-คำมั่น-{พีเรียดไทย}

-คำมั่น-

*หน้าปกและปกหลังฉบับ E-Book ขอสงวนสิทธิ์ไว้ ณ ที่นี้

"ความเอ๋ยความรัก เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน

เริ่มเพาะเหมาะกลางหว่างหัวใจ 

หรือเริ่มในสมองตรองจงดี

แรกจะเกิดเป็นไฉนใครรู้บ้าง 

อย่าอำพรางตอบสำนวนให้ควรที่

ใครถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรตี 

ผู้ใดมีคำตอบขอบใจเอย"

(เวนิสวานิช แปลจาก The Merchant Of Venice โดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่หก) 

ม่านไหม สุทธารมณ์ หญิงสาวจากยุคสมัยรัตน์โกสินทร์ปีสองพันห้าร้อยหกสิบหก ได้ย้อนเวลากลับไปยังสมัยอยุธยาในรัชกาลสมัยพระเจ้าทรงธรรม ณ ยุคที่ชาวญี่ปุ่นได้สร้างความเจริญรุ่งเรืองให้แก่แผ่นดินนี้ ณ ที่นั่น เธอได้พบกับ ยามาดะ นางามาสะ ตำนานนักรบชาวญี่ปุ่นผู้มีชื่อเสียงและเก่งกาจเกินคำบรรยาย ทว่าความชื่นชมของเธอกลับเป็นดาบสองคม เมื่อพบว่าขุนผลผู้นี้มีปากร้ายและใจเย็นชาเกินกว่าที่จะเข้ากันได้

หญิงสาวตัวเล็กๆ ต้องยอมอ่อนน้อมและอดทนกับอารมณ์ของเขาราวกับแกะน้อย เหยื่อของหมาป่าผู้ดุดัน ทว่าเมื่อเวลาผ่านไป ความผูกพันที่เกิดขึ้นระหว่างเธอและเขากลับมีความลึกซึ้งและแน่นแฟ้นจนยากจะตัดขาด ความรักและความท้าทายที่พวกเขาต้องเผชิญร่วมกันในยุคแห่งประวัติศาสตร์นี้ ความผูกพันที่ลึกซึ้งเกิดขึ้นในจิตใจนี้ราวกับว่าเคยมีคำมั่นมาผูกไว้ให้ได้มาพานพบกันอีกคราแม้จะมาจากต่างยุคต่างสมัยกันก็ตาม

----------------

ม่านไหมอ้าปากค้าง ดวงตาเบิกกว้างจนแทบจะกลายเป็นวงกลมโต ๆ นางไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะถูกคนที่เธอเคารพนับถืออย่างยามาดะ นางามาสะ พูดจาแทงใจดำเช่นนี้ ชั่วขณะหนึ่งนางรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน หูของนางอื้ออึงจนไม่ได้แม้กระทั่งเสียงนกร้องหรือลมพัดใบไม้ในสวน แต่แล้วความรู้สึกเจ็บแปลบที่เกิดขึ้นในใจนั้นก็กลับกลายเป็นแรงผลักดัน นางตัดสินใจไม่ยอมให้ตัวเองต้องถูกเหยียบย่ำเช่นนี้ต่อไป

“ข้า…” นางพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เสียงของนางกลับสั่นเครืออย่างควบคุมไม่ได้ ม่านไหมรู้สึกถึงความร้อนผ่าวบนใบหน้าที่คงจะแดงจนเห็นได้ชัด ยามาดะยังคงจ้องนางด้วยสายตาเย็นชาและคมกริบ เหมือนกับว่าเขามองทะลุผ่านนางไปยังอีกโลกหนึ่งที่นางไม่อาจเข้าถึงได้

