คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Revival of Gunnar การคืนชีพอีกครั้งของยอดอัศวิน ( 2 )
, APPLICATION
ชื่อ-นามสกุล :: อลิเซีย วอร์เรน ( Alicia Warren )
- มีชื่อเล่นแสนน่ารักที่นำมาจากนิยายวัยรุ่นชื่อเสียงโด่งดันว่า อลิส ( Alice )
เพศ :: หญิง
นิสัย ::
สตรีงามผู้เลอโฉม แบบอย่างผู้งดงามแลเพียบพร้อมแห่งตระกูลวอร์เรน
ตามคำกล่าวท่านหญิงตามผู้สูงศักดิ์ทุกท่านนั้นเพียบพร้อม พึงถูกสั่งสอนมาอย่างดีจากตระกูลจึงเป็นไปได้ยากเลยทีเดียวที่จะเห็นการแสดงกริยาท่าทางที่ไม่เหมาะสมออกมา สตรีแห่งวอร์เรนเองก็เช่นกัน สิ่งแรกที่สร้างความประทับใจและดึงดูดสายตาทุกคนได้เป็นอย่างดีนอกจากหน้าตาที่สวยงามคงเป็นกริยาที่ชดช้อยเต็มไปด้วยความละเอียดอ่อนในทุกการย่างก้าวและการกระทำของเธอ อลิเซียถูกเรียกเป็นเสียงเดียวกันว่ากุลสตรีชั้นสูง ด้วยมารยาทการแสดงออกที่เรียบร้อยราวกับผ้าพับไว้ไม่มีผิด บนดวงหน้างดงามมักประดับประดาแต่งแต้มด้วยรอยแย้มยิ้มนุ่มละมุนละไมส่งมอบแก่ผู้พบเห็นอยู่เสมอ ทุกคนต่างกล่าวได้เต็มคำว่าเธอเป็นกุลสตรีที่ดี ทั้งยังอ่อนโยนอ่อนหวาน และสง่างามในทุกอริยาบถไม่ว่าจะเป็นการเดิน การนั่ง หรือการยืนธรรมดาที่ทำให้ผู้คนยากจะละสายตาในบางครั้ง คล้ายธารน้ำใสสะอาดที่คอยปลอบประโลมจิตใจผู้อื่น แน่นอนว่าแม้กระทั่งน้ำเสียงการพูดจาก็ยังคงนุ่มนวลอ่อนหวาน ไม่มีท่าทีกรรโชกโฮกฮากเหมือนคลื่นทะเลซัดที่ดูไม่เหมาะสม มีท่าทางการวางตัวตามสถานการณ์รอบด้านที่ดีและสามารถปรับตัวให้เข้ากับสถานที่อื่นได้อย่างไม่ยากเย็นนัก จะไม่มีท่าทีกระโตกกระตากเหมือนลิงโลดหรือตื่นตระหนกเป็นกระต่ายตื่นตูมออกมาให้เห็นเลยเม้แต่น้อย ไม่ว่าอย่างไรก็คงความนุ่มนวล และ ความใจเย็นของตัวเองได้เป็นอย่างดีเสมอ กล่าวได้ว่าอลิเซีย วอร์เรน คือสตรีผู้สมบูรณ์พร้อมอย่างแท้จริง
หากเปรียบความสมบูรณ์แบบคือความสามารถ อลิเซียก็คงได้รับคำนั้นมาไม่ยากเย็นนัก หล่อนเป็นสตรีมากความสามารถที่เก่งกาจไม่แพ้บุรุษ หลายเรื่องเธอสามารถทำได้ดี และ ได้รับคำชื่นชมบ่อยครั้งจนชินชา สิ่งใดที่บุรุษทำได้ตัวเธอเองก็สามารถทำได้ บางครั้งบางคราวก็คลับคล้ายคลับคลากับเจ้าหล่อนซึมซับความเป็นบุรุษเหล่านั้นเข้ามาสู่ตัวตนด้วย แม้จะยังคงความสง่างามดังเลดี้ผู้สมบูรณ์แบบ ทว่ากลับมีหลายครั้งที่ทำให้ผู้อื่นรู้สึกเก้อเขินขึ้นมาเสียแปลกประหลาด ดังเช่นการยกฝ่ามือนุ่มนวลของเลดี้อื่นขึ้นมาจรดจุมพิต หรือการเป็นฝ่ายเลื่อนเก้าอี้ให้ผู้อื่นทิ้งตัวลงนั่งด้วยท่าทีอ่อนโยนยิ่ง กระทั่งกับสตรีก็ไม่อาจปฎิเสธว่าเธอนั้นสร้างความปั่นป่วนให้รู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาพิกล อลิเซียเป็นคนฉลาดหลักแหลม และ รักการเรียนรู้ที่ไม่สิ้นสุด เธอมีความสามารถในการเรียนรู้ รวมไปถึงการจดจำ สามารถเข้าใจอะไรได้อย่างรวดเร็วเพียงแค่การฟังหรือการอ่านแค่ครั้งเดียว มีความช่างสังเกตคอยเก็บรายละเอียดรอบข้างอยู่เสมอ มีความอ่อนไหวต่อสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้สามารถรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของสิ่งรอบด้านได้แบบไม่ยากเย็นนัก ตรงส่วนนี้รวมไปถึงคนรอบข้างเองก็ด้วยเช่นกัน แคทเธอรีนสามารถรู้ได้ว่าใครกำลังรู้สึกไม่ดีอยู่ในตอนนี้ด้วยการสังเกตท่าทีที่เปลี่ยนแปลงไปแม้เล็กน้อยของอีกฝ่าย เป็นเรื่องที่ง่ายดายนักสำหรับคนที่ช่างใส่ใจในรายละเอียดเล็กยิบย่อย และ นักสำรวจตัวยงอย่างเธอ
ท่านหญิงอลิเซียเป็นคนที่ค่อนข้างใส่ใจในตัวเองมากพอสมควร เธอคอยรักษาภาพพจน์ กริยามารยาท และหน้าตาของเธออยู่เสมอ ทำให้เป็นคนที่มีความรอบคอบสูง และมีการวางแผนที่รัดกุมไว้ก่อนที่จะทำอะไรซักอย่างอยู่เสมอ เลยทำให้ตัวอลิเซียเป็นคนที่ย้ำคิดย้ำทำอยู่บ่อยครั้ง การผิดพลาดคือสิ่งที่น่าอาย และการถูกคนอื่นมองด้วยสายตาขบขันเป็นสิ่งที่ไม่ควรเจอ อลิเซียถูกสั่งสอนมาตั้งแต่เด็ก ถูกกดดันคาดหวังจากมารดา ถูกบีบบังคับและผลักหลังจากครอบครัว หล่อหลอมให้หล่อนเป็นหล่อนกลายเป็นคนใจเย็น มีความอดทนที่สูงมากจนราวกับไร้อารมณ์โกรธเคือง กล่าวได้ว่าตั้งแต่เด็กจนโตขึ้นมาอลิเซียไม่เคยแสดงอารมณ์ด้านลบออกมาต่อหน้าใครหน้าไหนทั้งนั้น ทุกรูปแบบอารมณ์มีเพียงการคลี่ยิ้มละมุนละไมปิดบังทุกสิ่งอย่างต่อหน้าผู้อื่น หากเธอกำลังจะเข้าสู่ช่วงอารมณ์โกรธ หญิงสาวผู้นี้ก็ยังคงด้วยเหตุผลในการกระทำ แรงอารมณ์ของเธอจะถูกเก็บเอาไว้ระบายอยู่คนเดียว ไม่ว่าจะผ่านทางสายตาที่แสดงความโกรธเกรี้ยวขึ้นมากกว่าเดิมจนหน้าผวา หรือการระบายออกมาทางน้ำตาที่ร่วงกราวลงมาไม่มีหยุดหลายชั่วยามด้วยกัน