คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ไม่ได้จบแค่จูบ NC
บทที่ 7
ไม่ไ้บแู่บ
“ไม่ใ่ แู่บ” ิพูออมาอย่าหน้า้านๆ
“นี่นาย” นิาหน้าแไปนถึใบหู้วยวามโรธ ลเาเป็นเย์ริๆ ใ่ไหม
ไม่ทันที่นิาะไ้พูออมา เา็เ้ามารวบัวเธอไว้่อนแล้วยื่นใบหน้ามาหาเธอ่อนะบรรูบเธออย่าูื่ม เธอพยายามันัวเาออทว่าเธอแรน้อยว่านเอาแ่ใอย่าเา
เาบยี้ปาอเธอ่อนะสอลิ้นเ้าไปในโพรอ่อนนุ่ม เารอบรอูบอเธอเอาไว้อย่าไม่รู้ัอิ่มนน้ำใสเลอะเ็มปา ร่าายอเธออ่อนยวบเผลอไปับารระทำอเา ทัู้่แลลิ้นพัวพันันนาน ่อนที่มืออเาะบีบยำสอเ้าอเธออย่ามันมือ
เาันเธอไปิำแพห้อ่อนใ้ลิ้นไล่ไปามโพรปาอเธอลิ้มรสวามหวานาปาอเธอ เธอแทบหายใไม่ออ แ่แล้วเา็ถอนูบาเธอปล่อยให้เธอไ้หายใ ่อนะเลียริมฝีปาอเธอเบาๆและเลือนไปามแ้ม่อนะุไ้ไปที่อออเธอ
วามรู้สึ้าในอเาเหมือนไฟที่ถูุิ เาผลัเธอให้นอนลไปที่เียายอเาทาบทับร่าอนัวเล็ ่อนริมฝีปาอเาประทับริมฝีปาอเธออีรั้ เาเลือนริมฝีปารลอออเธอ ไล่ไปนถึสอเ้า เาใ้ปาูึสอเ้าหลัานั้น็ประบูบเธออีรั้ แล้วใ้มือเี่ยยออ นเธอรู้สึเสียว่าน
“ไม่ หยุเี๋ยวนี้นะ” เธอพยายามันเาออ ทว่านหน้า้านลับยิู่บเธอหนัว่าเิม แล้วถอนูบ
“อ” เาพูเสียสั่นเรือ ่อนะประบูบเธออีรั้ สอลิ้นเ้าปา่อนะวาลิ้นไปมาในโพรปาอเธอ
วามาไหลเวียนไปทั่วทั้ใบหน้า เธอพยายามันเาออแ่้วยรสูบอเาทำให้เธอเผลอไปับรสหวานอูบที่เามอบให้
นิาพยายามพลิัวให้หลุาเา ทว่าน้านบนับไม่ยอมปล่อยเธอไป่ายๆ เาใ้มือถระโปรุนอนอเธอึ้นไปนถึ่วไหล่ เผยให้เห็นเรือนร่าอเธอ
หน้าออเธอไม่ถึั้นให่ เอว็ไม่ไ้อ แ่เาับหลร่าายอนัวเล็อย่าไม่รู้ัว ทั้ๆที่เาไม่เยสนใเรือนร่าอผู้หิมา่อน เาถอาเอัวเอออไม่่อยถนัเพราะมือหนึ่้อเธอเอาไว้ ไม่ให้หลุไปาเา
เมื่อถอาเอเาออทั้หม แ่นายอเาี้โ่เหมือนพร้อมที่ะทะลุทะลวมาที่่วล่าอเธอ
เาูบเล้าโลมเธอเพื่อให้เธอผ่อนลายมือหนึ่็ใ้นิ้วแหย่ไปที่ร่ออเธอใ้หนึ่นิ้ว่อนะเพิ่มเป็นสอ น่ออเธอเริ่มแะ แล้วเา็ับลำท่อนอเาแ่ไว้ที่ลีบุหลาบ่อนยัเ้าไปในร่อรัอเธอ แล้ว่อยๆ ันเ้าไปนสุ ่อนะ่อยัอออย่า้าๆ
“เ็บนะ” เธอร้อรู้สึเ็บร้าว
“อ่า อา แน่นมา” ิร้อรา ้าในอเธออรันเาแทบทนไม่ไหวเาัเ้าอออย่า้าๆ ่อนะเร่ัหวะให้เร็วึ้น
“อา อ่า ยะ ยา อย่า” เธอร้อเสียพร่า ร่านวลเนียนสั่นพั่บๆ
เาปล่อยมือาเธอ่อนที่สอมือะับที่เอวอนัวเล็และระแทแ่นายอเานสุลำ หิสาวเร็ระุอย่าไม่รู้ัว
