รัก 2 ปี ห่าง 4 เดือน [ตอนที่ 1] - นิยาย รัก 2 ปี ห่าง 4 เดือน [ตอนที่ 1] : Dek-D.com - Writer
×

    รัก 2 ปี ห่าง 4 เดือน [ตอนที่ 1]

    ความรักของชายหนุ่มที่ชื่อคิม การเกเร เที่ยวเสเพล ทำให้เขาเรียนไม่จบจึงต้องมุ่งมาที่ กศน ชีวิตจะดีขึ้นหรือแย่ลง ความรักจะค้นพบหรือค้นหาต่อ... โชคชะตาและพรหมลิขิต...ได้กำหนดไว้

    ผู้เข้าชมรวม

    118

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    13

    ผู้เข้าชมรวม


    118

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ก.พ. 60 / 21:24 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    วันเสาร์ 12:19 น.

     

    กลางวันแสกๆ ร้อนอบอ้าว ณ ประเทศไทย
    เชื่อว่าหลายๆ คนก็คงคิดเหมือนผม...ใช่เลย มันร้อนอะไรอย่างนี้ ทำไมฤดูร้อนมันยาวนานแท้หนักหนานะ


    "สวัสดีครับ ผมชื่อคิม เป็นไอ้ทื่อที่เรียนไม่จบหลักสูตร ม.ปลาย ทำให้ต้องมาเริ่มเรียนใหม่ที่ กศน. เพราะอายุผมมันเลยวัยไปแล้ว" คิม


    เอี๊ยดดด! (เสียงรถเบรคล้อไถลดังมาแต่ไกล)


    "เฮ้ ป้า...คราวหลังจะข้ามถนนดูทางดูถนนซะบ้างเซ่ สะพานลอยก็มี ทำไมไม่ไปขึ้น" ชายหนุ่มขับรถ
    "ขอโทษจ้ะ ป้าไม่ระวังเอง" ป้าตอบแบบเสียงแผ่วๆ
    "ฮึ่ยยย...ก็ได้ป้า คราวหลังระวังหน่อยนะ" ชายหนุ่มขับรถ


    หลังจากชายหนุ่มพูดเสร็จก็ขับรถไปทันทีทันใด ป้าก็ได้แต่ยืนมองและตกใจอยู่เล็กน้อย เพราะเกือบมีเหตุการณ์อุบัติเหตุเกิดขึ้น

    "ป้าครับ ลุกไหวไหมครับ เดี๋ยวผมช่วยนะ" คิมรีบวิ่งเข้าไปหาและช่วยป้าคนนั้นทันที
    "ขอบใจจ้ะ" ป้าตอบรับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม


    คิมเห็นว่าป้าอาจจะล้มเพราะตกใจเฉยๆ คิดว่าไม่เป็นอะไร แต่ด้วยความเป็นห่วงคิมจึงถามอาการป้าเขาอีกที


    "เป็นอะไรไหมครับป้า มีแผลอะไรไหม เดินไปทำธุระไหวไหมครับ ให้ผมช่วยอะไรไหม" คิมถามด้วยความเป็นห่วง


    แต่ป้าก็นึกในใจว่าตัวเองจะไปต่อไหวไหม เพราะจากที่ล้มเมื่อสักครู่ ป้าได้รู้สึกปวดที่บริเวณเอวขึ้นมาเล็กน้อย


    "งั้นช่วยพยุงป้าไปที่รถหน่อยนะ ป้าปวดเอวมากๆ เลย" ป้าตอบเสียงแผ่วๆ
    "ได้ครับป้า แล้วรถจอดอยู่ตรงไหน คันไหนหรอครับ" คิม
    "นู่นจ้ะ หน้าร้านสะดวกซื้อ" ป้า
    "มาครับ ผมช่วยพยุงนะ จะได้เดินไหว" คิม


    คิมได้เดินพาป้ามาส่งขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าร้านสะดวกซื้อพอดี