จะไม่มีการนำความรู้สึกด้านลบตัวเองไปลงกับใครทั้งนั้น และ ไม่เคยกล่าวโทษเป็นความผิดใคร แม้ว่าสิ่งที่ทำให้เธอเข้าสู่ช่วงอารมณ์ลบนั้นจะเป็นคนอื่นก็ตามที แต่ด้วยอายุอานามที่ค่อนข้างมากรวมถึงการสั่งสอนจากรอบด้านก็ไม่แปลกใจนักที่วุฒิภาวะทางอารมณ์และความคิดหล่อนจะสูงกว่าคนอื่นทั่วไป ความเป็นผู้ใหญ่ในตัวเองก็ด้วย ความคิดหลายอย่างของเธอเติบโตขึ้น รู้ว่าสิ่งใดควรทำหรือสิ่งใดที่ไม่ควรทำ รู้จักการคิดก่อนพูดคิดก่อนทำ รู้จักแยกแยะสิ่งที่เกิดขึ้น มักคอยคำนวณถึงผลที่จะเกิดอยู่ตลอดเวลาหากว่าเธอตัดสินใจทำแบบนั้นลงไป อารมณ์ความรู้สึกจะไม่ถูกนำมาใช้ในการตัดสินใจอะไรหรือทำอะไรทั้งนั้น ตัวของอลิเซียเทิดทูนความถูกต้อง ความเป็นกลาง และ กฎระเบียบดังเช่นสิ่งที่อัศวินผู้ทรงเกียรตินั้นควรจะมี สามสิ่งนี้เป็นตัวห่อล้อมเธอให้วางตัวอยู่ในกรอบเกณฑ์อยู่เสมอ ไม่เคยที่จะก้าวเท้าออกนอกกรอบที่ปิดกั้นตัวเองไว้ ดังนั้นการใช้ชีวิตที่เป็นอิสระหรือการเป็นตัวของตัวเองอลิเซียนั้นจะไม่ค่อยมีความเข้าอกเข้าใจมากนักถึงสิ่งพวกนั้น
เมตตาคือความงดงาม ปราณีคือความเห็นอกเห็นใจ
ไม่ใช่คนหัวรุนแรง หล่อนรักในความสันติ ไม่ชอบยุ่งยากกับใครหรือการเข้าไปหาเรื่องใครก่อน อลิเซียไม่ชอบการรุนแรงหรือการเจ็บตัวด้วยซ้ำ การใช้กำลังในการแก้ปัญหาถือเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอจะทำ เธอมองว่าไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ดีเลย มีเพียงแค่เด็กน้อยเท่านั้นที่คิดจะทำกัน อีกอย่างตัวของอลิเซียค่อนข้างจมีความใส่ใจในหน้าตาตัวเองมากพอเกินกว่าจะเอาตัวเองไปเสี่ยงให้ตกเป็นขี้ปากของชาวบ้านชาวช่องได้ หากจะมีการปะทะขอเป็นการปะทะกันด้วยฝีปากเสียดีกว่า จากการอยู่ในตระกูลของตัวเองมาก็พอมีให้ใช้ริมฝีปากโต้วาทีในหลายครั้งหลายคราวเลยกลายเป็นว่าหล่อนเป็นคนมีวาทศิลป์สูง มีชั้นเชิง และ ศิลปะในการปรุงแต่งคำพูดให้ออกมาน่าฟัง เป็นผู้พูดที่ดีเอาเสียมาก มีฝีปากเจรจาที่แกล่งกล้าดั่งเช่นนักธุรกิจมือฉมัง และ มีการประณีประณอมที่สามารถปลอบคนอื่นให้เย็นลงได้ไม่ยากจึงถือเป็นการดีมากที่จะส่งหล่อนไปเจรจาสงบศึก หรือ ทำข้อตกลงต่าง ๆ รวมไปถึงรู้จักกล้าที่จะปฎิเสธผู้คน ด้วยความที่แก้ปัญหาเฉพาะหน้าก็ดี เอาตัวรอดเองได้ในแทบจะทุกสถานการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยการพลิกแพลง ก็เลยจะกลายเป็นว่าอลิเซียจะเป็นตัวตายตัวแทนในบางทีที่ส่งเข้าไปดาบหน้าคอยรับอารมณ์ร้อนของคนอื่นที่สาดลงมาอยู่บ่อยครั้งบ่อยคราว
ชีวิตประจำวันของเจ้าหล่อนนั้นเต็มไปด้วยความเรียบง่าย เอื่อยเฉื่อย ปล่อยเวลาไหลผ่านไปเรื่อย ๆ ไม่ได้หรูหราโอ่อ่าตามภาษาคุณหนูคนอื่น งานอดิเรกของเธอก็คือการจิบน้ำชาที่เธอชื่นชอบอย่างมาก หรือไม่ก็พลิกหน้าหนังสือซักหน้าอ่านพร้อมปล่อยตัวตกลงไปในโลกของตัวเอง เลยกลายเป็นว่าเธอถูกสองงานนี้ยึดเวลาว่างไปเสียหมด หลายคนเคยถามเธอว่าไม่รู้สึกเบื่อกับการทำอะไรซ้ำซากจำเจบ้างหรืออย่างไร ตัวของอลิเซียผู้มีความอดทนสูงลิ่วเกินชาวบ้านหรือจะเบื่อหน่ายขึ้นมา ให้เธอนั่งนิ่งเป็นเวลาติดกันหลายชั่วโมงก็ไม่คิดที่จะเบื่ออยู่ดี ความใจเย็นของเธอเปรียบดั่งก้อนน้ำแข็งที่แม้จะมีสิ่งใดมายั่วยุก็ไม่อาจพังทลายลงได้จนน่าชื่นชม เธอเป็นคนมีความตั้งใจสูง มีความทะเยอทะยานในความขวนขวายเองก็สูง หากคิดจะทำสิ่งใด หรือ ต้องการจะศึกษาสิ่งใดก็ไม่มีใครขัดหรือห้ามเธอได้จนกว่าเธอจะทำสำเร็จ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าเธอไม่เคยที่จะเบื่อหนังสือเล่มที่เธอยังอ่านไม่จบ หรืออะไรที่เธอทำไม่เสร็จก็ตามที
มีความเห็นอกเห็นใจที่แสดงชัดออกมาผ่านแววตาส่งแก่ผู้อื่นเสมอ พวกเด็กน้อยทั้งหลายค่อนข้างชื่นชอบอลิเซียในฐานะพี่สาวใจดี คอยแจกจ่ายรอยยิ้มหวาน และ คำพูดคอยให้กำลังใจคนรอบข้างอยู่เสมอ ผู้ใหญ่หลายคนนึกชื่นชอบเธอเข้าเต็มเปาเพราะความเคารพผู้หลักผู้ใหญ่คนเฒ่าคนแก่กว่า และ คอยให้เกียรติผู้อื่นอยู่เสมอ หนำซ้ำยังเป็นคนที่เชื่อฟังคำสั่งคำสอน ว่านอนสอนง่ายค่อนข้างมาอีก ใครที่พูดถึงข้อเสียข้อไม่ดีมาตัวของอลิเซียก็จะรับฟังไปปรับใช้ในอนาคตจนหลายคนนึกกลัวว่าเธอนั้นช่างขาวสะอาด น่าหวาดหวั่นว่าตัวของอลิเซียนั้นแม้จะสง่างามแต่ก็คงเป็นเพียงผ้าขาวไร้สีใดแต่งแต้ม คงใสซื่อเสียจนถูกคนอื่นหลอกใช้จูงจมูกเอาได้โดยง่ายเสียแล้ว แต่จะเป็นเช่นนั้นจริงหรือ คำตอบที่แสดงชัดเจนก็คือไม่มีทางเป็นไปได้ อลิเซียถึงแม้มีความอ่อนหวานอ่อนโยนแต่ไม่ใช่ว่าอ่อนแอจนน่ารำคาญ อย่างไรเธอก็ขึ้นชื่อว่าเป็นสตรีงามผู้ทรงเกียรติ หญิงสาวไม่เคยร้องไห้น้ำตานองไปเกาะขาขอความช่วยเหลือใคร