ม่านไหมกัดริมฝีปากตัวเอง น้ำตาที่คั่งค้างในดวงตาพยายามจะไหลออกมา แต่ด้วยความดื้อรั้นของนาง นางก็ปฏิเสธที่จะปล่อยให้มันไหลออกมาในตอนนี้ นางสูดลมหายใจเข้าลึก พยายามรวบรวมสติและความกล้าที่เหลืออยู่ “ข้าไม่ใช่แม่หญิงปากตลาดเช่นที่ท่านว่าหรอก ข้าอาจจะไม่รู้เรื่องบ้านเมืองมากนัก แต่ข้าก็มีเกียรติในตัวเอง มีศักดิ์ศรีในฐานะสตรีที่ไม่คิดยอมให้ใครมาดูถูกง่าย ๆ” 

คำพูดของนางทำให้บรรยากาศโดยรอบเงียบสงัดลงอย่างรวดเร็ว ชายฉกรรจ์ที่เคยยิ้มแย้มและหัวเราะกันอยู่เมื่อครู่ต่างก็มองหน้ากันด้วยความไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ยามาดะเองก็ชะงักเล็กน้อย แต่เพียงครู่เดียวเท่านั้น ก่อนที่เขาจะหัวเราะออกมาเบา ๆ เสียงหัวเราะนั้นลึกและก้องกังวานราวกับเสียงของหมาป่าที่กำลังเพลิดเพลินกับเหยื่อที่หนีไม่พ้น

“แม่หญิงมีความกล้าหาญไม่น้อยเลย” เขากล่าวพลางมองลงไปที่นางจากมุมสูง “ข้าจะคอยดูว่าความเย่อหยิ่งนี้จะไปจบลงที่ตรงไหน จำเอาไว้เถิดว่าหญ้าต้นน้อยที่เจียมตัวจะไม่ถูกพายุโค่นล้มดั่งเช่นต้นไม้ใหญ่ที่แสนทรนงในตัวเอง “

ม่านไหมมองตาของยามาดะ รู้สึกถึงพลังอันเยือกเย็นที่แผ่ซ่านออกมาจากเขา นางไม่แน่ใจว่าควรจะกลัวหรือโกรธมากกว่า แต่สิ่งที่แน่ชัดคือ นางไม่อาจยอมแพ้ให้กับความรู้สึกใด ๆ นางต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่เกิดขึ้น และต้องพิสูจน์ให้เห็นว่านางมีค่าเพียงพอที่จะได้รับการเคารพเช่นเดียวกับใครก็ตาม

----------

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่ง เป็นนิยายที่มีเนื้อหาอิงประวัติศาสตร์ ซึ่งมีการนำเสนอเนื้อหาที่ได้รับแรงบันดาลใจจากเหตุการณ์และบุคคลในอดีต เพื่อวัตถุประสงค์ในการสร้างสรรค์เรื่องราวและบรรยากาศที่น่าสนใจ โดยอาจมีการเปลี่ยนแปลงหรือดัดแปลงรายละเอียดบางประการเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่องและบริบทของนิยาย โปรดทราบว่าแม้เรื่องราวในนิยายอาจได้รับแรงบันดาลใจจากเหตุการณ์จริง แต่ตัวละครและเหตุการณ์ในเรื่องนี้เป็นการอ้างอิงและสมมุติขึ้น ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อความบันเทิงเท่านั้นและไม่ควรถือเป็นข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน

-----------

แผนที่กรุงศรีอยุธยา

(ชุมชนญี่ปุ่นนั้นตั้งอยู่บริเวณทางใต้ของอาณาจักรอยุธยา อยู่ถัดลงมาจากชุมชนฮอลันดาและชุมชนอังกฤษ และอยู่ตรงข้ามกับชุมชนโปรตุเกส ในยุครุ่งเรืองของชาวญี่ปุ่นในรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม(ระหว่าง พ.ศ.2153 ถึง พ.ศ.2171 ว่ากันว่ามีชาวญี่ปุ่นเข้ามาอยู่อาศัยในชุมชนญี่ปุ่นถึง1,000-3,000 คน เลยทีเดียว)

