ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [+ ยั ย แ ส บ ซ่ า ส์ ตามล่าหารัก +]

    ลำดับตอนที่ #1 : ยัยตัวร้ายกะเด็กใหม่จอมกวน

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 49


                    เช้าวันนี้แดดที่สาดส่องอาจจะอ่อนเกินไปหรืออาจจะเป็นเพราะฟุตบอลบิ๊กแมธเมื่อคืนก็ไม่ทราบที่เป็นพิษให้นักเรียนชายม.ปลายกว่า 10 คนของโรงเรียนชื่อดังย่านลาดพร้าวมาโรงเรียนสายเกินกว่าเวลา 8.30 น.  ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันแรกของปีการศึกษา

                    ส่วนใหญ่แล้วนักเรียนมาสายก็มักจะเป็นหน้าเดิมๆอย่างทุกๆปี  เว้นแต่วันนี้มีเด็กใหม่คนหนึ่งที่ดูสะดุดตามากๆในบรรดานักเรียนมาสายทั้งหมด  ไม่ใช่แค่ว่าเขาเป็นนักเรียนใหม่ของระดับม.4  ไม่ใช่แค่ว่าเขาใช้เส้นสายยัดเข้ามา  แต่หน้าขาวๆตี๋ๆ ที่กำลังอินเทรนด์ และผมบางเบาสีน้ำตาลอ่อนๆ นั้นทำให้เขาดูสะดุดตาที่สุดในบรรดานักเรียนมาสายจนอดที่จะไม่แอบมองไม่ได้

                    "นายการันต์ ! "

           " @_@ แมนยูเข้าไปแล้ว 1-0 !!! "

           " - - #  ครูคงไม่ต้องถามเธอต่อเลยนะว่าทำไมเธอถึงมาสาย "

           "แหะๆ ^_^  บอลจบอารมณ์ไม่จบไงครับ "

           "แต่เธออาจจบชีวิตเพราะเธอกำลังจะมีใบบันทึกความผิดไปอวดพ่ออวดแม่ตั้งแต่วันแรกของการมาเรียนที่นี่น่ะสิ  รู้มั้ยว่านายกัมปนาทพี่ชายเธอน่ะ  เรียนที่นี่ตั้งแต่ม.1จนตอนนี้อยู่ม.6แล้ว  เขายังไม่เคยมีประวัติด่างพร้อยสักนิดเลยนะ "

           ใช่แล้ว..เกมเป็นน้องชายคนเดียวของนายกัมปนาทหรือ พี่กัปตัน นักบาสโรงเรียนผู้สูงล่ำพ่วงด้วยตำแหน่งประธานนักเรียนคนปัจจุบันมาการันตีผลงาน

                    ">_<  ท่าทาง'จารย์ป้าจะไม่เคยเรียนชีวะนะเนี่ย  ไม่รู้หรอครับว่าพี่น้องในไส้กันน่ะถึงจะพ่อแม่เดียวกัน  แต่ก็คนละยีน  คนละโครโมโซมนะครับ  แล้วพี่กัปตันเขาคงเอายีนเด่นไปหมดแล้วด้วยล่ะครับ  เหลือแต่ยีนความหล่อไว้ให้ผมเนี่ย"

                    O_o^  ให้ตายเถอะ  ไอ้เด็กใหม่หน้าหล่อนี่มันเก๋ามาจากไหนวะ  พี่ชายมันไม่เคยบอกหรือไงว่าคนที่มันกำลังเถียงอยู่น่ะเป็นถึงอาจารย์ป้ามหาโหดติด TOP 5  ของโรงเรียนเลยนะเว้ย

                    T^T  และ..การที่ เกม เถียงอาจารย์ป้าไปแบบนั้นก็เป็นเหตุให้อาจารย์แกใจดีแถมกัณฑ์เทศน์ให้ไม่จำกัดจำนวน  - _-  แต่ไม่ว่าอาจารย์ป้าแกจะเทศน์เท่าไหร่  เอาเขาไปเปรียบเทียบกับ พี่กัปตัน พี่ชายที่แสนดีของเขาอย่างไรเขาก็ไม่สนใจสักนิด 

                    "^o^  อาจารย์ขา  ขออนุญาตค่ะ.."