ไม่เคยปริปากบ่นตัดพ้อชะตาถึงสิ่งที่อยากลำบากในชีวิต ยามเมื่อต้องลุกขึ้นสู้แม้จะเจ็บก็จะลุกขึ้นสูงอย่างไม่ย่อท้อ สิ่งที่อลิเซียทำคือการยืนหยัดด้วยขาตัวเอง และ ต่อสู้ด้วยตัวเองแสดงถึงความมีศักดิ์ศรีในตัวเธอ คงเกียรติของหญิงสาวคนหนึ่งที่หนักแน่นในตัวของตัวเธอเอง อลิเซียนั้นแสนจะแข็งแกร่ง มีความแข็งกร้าวตามภาษา ไม่ได้ยอมคนให้กดขี่จนมากเกินไป แม้ว่าโดยปกติหล่อนจะเป็นพวกชอบตามใจและเอาใจชาวบ้านอยู่เป็นนิจก็ตาม ไม่ค่อยขัดแข้งขัดขาหรือขัดคำใครอะไร มีอะไรก็คล้อยไปตามคนอื่นตลอด ใครอยากจะทำอะไรก็ทำ อยากจะเล่นอะไรก็เล่น อยากได้อะไรก็จะไปหามาให้เล่น แต่ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถทำได้ทุกอย่างตามที่อีกฝ่ายต้องการจะทำ หากเธอคิดว่าสิ่งนี้ไม่เหมาะสมที่จะทำก็จะเป็นคนคอยตักเตือนห้ามปรามอีกฝ่ายแทน ถ้าโตกันแล้วก็พอจะพูดจารู้เรื่อง แต่ถ้าเป็นเด็กน้อยตัวอลิเซียก็จะใช้ความใจเย็นและประณีประณอมในการสั่งสอนพวกเขาเพื่อให้เติบโตขึ้นมากลายเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพในอนาคต
ยามเมื่อสังคมต้องการฮีโร่ผู้ช่วยเหลือ แม้ว่าอลิเซียจะมีความเป็นห่วงเป็นใยผู้อื่นจนบางทีก็อาจจะมากกว่าที่เป็นห่วงตัวเอง และ มักยื่นมือเข้าช่วยเหลือหลายคนเมื่อมีโอกาส แม้กระทั่งในยามอันตรายอลิเซียเองก็ยังควบคุมความเยือกเย็นของตัวเองได้เป็นอย่างดี เธอก็ยังเป็นเหมือนเช่นเคย ไม่ตื่นตระหนกตื่นตูม โวยวายกรีดร้องเสียงแหลมเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยทำ แต่กระนั้นหากเกิดอะไรขึ้นสิ่งแรกที่เธอจะรักที่สุดคือตัวเองและครอบครัว หากไม่ใช่จุดที่จำเป็นหรือจวนตัวเข้าจริงก็จะไม่เอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงอันตรายเด็ดขาด ความคิดของอลิเซียคือมักเน้นการเพลย์เซฟเป็นส่วนใหญ่ มักคำนวนถึงความปลอดภัย ความเป็นไปได้ และ มักมองการไกลอยู่เสมอมากกว่าที่จะกระโดดเข้าหน้าไปเสี่ยงอันตรายเลยมากกว่า ถ้าจุดนั้นคิดว่าปลอดภัยเธอก็พร้อมที่จะกระโดดไปช่วย แต่เกิดว่ามีจุดเสี่ยงเล็กๆน้อยๆเกิดขึ้นอลิเซียก็พร้อมที่จะหยุดเพื่อรอดูสถานการณ์อีกทีว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปกันแน่
ตัวตนแห่งอลิเซีย วอร์เรน
มายาที่บดบังแลปิดเคลื่อน
ส่วนตัวเธอค่อนข้างเป็นพวกทิฐิสูงไม่เบา มีความเป็น working woman ชอบแบกภาระงานอยู่บนบ่าของตัวเองอยู่คนเดียวโดยไม่เอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากใครหน้าไหนทั้งนั้น มีความมั่นอกมั่นใจในตัวที่โดดเด่น เชื่อมั่นในตัวเองที่สูง คิดว่าตัวเะองทำได้ก็ต้องทำได้ การยอมแพ้ไม่ใช่ทางเลือกของเธอเช่นเดียวกับการก้มหัวให้ใครคนอื่น หลายคนเคยที่จะเสนอยื่นมือมาช่วยตัวของอลิเซียอยู่บ่อยครั้ง หญิงสาวก็จะเพียงคลี่ยิ้มนุ่มนวลทว่าบอกปฎิเสธไปอย่างสุภาพนอบน้อมเสมอจนหลายคนอ่อนใจไปเอง แต่ก็เพราะว่าเธอไม่ชอบการเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากใครหน้าไหนจนกว่าจะจวนตัวจริง ไม่ชอบการตกเป็นรองใคร และ ไม่ชอบยอมใครหน้าไหนทั้งนั้น เน้นการสู้ และ การทำอะไรด้วยตัวเองเสียส่วนใหญ่ เห็นแบบนี้เลดี้อลิเซีย วอร์เรนนั้นช่างแสนดื้อรั้นซุกซ่อนอย่างเงียบเชียบอย่าบอกใครเชียว หากไม่ทรุดล้มลงไปกับพื้นก็คงจะเป็นไปได้ยากที่เธอจะเอ่ยปากขอร้องความช่วยเหลือ รวมไปถึงบางครั้งบางคราวการได้รับคำสั่งจากใคร หากส่วนตัวเธอรู้สึกไม่เหมาะสมเธอก็จะเลือกที่จะไม่ทำ ยกมือข้างหนึ่งขึ้นปิดหูปล่อยคำสั่งไหลผ่านออกไปอย่างไม่ใยดีนัก
เธอเป็นหญิงสาวที่มีเสน่ห์แบบสตรีเพศ มีความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ให้ผู้สบมองรู้สึกตราตรึงใจในครั้งแรกที่ได้พบ รวมไปถึงมีความประทับใจแรกที่ดีจากเธอ มีชายหนุ่มหลายคนรวมไปถึงหญิงสาวบางคนที่รู้สึกตุ้มต่อมกับเธอจนเคลิ้มเข้าหาบ้าง แต่กระนั้นหล่อนก็ไม่ได้หลงไปกับคำหยอดหวานเลี่ยนของพวกผู้ชายเหล่านั้นเท่าไหร่ มีภูมิต้านทานการถูกจีบสูงมาก ยิ้มละมุนละไมรับมุขเสี่ยวได้หน้าตาเฉย ตอนโดนจีบแรกเริ่มก็มีรู้สึกขัดเขินเสียบ้าง แต่พอไปมากลับกลายเป็นว่าคนอื่นสิต้องเขินอายกับเธอเสียมากกว่า แม้จะเป็นเลดี้จากตระกูลใหญ่โตแต่กระนั้นก็ไม่ได้เคร่งครัดอะไร หากมีคนหยอดมาก็พร้อมที่จะหยอกล้อกับคนอื่นกลับ เห็นแบบนี้เป็นผู้หญิงที่รุกเข้าหาชาวบ้านชาวช่องก่อนตลอดถ้าเกิดนึกคึกสนใจใครเข้ามา เตรียมตัวความด้านได้อายอดของเลดี้อลิเซียผู้นี้ได้เลย แม้การกระทำจะยิ้มละมุนละไมดูสง่าผ่าเผย แต่ฝ่ามือกลับเอื้อมมากอบกุมมือคนที่สนใจไว้ไม่ปล่อยพร้อมทั้งถึงเนื้อถึงตัวแอบดอดเล็กแอบดอดน้อยหน้าตาเฉย