คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ยัยตัวร้ายกะเด็กใหม่จอมกวน
เช้าวันนี้แดดที่สาดส่องอาจจะอ่อนเกินไปหรืออาจจะเป็นเพราะฟุตบอลบิ๊กแมธเมื่อคืนก็ไม่ทราบที่เป็นพิษให้นักเรียนชายม.ปลายกว่า 10 คนของโรงเรียนชื่อดังย่านลาดพร้าวมาโรงเรียนสายเกินกว่าเวลา 8.30 น. ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันแรกของปีการศึกษา
ส่วนใหญ่แล้วนักเรียนมาสายก็มักจะเป็นหน้าเดิมๆอย่างทุกๆปี เว้นแต่วันนี้มีเด็กใหม่คนหนึ่งที่ดูสะดุดตามากๆในบรรดานักเรียนมาสายทั้งหมด ไม่ใช่แค่ว่าเขาเป็นนักเรียนใหม่ของระดับม.4 ไม่ใช่แค่ว่าเขาใช้เส้นสายยัดเข้ามา แต่หน้าขาวๆตี๋ๆ ที่กำลังอินเทรนด์ และผมบางเบาสีน้ำตาลอ่อนๆ นั้นทำให้เขาดูสะดุดตาที่สุดในบรรดานักเรียนมาสายจนอดที่จะไม่แอบมองไม่ได้
"นายการันต์ ! "
" @_@ แมนยูเข้าไปแล้ว 1-0 !!! "
" - - # ครูคงไม่ต้องถามเธอต่อเลยนะว่าทำไมเธอถึงมาสาย "
"แหะๆ ^_^ บอลจบอารมณ์ไม่จบไงครับ "
"แต่เธออาจจบชีวิตเพราะเธอกำลังจะมีใบบันทึกความผิดไปอวดพ่ออวดแม่ตั้งแต่วันแรกของการมาเรียนที่นี่น่ะสิ รู้มั้ยว่านายกัมปนาทพี่ชายเธอน่ะ เรียนที่นี่ตั้งแต่ม.1จนตอนนี้อยู่ม.6แล้ว เขายังไม่เคยมีประวัติด่างพร้อยสักนิดเลยนะ "
ใช่แล้ว..เกมเป็นน้องชายคนเดียวของนายกัมปนาทหรือ พี่กัปตัน นักบาสโรงเรียนผู้สูงล่ำพ่วงด้วยตำแหน่งประธานนักเรียนคนปัจจุบันมาการันตีผลงาน
">_< ท่าทาง'จารย์ป้าจะไม่เคยเรียนชีวะนะเนี่ย ไม่รู้หรอครับว่าพี่น้องในไส้กันน่ะถึงจะพ่อแม่เดียวกัน แต่ก็คนละยีน คนละโครโมโซมนะครับ แล้วพี่กัปตันเขาคงเอายีนเด่นไปหมดแล้วด้วยล่ะครับ เหลือแต่ยีนความหล่อไว้ให้ผมเนี่ย"
O_o^ ให้ตายเถอะ ไอ้เด็กใหม่หน้าหล่อนี่มันเก๋ามาจากไหนวะ พี่ชายมันไม่เคยบอกหรือไงว่าคนที่มันกำลังเถียงอยู่น่ะเป็นถึงอาจารย์ป้ามหาโหดติด TOP 5 ของโรงเรียนเลยนะเว้ย
T^T และ..การที่ เกม เถียงอาจารย์ป้าไปแบบนั้นก็เป็นเหตุให้อาจารย์แกใจดีแถมกัณฑ์เทศน์ให้ไม่จำกัดจำนวน - _- แต่ไม่ว่าอาจารย์ป้าแกจะเทศน์เท่าไหร่ เอาเขาไปเปรียบเทียบกับ พี่กัปตัน พี่ชายที่แสนดีของเขาอย่างไรเขาก็ไม่สนใจสักนิด
"^o^ อาจารย์ขา ขออนุญาตค่ะ.."