                    สาวมั่นเจ้าของเสียงเจื้อยแจ้วผลักประตูห้องปกครองเข้ามาหาอาจารย์ป้า  หน้าตาเธอสวยคม  ผมแม้จะไม่เป็นสีดำสนิทแต่ก็เป็นมันขลับรับกับใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มที่สดใสร่าเริงตลอดเวลา  ประกอบกับท่วงท่าที่สูงยาวเข่าดีที่สะดุดตานั้นสะกดเกมไปครู่ใหญ่  เธอเปรียบเสมือนนางฟ้าที่ลงมาโปรดสัตว์ให้นรกน้อยๆนี้ดูสดใสขึ้นทันตา  แม้แต่ดวงหน้าที่เหมือนบูลด็อกของอาจารย์ป้ายังกลายเป็นแมวเปอร์เซียได้ยังไงยังงั้น          

                    "^^ น้องไข่หวานผมยาวแล้วดูเป็นสาวขึ้นเป็นกองเลยว่ะ" พี่ม.5ข้างๆเกมกระซิบกับเพื่อน

                    "เอ่อ  เขาชื่ออะไรนะพี่"

                    "^^ ฮั่นแน่! สนใจล่ะสิ  เก๋าๆอย่างน้องมาอยู่ G.Devil ของพวกพี่ก่อนมั้ยล่ะ  แล้วพี่จะทำให้น้องได้รู้ถึงทุกซอกหลืบในโรงเรียนนี้"  เกมไม่ตอบแต่เขาก็ยิ้มรับ " ^^   พี่ชื่อเบคอนนะ  และนี่เพื่อนพี่ชื่อไข่เจียว  ไว้เที่ยงนี้พี่จะแนะนำให้รู้จักกับสมาชิกที่เหลือ"

                    ^^  ที่เหลือมันจะชื่อน่ากินแบบนี้กันมั้ยนะ  เกมคิดขำๆ ในขณะที่ไข่หวานลงมานั่งคุกเข่าข้างๆอาจารย์ป้าทำให้เกมเห็นหน้าเธอชัดๆ       

           "อาจารย์คะ  ที่เมื่อเช้ามีประกาศว่าให้นักกีฬาโรงเรียนมาลงชื่อรับทุนที่นี่อ่ะค่ะ..."

           "ใบวางอยู่บนโต๊ะนู้นแน่ะวรรณษา ^^  ปีนี้คว้ามาให้ครูอีกสัก 2-3 เหรียญนะลูก"

           "กำลังคิดว่าปีนี้คงไม่ค่อยมีเวลาซ้อมเท่าไหร่น่ะสิคะ  ท่าทางสายวิทย์หินน่าดู"

                    "^^  อะไรกัน  เธอน่ะหัวกะทิของระดับไม่ใช่หรอ"  ไข่หวานยิ้มแห้งๆอย่างไม่แน่ใจ   "แต่เดี๋ยวอีกไม่นานพี่ชายเธอก็กลับมาจากอเมริกาแล้วล่ะเนอะ  คงจะติวเธอได้"

           อาจารย์ป้าหันไปพูดกับนางฟ้าอย่างเอ็นดูก่อนที่จะหันมาปั้นหน้าซาตานใส่พวกเกมแล้วเทศน์ต่อไป  ช่างปรับสีหน้าแล้วอารมณ์เก่งจริงๆ  -  -^   อย่างไรก็แล้วแต่ทุกส่วนประสาทของเกมตอนนี้มันไปอยู่ที่นางฟ้าสาวมั่นดีกรีนักกีฬาโรงเรียนคนนั้นเสียแล้ว  เธอเป็นนักว่ายน้ำหรือนักเทนนิสกันนะ  เกมจับตาดูทุกอิริยาบถของเธอราวกับถูกมนต์สะกดจนไม่รู้เลยว่าอาจารย์ป้าเทศน์จบตั้งแต่เมื่อไหร่

                    " เอาล่ะ..  ร้องเพลงชาติดังๆ ก่อนค่อยขึ้นไปเรียน  เร็วเข้า  นี่เข้าคาบ 2 แล้วนะเนี่ย"

                    " >_<  นี่'จารย์กำลังจับเด็กมาสายหรือว่าจับแรงงานต่างด้าวกันแน่ครับ"

                    "นายการันต์ !  ถ้าเธอไม่เถียงครูสักเรื่องก็ไม่มีใครว่าหมาในปากเธอป่วยหรอกนะ"

                    "แล้วเพลงชาติบ้านเกิดอาจารย์เขาร้องตอน 9 โมงกว่าหรือไงครับ"     

