Death Magic World (รักต้องห้ามของยัยจุ้นกับหมาป่าจอมหึง)

ลำดับตอนที่ #2 : มนต์ที่ 2 มนุษย์หมาป่านาม ซาระสะ

(ความเดิมตอนที่แล้ว หลังจากอลิสตกลงไปในวังวนที่อยู่ๆ ก็โผล่มา เธอก็ต้องตกใจมาก เนื่องจากเธอตกลงไปเสร็จพอเธอได้สติขึ้นมา เธออยู่ในป่าเสียแล้ว)”นี่มันที่ไหนกันเนี่ยยยยยย!!!”อลิสร้องตะโกนด้วยความตกใจ จนป่าสะเทือน”ฉันแค่ไปแตะวังวนนิดเดียวเอง ถึงกับปลิวมาที่ป่าเลยเรอะ”(ได้ข่าวว่าฉันวิ่งเลยนี่หว่า  - -*)หลังจากพูดเสร็จ เธอก็วิ่งไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหาทางออกได้(ทำไม? ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่?)เธอคิดไประหว่างทางจนเธอมาเจอหน้าผา”ว้ายยย!!” เธอเบรคเกือบไม่ทัน”เกือบไปแล้ว จู่ๆ มาอยู่ตรงหน้าผาเฉยเลย”เธอเลยกะจะวิ่งกลับไปอีกทาง ทันใดนั้นเองเธอได้ยินเสียงของอะไรบางอย่าง กำลังวิ่งใกล้เข้ามา(อะไรน่ะ?)เธอคิดและแอบอยู่ข้างๆ ท่อนไม้ขนาดใหญ่ สิ่งที่เธอเห็นคือ สัตว์ประหลาดขนาดยักษ์ มันมีลักษณะเหมือนกับหมูป่ามีเขี้ยวยาวโค้ง และมีดวงตาสีแดงฉาด หน้าตาน่ากลัว ตัวใหญ่กว่าปกติทั่วไป(หมูป่าเรอะนั่นน่ะ)เธอเห็นรูปร่างอันใหญ่โตของมันเธอยังไม่เชื่อสายตาตัวเอง และทันใดนั้นเอง เธอก็ไปเหยียบกิ่งไม้เข้าดัง”เป๊าะ!”หมูป่าตัวนั้นได้ยินก็หันมาทางเธอ อลิสตกใจมากและรีบวิ่งและส่งเสียงกรีดร้องไปด้วย จนในที่สุดวิ่งไปสักพัก เธอก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าผาที่เดิม ด้านหน้าก็เจอหน้าผา หลังก็เจอหมูป่ายักษ์ เธอจะทำยังไงดี(ทำยังไงดี ไม่มีทางหนีแล้ว)เธอคิดไปและเดินถอยหนีจากหมูป่าเรื่อยๆ หมูป่ายักษ์ตัวนั้นก็เดินเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ จนเธอคิดว่าไม่รอดแน่ๆ ทันใดนั้นเองก็มีเสียงบางอย่างดังมาจากหลังหมูป่ายักษ์ตัวนั้น มันเป็นเสียงหอนของหมาป่า(ง่ะ! นี่นอกจากจะเจอหมูป่ายักษ์ ฉันยังต้องเจอกับหมาป่าอีกเรอะเนี่ย ทำไมการตายของฉันมันน่าอนาจขนาดนี้เนี่ย)เธอไม่รู้จะทำยังไง เธอเลยตัดสินใจเด็ดขาด โดยที่เธอหันไปทางหน้าผา”ไหนๆ ฉันก็จะตายอยู่แล้ว ขอตายด้วยตัวเองเลยดีกว่า”(คุณแม่คะ รักษาตัวด้วยนะคะ ขอโทษนะคะที่มาลาจากโลกนี้ก่อนแม่อีก)เธอยืนคิดเสร็จกำลังจะโดดหน้าผาตาย ทันใดนั้นเองหมาป่าที่ร้องโหยหวนตัวนั้นก็ออกมาจากป่า และจัดการกับหมูป่ายักษ์ตัวนั้น