ทำหน้าระรื่นลอยชายไม่สนสี่สนแปดอะไรทั้งนั้น แต่กระนั้นตัวเธอก็ยังมีมารยาทพอที่จะไม่ล่วงเกินอะไรไปมากกว่านั้น จนคนที่พบเจอต่างก็ต้องขมวดคิ้วว่าเลดี้อลิเซีย ไฉนถึงได้หน้าหนามากถึงเพียงนี้กันเล่า กระนั้นคนพวกนั้นก็ยังไม่ได้ล่วงรู้ว่าเลดี้อลิเซียสามารถคลั่งรักได้มากกว่านี้เสียอีก หล่อนเป็นคนหวงของมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ทั้งอาณาเขต และสิ่งของที่เป็นของตน ดังนั้นยามเมื่อสนใจใครขึ้นมาก็จะมีความรู้สึกหวงแหนอยากครอบครองเป็นเรื่องปกติ ซึ่งมันก็ค่อนข้างจะเอาแต่ใจนิดหน่อย เมื่อเธอเอ่ยปากว่าอยากได้ก็ต้องได้ แม้จะใช้วิธีที่ไม่ใสสะอาดมากนักในการแย่งชิงมาก็ไม่มีปัญหาอะไร แน่นอนว่าถึงปากจะบอกว่าปฎิบัติกับคนอื่นอย่างเท่าเทียม แต่คนไหนที่เลดี้ผู้นี้เกิดนึกคึกใคร่สนใจขึ้นมาก็จะแสดงออกเปิดเผยอย่างชัดเจนด้วยการดูแลอย่างทะนุถนอม คอยเอาอกเอาใจ และ เอาใจใส่อย่างเด่นชัด ชนิดที่ว่าไม่ว่าใครก็ไม่เคยได้สัมผัสกับประสบการณ์แบบนี้มาก่อน หากคุณผมยุ่งเธอก็จะหวีผมให้อย่างเบามือ หากคุณง่วงงุนเธอก็จะจับศีรษะโน้มลงมาให้นอนบรรจบลงบนตัก หากคุณอยากทานข้าวเธอก็จะเข้าครัวปรุงอาหารเพื่อมาทำมื้อพิเศษให้กับคุณ อะไรที่ไม่เคยทำอลิเซียก็จะทำมัน แสดงออกถึงความใส่ใจที่มากโขที่มีอยู่ในตัวเธอแก่ผู้ที่พบเห็น
แท้จริงแล้วตัวของเธอคือสิ่งใด
ขาว หรือ ดำ
ท้ายที่สุดนี้แด่อลิเซียผู้ที่มีความสมบูรณ์แบบพรั่งพร้อมมากเกินไปราวกับว่าพระองค์เจ้าใส่ความสมบูรณ์แบบแก่เธอมากกว่าชีวิต ทำให้ความรู้สึกบางส่วนของหล่อนถูกกลืนกินลงไปราวไร้ความรู้สึก ข้างในว่างเปล่าเหมือนกล่องว่างเปล่าที่ไร้อะไรเติมเต็ม สิ่งที่ทำได้คืออุทิศตนแก่ครอบครัว เชื่อฟัง ยอมรับ และ ไม่ต่อต้าน ตรงจุดนี้ความดีงามของอลิเซียไม่ได้ชัดเจนนัก เธอเปรียบเสมือนสีเทากึ่งกลางระหว่างสีขาว และ ไม่ได้เป็นสีดำสนิทโดยสิ้นเชิง ตัวอลิเซียเองยังมีความสับสนวนเวียนอยู่ในตัวเอง ความสงสัยถึงความรัก ความสงสัยถึงอิสระ หลายอย่างที่เธอไม่สามารถไขข้อคำตอบแก่ตนเองได้ ซึ่งก็ยังพยายามที่จะค้นหาคำตอบในสิ่งนั้นมาจนถึงทุกวันนี้ หน้าตำราใดก็ไม่มีบ่งบอกว่าสิ่งใดคือความหมายของมัน นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเธอถึงต้องการ ไขว่คว้า ค้นหาคำตอบทุกอย่าง จะมีหลายครั้งที่เธอได้พ่นคำถามใส่ผู้อื่น คำถามแสนโง่งมว่าความรักมีรูปร่างหน้าตาเป็นเช่นไร หรืออิสระมีความสุขมากหรือไม่ แม้จะได้รับคำตอบมามากมายจากคำนิยามของผู้อื่น ทว่าท้ายที่สุดตัวของเธอนั้นก็ไม่อาจที่จะเข้าใจเรื่องดังกล่าวอยู่ดี
แท้จริงแล้วตัวเธอนั้นไม่ได้สมบูรณ์แบบไปกว่าคนอื่นเลย ตัวเธอเองก็มีจุดเล็กจุดน้อยที่เธอไม่สามารถลบล้างออกไปได้คืออลิเซียเป็นคนคิดมาก และ คิดเยอะ ชอบโทษตัวเอง และ ดูถูกตัวเองในหลายครั้ง คิดว่าตัวเองไม่ดีพอ ไม่มีคุณค่าพอที่จะได้รับความรัก หรือว่าได้รับอะไรจากใครทั้งนั้น เป็นความคิดในแง่ลบที่บั่นทอนความรู้สึกของตัวเองในทุกวัน หญิงสาวนั้นทั้งแสนรักแสนชังในตัวตนของตน เธอไม่พึงพอใจในความสามารถที่ตนพึงมี ยังต้องการที่จะก้าวเข้าสู่ความเก่งกาจมากขึ้นอีก ต้องขวนขวายพยายามมากกว่านี้ถึงจะได้ครอบครองในสิ่งที่ต้องการ
พลัง ::
มนตราอสรพิษ
- พลังสายพิเศษ -
เป็นชื่อเรียกพลังของตัวอลิเซีย รูปแบบการใช้งานค่อนข้างเหมือนพลังของ เมดูซ่า เส้นผมของเธอจะสามารถแปรสภาพกลายเป็นอสรพิษตัวดำมะเมื่อมติดกันหลายสิบตัว นัยน์ตาสีแดงก่ำเรืองรองราวอสูรกายผู้กระหายโลหิต สามารถยืดหดตัวได้ด้วยความรวดเร็วและเปี่ยมด้วยความดุร้ายมากพิษสง พร้อมที่จะคร่าชีวิตของผู้ที่ถูกจับจ้องให้กลายเป็นอาหารอันโอชะของตนซึ่งตัวอลิเซียสามารถควบคุมได้อย่างอิสระเสรี ทว่านัยน์ตาของเธอนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นแก้วตาของอสรพิษอย่างชัดเจน ยามเมื่อสบสายตาจ้องมองใครก็จะทำให้ผู้นั้นตัวแข็งกลายเป็นหินไปในสัปดล โดยเฉพาะถ้าเป็นคนที่อ่อนแอกว่าเธอแล้วคนคนนั้นจะสิ้นใจตายในสภาพรูปปั้นหินไปโดยสมบูรณ์ เพียงแค่สบตาไม่กี่วิก็สามารถคร่าชีวิตคนตายได้ไม่ยาก นอกจากนั้นเธอยังสามารถดึงเอาความสามารถในการจับความร้อนในตัวสิ่งมีชีวิตของอสรพิษมาใช้ได้อีก ปลายลิ้นสองแฉกของงูสามารถใช้แยกแยะกลิ่นต่างๆที่ปะปนมาในอากาศได้เช่นเดียวกับเธอที่สามารถรับรู้กลิ่นได้เร็วกว่าปกติ ร่างกายก็สามารถเคลื่อนที่ได้คล่องแคล่วปราดเปรียวมากยิ่งขึ้น รวมไปถึงทอปปิคหลักที่สามารถใช้พิษได้อย่างอิสระเสรีเปรียบเสมือนกับอสรพิษ ซึ่งอสรพิษสายพันธุ์ที่เธอได้รับมาคือ งูแบล็คแมมบ้า ถือเป็นอสรพิษที่ติดหนึ่งในสิบอันดับอสรพิษที่มีพิษร้ายแรงที่สุดในโลก