สาวมั่นเจ้าของเสียงเจื้อยแจ้วผลักประตูห้องปกครองเข้ามาหาอาจารย์ป้า หน้าตาเธอสวยคม ผมแม้จะไม่เป็นสีดำสนิทแต่ก็เป็นมันขลับรับกับใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มที่สดใสร่าเริงตลอดเวลา ประกอบกับท่วงท่าที่สูงยาวเข่าดีที่สะดุดตานั้นสะกดเกมไปครู่ใหญ่ เธอเปรียบเสมือนนางฟ้าที่ลงมาโปรดสัตว์ให้นรกน้อยๆนี้ดูสดใสขึ้นทันตา แม้แต่ดวงหน้าที่เหมือนบูลด็อกของอาจารย์ป้ายังกลายเป็นแมวเปอร์เซียได้ยังไงยังงั้น
"^^ น้องไข่หวานผมยาวแล้วดูเป็นสาวขึ้นเป็นกองเลยว่ะ" พี่ม.5ข้างๆเกมกระซิบกับเพื่อน
"เอ่อ เขาชื่ออะไรนะพี่"
"^^ ฮั่นแน่! สนใจล่ะสิ เก๋าๆอย่างน้องมาอยู่ G.Devil ของพวกพี่ก่อนมั้ยล่ะ แล้วพี่จะทำให้น้องได้รู้ถึงทุกซอกหลืบในโรงเรียนนี้" เกมไม่ตอบแต่เขาก็ยิ้มรับ " ^^ พี่ชื่อเบคอนนะ และนี่เพื่อนพี่ชื่อไข่เจียว ไว้เที่ยงนี้พี่จะแนะนำให้รู้จักกับสมาชิกที่เหลือ"
^^ ที่เหลือมันจะชื่อน่ากินแบบนี้กันมั้ยนะ เกมคิดขำๆ ในขณะที่ไข่หวานลงมานั่งคุกเข่าข้างๆอาจารย์ป้าทำให้เกมเห็นหน้าเธอชัดๆ
"อาจารย์คะ ที่เมื่อเช้ามีประกาศว่าให้นักกีฬาโรงเรียนมาลงชื่อรับทุนที่นี่อ่ะค่ะ..."
"ใบวางอยู่บนโต๊ะนู้นแน่ะวรรณษา ^^ ปีนี้คว้ามาให้ครูอีกสัก 2-3 เหรียญนะลูก"
"กำลังคิดว่าปีนี้คงไม่ค่อยมีเวลาซ้อมเท่าไหร่น่ะสิคะ ท่าทางสายวิทย์หินน่าดู"
"^^ อะไรกัน เธอน่ะหัวกะทิของระดับไม่ใช่หรอ" ไข่หวานยิ้มแห้งๆอย่างไม่แน่ใจ "แต่เดี๋ยวอีกไม่นานพี่ชายเธอก็กลับมาจากอเมริกาแล้วล่ะเนอะ คงจะติวเธอได้"
อาจารย์ป้าหันไปพูดกับนางฟ้าอย่างเอ็นดูก่อนที่จะหันมาปั้นหน้าซาตานใส่พวกเกมแล้วเทศน์ต่อไป ช่างปรับสีหน้าแล้วอารมณ์เก่งจริงๆ - -^ อย่างไรก็แล้วแต่ทุกส่วนประสาทของเกมตอนนี้มันไปอยู่ที่นางฟ้าสาวมั่นดีกรีนักกีฬาโรงเรียนคนนั้นเสียแล้ว เธอเป็นนักว่ายน้ำหรือนักเทนนิสกันนะ เกมจับตาดูทุกอิริยาบถของเธอราวกับถูกมนต์สะกดจนไม่รู้เลยว่าอาจารย์ป้าเทศน์จบตั้งแต่เมื่อไหร่
" เอาล่ะ.. ร้องเพลงชาติดังๆ ก่อนค่อยขึ้นไปเรียน เร็วเข้า นี่เข้าคาบ 2 แล้วนะเนี่ย"
" >_< นี่'จารย์กำลังจับเด็กมาสายหรือว่าจับแรงงานต่างด้าวกันแน่ครับ"
"นายการันต์ ! ถ้าเธอไม่เถียงครูสักเรื่องก็ไม่มีใครว่าหมาในปากเธอป่วยหรอกนะ"
"แล้วเพลงชาติบ้านเกิดอาจารย์เขาร้องตอน 9 โมงกว่าหรือไงครับ"