อลิสหันไปดู ปรากฏมันไม่ใช่หมาป่าธรรมดา แต่เป้นมนุษย์หมาป่า เธอตกใจจนลื่นตกหน้าผาเอง(หะ! ทำไม? เราซุ่มซ่ามแบบนี้นะ นี่เราจะตายจริงๆเรอะเนี่ย)ทันทีที่เธอกำลังจะตกหน้าผา มนุษย์หมาป่าตัวนั้นก็โดดไปรับเธอไว้ได้ และร่วงตกหน้าผาไปพร้อมกัน เธอยังช็อค อยู่เธอเลยไม่พูดอะไร ได้แต่ให้เขาอุ้มนิ่งๆ และสลบไปคาอ้อมแขนของมนุษย์หมาป่าตนนั้น และทันทีที่ใกล้ถึงพื้น มนุษย์หมาป่าตนนั้นก็ได้หมุนตัวลงพื้น เพื่อลดแรงกระแทกลง และค่อยๆวางอลิสลงบนพื้น หลังจากที่เธอลืมตาฟื้นขึ้นมา เธอตั้งสติได้และมองหันไปมา เธอก็ยังเห็นมนุษย์หมาป่าตัวนั้นอยู่ข้างๆเธอ”กรี๊ดดดด!!! มนุษย์หมาป่า!”เธอร้องตะโกนอย่างดังและถอยหลังหัวไปชนต้นไม้ เธอเจ็บหัวอย่างหนัก”ซุ่มซ่ามจริงๆเลยน้าเธอเนี่ย”มนุษย์หมาป่าตนนั้นพูด”กรี๊ดด! พูดได้ด้วย”และเธอก็หัวไปชนต้นไม้อีก คราวนี้นอกจากจะเจ็บหัวแล้ว หัวยังโนอีกต่างหาก”โอ้ยยย! เจ็บๆๆ””ก็ใครสั่งให้เธอถอยหลังไปชนเล่า ทำตัวเองนี่หน่า””นายเป็นตัวอะไรกันแน่! ทำไมถึงพูดได้ด้วย””อะไร? ใคร? ฉันเรอะ?””เขาหมุนหันไปหันมาและกลับมาชี้ตัวเองและถามว่า ฉันเรอะ?”แล้วมีมนุษย์หมาป่ายืน 2 ขาพูดได้อยู่ตรงนั้นอีกไหมล่ะ””เธอนี่แปลกนะ ฉันใช่มนุษย์หมาป่าซะที่ไหนล่ะ ฉันคือ วูล์ฟฮาร์ฟ(Wolf Half)””แล้วมันคืออะไรล่ะ?”เธอยังถามด้วยความสงสัย”เธอนี่แปลกจริงนะ เป็นคนโลกนี้แท้ๆ ยังไม่รู้อีกเรอะว่า วูล์ฟฮาร์ฟ คืออะไร?”มนุษย์หมาป่าคนนั้นพูดไปหัวเราะนิดๆไป”แล้วนี่โลกอะไรล่ะ? แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง?”เธอถามด้วยความสงสัย แต่ทว่า มนุษย์หมาป่าคนนั้นกับทำหน้าตะลึงและถามไปว่า”นี่หรือว่า เธอมาจากโลกมนุษย์!””อ้าว? ถามแปลก ฉันก็ต้องมาจากโลกสิ จะให้มาจากไหนล่ะ”เธอพูดเสร็จ มนุษย์หมาป่าก็จับตัวเธอไปชนกับต้นไม้ และหัวเธอก็ชนต้นไม้อีกแล้ว”โอ๊ยยยย! หัวฉานนนนน!””นี่เธอ มาจากโลกมนุษย์จริงๆสินะ”เขาพูดกับเธอด้วยสีหน้าจริงจังและน่ากลัว”เอ่อ….ละ…แล้วมันแปลกตรงไหนล่ะ”เธอถามด้วยความสงสัยปนกับความกล้านิดๆของเธอ”ถ้างั้นฉันต้องฆ่าเธอแล้วหล่ะ”เขาพูดเสร็จทำท่าจะทำร้ายเธอ(ง่ะ! เอาจริงเรอะเนี่ย?)เธอคิดเสร็จและตั้งสติได้ เธอก็รีบหนีจากหมัดของเขา(นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยยยย ToT)หลังจากหนีเขามาได้สักพักเธอก็จนมุมที่หน้าผา เธอหันไปมองที่มนุษย์หมาป่า”ขอโทษด้วยนะ เราไม่มีความแค้นอะไรต่อกัน แต่ฉันคงปล่อยให้เธอรอดไปไม่ได้!”