โดยปกติแล้วแพร่พิษโดยการกัด ทว่ามันดูยากลำบากไปซักหน่อยตัวเธอเลยพลิกแพลงเป็นการไหลเวียนพิษให้แล่นไปทั่วร่างเสียแทน เลือดของเธอนั้นถือว่าเป็นพิษที่ร้ายแรง หากหยดลงสู่พื้น ยิ่งมีความเข้มข้นมากก็ยิ่งมีฤทธิ์กร่อนมาก สามารถใช้ในการซึมออกมาผ่านการสัมผัส ซึ่งส่วนนี้จะสามารถใช้ได้งานได้ดีที่สุดเพราะทำให้ศัตรูสิ้นใจตายได้ภายในเวลาไม่นานนัก แม้กระทั่งเธอทาพิษเคลือบไว้ที่เล็บแตะศัตรูกระแสพิษเพียงน้อยนิดก็ยังแล่นวิ่งเข้าไปแล่นงานจนมันล้มตึงได้ไม่ยากเย็น แต่นอกจากนั้นก็สามารถกลั่นออกมาให้กลายเป็นหยดพิษกลางอากาศแล้วพุ่งเป็นกระสุนใส่ศัตรูได้ หรือจะกลั่นเป็นก้อนให้กลายเป็นห่าฝนแหลมพุ่งทิ่มใส่ศัตรูโดยส่วนที่โดนจะติดพิษก็ได้เช่นกัน พิษของเธอจะมีผลในการทำลายระบบประสาท ศัตรูจะตายด้วยอาการหัวใจล้มเหลว และ กัดเซาะเนื้อเยื่อจนเนื้อเปื่อยยุ่ย
มีแอนตี้ต้านพิษอยู่ในตัว ต่อให้ใครจะวางยาพิษเธอลงน้ำชา หญิงสาวก็ยังจิบด้วยความรู้สึกเฉยชาได้แบบหน้าตาเฉย อย่างน้อยก็จิบให้เป็นมารยาท เอาใจใส่คนอื่น เดี๋ยวคนใส่จะเสียใจเอาว่าทำไมเธอถึงไม่ยอมดื่มมันลงไป แล้วก็สามารถดื่มพิษชนิดใหม่ๆเพื่อสร้างภูมิต้านทานของตัวเองขึ้นมาใหม่ได้ แม้ว่าถ้าพิษยิ่งแรงมากขนาดไหนตัวคนรับก็จะยิ่งทรมาณอยู่มากพอสมควร เพราะภูมิคุ้มกันด้านในเธอมันต้านกันไปมา นอกจากนั้นก็ยังมีการจำแนกกลิ่นพิษชนิดต่างๆออกจากกันได้ด้วย
อีกความสามารถอย่างหนึ่งคือการนำเกล็ดงูขึ้นมาใช้เป็นเกราะป้องกันให้ตัวเอง หากอัศวินจำเป็นต้องมีโล่ ตัวของอลิเซียก็จะไม่ถือโล่เดินให้เทอะทะ เธอสามารถแปรสภาพผิวหนังนุ่มนิ่มของเธอให้กลายเป็นเกล็ดสีดำแข็งแกร่งได้ในทุกสัดส่วน ปกติแล้วมักใช้ท่อนแขนของตนอยู่บ่อยครั้งคราว สามารถใช้รับและป้องกันการโจมตีทางกายภาพได้ค่อนข้างดี มีแต่อาวุธที่จะใช้ฟาดเธอนั่นแหละที่จะหักงอบิดงอพังไปหมด และมักใช้พลังเสริมท่อนขาให้กลายเป็นเกล็ดแข็งฟาดใส่ศัตรูเข้าให้จนตัวปลิวไปไกลด้วยเรี่ยวแรงในตัวที่ค่อนข้างจะมหาศาลของเธอเอง ตัวเกล็ดบนผิวหนังของอลิเซียก็ไม่ได้เรียบเนียนเงาวับ มันเป็นเกล็ดที่ตั้งขึ้นและค่อนข้างมีความแหลมคมอยู่พอสมควร ดังนั้นเลยจะได้รับแผลเล็กๆน้อยๆเลือดอาบตัวมาบ้างก็ไม่แปลกในตอนที่เจอพิษสงเกล็ดคมกริบของเธอ
อาวุธประจำตัว ::
ร่ ม ลู ก ไ ม้
เธอมักจะพกด้ามร่มไปไหนมาไหนมาไหนตลอดเวลา รูปทรงประดับด้วยลูกไม้และลวดลายงดงามแต้มระบายเล็กน้อย ยามเมื่อมองจะรู้สึกถึงศิลปะและความสวยงาม ปกติแล้วเธอสามารถใช้มันกันแดด กันลม กันฝนได้ แต่หากมียามจำเป็น ตรงตัวด้ามของร่มนั้นถูกออกแบบเป็นพิเศษทำให้สามารถชักออกมากลายเป็นดาบเรเปียร์เพรียวยาว และ คมกริบพร้อมที่จะตัดสะบั้นทุกอย่างได้
ชอบ :: เครื่องหอม / ขนนก / การจดบันทึก / งานสังคม / เรื่องสนุก / การเล่นเกม / ดอกกุหลาบ / น้ำชาหอมกรุ่น / ถ้วยชาเซ็ตใหม่ / เวลาที่ได้เป็นตัวของตัวเอง / มาการอง / วรรณกรรมซักเล่ม / เครื่องประดับ
เกลียด :: พวกคนที่พูดจาไม่รู้เรื่อง / อะไรที่เหนอะหนะเฉอะแฉะ / มะนาว / สีขาว / คนประเภทเดียวกันกับตัวเอง
เอกลักษณ์ ::
- หุ่นสุดแฉ่มบ๊ะ สัดส่วนโค้งเว้าสะบึมเป็นที่สุด อกเป็นอก เอวเป็นเอวคอดกิ่วเป็นทรงเอสไลน์สวย สะโพกกลมกลึงติดจะผายออกเล็กน้อย เป็นหุ่นที่เวลามองจะรู้สึกเพลินสายตาไม่หยอก
- เป็นคนสวย กล่าวได้ว่าเป็นโฉมงามแสนสวยคนหนึ่งเลย
- ความร้ายกาจดังเช่นอสรพิษที่ซุกซ่อนใต้ความนุ่มนวลอ่อนหวาน เจ้าเล่ห์เจ้าแผนการจนน่าหวาดผวา เก่งเรื่องการรบราด้านสมองเป็นที่สุด รวมไปถึงความสามารถทางจิตวิทยาที่ปั่นประสาทกดดันและข่มขู่คนอื่นได้อย่างไม่ยากเย็นนัก
- เซ็ตถ้วยชาชุดใหม่ที่เห็นทุกครั้งบนโต๊ะของเธอ
- มีความสามารถในด้านการใช้ดาบเรเปียร์สะสมอยู่ในตัวพอสมควร
- ทักษะการต่อสู้ด้วยมือเปล่า ค่อนข้างเชี่ยวชาญอยู่พอสมควรพอให้รบปรบมือกัยคนอื่นได้ไม่แพ้ อาศัยความคล่องแคล่วว่องไวของตัวเองเป็นหลัก เนื่องด้วยถึงเธอจะแรงเยอะ แต่ก็เทียบได้แค่พวกผู้ชายบางคนกับผู้หญิงเท่านั้น หากไปต่อยตีกับพวกนักกล้ามแน่นปึ้ก อันนี้เธอก็ไม่ไหวเหมือนกัน
- ความสามารถความเป็นแม่ศรีเรือน ไม่ว่าสิ่งใดก็ทำได้ ประกอบอาหาร ปัดกวาดเช็ดถู เย็บปักถักร้อย วาดภาพระบายสี แกะสลัก หล่อรูปปั้น เรียกได้ว่าพวกงานฝีมือจิปาถะตัวของอลิเซียทำได้ดีแทบจะทุกอย่าง
- เลี้ยงอีกาคู่ใจอยู่ตัวหนึ่ง มักจะเห็นมันบินมาเกาะบนบ่าของหล่อนอยู่เสมอ อลิเซียตั้งชื่อมันไว้ว่า อีธาน ( Etan )
- อยากเห็นว่ามีอะไรบ้างที่เธอแพ้บ้าง ตัวของอลิเซียไม่ถูกกับมะนาวอย่างรุนแรง กินไม่ได้ เปรี้ยวอี๋เลย
- มือเบา และ ฝ่าเท้านุ่มนวลราวกับแมวขโมยตัวฉกาจ
