
แ่ไร้ารอบสนอ
วามหุหิอารม์เสียปะทุในใั้แ่เ้า
มอนาฬิาิผนั อีรึ่ั่วโมว่าะถึเวลาที่เ้าเมอมวนระบุ ายหนุ่มสูลมหายใลึ
พยายามบอัวเอว่าออไป้านอีว่า ไม่้อสนใเมอันแสนน่าเบื่อ
ไม่มีอะไรน่าสนใเลยสันิ
ิไ้แ่ทำไมไ้
บาอย่ารบวนิใน้อยอมนั่รอเวลา ทำอะไรไม่ไ้มาไปว่าเ้าไปสืบ้น้อมูลทาอินเอร์เน็เพื่อ่าเวลา
มาว่าะสนใใฝ่หาวามรู้อย่าริั
ระทั่ถึเวลาำหน ึลอเปิเมอีรั้
ราวนี้เาแทบะร้อออมา้วยวามื่นเ้นีใ
ภาพแรที่ปราเมื่อโปรแรมทำาน ำไ้ทันทีว่าเป็นภาพห้อนั่เล่นห้อเิม
เพียแ่สำัที่สุือมีภาพอหิสาวผู้มีเส้นผมยาวสลวยประบ่าอยู่ในุยาวสีาวล้ายุนอนมิิเรียบร้อย
นั่อยู่บนโฟาหน้าอทีวี้วยท่าทาามสบาย
หิสาวนนั้นนั่นเอ ูเหมือนว่าเพิ่เสร็าารอาบน้ำมาใหม่ๆ
เสีย้วย
“เอเธอแล้ว!” ายหนุ่มีในแทนระโลอยัว ื่นเ้นยิ่ว่าไ้เอหน้านรัสมัยรัแรในีวิเสียอี
วามหวัยับไปอีระับหนึ่
อยามอหน้าเธอให้ัเนแบบใล้ิ แ่สิ่ที่ทำไ้ือเพียเลื่อนหมุนภาพไปมาเท่านั้น
ไม่สามารถูมภาพเ้าไปูใล้ๆ อย่าอนเมเปิัวรั้แรไ้
ให้ันูหน้าเธอหน่อย เ้าเมบ้า...ทำให้ภาพูมไ้
เร็วเ้าเ้าบ้า...! ายหนุ่มร้อใส่หน้าออย่าแ้นเือแ่ไร้ผล สุท้าย้อพยายามระับสิอารม์ลให้เยือเย็น
เมื่อนึไ้ว่าัวเอเริ่มมีอารม์ร่วมับเมมาเินไปนน่าใ เรว่าัวเอะบ้า่อนวัยอันวรเหมือนัน
รายารทีวีที่ำลัเปิในเม อาะเป็นรายารเสนอ่าวสารยามเ้า
เพราะมีเสียนพูุยันฟัไม่ถนัหู
แ่เาไม่ไ้สนใะฟั่าวสารบ้านเมือให้ปวหัว
หิสาวในเม่าหาึูใมาว่า เวลาผ่านไปเือบสิบนาที เธอยันั่อยู่หน้าอทีวี
แ่ไม่ไ้ทำให้ายหนุ่มรู้สึเบื่อหน่ายเลยแม้แ่น้อย เฝ้ามอัวละรอเมลึลับอย่าสนใ
และแล้วสิ่ที่เาแอบัวลใ็เิึ้น
หิสาวลุึ้นมือหยิบรีโมทอนโทรล ปิทีวี
่อนเินออาห้อไปโยใ้ประูที่อยู่้าน้า
“เี๋ยว่อน ะไปไหน!”
ายหนุ่มเผลอัวร้อเสียหล มือไม้สั่นรีบใ้เมาส์หมุนภาพามเธอไปยัประูที่เธอเินหายไป
โยหวัว่าะสามารถใ้มุมล้อิามออไปาห้อไ้
แ่ัวเมยับัับภาพให้เห็นไ้เพาะบริเวห้อนั่เล่นเท่านั้น
“บ้าเอ้ย....” เาสบถส่ายหน้าอย่าเสียอารม์
ถ้าเป็นเมธรรมา้อมีทาออาห้อไ้ ะให้อยู่ับห้อนั่เล่นธรรมาห้อหนึ่ไปทั้วันหรืออย่าไร
านั้นหน้าอับวูบล
ัวหนัสือสีาวพร้อมใบหน้ายิ้มทรลมะพริบไปมาอยู่ใ้้อวามราวับะล้อเลียน
[...เธอำลัะออาบ้าน ัวเมะปิัวภายในสิบวินาที รุาเ้าเล่นใหม่เวลา
12.00 น...]
เอาอีแล้ว ำสั่บ้าๆ ! สิบวินาที ทำไมไม่นับถอยหลัแล้วระเบิทำลายัวเอไปเลย
ิประอย่าหุหิ แบบนี้ไม่้อรอไปนถึเที่ยวันหรืออย่าไร นึแล้วอยาวิ่ไปเะโปรแมเมอร์ในบริษัทสร้าเมให้สาสม
เออ! เที่ยวัน็เที่ยวัน ะไ้มีเวลาไปิน้าวินปลา
ายหนุ่มิปลอบใัวเอ แ่อารม์ยั่อระวนระวายใับหิสาวลึลับนาสมาธิในารทำอย่าอื่น
นี่ือุเริ่ม้นที่เารู้ัับเธอ และรู้ัเมพิศวแบบไม่น่าเป็นไปไ้และไม่วรมีในโล
ความคิดเห็น