พูดเสร็จ เขาง้างมือ และที่มือเขาก็มีออร่าบางอย่างสีฟ้า และพยายามจะทำร้ายเธอ(นี่ฉัน ต้องตายจริงๆสินะ? อุตส่าห์รอดมาได้แล้วแท้ๆเชียว)เธอหลับตาปี๋ และเขาก็ต่อยเข้ามา ทันใดนั้นเอง มีแสงสีดำทมิฬมาบังด้านหน้าเธอไว้ ทำให้เขาต่อยโดนแสงสีดำนั่นแทน(หะ? อะไรกัน? นี่มัน!)เขากระโดดถยหลังกลับไป และมีอที่มีแสงสีฟ้าๆนั่นก็สลายไป(ผู้หญิงคนนี้ มีพลังของBlack Darkอยู่)อลิสสงสัยว่าตัวเองตายหรือยัง เลยลืมตาขึ้นมาดู เธอเห็นว่ามนุษย์หมาป่าได้ถอยไปแล้ว”ยะ..อย่าเข้ามานะ””เธอ! มีพลังของBlack Darkอยู่เรอะ””หา?.....อะไรคือBlack Darkเรอะ”เธอถามด้วยความสงสัย(แสดงว่าเธอก็ยังไม่รู้ว่าตัวเธอมีพลังที่แข๊งแกร่งอยู่)เขาคิดเสร็จก็เงยหน้าขึ้นมา”ฉันชื่อ ซาระสะ ยินดีที่ได้รู้จัก”เขาแนะนำชื่อตัวเอง”อ๊ะ! เอ่อ…ฉันคืออลิส มิโฮฮิเมะ อลิส ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน เอ๊ะ! แต่เดี๋ยวสิ นี่มันหมายความว่าไงกัน เมื่อกี้นี้นายจะฆ่าฉันอยู่เลย ไหงจู่ๆ กลับมาใจเย็นและแนะนำตัวเองเฉยเลยล่ะ”เธอโมโหมากกับสิ่งที่เขาทำ”ฉันขอโทษละกันที่ทำกับเธอแบบนั้น แต่ขอบอกอะไรไว้สักอย่างนะ”เขาเข้ามาใกล้เธอ และเอามือขวาพิงหน้าผาและยื่นหน้ามาใกล้เธอ”เธออยู่ที่นี่ เธอห้ามบอกว่าตัวเองมาจากโลกมนุษย์เด็ดขาด เพราะทุกคนจะมาฆ่าเธอ””เอ๋!!! ไหงงั้นล่ะ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อยนี่””มันเป็นกฎของที่นี่ ใครพบเจอกับมนุษย์ต้องกำจัดน่ะ และอีกอย่าง”เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้กว่าตะกี้ จนเกือบจะเหลือแค่นิ้วเดียวปากจะไปประกบกันอยู่แล้ว(จะใกล้ไปไหนเนี่ย)อลิสคิดในใจ”เธอมีพลังของBlack Dark อยู่ ถ้าใช้ดีๆ พลังนั่นจะมีประโยชน์กับเธอมากเลยนะ”เขาพูดเสร็จ เขาก็ผละตัวออกจากอลิส แต่อลิสก็ยังงงนิดๆอยู่ดี”มันคืออะไรล่ะ? ไอBlack Darkเนี่ย”เธอถามยังไม่ทันขาดคำ ซาระสะก็เดินไปหยิบของๆตัวเองแล้วเดินตรงไปด้านหน้า สักพักเขาก็หันหน้ามา”ถ้าอยากรู้ก็ตามฉันมาสิ ฉันจะบอกเรื่องทุกอย่างที่เธออยากรู้เลย”เขาพูดเสร็จก็หันหน้ากลับแล้วเดินไปต่อ อลิสทำอะไรไม่ได้ และยืนคิดอยู่สักพักนึง และตัดสินใจเดินตามเขาไป(ติดตามชมตอนต่อไป)