"จะเด็กตื่นเช้าหรือเด็กตื่นสายเขาก็ร้องเพลงชาติกันทั้งนั้นแหละ ถ้าแค่นี้ยังบ่นนักก็กลับเขมรไปดูดนมแม่ดีกว่ามั้งจ๊ะ"
นางฟ้าไข่หวานด่าขึ้นมาลอยๆ แล้วก็เดินออกจากห้องไปหน้าตาเฉยราวกับตะกี๊เธอแค่ฝากลมตดไว้ให้ดมเล่น นางฟ้าแสนสวยในมโนภาพของเกมถูกลบทิ้งแล้ววาดใหม่เป็นนางมารที่มีเขี้ยวในพริบตา
ในที่สุดอาจารย์ป้าก็ปลดปล่อยนักเรียนมาสายออกมาตอนที่จะเข้าคาบ 3 อยู่รอมร่อ ห้องเรียนของเกมคือม.4/2 ซึ่งก่อนที่เกมจะแยกกับพี่เบคอนและพี่ไข่เจียว พี่เขาได้โทรฝากเกมไว้กับสมาชิกสองคนที่อยู่ห้องนั้นแล้ว
"มึงเห็นเพื่อนกูเป็นผ้าอนามัยใช้แล้วทิ้งหรือไง ถึงได้มาบอกเลิกกันง่ายๆเนี่ย "
"ง่ายบ้าง่ายบออะไรเล่า กูคิดมาตลอดปิดเทอมแล้วนะไอ้ไวน์ว่าเรากับบอมบ์เข้ากันไม่ได้"
"เข้ากันไม่ได้หรือเป็นเพราะปิดเทอมมึงไปซ่องสุมกับพวกนักบาส Full Power จนเกิดรักใหม่หรอกเหรอ นี่ก็ไม่รู้ว่าเสียเอกราชมากี่ครั้งแล้วเนี่ย "
"ไอ้ไวน์ พอได้แล้ว แกพูดแรงไปแล้วนะเว้ย " เพื่อนคนนึงปรามไวน์
เพียงแค่ก้าวแรกที่เกมเหยียบย่ำเข้ามาก็สัมผัสได้ถึงความวุ่นวายในห้องนี้ทันที หน้าห้องกำลังเปิดศึกอะไรสักอย่างเรื่องผัวๆเมียๆ จึงไม่มีใครสังเกตเห็นผู้มาเยือนอย่างเขา มีก็แต่สองหนุ่มริมหน้าต่างหลังห้องที่กวักมือเรียกเขาไหวๆ
"เกมใช่มั้ย เราน้ำหนึ่งนะ" หนุ่มตาโตหูกางทักทาย "และนี่ ปาร์เกต์" หนุ่มตัวเตี้ยแต่ล่ำสันยิ้มให้เกมอย่างเป็นมิตร นี่คงเป็นสมาชิก G.Devil ที่พี่เบคอนกะพี่ไข่เจียวว่า
"หน้าห้องเขามีเรื่องอะไรกันหรอ"
"อ๋อ! ก็ยัยไข่หวานห้อง 1 น่ะสิ" เกมหูผึ่งพลางมองไปทางหน้าห้องอีกครั้ง "เห็นว่าได้แฟนใหม่เป็นนักบาสแป้นตัวเองก็เลยมาบอกเลิกเด็กห้องเรา ไอ้บอมบ์ก็เจ็บจนพูดไม่ออกหรอกแต่ไอ้ไวน์นี่สิเดือดร้อนแทนเพื่อนออกนอกหน้า"
เพื่อนๆของไวน์ก็พยายามจับไวน์ให้นั่งสงบสติอารมณ์ ฝ่ายไข่หวานเองก็ท่าทางจัดจ้านใช่ย่อยโดยมี แพนเค้ก กับ ไหม เพื่อนสนิทที่อยู่ห้อง 2 ของเธอพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอกลับห้อง
"เฮ้อ! หน้าตาก็ดีนะแต่ไม่น่านิสัยแย่เลย" เกมพึมพำ
"ถ้าไม่อยากตายก่อนจบมัธยม อย่าไปพูดให้ไข่หวานได้ยินเชียวนะเว้ย"
"ทำไมวะ ยัยนั่นเป็นเจ้าแม่มาเฟียประจำโรงเรียนนี้หรือไง"
"หึหึ แกน่ะเด็กใหม่ ไข่หวานยังมีอะไรอีกเยอะที่แกคาดไม่ถึง"
ความคิดเห็น