    "ขอบใจนะลูก ว่าแต่ลูกชื่ออะไรเหรอ" ป้าถามชื่อคิม เพราะเห็นคิมเป็นเด็กดี
    "ชื่อ คิม ครับ" คิม
    "คิม...ไว้วันหลังป้าชวนมาเที่ยวบ้านนะจ้ะ" ป้า
    "ขอบคุณครับ แต่เราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วก็ได้ครับ เพราะผมก็เพิ่งรู้จักป้าวันนี้เป็นวันแรกเอง" คิมตอบด้วยความเกรงใจ
    "ไม่เป็นไรจ้ะ เพราะป้าเองก็มาซื้อของแถวนี้บ่อยทุกอาทิตย์เลย ยังไงๆ ป้าก็คิดว่าต้องได้เจอกันอีกแน่นอน" ป้า
    "ขอบคุณครับป้า งั้นเดี๋ยวผมขอตัวไปทำธุระต่อแล้วนะครับ สวัสดีครับ" คิม
    "จ้า...สวัสดีจ้าคิม เดินทางดีๆ นะลูก" ป้า


    ในเหตุการณ์นี้ หลายๆ คน รวมถึงตัวคิม อาจจะแค่คิดว่า...เป็นเหตุการณ์ทั่วๆ ไป ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำ
    แต่เมื่อมีโชคชะตา...ก็ย่อมมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นได้อยู่เสมอ

     

    ผ่านไป 1 เดือน

    วันจันทร์ 6:30 น.

     

    ตึ๊ด ตึด ตือ ตึ่ด ตึ๊ดๆๆ ตืด ตึ่ด (เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ฯคิม)


    "หือออ...!@#$% "


    คิมได้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาหลังจากได้ยินเสียงโทรศัพท์ฯ


    "ใครโทรมาแต่เช้าเนี่ย ยังง่วงอยู่เลยยย..." คิม
    "นี่คิม...จะไปทัศนศึกษาเปล่าเนี่ย คุณครูบอก รถจะออก 8 โมงนะ" ฟาง
    "อือๆ ได้ยินแล้ว" คิม
    "แล้วจะไปรึเปล่า นี่ 6 โมงครึ่งแล้วนะ ยังไม่ได้อาบน้ำ กินข้าวอีกหรือไง" ฟาง
    "จ้าๆ นี่โทรมาปลุกหรือมาเหวี่ยงใส่เนี่ย เอาแต่เช้าเลยนะ" คิม
    "อึ๋ยยย !...ก็แกอ่ะ ชอบลืม ชอบนอนตื่นสาย ชอบ..." ฟาง
    "รู้แล้วๆ บ่นเป็นยัยแก่ไปได้ แค่นี้นะ จะอาบน้ำ" คิม
    "เออ...เร็วๆ ด้วยนะ รอแกอยู่เนี..." ฟาง


    คิมได้วางสายทันทีหลังจากพูดจบ ทำให้ฟางยังไม่พูดไม่จบก็ได้ยินเสียงตัดสัญญาณซะแล้ว - -


    "เจ้าบ้าคิม ฉันยังพูดไม่จบเลย วางสายซะแล้ว" ฟางบ่นเล็กน้อย
    "เอ้า...นักเรียน ใครที่มาแล้ว ก็มาลงชื่อก่อนนะ ใครไม่ลงชื่อไม่ได้คะแนนนะจ้ะ" คุณครู


    ขณะนั้น...ฟางนึกในใจ ว่าจะเขียนชื่อให้คิมก่อนดีไหม เพราะยังไงก็คิดแล้วว่าคิมต้องมาแน่ๆ
    แต่ฟางเองก็นึกอีกมุม ถ้าเกิดเขาเขียน 2 ชื่อพร้อมกัน คนอื่นและคุณครูจะไม่สงสัยในตัวเขาเหรอ
    ฟางอยากจะเดินไปถามแต่ก็อาย เพราะเกรงว่าจะโดนคุณครูจะเหวี่ยงใส่ ฟางจึงส่งข้อความไปบอกคิมแทนว่า "ให้รีบมานะ" แทนเขียนชื่อ


    อีกด้านหนึ่งของคิม หลังจากที่โทรคุยกับฟางเสร็จ


    "หิวแฮะ เมื่อคืนไม่น่านอนดึกเลย ตื่นสายทุกทีนอนดึก" คิม


    คิมรู้สึกว่าตัวเองจะหิวและเพลียมากๆ จึงเดินไปถามแม่


    "แม่...เช้านี้ทำกับข้าวอะไรให้ทานหรอ เดี๋ยววันนี้ผมต้องไปทัศนศึกษา ใส่ปิ่นโตให้ผมได้ไหม..." คิม
    "ข้าวผัดที่ลูกชอบจ้ะ" แม่คิม


