ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อ้าว ! เพื่อนรัก
หลังจากรับประทานอาหารเช้าแล้ว ฟูริกก็ขอตัวลุงกับป้าออกไปเดินเล่นในสวน เป็นปกติทุกวันที่ฟูริกจะมานั่งที่ชิงช้าตัวใหญ่ในสวน แล้วปล่อยอารมณ์ ความนึกคิดให้ล่องลอยไป ความจริงวันนี้เขาก็ปล่อยความคิดให้เตลิดไปตั้งแต่ลงมารับประทานอาหารเช้าแล้วล่ะ เขากำลังคิดถึงพ่อแม่ และเหตุผลที่เขาต้องมาอยู่กับลุง พ่อของเขา ฟูรัส คาร์เธนเฟียร์ เป็นผู้ดูแลเขตการปกครองฝ่ายเหนือทั้งหมด อันประกอบด้วย เมืองลูฟาน โฮเวียน ปาราซ และ ฮอกซ์ ส่วนแม่ของฟูริก วาเนียร์ เป็นหมอที่เก่งที่สุดในความรู้สึกของฟูริก ทั้งสองอาศัยอยู่ที่เมืองปาราซ ฟูริกไม่ได้พบท่านทั้งสองมากว่า 10ปี แล้ว ก็เขามาอยู่กับลุงและป้าตั้งแต่อายุเจ็ดขวบแล้วนี่นา
\"ฟูริก ฟูริก\"
\"ฟูริก\"
\"นายอยู่ไหนน่ะฟูริก\"
\" นั่นสิถ้าได้ยินก็ช่วยตอบด้วย ให้ตายสิ สวนท่านดานูสนี่กว้างจริง\"
เสียงเพื่อนรักทั้ง 2 ของฟูริกดังมาแต่ไกล ฟูริกคิดว่าพวกเขาคงจะตะโกนกันมาตั้งแต่พ้นประตูสวนแล้วล่ะ
\"อยู่นี่ ฉันอยู่นี่ อยู่ที่ชิงช้าตัวเดิมนั่นแหละ\" ฟูริกตะโกนบอกกลับไป
\"เฮ้ย ไอ้เรารึอุตส่าห์เดินทางมาไกล ต้องข้ามน้ำข้ามทะเล ข้ามขวากหนาม ผจญอันตรายตั้งมากมาย แต่ดูดิไอ้เพื่อนรักกลับมานั่งชมดอกไม้อยู่ในสวน นายว่างั้นมั้ยยูส\" เด็กหนุ่มคนที่ตัวสูงกว่าพูด
\"ฮึๆ\"
“ อ้าวนายไม่เห็นด้วยเหรอยูส “
\"ฉันอาจจะเห็นด้วยกับนายนะพีส ถ้านายเดินทางมาจากทางเหนือ แต่นี่นายต้องเสียเวลาเดินทางแค่ 2 ชั่วโมง จากบ้านมานี่เองนะ\" เด็กหนุ่มอีกคนที่ดูเรียบร้อยกว่าท้วง
\"โถๆๆ พ่อยูสสุดหล่อ นายยังไม่รู้อะไรล่ะสิ ว่าเมื่อก่อนกว่าจะเดินทางจากบ้านฉันที่เมืองบานูสมาที่เมืองลีนานเนี่ย ต้องใช้เวลาตั้ง 2 วันเชียวนะ\"
\"ก็นั่นมาตั้ง 400 ปีมาแล้วนะ\"
\" เอาล่ะๆ พวกนายคงจะไม่ได้มานี่เพียงเพื่อจะมาเถียงกันเรื่องนี้หรอกนะ\" ฟูริกพูดขึ้นก่อนที่สองคนนี้จะตั้งต้นเถียงกันต่อ
\"เออจริงสินะ น้องหนูฟูริกพูดถูก\"
\"นี่นายจะหันมาทะเลาะกับฉันแทนหรือไงพีส\"
\"โอ๊ะๆ เปล่าๆ นายจะเป็นคนสุดท้ายในโลกที่ฉันจะทะเลาะด้วยนะฟูริก\"
\"หึ แต่ฉันเป็นคนแรกในโลกที่นายจะทะเลาะด้วยใช่มั้ยล่ะ คุณชายพีส\" ยูสพูดน้ำกึ่งๆโมโห
\"โอ๋ๆ อย่าน้อยใจไปเลยน่า ยูส ทำตัวเหมือนผู้หญิงไปได้\" พีสหันไปพูดกับเพื่อน พร้อมกับทำหน้าล้อเลียน