- รอยยิ้มนุ่มนวลที่ประดับประดาบนใบหน้าตลอดเวลาไม่จางหายแม้ในวินาทีไหน
- เส้นผมนุ่มสลวยยาวจรดสะโพกอิ่มเป็นสีควันเทา นัยน์ตาเรียวสวยแพรวพราวล้อมกรอบแพขนตาสีฟ้าอ่อน
- เรี่ยวแรงพละกำลังที่เยอะเกินหญิงสาวทั่วไป สามารถหิ้วยกของหนักรอบข้างทำงานของผู้ชายได้ไม่ยาก การที่เห็นเธออุ้มผู้ชายท่าเจ้าหญิงแล้วพาโกยอ้าววิ่งหนีอะไรด้วยความรวดเร็วนั่นเป็นเรื่องที่ไม่น่าแปลกมากเท่าไหร่ในสายตาของคนอื่น
- สายข่าวที่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตา ไม่มีเรื่องอะไรซอกแซ่กที่อลิเซียจะไม่รู้ เรียกได้ว่าแทบเป็นคนแรกๆด้วยซ้ำที่รู้เรื่องอะไรแบบนี้
อยากมีคู่มั้ย ::
ตัวละครตัวนี้ตามใจไรท์เลยค่ะ จะว่าอยากก็อยากแต่ดูเหมือนไม่น่าจะมีคนเอานางอยู่ด้วย เลยส่งมอบให้ไรท์เป็นคนจัดการน้องต่อเลยแล้วกันค่ะ ถ้าน้องมีคู่ก็อาจจะได้สัมผัสถึงความรัก ความสุข อิสระที่แท้จริงตามที่น้องต้องการ หรือถ้าไม่มีก็ให้น้องสัมผัสมันได้จากคนอื่น เป็นมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่ทำให้รู้สึกใจฟู มาช่วยปลดปล่อยงูน้อยกลับสู่ป่าไปด้วยกันนะคะ
สไตล์การพูด ::
น้ำเสียงของเธอนั้นหวานล้ำ ละมุนละไมเหมือนเสียงระฆังบนหอเบื้องบน คราเมื่อได้ฟังครั้งแรกก็รู้สึกอยากที่จะฟังหญิงสาวขยับเปล่งเสียงเอื้อนเอ่ยอีกครา เรียกแทนตัวเองว่า ฉัน หรือว่า ดิฉัน เป็นสองสรรพนามที่เห็นได้อย่างชัดเจน แทนคนอื่นอย่างให้เกียรติเสมอว่า คุณ บางทีก็ใช้ท่าน ยกตัวอย่างเช่นบุพการีในครอบครัวที่อลิเซียเรียกมารดาของตนว่า ท่านแม่ และ ท่านพ่อ แสดงความมีมารยาทของตัวเองชัดเจนด้วยการมีคำลงท้ายคำพูดอยู่เสมอ ไม่มีครั้งไหนที่เธอจะขาดไป ให้ความรู้สึกว่าเธอนั้นช่างใส่ใจคู่สนทนาของตนมากกว่าใครเลยทีเดียว
'ex
" ถามถึงความต้องการของดิฉันหรือคะ? นั่นสิคะ ดิฉันต้องการอะไรกันนะ "
" ฉันมีข้อเสนอให้กับคุณค่ะ ระหว่างความลับในกำมือของฉันจะถูกแพร่งพรายออกไปต่อหน้าผู้คนมากมาย หรือว่าคุณจะยอมภักดีเข้าร่วมกับฉันกันคะ ไตร่ตรองให้ดีหน่อยนะคะ ทางเลือกของคุณมีไม่มากเท่าไหร่นักหรอกค่ะ คิก "
" ยินดีที่ได้รู้จักนะคะเลดี้อลิซาเบธ วันนี้เป็นวันที่อากาศดีไม่น้อยเลย หากว่าไม่รังเกียจ เชิญคุณมาจิบชาร่วมกับฉันที่ศาลาไม้ได้นะคะ "
" เป็นเรื่องปกติที่คนเราจะพ่ายแพ้นะคะ แต่ตราบใดที่ฉัน อลิเซีย วอร์เรน ยังยืนอยู่ที่นี่ มันจะไม่มีคำว่า พ่ายแพ้ และ เป็นไปไม่ได้อย่างเป็นอันขาดค่ะ ฉันจะต้องชนะ "
" อันที่จริงแล้ว การเป็นคนที่ถูกควบคุมก็ไม่ได้ย่ำแย่อะไรนะคะ มีคนคอยขีดเส้นให้ตลอด รู้สึกว่าสบายไปเปราะหนึ่งเลยล่ะค่ะ แค่นั่งสวยไร้สมองเป็นไม้ประดับไปวันหนึ่งก็มีชีวิตอยู่ได้แล้ว "
" เป็นเช่นนั้นเองหรอคะ เรื่องนี้เหมือนมีช่องโหว่อยู่มาก น่าสงสัยไม่น้อยเลยทีเดียว "
" แน่นอนค่ะ ฉันเคยบอกคุณแล้ว.. ว่าอะไรที่ฉันสนใจ ต่อให้เป็นวิธีการที่สกปรก หากว่าฉันอยากได้มันก็ต้องได้ ฉันไม่สนว่าคุณจะเป็นคนที่หมายตามันเช่นเดียวกับฉันหรืออย่างไร หากแต่ฉันพร้อมที่จะกำจัดและขีดคู่แข่งทุกคนออกจากรอบข้างของฉัน ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม "
" เลิกคิดนู่นนี่กันดีกว่าค่ะ หากมันจะเป็นไป เราก็ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างที่มันควรจะเป็น "
" สาบานสิคะ ให้ตาย ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้กันนะ "
" เด็กดี วันนี้พี่สาวเอาขนมมาแจกนะคะ ทานให้อร่อยแล้วอย่าลืมแปรงฟันด้วยนะคะเด็กน้อย ไม่อย่างนั้นคุณแมลงกินฟันจะโผล่มาเอานะ "
" ความต้องการของคุณฉันตอบรับค่ะ ย่อมได้ วันพรุ่งนี้ถ้านำสิ่งแลกเปลี่ยนมาส่งให้ฉันแล้ว ข่าวที่คุณต้องการจะถูกจัดการให้เสร็จสรรพภายในอาทิตย์นี้ ไม่มีช้าไปมากกว่านี้ "
" ดิฉันไม่ชอบคนที่ควบคุมยากเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่ปฎิเสธว่าบางทีพยศ และ ดื้อรั้นมันก็ดูน่ารักดีไม่น้อยเลยล่ะค่ะ "
ประวัติ ::
ตัวของเลดี้ อลิเซีย วอร์เรน
— หากเป็นหญิงสาวสกุลวอร์เรน สกุลชนชั้นสูงผู้เลื่องหน้าเชิดชูตานั้นจำเป็นต้องสง่างามอยู่เสมอ กริยามารยาทต้องเรียบร้อย และ คอยระมัดระวังตนอยู่ตลอดเวลา นั่นเป็นคำสอนแรกที่เธอได้ยินมาจากผู้เป็นมารดา น้องถูกสั่งสอนกรอกหูแบบนั้นมาโดยตลอด ตั้งแต่เด็กจนโตเหมือนเป็นหุ่นเชิดของผู้เป็นแม่ที่แสดงออกอย่างสมบูรณ์แบบเพื่อได้รับความภาคภูมิใจ ตั้งแต่ที่น้องมักจะถูกคาดหวังอยู่เสมอเนื่องจากเป็นบุตรสาวของสกุลสายหลักเพียงคนเดียว ดังนั้นเลยกลายเป็นความหวังที่จะกระโจนไปสู่ความรุ่งโรจน์ เธอถูกคนเป็นแม่เคี่ยวเข็ญอยู่ตลอดเวลา ทั้งการอ่าน การเขียน การเรียน ไม่เคยได้มีซักครั้งที่จะสามารถออกไปละเล่นทำตัวเป็นเด็กน้อย วิ่งบนสนามหญ้าฝ่าสายลมดังเช่นเด็กคนอื่น หรือสร้างวงสนทนาพูดคุยกับเหล่าเด็กน้อยที่เหลืออย่างสนุกสนาน อลิเซียเติบโตมาด้วยคำว่าสมบูรณ์แบบเพียบพร้อม และ ดูเป็นผู้ใหญ่มากจนเกินวัย