    คิมนึกในใจวันนี้มาแปลก ได้ข้าวผัดทานเช้านี้ เพราะปกติแม่ชอบทำประเภทข้าวต้มให้ทานในมื้อเช้าตลอด


    "งั้นใส่ปิ่นโตให้ผมทีนะแม่ เดี๋ยวผมต้องรีบอาบน้ำแต่งตัว เพื่อนรออยู่" คิม
    "จ้ะ...แต่งตัวหล่อๆ หน่อยนะ" แม่คิม
    "บะ...บ้า วันนี้แม่เป็นอะไรเนี่ย ทำข้าวโปรดให้ทาน ชมให้แต่งหล่ออีก" คิมนึกในใจ


    ผ่านไป 20 นาที
    7:01 น.


    "เฮ้อออ...ได้หมดถ้าสดชื่น อาบแล้วหายง่วงปลิดทิ้ง" คิม


    ขณะนั้น คิมเดินออกมาจากห้องน้ำ โดยที่กำลังใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ดผมอยู่นั้น...เขาไม่รู้ตัวว่าคุณแม่ได้เข้ามานั่งรอในห้องอยู่


    "หิวข้าวแล้ว...หวีอยู่ไหนเนี่ย (หันซ้ายหันขวา) " คิม


    ขณะที่คิมมองหาหวี เขาก็สะดุ้ง เห็นอะไรแว่บๆ เข้า


    "น่ะ....นั่น.........แม่ ! เข้ามาทำอะไรในห้องผมเนี่ย ผมอายนะ" คิม
    "อายทำไมล่ะจ้ะ นี่...แม่เอาเสื้อผ้าชุดนี้มาให้ แต่งหล่อๆ หน่อย ไปเดทกับผู้หญิง ต้องสุภาพเรียบร้อย" แม่คิม
    "จะ...จะบ้าเหรอแม่ ค่อยบอกตอนผมลงไปทานข้าวก็ได้" คิม
    "งั้นแม่ไปรอข้างล่างนะ ตักข้าวใส่ปิ่นโตไว้ให้ เอาร่มด้วยไหม เผื่อฝนตกจะได้เก็บคะแนนเพิ่ม" แม่คิมมีแอบยิ้มเล็กน้อย
    "โห่ว...แม่ ไปรอข้างล่างเลย ผมอายนะเนี่ย" คิม
    "จ้าๆ " แม่คิม


    คิมได้หยิบชุดที่แม่เตรียมไว้ให้มาดู
    คิดสะเอะใจนิดๆ ว่าแม่ไปซื้อมาตอนไหน เพราะคิมมั่นใจว่าไม่เคยใส่ชุดนี้เลยสักครั้ง


    "เฮ้อ...ชุดอะไรนะนิ แต่เอาเถ้อะ ไม่ใส่ก็คงโดนบ่นใส่แทน" คิม


    คิมจึงได้นำชุดที่แม่เตรียมมาให้ นำมาใส่เพื่อหลีกเลี่ยงสัญญาณอันตรายที่อาจจะโดนคุณแม่บ่นใส่
    หลักจากสวมเสื้อผ้าและเตรียมตัวเสร็จคิมก็รีบลงไปข้างล่าง


    "มาแล้วครับๆ ไหนแม่...ปิ่นโตของผม" คิม


    แม่คิมได้เห็นคิมใส่ชุดที่เตรียมไว้ให้ก็ยิ้มดีใจและอารมณ์ดีเล็กน้อย


    "นี่จ้าๆ...แม่เตรียมไว้ให้หมดแล้ว แล้วจะกินข้าวไปเผื่อไว้ก่อนเปล่า เดี๋ยวหิวนะ" แม่คิม
    "ไม่เป็นไรครับแม่ นี่ปิ่นโตผมใช่ไหม...งั้นเดี๋ยวผมไปก่อนนะ เดี๋ยวไม่ทัน"


    คิมรีบหยิบข้าวของ มุ่งหน้าตรงไปใส่รองเท้าและออกจากบ้านไปทันที


    7:28 น.