\"ไอ้ พีส แกตายยย\" ยูสคำรามลั่น และทันใดนั้นก่อนที่ฟูริกจะบอกไว้ว่าหน้าของยูสเปลี่ยนเป็นสีแดงมากน้อยแต่ไหน พีสก็ถูกยูสเตะไป 2 ทีแล้ว
\"พอแล้วน่า\" ฟูริกแทรกขึ้น พร้อมกับแยกพีสกับยูสออกจากกัน
\"พวกนายนี่นะ เวลาดีกันก็รักกันจนตายแทนกันได้ แต่พอไม่พอใจกันเรื่องเล็กน้อยก็เอามาเป็นเรื่องทะเลาะกันได้\" ฟูริกพูดขึ้น
\" โธ่ นายก็เห็นน่ะ ฟูริก ว่าเจ้าพีสมันล้อฉัน \"
\" เอาล่ะๆ ฉันขอโทษ ก็ฉันไม่รู้นี่ว่านายจะโกรธขนาดนี้ นะๆ ดีกันนะยูส ไ พีสพูดไปด้วย จั๊กจี้ยูสไปด้วย
\"เฮอๆ ออไอ้แอ้ว ฮะๆๆๆๆ \" ยูสพูดไปหัวเราะไป จนฟังไม่เป็นคำ
\"ฟูริก นายไปเอาชุดรึยัง \" ยูสเอ่ยปากถามฟูริก ทันทีที่เขาพ้นจากมือที่แสนวุ่นวายของพีส
\" ก็รอพวกนายอยู่นี่แหละ ว่าจะไปพร้อมกัน พวกนายคงจะยังไม่ได้แวะเอามาก่อนหรอกนะ \" ฟูริกทำเสียงเขียว
\"ยังหรอก ก็เรามารับนายก่อนไง \" พีสพูด
\"งั้นเราไปเอากันเลยเถอะ\" ยูสเสนอ
\"อือ ไปสิ\" ฟูริก และ พีส รับคำ
\"เฮ้ย เดี๋ยวแล้วพวกนายจะไปกันยังไงล่ะ บอกก่อนนะฉันไม่มีทางขี่เจ้าสัตว์ตัวใหญ่ หน้าขน อย่างคราวทีแล้วหรอกนะ\" พีสโพล่งขึ้นมาขณะที่พวกเขาทั้งสามกำลังก้าวออกจากสวน
\"ไม่หรอก คราวที่แล้วมันจำเป็นที่เราต้องขี่ คูวา น่ะ แต่คราวนี้ไม่มีความจำเป็นต้องทำอะไรอย่างนั้นหรอก เพราะวันนี้ บาซูน ของท่านลุงอยู่ครบทั้งฝูงเลย \" ฟูริกบอก
\" เฮ้อ ค่อยยังชั่วหน่อย นึกว่าฉันจะต้องขี่เจ้าคูวานั่นอีกซะอีกแน่ะ คราวที่แล้วเล่นเอาก้นฉันระบมไปหมด ตอนที่มันวิ่งเตลิดไปน่ะ\" พีสคร่ำครวญ
\" ก็นายดันไปทำให้มันตกใจเองนี่ ฉันกับฟูริกไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย แถมนั่งสบายอีกต่างหาก\" ยูสท้วง
\" เออๆ เอาล่ะๆ ไปกันเถอะ \" ฟูริกว่า
ด้วยการเดินทางโดยอาศัย บาซูน ทำให้พวกเขาทั้งสามสามารถเดินทางไปยังร้านเสื้อ วีซาร์ ได้ภายใน 5 นาที เมื่อไปถึงร้านเสื้อพวกเขาก็ต้องตกใจเมื่อคนที่อยู่ในร้านตอนนี้เป็นคนที่พวกเขารู้จักดี และดีมากทีเดียว
\" เฮ้ย ว่าไง พ่อลูกชายงี่เง่าของเจ้าเมืองบานูส กับ หลานชายตุ๊ดตู่ท่านผู้ปกครองฝ่ายใต้ อ้อ นายก็มากับเขาด้วยเหรอ หลายชายจอมอันธพาลของท่านเจ้าเมืองลีนาน โอ๊ะโอ วันนี้มากันครบเลยนะ ไม่ทราบว่าจะยกพวกไปทำเรื่องงี่เง่าที่ไหนอีกล่ะ\" เด็กหนุ่มร่างผอมบาง ผมสีเงินที่นั่งอยู่ในร้านพูดขึ้นด้วยเสียงอันดัง จนฟูริกคิดว่าคนที่อยู่ที่ร้านถัดไปอีกสามร้านคงจะได้ยิน
\" พวกเรามาทำอะไรแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย คุณชายแสนประเสริฐแห่งเมืองทูลูน\" พีสสวนกลับไปด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันก่อนที่ยูสจะห้ามได้ทัน
\" โอ๊ะโอ พิเรกัส เธอร์เธียร์รี่ ฉันนึกว่าเรื่องเมื่อคราวก่อนทำให้นายตกใจจนลึมวิธีพูดไปแล้วซะอีกนะเนี่ย \"
เด็กหนุ่มคนเดิมพูดขึ้น
คำพูดของเขาทำให้พีสที่ปกติหน้าแดงอยู่แล้ว แดงขึ้นไปอีก และก่อนที่ยูสจะทันห้าม เขาก็ถลาเข้าไปกระชากคอเสื้อของเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า จนหน้าของเด็กหนุ่มปากเสียนั่นซีดจนไม่เห็นสี
\"ปล่อยฉันนะ นายไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉันนะ \" เด็กหนุ่มคนเดิมร้องลั่น
\" พีสปล่อยเขาเถอะ มันไม่คุ้มหรอกที่เราจะมีเรื่องกับเขาตอนนี้ \" ยูสเดินเข้ามาดึงแขนพีส่ให้ปล่อยแขนออกจากคอของเด็กหนุ่ม
\"ช่ายๆ เขาพูดถูกนะ นายควรจะจำให้ได้นะว่าพ่อฉันเป็นใคร และถ้าหากนายทำอะไรฉันนายก็โดนเหมือนที่นายโดยคราวที่แล้วแหละพีส\"
\" ใครจะสน \"
\"ปล่อยเขาเถอะพีส \" ฟูริกที่เงียบมานานพูดโพล่งขึ้นมา
\" หึ ก็ได้ นี่เพราะฟูริกหรอกนะ \"
\" เฮ้อ ที่แท้ลูกชายท่าน ฟาเมียร์ แห่งบานูส ก็กลัวไอ้ขี้ขลาดฟูริกนี่เอง ฮะๆๆ\"
\"แก \"
\"พอเถอะพีส \"
และก่อนที่สงครามย่อยๆ จะเกิดขึ้น เจ้าของร้านเสื้อก็ออกมาห้ามทัพไว้ได้ทัน และเรียกให้สามหนุ่มเข้าไปนั่งรอในร้าน ขณะที่เขาออกปากลา เด็กหนุ่มปากเสียคนนั้น ซึ่งฟูริกฟังดูแล้วเหมือนจะเป็นการไล่ทางอ้อมเพื่อรักษามารยาทเท่านั้น
\"ฟูริก ฟูริก\"
\"ฟูริก\"
\"นายอยู่ไหนน่ะฟูริก\"
\" นั่นสิถ้าได้ยินก็ช่วยตอบด้วย ให้ตายสิ สวนท่านดานูสนี่กว้างจริง\"
เสียงเพื่อนรักทั้ง 2 ของฟูริกดังมาแต่ไกล ฟูริกคิดว่าพวกเขาคงจะตะโกนกันมาตั้งแต่พ้นประตูสวนแล้วล่ะ
\"อยู่นี่ ฉันอยู่นี่ อยู่ที่ชิงช้าตัวเดิมนั่นแหละ\" ฟูริกตะโกนบอกกลับไป
\"เฮ้ย ไอ้เรารึอุตส่าห์เดินทางมาไกล ต้องข้ามน้ำข้ามทะเล ข้ามขวากหนาม ผจญอันตรายตั้งมากมาย แต่ดูดิไอ้เพื่อนรักกลับมานั่งชมดอกไม้อยู่ในสวน นายว่างั้นมั้ยยูส\" เด็กหนุ่มคนที่ตัวสูงกว่าพูด
\"ฮึๆ\"
“ อ้าวนายไม่เห็นด้วยเหรอยูส “
\"ฉันอาจจะเห็นด้วยกับนายนะพีส ถ้านายเดินทางมาจากทางเหนือ แต่นี่นายต้องเสียเวลาเดินทางแค่ 2 ชั่วโมง จากบ้านมานี่เองนะ\" เด็กหนุ่มอีกคนที่ดูเรียบร้อยกว่าท้วง
