รอยเท้าบนปลักโคลน

ในยุคที่สังคมแห่งอารยะของมนุษย์เริ่มก่อตัวขึ้นได้ไม่นานนักบนโลกของ “เกลียววายุแห่งการช่วงชิง” ความ

โกลาหลมากมายก็ได้อุบัติตามมาอย่างไม่อาจเลี่ยง ชาวแลงเกิล ชาวนอร์เดียน และชาวแฟรงคีออนเคยอยู่อาศัยอย่าง

อิสระ กระจัดกระจายอยู่มากบนแผ่นดินทวีปอรุณ ยกเว้นก็เพียงแต่ดินแดนใหญ่ทางใต้สุดของทวีปซึ่งเป็นถิ่นอาศัยของ

ชาวลองโกลี ผู้อยู่บนทวีปนี้มานานกว่าสายเลือดอื่นนับพันปี แต่กระนั้นทั้งสี่สายเลือดต่างก็อยู่ร่วมแผ่นทวีปกันมาอย่าง

สงบสุขในฐานะชนเผ่าเร่ร่อนที่ไม่ตั้งรกรากหลักแหล่งแน่ชัด ไม่เคยมีการรบราแก่งแย่งสิ่งใดกันมาตั้งแต่เริ่มต้น แต่แล้ว

ทุก ๆ อย่างก็เปลี่ยนแปลงไปหลังจากการมาถึงของชาว ฟาราเวย์ เมื่อเรือห้าสิบลำอพยพผู้โดยสารหนึ่งพันคน ล่องมา

จากดินแดนอันไกลโพ้นในมหาสมุทรเวสท์ซี ผู้รุกราณเทียบท่าขึ้นฝั่งที่เกาะทานตะวัน ก่อนจะเปลี่ยนชื่อมันใหม่เป็นเกาะ

ออโรเรียตามชื่อของราชวงศ์ผู้ปกครองสูงสุดของพวกเขา 

ชนชาติใหม่มาถึงดินแดนอันอุดมสมบูรณ์พร้อมกับอารยะธรรม วัฒนธรรม และวิทยาการอันล้ำหน้าที่สุดในยุคสมัย

 รวมถึงระบอบการปกครองแบบใหม่ที่ชาวพื้นเมืองไม่เคยพบเห็นมาก่อน 

ความสงบสุขของชาวแลงเกิลผู้เร่ร่อนอยู่บนแผ่นดินแห่งทิวาทั้งเก้าเกาะสิ้นสุดลง เมื่อผู้มาเยือนเริ่มแผ่ขยายอำนาจ

ไปทั่วดินแดน ชาวฟาราเวย์ชั้นสูงเถลิงอำนาจเป็นผู้ปกครองอย่างเบ็ดเสร็จ บังคับปกครองในรูปแบบราชอาณาจักร

ตามใจปรารถนา อาณาจักรใหม่ถูกสถาปนาขึ้นโดยมีกษัตริย์แห่งราชวงศ์ออโรราสปกครองด้วยราชลัญจกรฟีนิกซ์สี

ฟ้า โดยมีศูนย์กลางอยู่บนเกาะออโรเรีย มีลอร์ดใต้อาณัติต่าง ๆ กระจายกันไปปกปักษ์ดินแดนแปดเกาะที่เหลือ

โดยมีไพร่ไม่แข็งข้ออยู่ใต้อำนาจ และมีชาวพื้นเมืองเจ้าบ้านซึ่งเคยต่อต้านพวกเขาเป็นเหล่าทาส รับใช้ 

แต่แทนที่ชนพื้นเมืองบนแผ่นดินใหญ่ทางตะวันตกจะรวมตัวกันต่อต้านผู้รุกราณ พวกเขาส่วน

ใหญ่กลับรับเอาทุกสิ่งที่ชาวฟาราเวย์ยื่นให้ ทั้งเงินทอง อาวุธ อารยธรรม และธรรมเนียมการปกครองที่จะนำมาซึ่ง

การนองเลือดและการกดขี่อย่างร้ายกาจโดยเหล่าผู้คนที่เคยเป็นพี่น้องกัน และนั่นคือสาเหตุใหญ่ที่ก่อให้เกิดชาย

และหญิงผู้ซึ่งจะเป็นตำนานในบทลำนำอมตะ และนิทานที่มีชื่อเสียงที่สุดมายาวนานหลายพันปี ตำนานของ 

วิคการ์ กับ เดียนา แห่งมัดพัดเดิล เด็ก ๆ ผู้ย่างเท้าออกจากหมู่บ้านที่พวกเขาเกิดในวันที่พายุฝนเทกระหน่ำจนผืน

ดินกลายเป็นโคลนตม