    ตึ๊ด...(เสียงโทรศัพท์ฯคิม)
    คิมรับโทรศัพท์ฯ


    "ถึงแล้วๆ กำลังไป" คิม
    "ถึงไหนแล้ว 7 โมงครึ่งแล้วนะ" ฟาง
    "นี่ไง...ถึงพอดีเลย อยู่ข้างหลังเธอเนี่ย" คิม
    "ไหนๆ " ฟาง


    หลังจากมาถึงสถานที่ กศน. คิมได้ยืนรอฟางอยู่ทางประตูด้านหน้า ซึ่งขณะที่คุยโทรศัพท์กัน ฟางได้หันหลังไปทางประตูนั่นเอง
    คิมไม่รอช้า รีบเดินไปหาฟาง
    คิมสะกิดไหล่ฟาง


    "นี่..." คิม


    ฟางสะดุ้ง เพราะตกใจเล็กน้อย


    "จะบ้าเหรอ...เรียกชื่อก็ได้ จะจักกะจี้ทำไม" ฟาง
    "ไม่ได้จักกะจี้สักหน่อยนะ แค่..." คิม
    "ไปๆ ไปลงชื่อก่อนเลย เดี๋ยวไม่ได้คะแนนนะ" ฟาง
    "จ้า แม่ทูนหัว" คิม
    "ไอ้บ้าาา !" ฟาง


    คิมหัวเราะเล็กน้อย
    หลังจากลงชื่อเสร็จ คิมก็ได้นั่งคุยเล่นๆ กับฟางไปสักพัก เพื่อรอกำหนดเวลาขึ้นรถเตรียมเดินทางไปทัศนศึกษา


    7:58 น.


    "เอาล่ะนักเรียน...ขึ้นรถนะครับ 8 โมงแล้ว รีบไปกันดีกว่านะ เดี๋ยวสายไปไม่ทันพิธีการต้อนรับ ไปครับๆ ขึ้นรถเลย เลือกที่นั่งกันได้เลย" คุณครู
    "นักเรียนคนไหนยังไม่ได้ลงชื่ออย่าลืมบอกครูด้วยนะคะ ไม่งั้นนักเรียนอดได้คะแนนนะ" คุณครู


    คิมและฟางได้เดินไปขึ้นรถ ทั้งคู่นั่งด้วยกันตามประสาเพื่อน
    คิมนั่งริมหน้าต่างเพราะเป็นคนชอบมองวิวข้างทาง ส่วนฟางก็นั่งเบาะข้างๆ คิม


    "นี่คิม...เธอคิดว่ายังมีคนไม่ได้ลงชื่อมั้ยอ่ะ..." ฟาง
    "จะบ้าเหรอ...ใครจะไปรู้ นี่เพี้ยนรึเปล่าเนี่ย กินจิ้งจกมาเปล่าเช้านี้ ถามอะไรแปลกๆ" คิม
    "ไอ้บ้า...ฉันก็แค่อยากช่วยคนอื่นเฉยๆ " ฟาง
    "งั้นหรอกเหรอ...ช่วยตัวเองบ้างก็ได้นะ" คิม
    "ไอ้บ้าๆๆ" ฟางทุบไหล่คิม ตุ่บๆๆ
    "โอ้ยๆ..." คิม
    "อุ้ย...ขอโทษ เจ็บมากไหม" ฟาง
    "กำลังดีเลย แต่ทุบแรงไปหน่อยนะ คราวหลังลดลงหน่อย กำลังปวดเมื่อยเลย ฮ่าๆ..." คิม
    "นี่ๆๆๆ...เอาไปเลยยยย...ตุ่บๆๆ" ฟาง

     


    หลังจากทุกคนก็ได้ขึ้นรถกันเรียบร้อย
    รถก็ได้ออกเดินทาง
    เพื่อที่จะไปยังจุดหมายที่จะไปทัศนศึกษานั่นเอง...

     


    เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป
    ขอให้ติดตามตอนต่อไปในวันอาทิตย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2560 นี้นะครับ
    ขอฝากแฟนเพจที่เพิ่งสร้างใหม่ด้วยนะครับ หากชอบ...ขอกำลังใจเล็กๆ น้อยๆ กดถูกใจ+ติดตาม นะครับ จะคอยอัพเดทข่าวสารสม่ำเสมอ
    Facebook : รัก 2 ปี ห่าง 4 เดือน
    vv vv vv vv
    https://web.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81-2-%E0%B8%9B%E0%B8%B5-%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87-4-%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%99-1273360909424012

    จบตอนที่ 1
    รัก 2 ปี ห่าง 4 เดือน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น