\"โถๆๆ พ่อยูสสุดหล่อ นายยังไม่รู้อะไรล่ะสิ ว่าเมื่อก่อนกว่าจะเดินทางจากบ้านฉันที่เมืองบานูสมาที่เมืองลีนานเนี่ย ต้องใช้เวลาตั้ง 2 วันเชียวนะ\"
\"ก็นั่นมาตั้ง 400 ปีมาแล้วนะ\"
\" เอาล่ะๆ พวกนายคงจะไม่ได้มานี่เพียงเพื่อจะมาเถียงกันเรื่องนี้หรอกนะ\" ฟูริกพูดขึ้นก่อนที่สองคนนี้จะตั้งต้นเถียงกันต่อ
\"เออจริงสินะ น้องหนูฟูริกพูดถูก\"
\"นี่นายจะหันมาทะเลาะกับฉันแทนหรือไงพีส\"
\"โอ๊ะๆ เปล่าๆ นายจะเป็นคนสุดท้ายในโลกที่ฉันจะทะเลาะด้วยนะฟูริก\"
\"หึ แต่ฉันเป็นคนแรกในโลกที่นายจะทะเลาะด้วยใช่มั้ยล่ะ คุณชายพีส\" ยูสพูดน้ำกึ่งๆโมโห
\"โอ๋ๆ อย่าน้อยใจไปเลยน่า ยูส ทำตัวเหมือนผู้หญิงไปได้\" พีสหันไปพูดกับเพื่อน พร้อมกับทำหน้าล้อเลียน
\"ไอ้ พีส แกตายยย\" ยูสคำรามลั่น และทันใดนั้นก่อนที่ฟูริกจะบอกไว้ว่าหน้าของยูสเปลี่ยนเป็นสีแดงมากน้อยแต่ไหน พีสก็ถูกยูสเตะไป 2 ทีแล้ว
\"พอแล้วน่า\" ฟูริกแทรกขึ้น พร้อมกับแยกพีสกับยูสออกจากกัน
\"พวกนายนี่นะ เวลาดีกันก็รักกันจนตายแทนกันได้ แต่พอไม่พอใจกันเรื่องเล็กน้อยก็เอามาเป็นเรื่องทะเลาะกันได้\" ฟูริกพูดขึ้น
\" โธ่ นายก็เห็นน่ะ ฟูริก ว่าเจ้าพีสมันล้อฉัน \"
\" เอาล่ะๆ ฉันขอโทษ ก็ฉันไม่รู้นี่ว่านายจะโกรธขนาดนี้ นะๆ ดีกันนะยูส ไ พีสพูดไปด้วย จั๊กจี้ยูสไปด้วย
\"เฮอๆ ออไอ้แอ้ว ฮะๆๆๆๆ \" ยูสพูดไปหัวเราะไป จนฟังไม่เป็นคำ
\"ฟูริก นายไปเอาชุดรึยัง \" ยูสเอ่ยปากถามฟูริก ทันทีที่เขาพ้นจากมือที่แสนวุ่นวายของพีส
\" ก็รอพวกนายอยู่นี่แหละ ว่าจะไปพร้อมกัน พวกนายคงจะยังไม่ได้แวะเอามาก่อนหรอกนะ \" ฟูริกทำเสียงเขียว
\"ยังหรอก ก็เรามารับนายก่อนไง \" พีสพูด
\"งั้นเราไปเอากันเลยเถอะ\" ยูสเสนอ
\"อือ ไปสิ\" ฟูริก และ พีส รับคำ
\"เฮ้ย เดี๋ยวแล้วพวกนายจะไปกันยังไงล่ะ บอกก่อนนะฉันไม่มีทางขี่เจ้าสัตว์ตัวใหญ่ หน้าขน อย่างคราวทีแล้วหรอกนะ\" พีสโพล่งขึ้นมาขณะที่พวกเขาทั้งสามกำลังก้าวออกจากสวน
\"ไม่หรอก คราวที่แล้วมันจำเป็นที่เราต้องขี่ คูวา น่ะ แต่คราวนี้ไม่มีความจำเป็นต้องทำอะไรอย่างนั้นหรอก เพราะวันนี้ บาซูน ของท่านลุงอยู่ครบทั้งฝูงเลย \" ฟูริกบอก
\" เฮ้อ ค่อยยังชั่วหน่อย นึกว่าฉันจะต้องขี่เจ้าคูวานั่นอีกซะอีกแน่ะ คราวที่แล้วเล่นเอาก้นฉันระบมไปหมด ตอนที่มันวิ่งเตลิดไปน่ะ\" พีสคร่ำครวญ
\" ก็นายดันไปทำให้มันตกใจเองนี่ ฉันกับฟูริกไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย แถมนั่งสบายอีกต่างหาก\" ยูสท้วง