— เพราะแบบนั้นก็เลยทำให้ความรู้สึกที่เหมือนขาดอะไรบางอย่างของน้องหายไป น้องเริ่มหลงลืมความรู้สึกมีความสุข การมีอิสระเล็กน้อยลงไป เหลือเพียงแค่ความกลวงภายในที่เหมือนเป็นแค่หุ่นยนต์ตัวหนึ่ง ทำตามสิ่งที่ผู้เป็นมารดาคอยป้อนคำสั่งมาให้เท่านั้น
— ความคิดที่ทำให้เปลี่ยนไปของน้องนั้นเกิดขึ้นจากการที่ครั้งหนึ่งเคยแอบตามคนรับใช้ออกนอกคฤหาสน์ที่เป็นบ้าน ประเด็นคือน้องเกิดพลัดหลงกับคนรับใช้คนนั้นเข้าไปอยู่ในพื้นที่รกร้าง หญ้าขึ้นสูงลิ่วแตะฟ้าพร้อมสายลมหวีดหวิว วินาทีนั้นเป็นครั้งแรกที่น้องได้สัมผัสถึงคำว่าอิสระ ครั้นยังไม่ทันได้ทำอะไรก็รู้สึกเจ็บแปลบที่ข้อเท้า น้องโดนอสรพิษสีดำมะเมื่อมตัวหนึ่งฝังคมเขี้ยวลงกับข้อเท้า ความมึนเบลอเข้ามาแทรกภายในไม่กี่วิทำให้เห็นเพียงร่างเงาที่เคลื่อนหายไปเท่านั้น ตอนนั้นอลิเซียคิดว่าตัวเองจะไม่รอดเสียแล้วทว่าไม่นานนักเธอก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมาอย่างปาฏิหาริย์ เป็นครั้งแรกที่เด็กสาวได้สัมผัสถึงความตายครั้งหนึ่ง หลังจากฟื้นขึ้นมาก็รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงไปของตัวเอง เธอเริ่มมีความรู้สึก อยากที่จะล่า พลุ่งพล่านอยู่ในตัว เชื้อสายของอสรพิษสายพันธุ์แบล็คแมมบ้าที่กัดเธอตัวนั้นได้มอบพลังให้เธอนำมาใช้ได้ถึงทุกวันนี้ราวกับเป็นพรของสัตว์ป่า พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้ส่งมอบเพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้แก่เธอ หลังจากที่เธอได้รับพลังนั่นมาก็ทำให้ตัวตนของอลิเซียเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง สง่างาม น่าเกรงขาม เมื่อลึกลงไปกับพบความเจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ ดุร้าย เกรี้ยวกราด สารพัดพิษอย่างสะพรั่นพรึง เป็นนิสัยที่ได้ก่อสร้างตัวขึ้นมาจากสัญชาตญาณอสรพิษของเธอเอง
— หล่อนไม่มีความคิดที่อยากเป็นแค่เลดี้นั่งจิบน้ำชาไปวันหนึ่ง เป็นคุณหนูที่ไม่มีอะไรเป็นแค่ไม้ประดับไปวันหนึ่ง เส้นทางที่เธอเลือกเดินนั้นค่อนข้างจะอันตรายอยู่พอสมควร เมื่อเลดี้แห่งวอร์เรนเกิดนึกคิดพิศดารกอร่างสร้างสายข่าวของตัวเองขึ้นมา หย่อนหูหย่อนตาไปทั่วทุกพื้นที่ ด้วยอำนาจของตระกูลของเธอที่แอบเอามาใช้ในทางผิดเบาๆ และ ความสามารถในการข่มขู่ผู้คนของเธอ ไม่นานมันก็ขยับขยายกลายเป็นวงจรค้าขายข่าวดำมืดที่มีอลิเซียเป็นจุดกึ่งกลาง โดยต้องมีข้อแลกเปลี่ยนเพื่อแลกกับข่าวคราวที่สมน้ำสมเนื้อ เธอรวบรวมสายข่าวขึ้นมาด้วยอำนาจ การใช้ความลับข่มขู่เพื่อให้ยอมจำนนหรือล่อด้วยเงินทองมหาศาล ความโลภมันมากพอที่จะทำให้คนเราหน้ามืดตามัวสามารถควบคุมความคิดของใครซักคนได้ไม่ยากเย็นนัก วงฉากบังหน้าคือวงน้ำชาของเหล่าคุณหนู ทั้งที่ความจริงคือการแลกเปลี่ยนข่าวสาร ส่วนมากเธอมักใช้ในการติดตามตระกูลวอร์เรนสายรองที่ไม่ได้อยู่ร่วมกับเธอว่ามีการขยับตัวเคลื่อนไหวอย่างไรบ้าง
— เธอมีความคิดที่จะเล่นสนุกแบบนี้ไปเรื่อยๆ หากว่าไม่ทำอะไรล้ำเส้นหรือล่วงเกินอลิเซียก็จะเก็บเอาไว้ดูเล่น ถ้าเกิดว่าทำตัวล้ำเส้นมากเกินไปหญิงสาวก็ไม่คิดจะเลี้ยงเอาไว้ให้มันกลายมาเป็นเรื่องรำคาญใจในอนาคตนักหรอก นอกจากติดตามสายข่าวของตระกูลสายรองก็ยังรับรู้เรื่องราวบนโลกกว้างมากมายทำให้รู้สึกสนใจใคร่รู้ น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถเคลื่อนตัวได้อย่างสะดวกมากนัก ต่อหน้าการจับจ้องสายตาของใครหลายคนทำให้ตัวของอลิเซียต้องวางตัวให้ดี หรือสง่างามสมกับเป็นแบบอย่างตระกูลวอร์เรนอยู่เสมอ ทั้งที่จะมีใครรู้ความเป็นจริงว่าเลดี้ผู้สง่างามผู้นี้ก็มีความคิดที่อยากจะปล่อยตัวท้าทายความเป็นอิสระ อยากลองทำตัวที่จะแหกคอกให้เห็นสีหน้าอ้าปากค้างแทบจะแตะพื้นของคนอื่นอยู่เหมือนกัน หวังว่าจะมีซักวันที่เธอสามารถกระทำตัวอย่างนั้นได้ ทว่าในวันนี้รวมไปถึงวันข้างหน้า ตัวตนของเธอก็ยังต้องคอยสงบเสงี่ยม เป็นเพียงหุ่นที่สมบูรณ์แบบของผู้เป็นมารดาอยู่วันยังค่ำ
( ที่เหลือคุณไรท์สามารถเมคขึ้นได้ตามใจชอบเลยนะคะ แอบอยากให้ซักพักน้องเหมือนถึงลิมิต ทนต่อความอยากรู้ของตัวเองไม่ไหวแอบหนีออกมาใช้ชีวิตจากตระกูลก็ได้ค่ะ แหะ ไม่งั้นคุณไรท์ก็สร้างขึ้นมาเองเลย เรายินดีอ่านลูกสาวของเราในทุกรูปแบบเลยค่ะ ขออภัยในการเขียนวกวนไปมาเหมือนกันนะคะ สารภาพว่าตอนเขียนค่อนข้างเมา แอแง )
เพิ่มเติม ::
— ปัจจุบันอายุ 22 yrs .