                    "จะเด็กตื่นเช้าหรือเด็กตื่นสายเขาก็ร้องเพลงชาติกันทั้งนั้นแหละ  ถ้าแค่นี้ยังบ่นนักก็กลับเขมรไปดูดนมแม่ดีกว่ามั้งจ๊ะ"

                    นางฟ้าไข่หวานด่าขึ้นมาลอยๆ แล้วก็เดินออกจากห้องไปหน้าตาเฉยราวกับตะกี๊เธอแค่ฝากลมตดไว้ให้ดมเล่น  นางฟ้าแสนสวยในมโนภาพของเกมถูกลบทิ้งแล้ววาดใหม่เป็นนางมารที่มีเขี้ยวในพริบตา 

           ในที่สุดอาจารย์ป้าก็ปลดปล่อยนักเรียนมาสายออกมาตอนที่จะเข้าคาบ 3 อยู่รอมร่อ  ห้องเรียนของเกมคือม.4/2  ซึ่งก่อนที่เกมจะแยกกับพี่เบคอนและพี่ไข่เจียว  พี่เขาได้โทรฝากเกมไว้กับสมาชิกสองคนที่อยู่ห้องนั้นแล้ว

                    "มึงเห็นเพื่อนกูเป็นผ้าอนามัยใช้แล้วทิ้งหรือไง  ถึงได้มาบอกเลิกกันง่ายๆเนี่ย "

           "ง่ายบ้าง่ายบออะไรเล่า  กูคิดมาตลอดปิดเทอมแล้วนะไอ้ไวน์ว่าเรากับบอมบ์เข้ากันไม่ได้"

                    "เข้ากันไม่ได้หรือเป็นเพราะปิดเทอมมึงไปซ่องสุมกับพวกนักบาส Full Power  จนเกิดรักใหม่หรอกเหรอ  นี่ก็ไม่รู้ว่าเสียเอกราชมากี่ครั้งแล้วเนี่ย "

           "ไอ้ไวน์  พอได้แล้ว  แกพูดแรงไปแล้วนะเว้ย "  เพื่อนคนนึงปรามไวน์

                    เพียงแค่ก้าวแรกที่เกมเหยียบย่ำเข้ามาก็สัมผัสได้ถึงความวุ่นวายในห้องนี้ทันที  หน้าห้องกำลังเปิดศึกอะไรสักอย่างเรื่องผัวๆเมียๆ  จึงไม่มีใครสังเกตเห็นผู้มาเยือนอย่างเขา  มีก็แต่สองหนุ่มริมหน้าต่างหลังห้องที่กวักมือเรียกเขาไหวๆ 

           "เกมใช่มั้ย  เราน้ำหนึ่งนะ" หนุ่มตาโตหูกางทักทาย "และนี่ ปาร์เกต์" หนุ่มตัวเตี้ยแต่ล่ำสันยิ้มให้เกมอย่างเป็นมิตร  นี่คงเป็นสมาชิก G.Devil  ที่พี่เบคอนกะพี่ไข่เจียวว่า

                    "หน้าห้องเขามีเรื่องอะไรกันหรอ"

                    "อ๋อ!  ก็ยัยไข่หวานห้อง 1 น่ะสิ" เกมหูผึ่งพลางมองไปทางหน้าห้องอีกครั้ง  "เห็นว่าได้แฟนใหม่เป็นนักบาสแป้นตัวเองก็เลยมาบอกเลิกเด็กห้องเรา  ไอ้บอมบ์ก็เจ็บจนพูดไม่ออกหรอกแต่ไอ้ไวน์นี่สิเดือดร้อนแทนเพื่อนออกนอกหน้า"

                    เพื่อนๆของไวน์ก็พยายามจับไวน์ให้นั่งสงบสติอารมณ์  ฝ่ายไข่หวานเองก็ท่าทางจัดจ้านใช่ย่อยโดยมี แพนเค้ก กับ ไหม  เพื่อนสนิทที่อยู่ห้อง 2 ของเธอพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอกลับห้อง

                    "เฮ้อ! หน้าตาก็ดีนะแต่ไม่น่านิสัยแย่เลย" เกมพึมพำ

                    "ถ้าไม่อยากตายก่อนจบมัธยม  อย่าไปพูดให้ไข่หวานได้ยินเชียวนะเว้ย"

                    "ทำไมวะ  ยัยนั่นเป็นเจ้าแม่มาเฟียประจำโรงเรียนนี้หรือไง"

                    "หึหึ  แกน่ะเด็กใหม่  ไข่หวานยังมีอะไรอีกเยอะที่แกคาดไม่ถึง"


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×