\" เออๆ เอาล่ะๆ ไปกันเถอะ \" ฟูริกว่า
ด้วยการเดินทางโดยอาศัย บาซูน ทำให้พวกเขาทั้งสามสามารถเดินทางไปยังร้านเสื้อ วีซาร์ ได้ภายใน 5 นาที เมื่อไปถึงร้านเสื้อพวกเขาก็ต้องตกใจเมื่อคนที่อยู่ในร้านตอนนี้เป็นคนที่พวกเขารู้จักดี และดีมากทีเดียว
\" เฮ้ย ว่าไง พ่อลูกชายงี่เง่าของเจ้าเมืองบานูส กับ หลานชายตุ๊ดตู่ท่านผู้ปกครองฝ่ายใต้ อ้อ นายก็มากับเขาด้วยเหรอ หลายชายจอมอันธพาลของท่านเจ้าเมืองลีนาน โอ๊ะโอ วันนี้มากันครบเลยนะ ไม่ทราบว่าจะยกพวกไปทำเรื่องงี่เง่าที่ไหนอีกล่ะ\" เด็กหนุ่มร่างผอมบาง ผมสีเงินที่นั่งอยู่ในร้านพูดขึ้นด้วยเสียงอันดัง จนฟูริกคิดว่าคนที่อยู่ที่ร้านถัดไปอีกสามร้านคงจะได้ยิน
\" พวกเรามาทำอะไรแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย คุณชายแสนประเสริฐแห่งเมืองทูลูน\" พีสสวนกลับไปด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันก่อนที่ยูสจะห้ามได้ทัน
\" โอ๊ะโอ พิเรกัส เธอร์เธียร์รี่ ฉันนึกว่าเรื่องเมื่อคราวก่อนทำให้นายตกใจจนลึมวิธีพูดไปแล้วซะอีกนะเนี่ย \"
เด็กหนุ่มคนเดิมพูดขึ้น
คำพูดของเขาทำให้พีสที่ปกติหน้าแดงอยู่แล้ว แดงขึ้นไปอีก และก่อนที่ยูสจะทันห้าม เขาก็ถลาเข้าไปกระชากคอเสื้อของเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า จนหน้าของเด็กหนุ่มปากเสียนั่นซีดจนไม่เห็นสี
\"ปล่อยฉันนะ นายไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉันนะ \" เด็กหนุ่มคนเดิมร้องลั่น
\" พีสปล่อยเขาเถอะ มันไม่คุ้มหรอกที่เราจะมีเรื่องกับเขาตอนนี้ \" ยูสเดินเข้ามาดึงแขนพีส่ให้ปล่อยแขนออกจากคอของเด็กหนุ่ม
\"ช่ายๆ เขาพูดถูกนะ นายควรจะจำให้ได้นะว่าพ่อฉันเป็นใคร และถ้าหากนายทำอะไรฉันนายก็โดนเหมือนที่นายโดยคราวที่แล้วแหละพีส\"
\" ใครจะสน \"
\"ปล่อยเขาเถอะพีส \" ฟูริกที่เงียบมานานพูดโพล่งขึ้นมา
\" หึ ก็ได้ นี่เพราะฟูริกหรอกนะ \"
\" เฮ้อ ที่แท้ลูกชายท่าน ฟาเมียร์ แห่งบานูส ก็กลัวไอ้ขี้ขลาดฟูริกนี่เอง ฮะๆๆ\"
\"แก \"
\"พอเถอะพีส \"
และก่อนที่สงครามย่อยๆ จะเกิดขึ้น เจ้าของร้านเสื้อก็ออกมาห้ามทัพไว้ได้ทัน และเรียกให้สามหนุ่มเข้าไปนั่งรอในร้าน ขณะที่เขาออกปากลา เด็กหนุ่มปากเสียคนนั้น ซึ่งฟูริกฟังดูแล้วเหมือนจะเป็นการไล่ทางอ้อมเพื่อรักษามารยาทเท่านั้น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น