---------

ม่านไหม สุทธารมณ์/แม่หญิงบุหงา

ม่านไหมเป็นหญิงสาวที่เพิ่งผ่านอายุยี่สิบปีพอดีมาหมาดๆ เธอเป็นลูกสาวคนสุดท้องของบ้านสุทธารมณ์ เจ้าของธุรกิจฟาร์มหอยมุกส่งออก หญิงสาวประสบเคราะห์ตกน้ำเสียชีวิต แต่ทว่าโชคดีที่ได้รับโอกาสให้ได้ใช้ชีวิตใหม่อีกครั้ง แต่เจ้าตัวก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าสิ่งนี้มันเข้าท่ารึเปล่า เมื่อได้ค้นพบว่าตัวเองได้ย้อนอดีตเข้ามาอยู่ในช่วงสมัยอยุธยาในร่างของแม่หญิงบุหงา ลูกสาวของหัวหน้าชุมชนญี่ปุ่นที่เพิ่งจมน้ำตายไปเช่นกัน ดังนั้น หญิงสาวต้องพยายามใช้ชีวิตและปรับตัวให้ได้ ในขณะเดียวกัน โชคชะตาก็ได้นำพาให้ได้พบกับคนที่คอยเธอตามหามาตลอด

--------

ยามาดะ นางามาสะ

ผู้นำและหัวหน้าชุมชนญี่ปุ่น ซึ่งเป็นซามูไรจากแผ่นดินญี่ปุ่นเดินทางเข้ามายังกรุงศรีอยุธยาในรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม ผู้มีความสามารถจนได้รับหน้าที่ควบคุมกองทหารอาสาญี่ปุ่น มีบทบาทในด้านการเมืองการปกครองของอยุธยา ตลอดจนเป็นผู้เชื่อมความสัมพันธ์ทางการค้าระหว่างอยุธยาและญี่ปุ่น แต่ในด้านนิสัยส่วนตัวนั้น เมื่อคราวแรกพบกับม่านไหม ถึงแม้จะรู้สึกคุ้นเคยกันอย่างน่าประหลาด แต่เขาก็ไม่ได้ใจดีกับเธอนัก ราวกับเป็นหมาป่าที่พร้อมจะแยกเขี้ยวขู่ใส่ลูกแกะน้อยอย่างม่านไหมตลอดเวลา แต่เมื่อทั้งสองได้พบและคุ้นเคยกันแล้ว ม่านไหมก็พบว่าจริงๆแล้วเขาก็ไม่ใช่คนใจร้ายใจดำนัก แต่ทว่าอดีตอันแสนเจ็บปวดยังคงตามหลอกหลอนเขาอยู่เสมอ และเป็นม่านไหมเองที่จะช่วยปลดโซ่ตรวนแห่งความทุกข์นั้นออกจากใจของเขา

---------

ใต้ดินแดนแผ่นฟ้ามหาสมุทร

สุดจะหยั่งรู้ลึกถึงสิ่งไหน

สองวิญญาณมาพบกันทุกชาติไป

คำมั่นไว้จะคงอยู่มิเปลี่ยนแปลง

แม้นอยู่ไกลแสนไกลสุดขอบฟ้า

หรือเวลาจะห่างกันเป็นปีแสง

โชคชะตาหนุนนำไว้เป็นแรง

จะพลิกแพลงให้ได้อยู่มาคู่กัน

แม้นจะมีอุปสรรคเป็นหลักหนาม

มาคุกคามให้ได้เป็นเพียงความฝัน

แต่สองจิตจะร่วมสร้างความสัมพันธ์

ให้ได้อยู่คู่กันทุกชาติไป

--------

*ตารางการอัพนิยายของไรท์จะเป็นอังคาร พุธ ศุกร์ เสาร์ เวลาลงไม่แน่นอนแล้วแต่ความสะดวก แต่ถ้าหากมีปัญหาฉุกเฉินไรท์จะมาแจ้งให้ทราบล่วงหน้านะคะ ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่เข้ามาอ่านและติดตามนะคะ<3