— ด้วยพลังที่ได้รับจากสายเลือดอสรพิษครึ่งหนึ่ง มันซึมซับเปลี่ยนนิสัยของตัวเธอเองเช่นเดียวกัน เหมือนกับสัญชาตญาณที่เปลี่ยนไป มีความดุร้าย ต้องการล่ามากขึ้น รู้สึกว่าคนที่อ่อนแอกว่าตัวเองเป็นเหยื่อที่น่าเล่นด้วยอะไรประมาณนี้ มันถือเป็นความเอ็นดูอย่างหนึ่งของเธอเลย อยากที่จะเล่นให้เห็นการดิ้นรนของเหล่าสัตว์ตัวเล็กพวกนั้น หากว่าน่ารักจะเลี้ยงดูเอาใจใส่เป็นอย่างดีก็ได้
— มีความสามารถในการรับมือคนอย่างเห็นได้ชัด ไม่ว่าจะเป็นคนรูปแบบไหนหญิงสาวสามารถเข้าหน้าได้หมด โดยเฉพาะพวกดื้อรั้นหรือพยศเนี่ย หล่อนมีวิธีปราบเป็นของตัวเอง
— แพ้สัตว์เลี้ยงน่ารัก เวลาเห็นรู้สึกคันยุบยิบในใจ
— จุดอ่อนที่เห็นไม่ได้ง่ายนักคือตอนตื่นนอน ตอนนั้นสติเธอจะยังกลับไม่ค่อยครบครันกันเท่าไหร่ บางทีจะหลุดโพล่งอะไรแปลกๆไปก็ไม่แปลก มีครั้งหนึ่งคนใช้เข้ามาปลุกเธอในห้องนอนกลับเจอหญิงสาวพ่นคำว่า เนื้อตุ๋น ใส่หน้าไป จวบจนทุกวันนี้ก็ยังเป็นความสงสัยที่อยู่ในใจของคนใช้คนนั้น
— อันที่จริงแล้วจะว่าเป็นผู้หญิงหน้าด้านมากๆ ก็ไม่ผิด ด้วยความที่เธอมีความบันเทิงในการอ่านหนังสือ รวมไปถึงดูหนังหลายๆแบบ แน่นอนว่าบางทีแจ็กพ็อตเปิดไปเจอหนังผู้ใหญ่ เธอก็สามารถนั่งดูได้อย่างไม่อายใครจนคนที่เห็นรู้สึกกระดากอายแทนเลดี้คนนี้ขึ้นมา
— ปกติแทบไม่เห็นตอนโกรธ เวลาโกรธก็ไม่ต่างจากปกติเท่าไหร่ แต่บรรยากาศรอบๆจะดูไม่น่าคบขึ้นมาทันตาเห็น หญิงสาวผู้อ่อนหวานนั้นจะกลายเป็นสตรีเย็นชาที่ไม่แม้แต่จะปรายตามองคนที่ทำให้ตนรู้สึกโกรธขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย จะพยายามพูดขนาดไหนก็ไม่สน ไม่ใส่ใจ ผิดกับทุกๆครั้งที่ตัวของอลิเซียมักจะคอยพูดจาหัวเราะคิกคักกับคนๆนั้น ทางแก้ไขที่ดีที่สุดคือรอเธอหายโกรธไปเองเท่านั้น
— ไม่ชอบสีขาวจริงๆ มันเป็นความรู้สึกที่ว่าเวลาเห็นจะรู้สึกแปลกประหลาดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ทุกๆครั้งที่มองเห็นสีขาวไร้มลธินใดแปดเปื้อน
— เป็นคนที่กินจุมาก ค่อนข้างจะกินเยอะ และ กินไม่อิ่ม ขนาดตอนกินทำให้เธอต้องกินมากกว่าชาวบ้านเกือบเท่าตัว เหมือนอสรพิษที่ต้องเขมือบเหยื่อตัวใหญ่ๆลงท้องเพื่อให้อิ่มท้องไปนานๆ แต่ค่อนข้างดีตรงที่ระบบเผาผลาญของตัวอลิเซียดีอยู่มากพอตัว
— ร่างกายแข็งแรงมีส่วนหนึ่งมาจากการที่เธอออกกำลังกายอยู่บ่อยๆด้วยเช่นกัน นอกจากนั้นก็ยังมีการฝึกศิลปะการต่อสู้กับอัศวินประจำตระกูล หรืออาจารย์ที่ถูกจ้างมาสอนความสามารถของเธอ เลยเป็นข้อดีที่ตัวของอลิเซียจะไม่ได้เหยาะแหยะเด็ดหัวได้ง่าย หากคิดที่จะเคี้ยวเธอก็ต้องเลือดตกยางออกไปบ้างซักนิด
— แอบมีความคิดที่อยากจะเป็นงูมังสวิรัติเหมือนกัน
— ไม่ชอบคนประเภทเดียวกับตัวเองที่สุด เพราะมันลำบากในการรับมือ เวลาที่มองสายตากันก็เหมือนจะเข้าใจทะลุปุโปร่งไปถึงลิ้นไก่ ต่างคนต่างอ่านกันออกทำให้คนประเภทเดียวกับเธอเป็นจุดอ่อนชิ้นใหญ่ๆของอลิเซีย
— เห็นว่ามีคนกลัวงูตั้งสองคนแหนะ หุ
พู ด คุ ย กั บ ผู้ ป ก ค ร อ ง
1. ข้อมูลทุกอย่างไรท์อาจเปลี่ยนโดยไม่บอกล่วงหน้านะคะ?
:: รับทราบค่ะ สามารถปรับเปลี่ยนได้ตามใจชอบเลยนะคะ เราจะคอยเป็นรีดเดอร์ที่ดีคอยให้กำลังใจและคอยติดตามคุณไรท์เตอร์เองค่ะ
2. เรื่องนี้จะมีคนตายยย...ถ้าผปค. ไม่คอมเม้นท์ติดตาม ออริมีสิทธิ์โดนคัดออกและตายได้ หวังว่าโอเคนะคะ?
:: เข้าใจแล้วค่ะ รอบนี้จะขอแก้ตัวใหม่ติดตามไปตั้งแต่ต้นเรื่องเลยค่ะ คิก
3. ถ้าไรท์แต่งนิสัยออกมาไม่ตรง ก็ขอโทษด้วยน้าค้า
:: ไม่เป็นไรค่ะ คาร์แร็กเตอร์เบื้องหน้าอ่อนโยนแต่เบื้องหลังนี่ร้ายกาจเป็นอสรพิษมุมมมืดนี่แต่งยากกว่าที่คิดเหมือนกัน ฮึ
4. สุดท้ายมีไรอยากถามหรือบอกไรท์มั้ยค๊า? ขอบคุณที่เข้ามาสมัครค่ะ :D
:: ขอบคุณมากนะคะ เราจะรอติดตามผลงานของไรท์เตอร์อย่างใจจดใจจ่อนะคะ
ความคิดเห็น