“อา อ่า โรแน่น” เสียเาราลึ และยับสะโพเร็วึ้นอี
“อะ อา อ่า หยุ” เธอยัร้อห้ามทั้ที่ร่าายอเธอเสียวสะท้าน
“ปาไม่รับใเลยนะ” เาพูเสียห้าวทุ้ม ่อนะระแทแรหนึ่รั้
ร่าเล็เร็ระุ อรััวนอเาถี่รัว เาปลปล่อยอเหลวเป็นน้ำาวุ่นเ้าไป้าในโพรอ่อนนุ่ม
เธอรู้สึท้อน้อยร้อนวูบวาบ ในหัวาวโพลน นี่เรียอาารถึุสุยอ
น้ำาวุ่นเอ่อล้นออมาาร่อรั แ่เาลับไม่ึัวนอเาออยัแ่มันไว้อย่านั้น ่อนะยับท่อนเอ็นอเาัเ้าัอออีรั้า้าไปเร็ว าเร็ว แล้ว่อยๆ ้าลสลับันไปมา นระทั่เาแในใส่เธอไปสามรอบถึไ้ยอมหยุ ่อนที่เาะทิ้ัวนอนหลับไปพร้อมับเธอ เมื่อืนเายัไม่ไ้พัแล้วมา่ออีอนนี้มัน็ทำให้เาเหนื่อยและไป่อไม่ไ้แล้วนนอนหลับสนิท้วยันทัู้่
เวลาผ่านไปหลายั่วโมาพระอาทิย์ยัส่อสว่าในยามบ่าย นอนนี้ฟ้ามื วาวลอยเ็มท้อฟ้า
นิาลืมาื่นึ้น ่อนะหันไปมอนที่นอน้าๆ ที่หลับแ่ใบหน้าูหวานว่าเธอ เธอพยายามลุึ้นาเีย ทว่ามืออนเอาแ่ใึเธอไปอแน่น
“ปล่อย ันะไปอาบน้ำ” นิาพยายามแะมือเาที่ับแนเธอไว้
“อาบให้ไหม” เาอบทั้ๆ ที่ยัหลับาอยู่
“พอเลยนะ นี่ถามริ นายเป็นเย์ทิพย์หรือไ” นิาโมโห
“เป็นนิล้วย อบั” เามอหน้าเธอแล้วยิ้มหวาน
รอยยิ้มอเาทำเธอหน้าแ ไปนถึใบหู ่อนะหลบาไม่มอเา
“ปล่อยไ้แล้ว” เธอพูเสียอ่อน
เายอมปล่อยเธอให้ไปอาบน้ำ ่อนะนั่พิที่หัวเีย รอเธอออมา
เธอใ้เวลาอาบน้ำรึ่ั่วโม็ออมา พร้อมับสวมเสื้อผ้าุใหม่เรียบร้อย
“อ้าที่นี่ไ้ไหม” เาถามเธอ
“ไม่ไ้ ลับไ้แล้ว” เธอพูเสียั
“ใร้าย” นหน้ามึนทำท่าน่าเอ็นูเหมือนแมวน้อยำลัพยายามอ้อน้วยสายา
เสียมือถืออิัึ้น เาูหน้าอ่อนะรีบรับสาย
“ว่าไที่รั” ิรับสาย้วยเสียหวาน
ผัวโทรมาสาวแเลยนะ นิาิในใอยาอวับำพูอเา
“ไ้รับ อนนี้อยู่ร้านเี๋ยวผมลับ” เาุยสาย่อนะมอนร่าเล็ที่ยืนมอเาอยู่ “รับที่รั”
เาวาสาย่อนะลุึ้นสวมเสื้อผ้า ทำท่าทาเหมือนับว่าไม่มีอะไรเิึ้น นิาไ้แ่ำหมัเอาไว้ บาที็อยาบหน้าเาแรๆ สัรั้
เาสวมเสื้อผ้าเสร็่อนะหันมามอนิา
“อย่าลืมินยาุมนะ” ่อนะเินไปที่ประูแล้วหันมาพูับเธอ้วยสีหน้าริั “แล้ว็อย่าลืมไปทำาน”
“ไปไลๆ เลย” เธอรีบไปปิประูทันทีที่เาออไป
เธอิว่าพรุ่นี้ะไปทำานที่ร้านอเาีไหม ใหนึ่็ไม่อยาไป อีใ็ิว่าไหนๆ ็เสียไปแล้ว อีอย่าาน็หาไม่ไ้่าย ถ้าเธอิะอยู่ที่นี่่อ็้อมีานและมีเิน หลัาที่ิวนอยู่หลายรอบ เธอัสินใว่าพรุ่นี้เธอะไปทำานที่ร้านอเา
ความคิดเห็น